"ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ"
Νότα Κυμοθόη© Νότα Κυμοθόη
Αποτελεί το αρχαιότερο Ελληνικό Βιβλίο που έχει βρεθεί κι είναι Θεογονία κι αναφέρεται πως όλα δημιουργήθηκαν από τον Ζευ κι ότι η Σωτηρία της Ψυχής έρχεται μέσα από τη γνώση της Αλήθειας και πως μπορεί να γλιτώσει η ψυχή από τον τρόμο και φόβο του Άδη.
Βρέθηκε το 1962 στο Δερβένι, έξω από την Θεσσαλονίκη. Αποτελεί το αρχαιότερο βιβλίο της Ευρώπης 340-320 π.Χ., που γράφτηκε την εποχή όπου ο Μέγας Αλέξανδρος ξεκινούσε εκστρατεία για την Ασία, αλλά περιέχει την αντιγραφή κειμένου από την εποχή όπου ζούσε ο Σωκράτης, ο Πλάτων κι ο Περικλής. Δηλαδή περιέχει την αντιγραφή ενός βιβλίου χρονολογίας 420 -410 π. Χ. που είναι η Βίβλος του Ορφέα (Βίβλος Όμαδον που αναφέρει ο Πλάτων το 365 π.Χ.).
Βρέθηκε σε ένα ταφικό μνημείο κοντά στην πόλη Λητή μισοκαμμένος, στον τάφο του Ευθύφρωνος. Πρόκειται για έναν Μάντη εκείνης της εποχής που καταγόταν από την Πρόσπαλτα εκεί που σήμερα είναι τα Καλύβια της Αττικής.
Λόγω της μεγάλης σπουδαιότητας του Παπύρου, οι διαμάχες των καθηγητών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, δυστυχώς μάλωναν μεταξύ τους, για το ποιος θα δημοσιεύσει την επιστημονική έρευνα, δηλαδή την ανάγνωση του κειμένου και έτσι δημιούργησαν καθυστέρηση για τη γνωστοποίησή του Παπύρου, που κράτησε σχεδόν 42 ολόκληρα χρόνια...Δηλαδή μόλις το 2002 είδε το φως της δημοσιότητος, από κάποιους που δημοσίευαν κάποια αποσπάσματα.
Ένα άλλο ακόμα στοιχείου σκοταδισμού, υποθέτω, ίσως ήταν και το γεγονός πως ο Πάπυρος του Δερβενίου, αναφέρεται σε θέματα Θεογονίας της Θρησκείας του Δωδεκάθεου των αρχαίων Ελλήνων, που αφορά τη Γέννηση του Σύμπαντος, κάτι που δημιουργούσε σύγκρουση με τον Χριστιανισμό και τη θρησκεία στην Ελλάδα, που ελέγχει τα πάντα και δυσκολεύει τη γνώση της αλήθειας. Διότι γράφει κάπου ο Πάπυρος του Δερβενίου, πως ο Ζευς (Ζας) αφού άκουσε όλους τους χρησμούς από τον Πατέρα του Ουρανό, πήγε στο άντρο της Νύχτας η οποία του είπε όλους τους χρησμούς που είχε ακούσει από τον Ουρανό Πατέρα του και στη συνέχεια αφού τους κατανόησε κατάπιε τον φαλλό του Ουρανού κληρονομώντας έτσι όλη τη δύναμή του.
Ο σκοταδισμός εκείνης της εποχής, όχι πως σήμερα δεν υπάρχει, αλλά είναι περισσότερο εύκολο να βγει ένα τέτοιο κείμενο στη δημοσιότητα, από εκείνη την εποχή. Πέρασαν δυστυχώς τόσα πολλά χρόνια...
Ο Πάπυρος του Δερβενίου αναφέρει πως Θεός είναι ο Νους και Όλυμπος είναι ο Χρόνος.
Πρόκειται για ένα Θεογονικό Ποίημα που αποδίδεται στον Ορφέα κι είναι γραμμένο σε Δακτυλικό Εξάμετρο Στίχο, όπως και οι Ορφικοί Ύμνοι. Ανακατεμένος μέσα στις στάχτες του νεκρού, γιατί κάηκε στην πυρά με τον νεκρό, αφήνει άφωνους τους επιστήμονες καθώς αποτελούσε για την εποχή που γράφηκε, ένα ολόκληρο βιβλίο. Δηλαδή παρουσιάζει μια Θεογονία Κοσμογονικής φύσης που περιέχει και την ερμηνεία του κειμένου από εκείνη την εποχή σε Ελληνική Γλώσσα.
Βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και αποφάσισε η Unesco να το συμπεριλάβει στις εκδόσεις μνήμης μετά από πρόταση της Ελληνικής Επιτροπής και Προέδρου κας Μαρίας Αικατερίνης Παπαχριστοπούλου- Τζιτζικώστα.
© Nότα Κυμοθόη 2009
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
© Nότα Κυμοθόη 2009
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .