Έργο Ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη
Η φώτιση των ανθρώπων είναι θέμα αντίληψης των γεγονότων έξωθεν και έσωθεν, αλλά ο καθένας αντιλαμβάνεται σύμφωνα με το δικό του νου.
Η προσπάθεια να φωτιστούν οι άνθρωποι είναι μια παλιά υπόθεση, αγώνα και άσκησης καθαρά προσωπικής.
Το ανέσπερο Φως, το οποίο προσφέρει ο Ιησούς Χριστός, στην Ανάσταση, δεν είναι απλά φως σε μια λαμπάδα, με την οποία τρέχουν οι άνθρωποι ν΄ανάψουν από την λαμπάδα του ορθόδοξου ιερέα, που βγαίνει από την ωραία πύλη...Αυτό το φως, αν φυσήξει αέρας, στο δρόμο για το σπίτι, ίσως και να σβήσει, αν δεν το προσέξει ο λαβών.
Το Φως οπού καλείται ο κάθε πιστός να λάβει είναι το Χριστικό Φως κι αυτό κοινωνεί λίγο -λίγο επί σειρά ετών ο ενδιαφερόμενος άνθρωπος, που επιθυμεί να μάθει την αλήθεια και να φωτιστεί.
"Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός και δοξάσατε Χριστόν τον Αναστάντα εκ νεκρών" και οι περισσότεροι που ανάβουν τις λαμπάδες τους δίχως να κατανοούν τι σημαίνει Φως Θεού, φεύγουν μετά το Χριστός Ανέστη.
Είναι η μεγαλύτερη χαρά και γιορτή των όσων πιστεύουν Χριστό και όσων κατανοούν τη μεγάλη αυτή Δωρεά, για την οποία προετοιμαζόμαστε 50 ημέρες με νηστεία και άσκηση κι ακολούθως τις άλλες 50 ημέρες γιορτής ως την Έλευση του Αγίου Πνεύματος!..
Αν οι άνθρωποι κατανοήσουν όλο αυτό το νόημα της ανοιχτής Μύησης του Φωτός, μόνον τότε θα δουν πραγματικά αλλαγές στη ζωή τους.
Αλλά ο καθένας για τον εαυτό του αποφασίζει!..
Μιλάμε για το Φως το Πνευματικό και όχι αυτό οπού απολαμβάνει κάποιος με το άναμμα απλά της λαμπάδας του. Είναι ο Θεός Λόγος που φωτίζει τον ασώματο νου με ασώματη δύναμη. Ας μη αδικεί ο αφελής άνθρωπος τον εαυτό του, αλλά ας προσπαθήσει περισσότερο να κατανοήσει το Λόγο του Χριστού και φυσικά ας κατανοήσει πως την μοναδική νύχτα της Ανάστασης, αν δείξει προσοχή θα κατανοήσει το φως της αληθινής Θείας Παρουσίας εντός του. Γιατί το Φως του Θεού είναι καθαρό και λαμπρό σαν φωτοστέφανο ολόγυρα από τις υπάρξεις όσων το έχουν αισθανθεί. Είναι ο άνθρωπος σαν λαμπάδα αναμμένη και λάμπει με το φως οπού έλαβε. Κι αυτό το Θεϊκό Φως γίνεται Φως ανθρώπων μέσα από την κατανόηση του Λόγου.
"Εν αρχή ην ο Λόγος και ο Λόγος ην προς τον Θεόν και Θεός ην ο Λόγος. Ούτος ην η αρχή προς τον Θεόν. Πάντα δι΄αυτού εγένετο και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ό γέγονεν..." ακούμε στο κατά Ιωάννην α' 1-17 Ευαγγέλιο.
Και αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια που κατανοεί κάποιος τι σημαίνει να είμαστε παιδιά Θεού.
Η άγνοια οδηγεί τον άνθρωπο να αρνείται Χριστό και ν΄αποστρέφεται Χριστό, ενώ έχει λάβει την Πρόσκληση από το Χριστό.
Η άγνοια οδηγεί σε σκέψεις οπού ο άνθρωπος ονομάζει το Χριστό Μύστη, επαναστάτη, μέγα Δάσκαλο και δεν κατανοεί πως βλέπουν τα υλικά του μάτια μόνον την ανθρώπινη φύση κι όχι την Θεϊκή. Αυτός ο τρόπος σκέψης αποτελεί προσβολή και στην Ανάσταση προσκαλείται ο άνθρωπος να ξεμπλοκάρει το νου του, να καθαρίσει τις σκέψεις του σε θέματα πίστης κι εμπιστοσύνης στο Θεό και προς τον Μονογενή Υιό και Λόγο Του. Ο άνθρωπος όταν δεχτεί τον Χριστό, δεν δέχεται απλά έναν άνθρωπο, έναν φιλόσοφο, έναν δάσκαλο τέλειο, αλλά δέχεται τον Υιό του Θεού οπού για χάρη του έγινε Υιός ανθρώπου και ζωντανός μαρτύρησε στον σταυρό επάνω, σταυρώνοντας όλο το παρελθόν της αμαρτίας. Λυτρωτής του παρελθόντος φανερώνει με την Ανάστασή Του το λαμπερό παρόν κι αυτό μόνον υπάρχει!
Χριστός Ανέστη!Φανέρωσε και φανερώνει το Θεϊκό Φως!Αληθώς Ανέστη!Φανερώνει την πίστη και την κατάλυση του σωματικού θανάτου, της λύπης, της φθοράς του σώματος. Φανερώνει την αθανασία και την αιωνιότητα και η Μαρία Μαγδαληνή που έλαβε πρώτη αυτή το μήνυμα από τον Άγγελο της Ανάστασης, τρέχει να το πει σε όλους με δική του παραγγελιά...
Και ο Ιωάννης γράφει:
"Εν αυτώ ζωή ην και η ζωή ην το φως των ανθρώπων. Και το φως εν τη σκοτία φαίνει και η σκοτία αυτό ου κατέλαβεν...Ην το φως το αληθινόν, ο φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον..."