Νότα Κυμοθόη "Απολογισμός" Ποίηση

Νότα Κυμοθόη
"Απολογισμός"
Ποίηση

Η θάλασσα κι η δίψα του ανθρώπου πόσο άραγε σχετίζονται;

Αν διψάς μπορείς να ξεδιψάσεις με θαλασσόνερο;

Δε μπορείς.

Μόνο το κορμί σου μπορεί να δροσιστεί,

αλλά η δίψα σου δε σβήνει...

Η θάλασσα μοιάζει να είναι οι πόθοι σου όλοι

κι ενωμένοι να είναι με το πέλαγος

κι αυτό ενωμένο με τον ωκεανό

κι εσύ ονειρεύεσαι...

Αν θυμώσεις, πάλι διψάς.

Αν μισήσεις πάλι διψάς.

Αν λυπηθείς πάλι διψάς.

Κι η θάλασσα όλο ομορφιά στα πόδια σου, παίζει.

Παίξε κι εσύ και χαίρου τη γλύκα όλης της ζωής!

Η ομορφιά είναι του Θεού

και η γλυκύτητα όλη δική του.

Ο πόνος και η λύπη είναι άλλου νου...

Νότα Κυμοθόη "Απολογισμός" Ποίηση© Nότα Κυμοθόη

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ 2018 ΣΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ:Νότα Κυμοθόη

                 

Νότα Κυμοθόη
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ 2018 ΣΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ

Υπό την αιγίδα της Ένωσης Καλλιτεχνών & Λογοτεχνών Ηλιούπολης και σε συνεργασία με το Δήμο Δάφνης-Υμηττού διοργανώθηκε Εκδήλωση στο παλιό Δημαρχείο του Υμηττού, τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2018!!!

Η εκδήλωση περιλαμβάνει:

* Έκθεση ζωγραφικής, Αγιογραφίας, Γλυπτικής διάρκειας 21 Μαρτίου 2018 έως 26 Μαρτίου 2018 με εγκαίνια 21 Μαρτίου 2018 και ώρα 19.00!!!

* Ποίηση  και Μουσική: Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 21 Μαρτίου 2018 και ώρα 19.30!!!

Τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης 2018 θα απαγγείλει Ποίησή της η Νότα Κυμοθόη, η οποία είχε και την ιδέα γι΄αυτήν την εκδήλωση. 
Θα ακουστούν ποιήματα του Σταύρου Τζώρτζου και της Χλόης Αμαράντου η οποία θα έχει και την Μουσική Επιμέλεια της Εκδήλωσης με μουσική και τραγούδια μελοποιημένης Ποίησης!!!

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Η εκδήλωση γίνεται στην αίθουσα εκδηλώσεων του πρώην Δημαρχείου Υμηττού (Πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου Υμηττός )

Νότα Κυμοθόη: "Νέα Εστία -Τόμος 136"

Νότα Κυμοθόη: "Νέα Εστία- Τόμος 136"

Μετά από την αναζήτηση μελετητών της Ποίησής μου από φιλολόγους, με πληροφόρησε ένας καλός φίλος, καθηγητής Φιλοσοφικής, πως στον τόμο 136, της Νέας Εστίας και στην σελίδα 1037, υπάρχει μια κριτική το 1994, για τα βιβλία Ποίησής μου, που είχαν εκδοθεί έως τότε. 

Μου έστειλε και την αναφορά που υπάρχει στο διαδίκτυο, σχετικά με αυτό, την οποία αναδημοσιεύω εδώ...

Nea hestia - Τόμος 136 - Σελίδα 1037

1994 - ‎Προβολή αποσπάσματος 

Δ. Σιατόπουλος, Νότα Κυμοθόη, Χρ. Ντικμπασάνης, Ιωάννα Μπογιατζή, Σοφία Μπακανάκη, Μαντώ Κατσουλού, Λάμπρος Μάλαμας, Τέλης Τσάκωνας, Ακολούθησε το δεύτερο θέμα της πρώτης συνεδρίας πού ήταν: «Ιστορία και Παράδο ση».

Προσωπικά, ευχαριστώ θερμά.

Νότα Κυμοθόη

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΤΕΝΤΩΣΑ ΤΟ ΚΟΤΣΑΝΙ ΜΟΥ" ΠΟΙΗΣΗ (ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ ΕΡΩ)

έργο Ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
ΠΟΙΗΣΗ 
(ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ ΕΡΩ)1999

"ΤΕΝΤΩΣΑ ΤΟ ΚΟΤΣΑΝΙ ΜΟΥ και σε βρήκα
με μια θλίψη άγνωρη να με πονάς στο στήθος
για όλες τις πρώτες μου αναλαμπές.
                       Για σένα μόχθησα κι ονειρεύτηκα
                       σε άλλες εποχές.
Για σένα στη γη πάλι οδοιπόρος
Τόσα χρόνια
Τι είναι ισχυρότερο μέσα σου;

Η θύμηση, είπες και μελαγχόλησες κι άλλο
Ενώ εγώ άπλωσα την αγάπη μου όλη
για νάχεις έν΄άστρο στη μεγάλη σου νύχτα

Τότε η άγνωρη θλίψη σου έλιωσε όλη
             στο άστρο μου που σ΄αγναντεύει."
{Μέρος από την Ποίησή μου στο βιβλίο μου "Ερώ" εκδόσεις Ιωλκός 1999/ τα Πνευματικά δικαιώματα του βιβλίου ανήκουν ολοκληρωτικά στην Νότα Κυμοθόη}

© Nότα Κυμοθόη 2009
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Νότα Κυμοθόη 

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΠΑΓΚΟΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΖΩΩΝ" ΠΟΙΗΣΗ

photography and poetry Nota Kimothoi© Nota Kimothoi

"Παγκόσμια ημέρα ζώων"
Ποίηση 
Νότα Κυμοθόη

Είδα τα μάτια των σκύλων λυπημένα
και το κορμί τους να είναι νωθρό
στα χαλάκια της εξώπορτας,
ανθρώπων κλεισμένων σε σπίτια
τσιμεντοκουτάκια σαν κλουβιά.
Είδα και σκύλους ντυμένους σαν ανθρώπους
με φουστανάκια παρδαλά
κι άλλους να φοράνε καπέλο και φουρό
κουνώντας την ουρά τους χαρωπά.
Φιλόζωους ελάχιστους όμως βρήκα
νάχουν αγάπη για κάθε πλάσμα ζωντανό
και πρώτα νάναι οι ίδιοι άνθρωποι
στο γείτονά τους φιλάνθρωποι, θα πω
κι όσο κι αν σκύβουν του σκύλου τους
τα οπίσθια να σφουγγίζουν σα μωρό,
αγάπη για τον άνθρωπο αν δεν έχουν
φιλόζωοι κι αν γίνουν με το στανιό
στο σβέρκο τους θέλουν αυτοί λουρί
να τους περάσει το δικό τους το σκυλί.
(Ποίηση της Νότας Κυμοθόη/φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη© Nότα Κυμοθόη)

                                          photography and poetry Nota Kimothoi© Nota Kimothoi

(Δημοσιευμένο στις 4/4/2016 4 ALL THE WORLD Nota Kymothoi/© Νότα Κυμοθόη και
Δημοσιευμένο στο I LOVE HELLAS and HELLENISMOS © Νότα Κυμοθόη και στην κοινότητα Λογοτεχνία - Ποίηση 

Νότα Κυμοθόη "Παγκόσμια ημέρα ζώων"Ποίηση© Νότα Κυμοθόη

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΩΡΑΙΟΣ ΑΕΡΑΣ" ΠΟΙΗΣΗ

                                             

ΩΡΑΙΟΣ ΑΕΡΑΣ

© Νότα Κυμοθόη

ΠΟΙΗΣΗ
ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

Με αυτόν τον ωραίο αέρα
οπού όλη την πίκρα μεταφέρει
αλλά κι όλο τον πόνο των ανθρώπων 
στου Θεού τα χέρια
στάθηκα εκεί
στην άκρη της θάλασσας
για ν΄ αποχαιρετήσω όλες τις θλιβερές στιγμές
...
(εμπνευσμένη Ποίηση από το έργο ζωγραφικής του  Daniel Gerhartz)

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ «Ένα τριαντάφυλλο για την αγάπη, ένα βιβλίο για πάντα»

     

«Ένα τριαντάφυλλο για την αγάπη, ένα βιβλίο για πάντα»

Από τη Νότα Κυμοθόη

«Άντρες με μεγάλα ταλέντα, ποιητές ή ιστορικοί, σπάνια αποφεύγουν τις επιθέσεις αυτών, που χωρίς να έχουν καθόλου προικίσει τον κόσμο με έργα δικής τους παραγωγής, εντρυφούν στην επίκριση των έργων των άλλων.»

• «Ποιος άντρας μπορεί με σιγουριά να υποστηρίξει πως ξέρει, σε όλη της την ένταση, την τόσο αινιγματική γυναικεία ψυχή και ποιος μπορεί ποτέ να ελπίζει ότι θα σταθεροποιήσει την τόσο ρευστή της φύση;»

 Μιγκελ ντε Θερβάντες  (1547-1616), Ο Ισπανός Συγγραφέας του Δον Κιχώτη, έφυγε από την επίγεια ζωή στις 23 Απρίλη του 1616 . Όταν είχα πάει στην Καταλονία, ήταν πολύ έντονη η παρουσία των παραστάσεων του Δον Κιχώτη παντού. Οι Ισπανοί τιμούν το Συγγραφέα τους και σαν σήμερα, με το σύνθημα "Ένα τριαντάφυλλο για την αγάπη, ένα βιβλίο για πάντα", γιορτάζουν με λαμπρότητα. Οι Καταλανοί, άνθρωποι όλο ζωντάνια κι αγάπη για τη ζωή και την ύπαρξη αλλά και για την αγάπη και τον έρωτα , γιορτάζουν την ημέρα ως ημέρα "Βιβλίων και Ρόδων"...

                                     ΕΡΓΟ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΗΣ ΝΟΤΑΣ ΚΥΜΟΘΟΗ
                                     ΕΛΑΙΟΓΡΑΦΙΑ ΣΕ ΜΟΥΣΑΜΑ(2006)

Ταυτίζεται η γιορτή του βιβλίου και συνδιάζεται με τον πολυούχο και προστάτη της Καταλονίας Άγιο Γεώργιο

                                     ΕΡΓΟ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΗΣ ΝΟΤΑΣ ΚΥΜΟΘΟΗ
                                     ΜΙΚΤΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΣΕ ΞΥΛΟ

«Να αμφιβάλεις, αν τ' άστρα είναι φωτεινά. Να αμφιβάλεις, αν ο ήλιος κινείται. Να αμφιβάλεις, αν η αλήθεια είναι αλήθεια ή ψέμα. Μα ποτέ μην αμφιβάλεις για την αγάπη μου.» Ο. Σαίξπηρ

  "ΠΑΡΘΕΝΕΣ" ΠΟΙΗΣΗ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ 
"Παρθένες ταλαντεύονται σε δροσιές λιβαδιών 
για το δικό σου όνομα υψώνουν άνθη στη σιωπή.
Καθώς συναντηθήκαμε σ΄ ευτυχίας στιγμές
ερωτευμένες ήταν σε χαράς κορφές και οι καρδιές"
(μέρος από το ποίημά μου με τον τίτλο "Παρθένες)

 «Οι κακοί τρόποι των ανθρώπων ζουν πάνω στον χαλκό. Τις αρετές τις γράφουμε πάνω στο νερό.» Ουίλιαμ Σαίξπηρ

Ουίλιαμ Σαίξπηρ (1564-1616), Άγγλος Ποιητής και Θεατρικός Συγγραφέας, που έγραψε μεταξύ των άλλων και το περίφημο έργο "Ρωμαίος και Ιουλιέτα", έφυγε κι αυτός από τη ζωή σαν σήμερα 23 Απριλίου 1616. 

Με αφορμή αυτό το γεγονός, η Unesco καθιέρωσε αυτή την ημέρα ως Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου.

Σ΄αυτόν τον περίφημο δρόμο, γίνεται η μεγάλη έκθεση βιβλίου, οπού ο κόσμος αγκαλιάζει τα βιβλία αλλά και τους συγγραφείς με δέος...

ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ-

Παναγιώτα (Νότα) Κυμοθόη

Oscar A Di Bari Bruno Euroconcorso Di Poesia, Prima Classificata 1992

Έρχομαι από την πρώτη χαραυγή

μιλώντας στην καρδιά σου.

Δεν είμαι μια απλή του τοίχου εικόνα

που ξεθωριάζει στα μάτια σου,

ούτ’ ένα φευγαλέο περπάτημα αγεριού,

που χάνεται μ’ ένα χαιρέτισμα,

όπως η ώρα του δειλινού μέσα στη νύχτα.

Είμαι το φως του ολόλαμπρου ήλιου

που λέει καλημέρα στο κάθε αυτί

και σκορπίζει φιλιά και τραγούδια

σε όλους της γης τους ανθρώπους.

Είμαι του κεριού ατέλειωτο φυτίλι

που αργοκαίει στων καιρών τα γυρίσματα

γιομίζοντας θαλπωρή το σκοτάδι,

για να έχουν ελπίδες τα μάτια του κόσμου.

Ένα γεφύρι είναι η ψυχή μου

που από αιώνες ενώνει τους λαούς

και ο λόγος ολόδροσο ποτάμι

που απλώνει τις όχθες του χέρια

οι άνθρωποι για να πιαστούν.

Θα πάω απόψε ως το τέρμα της δύσης

το μύνημά σου ως εκεί να εξυψώσω

ώστε να πάψει ο χρόνος των σκοταδιών

και ο φόβος της ελάχιστης έχθρας.

Έτσι με τους στίχους μου για σένα εδώ

θα ενώνω τη γη μ’ ένα ολόφωτο γεφύρι

για να γίνουμε όλοι αδέλφια.

copyright:Νότα Κυμοθόη

© Νότα Κυμοθόη

© Nότα Κυμοθόη 2009
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Νότα Κυμοθόη "Βροχή" Ποίηση

                                                       Φωτογραφία από Νότα Κυμοθόη


Νότα Κυμοθόη 
"Βροχή" 
Ποίηση

Βρέχει...Πάλι κλαίει ο ουρανός...
Ρυάκια εδώ κι εκεί ως να ξεφτίζει όλη η ζωή...
Ξεχασμένα των ανθρώπων πράγματα παντού στη γη
ριγμένα σε απάγκιο ή παρατημένα έξωθεν από καιρό.

Βρέχει αδερφέ μου...Ξεφτίζει το παλιό και φεύγει απ η ζωή
παρασυρόμενο σε λασπόνερα...Που είσαι εσύ;

Έρμαιοι σαν όνειρα άλλων στα ξεσπάσματα των καιρών
Σαν φύλλα φθινοπώρου που πέρασαν μες στο ρυάκι...
Βρέχει...Που είσαι αδερφέ μου εσύ;

Είδα τη μορφή σου σε μονοπάτια μοναχικά
χρόνια σαν απομεινάρια σε δρόμο κι άλλο δρόμο μιας ζωής
ξένοι σε κατοικίες μιας αυλής οικογενειακής...
Κι είδα εμένα σε σένα και μ' αναγνώρισα, αλλά δεν ήμουν εσύ
Είχα λέει τον ήλιο κι είχα τη δύναμη σε δυο ζωγραφιές
ν΄ αγγίζουν τους ουρανούς κι έτρεχα να προφτάσω μέσ' τη βροχή
εσένα αδερφέ μου που έφευγες σε σύννεφο σκοτεινό...
Ήθελα να σου πω για ένα όνειρο αν θυμάσαι, παιδικό.

Ήμασταν αδερφέ μου κι εμείς κάποτε παιδιά
κι είχαμε το χέρι του πατέρα-χάδι και ευχή
και της μάνας την αγκαλιά πλατιά σαν ζεστό ψωμί...
Είχαμε χρώματα κι όνειρα μεγάλα για το μέλλον πολλά...

Τόσα χρόνια σχεδιάσαμε το μέλλον...ξεχωριστά
Αυτός είναι ο κόσμος μας, αδερφέ μου εδώ στη γη;

Πονάω αδερφέ μου...Ίσως πονάς κι εσύ. Που είσαι εσύ;
Βρέχει πάλι απόψε και με κοιτάς πίσω απ' το τζάμι κρυφά
βλέπεις μέσα στο μονοπάτι ως ξένος την μοναχική μου ψυχή
Θα κοπάσει η βροχή, αλλά που θα΄ μαι και που θα΄σαι εσύ;
Η ψυχή των γονιών μας ήρθε και μ' άγγιξε τρυφερά...
Είπαν:" αχ, να μπορούσαν απ' την αρχή τον κόσμο να έχτιζαν..."

