Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Νότα Κυμοθόη "ΑΞΙΕΣ" Ποίηση



                                                    Νότα Κυμοθόη: Ελαιογραφία σε ξύλο
                                                               copyright:Νότα Κυμοθόη 


 
Νότα Κυμοθόη
"ΑΞΙΕΣ"
Ποίηση

Αφιερωμένο στους Πανέλληνες!


Δεν βρίσκονται όλες στις γραφές...
Βρίσκονται στα δεσμά αίματος
Στις ιστορίες του καθενός
Στα κρυφά και ταπεινά βλέμματα
Στα κουρασμένα χέρια που αγωνίζονται τίμια
Στα σώματα που αγρυπνούν στο καθήκον
Στο πάθος της προσφοράς
Στην αγκαλιά της αγάπης...
Στην άδολη φιλία...

Μέσα στα μάτια των ανθρώπων
Που είδαν στον άλλον τον εαυτό τους
Κρύβονται πολλές αξίες...
Όπως αυτές οπού ο καλλιτέχνης λαξεύει μια πέτρα
Ζωγραφίζει σε ένα μουσαμά
Σκαλίζει σ' ένα ξύλο
Σαν εκείνες οπού ο συνθέτης δημιουργεί
Και δένει με μουσική τους ήχους
Και ζωντανεύει τις λέξεις και τους φθόγγους
Και γίνονται θαύμα...

Υπάρχουν στους ήχους της γλώσσας
Αυτής οπού στάζει νέκταρ
Έστω σε μια απλή "καλημέρα"
Όταν μέσα στην ερημιά του πλήθους
Συναντήσεις ένα παλιό γνώριμο πρόσωπο...
Ιερή στιγμή ανθρωπιάς
Να μπορείς να δεις τον άλλον κατάματα
Και να αντέξεις το βλέμμα του!


(Νότα Κυμοθόη, 2/11/06, Κύπρος)

copyright:Νότα Κυμοθόη

© Νότα Κυμοθόη

ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ

Παναγιώτα (Νότα) Κυμοθόη

Oscar A Di Bari Bruno Euroconcorso Di Poesia, Prima Classificata 1992

Έρχομαι από την πρώτη χαραυγή
μιλώντας στην καρδιά σου.
Δεν είμαι μια απλή του τοίχου εικόνα
που ξεθωριάζει στα μάτια σου,
ούτ’ ένα φευγαλέο περπάτημα αγεριού,
που χάνεται μ’ ένα χαιρέτισμα,
όπως η ώρα του δειλινού μέσα στη νύχτα.

Είμαι το φως του ολόλαμπρου ήλιου
που λέει καλημέρα στο κάθε αυτί
και σκορπίζει φιλιά και τραγούδια
σε όλους της γης τους ανθρώπους.

Είμαι του κεριού ατέλειωτο φιτίλι
που αργοκαίει στων καιρών τα γυρίσματα
γιομίζοντας θαλπωρή το σκοτάδι,
για να έχουν ελπίδες τα μάτια του κόσμου.

Ένα γεφύρι είναι η ψυχή μου
που από αιώνες ενώνει τους λαούς
και ο λόγος ολόδροσο ποτάμι
που απλώνει τις όχθες του χέρια
οι άνθρωποι για να πιαστούν.

Θα πάω απόψε ως το τέρμα της δύσης
το μήνυμά σου ως εκεί να εξυψώσω
ώστε να πάψει ο χρόνος των σκοταδιών
και ο φόβος της ελάχιστης έχθρας.
Έτσι με τους στίχους μου για σένα εδώ
θα ενώνω τη γη μ’ ένα ολόφωτο γεφύρι
για να γίνουμε όλοι αδέλφια.
copyright:Νότα Κυμοθόη

© Νότα Κυμοθόη


Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ 2012 ΧΑΡΕΣ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ, Νότα Κυμοθόη

                                                                             (photo from internet thank you)
ΣΑΣ  ΕΥΧΟΜΑΙ
2012  ΧΑΡΕΣ
 ΚΙ 
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ
ΗΜΕΡΕΣ
 ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ!..
          *
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
σε όλες κι όλους
          *
Με αγάπη από Φως!..
Και Φως από Αγάπη!..
Νότα Κυμοθόη

Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Νότα Κυμοθόη "ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΑ" Έργο Ζωγραφικής



Έργο Ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη
Ελαιογραφία σε μουσαμά/oil painting on kanvas
Ζωγραφική της Νότας Κυμοθόη/painting Nota Kimothoi
                                                                 
               Νότα Κυμοθόη "ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΑ" Έργο Ζωγραφικής  


   Ίσως γιατί είχα  μέσα μου το Φως κι όλου του ήλιου τη θωριά, σ΄εκείνο το νυφικό ταξίδι  μου γι τη χώρα του Βορά...              
   Τα ηλιοτρόπια έχουν μια σχέση ερωτική θα έλεγα με τον ήλιο ή φλερτάρουν μαζί του. Ποιος ξέρει για να πει καθώς στρέφουν πάντα προς τον ήλιο. Ακολουθούν το Φως του και καθώς η γη γυρίζει γύρω από τον ήλιο, περιστρέφονται κι αυτά κοιτάζοντας πάντα την ολόλαμπρη όψη του.
Αυτός ο πίνακας, μαζί με άλλους, που βρίσκονται σε χέρια φιλότεχνων, τους οποίους κι ευχαριστώ για την αγάπη τους, ζωγραφίστηκε με πολύ πάθος και πολύ αγάπη...
Γιατί...Κάποτε υπήρχε μια μικρή αυλή, σε μια πόλη του Βορά, όπου ζούσα κι εκεί με πολύ αγάπη τοποθέτησα σπόρους και οι σπόροι μου φύτρωσαν κι άνθισαν ηλιοτρόπια θυμίζοντας την πατρίδα μου Ελλάδα...Αλλά εκεί... οι άνθρωποι παλεύουν ακόμα για μια σταλιά ουρανό, ν΄απλώσουν τα όμορφα όνειρά τους, τα οποία για λόγους ξεχωριστούς για τον καθένα, πήραν κι άλλο δρόμο...Αλλά οι σπόροι έπεσαν στο χώμα και κάθε χρόνο φυτρώνουν ηλιοτρόπια, θυμίζοντας την αγάπη μου...
Με αγάπη και φως
Νότα Κυμοθόη
copyright:Nota Kimothoi/

© Νότα Κυμοθόη


© Nότα Κυμοθόη Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΝΤΑΧΑΡΑ" ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

                               


ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΝΤΑΧΑΡΑ
ΠΟΙΗΣΗ
                                              


 " ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ 
ΚΡΙΝΟΣ ΛΕΥΚΟΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
ΕΞ ΟΥΡΑΝΟΥ 
Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ
ΣΤΗΝ ΠΑΡΘΕΝΟ ΚΟΡΗ ΕΚΟΜΙΣΕ
ΤΟΝ ΣΥΝΑΪΔΙΟ ΛΟΓΟ 
ΤΟΥ ΠΡΟΑΝΑΡΧΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
ΚΙ ΑΝΕΒΟΗΣΕ
 ΧΑΙΡΕ! 
 ΧΑΙΡΕ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ ΜΗΤΕΡ     
 ΚΑΙ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ
 ΧΑΙΡΕ
ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Η ΛΥΤΡΩΣΗ
ΠΡΟΑΙΩΝΙΑ ΘΕΑ ΜΗΤΕΡΑ
ΧΑΙΡΕ
ΓΝΩΣΗ ΥΠΕΡΒΑΙΝΟΥΣΑ ΤΟΥΣ ΣΟΦΟΥΣ
ΧΑΙΡΕ
ΛΑΜΠΡΟΝ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΓΝΩΡΙΣΜΑ
ΔΙΑ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΟΣ ΣΟΥ ΕΝΕΔΥΘΗΜΕΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ
 ΧΑΙΡΕ ΠΑΣΩΝ ΓΕΝΕΩΝ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ
 ΕΥΟΣΜΟ ΜΗΛΟ 
 ΚΑΙ ΑΓΝΕΙΑΣ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑ
 ΠΗΓΗ ΑΚΕΝΩΤΟΣ ΤΟΥ ΖΩΝΤΟΣ ΥΔΑΤΟΣ
 ΚΑΤΟΙΚΗΤΗΡΙΟ ΦΩΤΟΣ
 ΧΑΙΡΕ ΚΤΙΣΙΣ ΑΦΘΟΡΗ
 ΑΙΩΝΙΟ ΔΕΝΔΡΟ 
 ΠΟΥ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΜΥΗΜΕΝΟΙ
 ΠΡΟΑΙΩΝΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΧΑΙΡΕ"




                              (Παναγιά Πανταχαρά, χαιρετισμοί, Ποίηση Νότα Κυμοθόη 1999)
                                                Σε τυπωμένο δίπτυχο μοιράστηκε το Μάρτιο 1999
                                              και συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο μου Ερώ, εκδ. Ιωλκός 1999)



{Τα πνευματικά δικαιώματα της Ποίησης, του βιβλίου αλλά και του Έργου Ζωγραφικής  ανήκουν στη Νότα Κυμοθόη. Αν αναρτηθεί οτιδήποτε ν΄αναρτηθεί ως έχει}


copyright:Nota Kimothoi


Νότα Κυμοθόη "Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΝΤΑΧΑΡΑ" © Νότα Κυμοθόη


                                    

© Nότα Κυμοθόη 2009Άδεια Creative Commons

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Νότα Κυμοθόη "Ευσέβεια χρωμάτων"Ποίηση


                                                              φωτογραφία Νότα Κυμοθόη 
                                                              
                                                        Νότα Κυμοθόη
                                  "Ευσάβεια χρωμάτων"
                                        Ποίηση
                                                            
                                                             Αφιερωμένο...

                                           Ελεύθερος περπατούσε ο χρόνος την πρώτη αυγή 
                                           με ρυθμό αρμονίας στο βήμα των ποδιών του
                                           κι η πορεία των ανθρώπων εύθυμη από νωρίς
                                           βγήκε σεργιάνι με σχήματα ευχών στα χείλη.
                                           Όλα τα κουπιά σε ύπνου ενοχές ξεκουράζονταν
                                           Εκεί, οπού άφησαν το δάκρυ τους οι γοργόνες
                                           έντρομες κάποιο καλοκαίρι από λήθη θαλάσσης
                                           Όταν τα καΐκια αρμένιζαν στο βάθος του γαλάζιου
                                           Κι εσύ κρατούσες όνειρα στο χρώμα οριζόντων
                                           Τότε, οπού μουρμούριζε η αγωνία σου καημούς
                                            και το κύμα πασπαλιστά τους έριχνε στην άμμο.

                                            Ονειρευόσουν ευτυχία και ήχους αηδονιών
                                            να μας ξυπνούν το πρώτο χάραγμα της μέρας
                                            όταν γύρω οι κύκλοι των άλλων περιέστρεφαν πόνο
                                            πνιγμένοι στης απελπισίας τους μαύρους θάμνους.
                                            Κι εμείς τους βαφτίσαμε πεσιμιστές
                                            γιατί μιλούσαν μόνο για τη λύπη τους
                                            και χάραζαν κύκλους θανάτου στα βουνά
                                            οι ασεβείς. Ή μήπως των κήπων προδότες;
                                            Αλλά, το φως ερχόταν πάντα με αόρατα φτερά 
                                            ως να γύρευε αποτυπώματα ήχων εκεί, όπου...
                                             είχε απαλά ακουμπήσει τα λεπτά του πόδια
                                             ένα μικρό πουλί, το οποίο δε βλέπαμε 
                                             παρά μόνο είχαμε ακούσει να κελαϊδάει.
                                             Κι ανέβαινε ροδαλό, σαν ανάσα ουρανού 
                                             ερωτομανής, μετρώντας όλο το πάθος της γης
                                             απαλά, μη τρομάξει της σελήνης την όψη
                                             που αρμένιζε στο βάθος του λόφου αχνή.
                                             Κι εσύ, ευφάνταστος σαν καλοκαίρι ξαφνικό
                                             γελούσες για όλη την ευσέβεια χρωμάτων.
                                               
                                             Η Παναγιά Πανταχαρά κρατούσε την πυξίδα
                                             κι η θάλασσα που βάφτηκε πορτοκαλιά
                                             τον αστρολάβο φίλησε με κύμα...
                                                  
                                                                                        Νότα Κυμοθόη,  Κρήτη 1982, Ελλάδα
                                               

Νότα Κυμοθόη "Ευσέβεια χρωμάτων"Ποίηση© Νότα Κυμοθόη


Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "Ο ΕΡΩΣ στην ΠΟΙΗΣΗ" ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ (με αφορμή το έτος Οδυσσέα Ελύτη)

