Νότα Κυμοθόη:"Ένας σπόρος"
Είχε πέσει ένας σπόρος στον τοίχο πλάι κι ήταν κρυμμένος απ΄των ανθρώπων τα βλέμματα. Οι άνθρωποι έριχναν νερά να καθαρίσουν κι ο ουρανός λυπήθηκε το σπόρο κι έκλαψε. Αλλά τα δάκρυα του ουρανού έδωσαν στο σπόρο αυτό οπού χρειαζόταν. Βούλιαξε σε μια σταλίτσα χώμα εκεί στη γωνιά και φύτρωσε κι ο ήλιος του έδωσε ανάπτυξη και οι άνθρωποι δίχως να ξέρουν συνέχιζαν να ρίχνουν νερό ξεπλένοντας τις αυλές τους. Μια ημέρα πρόσεξαν το δεντράκι και χάρηκαν καθώς το είδαν μέσα στις πλακόστρωτες στράτες τους να λάμπει ελπιδοφόρο πράσινο. Αλλά το δεντράκι δεν είχε χώρο. Μεγάλωνε στραβά και υψωνόταν προς το φως. Αλλά τα παιδάκια σαν το είδαν είπαν μια μέρα:"ας ισιώσουμε στα μάτια των περαστικών αυτό το δεντράκι". Πήραν χρώματα και ζωγράφισαν στον τοίχο έναν κορμό δυνατό να υψώνεται ως πάνω και το δεντράκι φαινόταν στα μάτια τους, σαν συνέχεια... ν΄απλώνει ομορφιά στον κάθε διαβάτη, οπού είχε την τύχη από εκεί να διαβεί"/
Nota Kymothoi: "A seed"a seed had fallen to the side wall and was hidden tangible human eyes. People threw water clean and the sky took pity seed and wept. But the tears of heaven given to the seed it where necessary. Sank to a stalitsa soil there in the corner and grew and the sun gave development and people without knowing they continued throwing water rinsing their yards. One day they noticed the tree and rejoiced as they saw in their paved walkers shining hopeful green. But the tree did not make. Grew crooked and rose toward the light. But the children as they saw said one day: "let's straighten the eyes of passers-by this tree." They took paint and painted on the wall a trunk can be raised to above the tree and looked in their eyes, like then ...stretching to every passer, where he was fortunate to cross from there "