Αχ, αδερφέ μου, να μπορούσαμε κι εμείς όλες τις θλιβερές στιγμές
μ' ένα σφουγγάρι να σβήσουμε ευθύς
κι όταν κοπάσει η βροχή, ω αδερφέ μου, να φέρουμε τη χαρά
Μέσα σε χρώματα και με ελπίδα τ΄ ουράνιου τόξου χαμόγελα πολλά
αρμονία κι αγάπη ν' απλώσουμε σε νου και καρδιά
μ' ένα μόνο άγγιγμα...ως να έχουμε μαγικά ραβδιά...

Δες αδερφέ μου, οι ουρανοί δεν είναι δυο...
Μια σκέψη είναι...Έλα απόψε εδώ
Ναι!.. Έλα να τ' αλλάξουμε όλα απ΄την αρχή!..
Πιάσε σφουγγάρι και βροχόνερο κι έλα πάμε μαζί
Ας καθαρίσουμε τώρα τη λάσπη όλων των χρόνων σαν τον Ηρακλή
Πιάσε τον ήλιο απ' τη μια άκρη εσύ...
Ας διαλύσουμε τώρα την ομίχλη απ΄όλη τη ζωή
μαζί της να φύγει ο πόνος κι η δυστυχία όλη απ΄τη γη!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΒΡΟΧΗ

 Νότα Κυμοθόη

Ας ευχαριστήσουμε τη ροή της βροχής οπού ποτίζει με υπομονή της γης τα λαγούμια ως εκεί επάνω στα ψηλά βουνά οπού δεν μπορεί ανθρώπου βλέμμα για να φτάσει...

να δει το διψασμένο της γης κορμί με νερό για να χορτάσει 

απ΄τ΄ουρανού το δάκρυ το ερωτικό

για να καρπίσει πάλι ο σπόρος

 να γίνει παράδεισος η πλάση

Δάση, βουνά και λόφοι

πάλι να χλοϊζουν

όλο ζωή το έαρ

όταν φτάσει

χαρά να

είναι

όλα

!!!

!

© Νότα Κυμοθόη

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΓΥΡΕΥΟΝΤΑΣ" ΠΟΙΗΣΗ

                                                      φωτογραφία Νότα Κυμοθόη


 ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
"ΓΥΡΕΥΟΝΤΑΣ"
ΠΟΙΗΣΗ 

(από το βιβλίο μου ΔΙΨΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗ, εκδόσεις Διογένης 1992)

Πριν γνωρίσω την αλήθεια
με μύθους είχα πλάσει τον κόσμο
κι όταν μ΄ αγγίξανε του πλήθους οι αναστεναγμοί
την καρδιά μου ακούμπησα στον Άνθρωπο.

Παράξενα γλιστρούσαν οι μορφές...
Τραγούδια, μοιρολόγια, τρόπαια και θυσιαστήρια
ναοί κι αγάλματα, γραφές και εικόνες
θεοί και ημίθεοι, παραμύθια και μνήμες...
Κι εγώ ντύθηκα αναχωρητής
κρατώντας ένα κλαδί ελιάς στο χέρι
γυρεύοντας τα διωγμένα περιστέρια
για τον περιστερώνα της ειρήνης.

Αθήνα 1973

© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Ερατώ" Ποίηση

Νότα Κυμοθόη "Ερατώ" Ποίηση
Αφιερωμένο στην Μούσα Ερατώ και στην Ποίηση

Παίξε, ω Μούσα Ερατώ την άρπα την ανθρώπινη
αυτήν οπού αγγίζει τις καρδιές των άκαρδων ανθρώπων
πού είπαν λόγια ερωτικά και λόγια της αγάπης
και παίζουν με τον έρωτα λες και είν' ο πρώτος.
Παίξε τους ήχους τους καλούς, τους ήχους της αγάπης
να τους ακούσουν οι θνητοί να κλάψουν από πόνο
γιατί ο χρόνος φεύγει και περνά και δε γυρίζει πίσω.
Παίξε, ω Μούσα Ερατώ ν' ακούσει όλη η πλάση
τη μουσική τη θεϊκή για τους ερωτευμένους
που γύρεψαν έρωτα καλό, νέκταρ των αθανάτων
να αφυπνίσουμε το νου απ' 'ολα τα σκοτάδια
για να ευτυχούνε τα κορμιά μαζί και οι ψυχές τους.
Νότα Κυμοθόη 1982, ποίηση

Νότα Κυμοθόη "Ερατώ" Ποίηση© Νότα Κυμοθόη

copyright:Νότα Κυμοθόη

© Nότα Κυμοθόη 2009

Νότα Κυμοθόη "ΑΞΙΕΣ" Ποίηση

                                                    Νότα Κυμοθόη: Ελαιογραφία σε ξύλο
                                                               copyright:Νότα Κυμοθόη 

Νότα Κυμοθόη "ΑΞΙΕΣ" Ποίηση Αφιερωμένο στους Πανέλληνες! Δεν βρίσκονται όλες στις γραφές... Βρίσκονται στα δεσμά αίματος Στις ιστορίες του καθενός Στα κρυφά και ταπεινά βλέμματα Στα κουρασμένα χέρια που αγωνίζονται τίμια Στα σώματα που αγρυπνούν στο καθήκον Στο πάθος της προσφοράς Στην αγκαλιά της αγάπης... Στην άδολη φιλία... Μέσα στα μάτια των ανθρώπων Που είδαν στον άλλον τον εαυτό τους Κρύβονται πολλές αξίες... Όπως αυτές οπού ο καλλιτέχνης λαξεύει μια πέτρα Ζωγραφίζει σε ένα μουσαμά Σκαλίζει σ' ένα ξύλο Σαν εκείνες οπού ο συνθέτης δημιουργεί Και δένει με μουσική τους ήχους Και ζωντανεύει τις λέξεις και τους φθόγγους Και γίνονται θαύμα... Υπάρχουν στους ήχους της γλώσσας Αυτής οπού στάζει νέκταρ Έστω σε μια απλή "καλημέρα" Όταν μέσα στην ερημιά του πλήθους Συναντήσεις ένα παλιό γνώριμο πρόσωπο... Ιερή στιγμή ανθρωπιάς Να μπορείς να δεις τον άλλον κατάματα Και να αντέξεις το βλέμμα του! (Νότα Κυμοθόη, 2/11/06, Κύπρος) copyright:Νότα Κυμοθόη © Νότα Κυμοθόη

ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ

Παναγιώτα (Νότα) Κυμοθόη

Oscar A Di Bari Bruno Euroconcorso Di Poesia, Prima Classificata 1992

Έρχομαι από την πρώτη χαραυγή

μιλώντας στην καρδιά σου.

Δεν είμαι μια απλή του τοίχου εικόνα

που ξεθωριάζει στα μάτια σου,

ούτ’ ένα φευγαλέο περπάτημα αγεριού,

που χάνεται μ’ ένα χαιρέτισμα,

όπως η ώρα του δειλινού μέσα στη νύχτα.

Είμαι το φως του ολόλαμπρου ήλιου

που λέει καλημέρα στο κάθε αυτί

και σκορπίζει φιλιά και τραγούδια

σε όλους της γης τους ανθρώπους.

Είμαι του κεριού ατέλειωτο φιτίλι

που αργοκαίει στων καιρών τα γυρίσματα

γιομίζοντας θαλπωρή το σκοτάδι,

για να έχουν ελπίδες τα μάτια του κόσμου.

Ένα γεφύρι είναι η ψυχή μου

που από αιώνες ενώνει τους λαούς

και ο λόγος ολόδροσο ποτάμι

που απλώνει τις όχθες του χέρια

οι άνθρωποι για να πιαστούν.

Θα πάω απόψε ως το τέρμα της δύσης

το μήνυμά σου ως εκεί να εξυψώσω

ώστε να πάψει ο χρόνος των σκοταδιών

και ο φόβος της ελάχιστης έχθρας.

Έτσι με τους στίχους μου για σένα εδώ

θα ενώνω τη γη μ’ ένα ολόφωτο γεφύρι

για να γίνουμε όλοι αδέλφια.

copyright:Νότα Κυμοθόη

© Νότα Κυμοθόη