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
Ο ΕΡΩΣ στην ΠΟΙΗΣΗ
ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
(με αφορμή το έτος Οδυσσέα Ελύτη)

Νότα Κυμοθόη"Γυναίκα" © Νότα Κυμοθόη
Ζωγραφική Νότα Κυμοθόη 1982
ελαιογραφία σε μουσαμά

                                                         
                                                                            ΠΟΙΗΣΗ
                                     ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ
                                       (Βιβλίο, Προσανατολισμοί)
                                                Επίγραμμα
                                                       Πριν απ' τα μάτια μου ήσουν φως
                                                       Πριν απ' τον Έρωτα έρωτας
                                                       Κι όταν σε πήρε το φιλί
                                                        Γυναίκα
                                                                            
                                                                           και
                            
Νότα Κυμοθόη"Γυναίκα" © Νότα Κυμοθόη
Ζωγραφική Νότα Κυμοθόη 1989
ελαιογραφία σε μουσαμά

ΠΟΙΗΣΗ
                                       ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ  
                                                       

                                    (Βιβλίο μου, Ερώ, έκδοση 1999)


                                                         Πριν σε γνωρίσω ήσουν όνειρο κατακόκκινο
                                                         Πριν φιληθούμε ήσουν πόθος μεγάλος
                                                         Κι όταν σου παραδόθηκα
                                                         Έγινες όλος άνδρας


                              Νότα Κυμοθόη Ποίηση και Ζωγραφική
                                                                 copyright:Nota Kimothoi
                                                     

Νότα Κυμοθόη "Ο Έρως στην Ποίηση" Ποίηση και Ζωγραφική με αφορμή το έτος Ελύτη© Νότα Κυμοθόη


© Nότα Κυμοθόη 2009Άδεια Creative Commons

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Νότα Κυμοθόη "ΤΟ ΕΝΔΥΜΑ ΤΗΣ ΥΠΟΣΧΕΣΗΣ" ΠΟΙΗΣΗ

                                                 

Νότα Κυμοθόη
"Το ένδυμα της υπόσχεσης"
Ποίηση

Φέγγει απόψε η πλάση λαμπερά
όπως κάθε οπού η άνοιξη περνά
στα μονοπάτια του χειμώνα βιαστική
μ' εκείνη τη φορεσιά της ανεμώνης
που τόλμησε στην ερημιά μονάχη εκεί
τώρα...όπως πέρυσι όπως τότε οπού...
οι άνθρωποι μιλούσανε για μας.
Εσύ κι Εγώ κρυφά στο σεληνόφως
με τον καημό στα στήθια να μας καίει
κι εκείνη η μάνα μου που ήταν αγχωμένη
αχ, η φτωχή πως έτρεχε ξοπίσω...
Κι ήταν η στιγμή εκείνη οπού Εσύ
κρατώντας μια μοβ ανεμώνη στο χέρι
τρυφερά μου είπες : "σ' αγαπώ"!..
Πανάρχαια λέξη όπως και το άνθος
κι ο δρόμος από τα βήματα παλιός
όλα εκείνα οπού κι άλλους έφερε ως εδώ
κι ας έχει τώρα το χιόνι απλωθεί
σαν όνειρο κοντά σε άλλο όνειρο
μιας μάταιης αγάπης που είναι μακριά.


Η αγνότητα, χαρά της άνοιξης προδίδει
αιώνια σε χρώματα που συνθέτουν τ' άστρα
όπως το ένδυμα της υπόσχεσης εκείνης
κλεισμένο καλέ μου με απέραντο πόθο
στο πάθος μιας ανεμώνης του χειμώνα
που τόλμησε να συνάξει όλο το φως
των άστρων που μ' αγάπησαν
για να τολμώ απέναντί μου καθαρά
το είδωλό σου με λύπη ν' ατενίζω
στη σιωπή της νύχτας οπού λάμπει
η καρδιά μου ως πανσέληνος απόψε
για να συλλογίζομαι αστέρι μου εσένα
σαν ψεύτικο φεγγάρι που αντανακλά
όλα τα χτυποκάρδια μιας υπόσχεσης!


Νότα Κυμοθόη, Ελάτεια 1983



΄Νότα Κυμοθόη "Το ένδυμα της υπόσχεσης" Ποίηση© Νότα Κυμοθόη