Νότα Κυμοθόη
ΜΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ
Ποίηση
Το άρωμα του είναι ή Εσύ
οπού έρχεται και ξυπνά τους πόθους μου;
Μίλησέ μου μέσα στη σιωπή, όπως εσύ ξέρεις
Δε χάνεται τίποτα μέσα στα σύνορα του πλήθους
οπού διαβαίνεις σκεφτικός για στιγμές χαράς
Άκου, άκου πως μοσχοβολά και μεθάει τα μάτια
Ρίχνεται ο ανθός του μύρο στις ερημιές
αυτές οπού μας χωρίζουν
αλλά τίποτα δεν ξεστρατίζει
απ' όσα μέσα κλείνει η καρδιά
κι άλλα τόσα οπού η θύμηση φέρνει
Ίσως γιατί ήταν όμορφος ο έρωτας μαζί σου
Ίσως γιατί το όνομά του τραγουδήσαμε παρέα
Τι κι αν στύψαμε τις άκριες απ' τις χαρές;
Κατά βάθος, τίποτα δεν συντρίβεται
Γιατί είμαστε κι οι δυο τόσο απλοί
κι ας έχουμε τόσο γνωστά ονόματα
κι όμως μας χωρίζει ένας ωκεανός
ή μήπως τάχα ένα μόνο λιβάδι;
Δε μπορείς να κρυφτείς
το άρωμά σου σε προδίδει
κι ας είσαι πίσω απ' το βουναλάκι
των μεγάλων σου αρνήσεων
Είμαι περαστική απ' το μονοπάτι
κι ούτε μια στιγμή δε σκέφτηκες
να πεις μια Καλημέρα
Δεν πειράζει οπού δεν την έχεις εσύ
Κατανοώ πως άμα είχες "καλημέρα"
θα ευχόσουν να έχουν και οι άλλοι όλοι
Θα επιθυμούσες να είχες εσύ αλλά και όλοι
Είναι ευχή κι είναι καλή για όλους επάνω στη γη
Ας λέμε καλημέρα μέσ' απ΄την ψυχή κι ας είναι για όλους χαράς γιορτή
Καλημέρα Καλημέρα Καλημέρα Καλημέρα Καλημέρα Καλημέρα Καλημέρα
© Νότα Κυμοθόη
© Nότα Κυμοθόη 2009
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .