Νότα Κυμοθόη: "Κύμβαλον αλαλάζον η ...εκπαίδευση" Δοκίμιον

                       

                       Φωτογραφία Νότα Κυμοθόη(το αρχείο ανήκει στη Νότα Κυμοθόη)
Νότα Κυμοθόη
"Κύμβαλον αλαλάζον η...εκπαίδευση"
Δοκίμιον
Στην Α' προς Κορινθίους Επιστολή ( 13.1) του Αποστόλου Παύλου, πασίγνωστη ως «Ύμνος της Αγάπης» που εκπαιδεύει γενιές και γενιές στα ελληνικά σχολεία μέσα από το μάθημα των θρησκευτικών, επιθυμώ ν΄αναφερθώ σήμερα. 
Ο Απόστολος Παύλος, όταν την έγραφε βρισκόταν στην Έφεσο, απαντώντας σε θέματα των Κορινθίων. Είχαν προκύψει ζητήματα τότε και είχαν ξεσπάσει έριδες κατά την απουσία του στην Εκκλησία της περιοχής των Κορινθίων που είχε ιδρύσει ο ίδιος.

Κάτι, που ακόμα συμβαίνει και στις ημέρες μας, ανάμεσα στις Εκκλησίες των Χριστιανών και οι διαξιφισμοί ανάμεσά τους δεν απουσιάζουν, εκθιάζοντας ο καθένας χαρίσματα κι απόψεις που επικαλούνται για ν΄ αποδείξουν ποιος είναι περισσότερο γνήσιος εκπρόσωπος του Χριστιανισμού στη γη. 

Λέει, λοιπόν, ο Απόστολος Παύλος στο συγκεκριμένο του χωρίο: "ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον". 

Αποδίδοντάς το σε νεοελληνική  γλώσσα που μιλιέται σήμερα, γράφει: "Εάν μιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, έχω γίνει χαλκός που ηχεί ή κύμβαλο που ηχεί μονότονα".

Γράφει δηλαδή, εάν οι ικανότητες των ανθρώπων (εννοώντας συγκεκριμένες ικανότητες που ισχυρίζονταν πως είχαν τα μέλη της εκκλησίας, δηλαδή να θεραπεύουν, να προφητεύουν, να διδάσκουν, να μεταδίδουν το λόγο του Θεού και να έχουν κοινό που τους ακούει), εάν δεν συνοδεύονται από ειλικρινή αγάπη, τότε απλώς θορυβούν, φλυαρούν και λένε κούφια λόγια, σαν ήχος κυμβάλου.

Η φράση αυτή χρησιμοποιείται για έναν τύπο ανθρώπου που είναι όλο λόγια κι ενώ κάνει φασαρία, δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Παραδείγματα στον χώρο πάρα πολλά και ηχηρά, διαχωρίζοντας τους ανθρώπους σε θρησκευτικές ομάδες πολλές, αλλά κι από λόγους διδασκαλίας σε χώρους κι έδρες εκπαίδευσης, ανθρώπων, που διαχειρίζονται την παιδεία επηρεασμένοι από ιστορικά γεγονότα σε συνδιασμό με την θρησκεία τους, συνήθισαν να διαχωρίζουν την ανθρωπότητα, διαιωνίζοντας εχθρούς. Αυτοί μπορούν να θεωρηθούν κύμβαλα αλαλάζοντα ή μήπως παίζουν ρόλους ως κύμβαλα αλαλάζοντα;

Αλλά τι είναι το κύμβαλον;

Το κύμβαλον είναι παράγωγον της λέξεως κύμβη. Μια λέξη γνήσια ελληνική, που δυστυχώς δεν υπάρχει στο αρχαίο ελληνικό λεξικό. Κύμβη είναι το κοίλον αγγείο, και με πρώτη σκέψη παραπέμπει στον "κύβο", αλλά δεν είναι κύβος... Είναι κυματιστός βηματισμός ήχων.
Ο Χριστιανισμός, δηλαδή οι χριστιανοί την εποχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και στην όλη τους προσπάθεια για διάδοση της διδασκαλίας του Χριστού κι εδραίωσή τους, κατέστρεψαν από άγνοια την αρχαία ιερή γνώση των Ιερών Δασκάλων και Ιερών Μυστών του αρχαίου ελληνικού Πνεύματος, διδασκαλία δηλαδή δοσμένη από το Άγιο Πνεύμα στους αρχαίους Έλληνες Προγόνους μας κι έκαναν τον κόσμο να λησμονίσει τα Κεραύνια Κύμβαλα του Δία και όλων των πλανητών με τους θεραπευτικούς ήχους τους!!!
 Η λέξη Κύμβη, φαίνεται αγνώστου προελεύσεως και ευχαριστούμε τον Απόστολο Παύλο, γιατί μας την άφησε παρακαταθήκη, ως να ήθελε ο Χριστός, για να φανερώνει ακριβώς αυτό, το οποίο κατέστρεψαν οι κοινωνίες των χριστιανών στηριζόμενοι μόνο σε λόγια κι όχι πράξεις για την πραγματική "Αγάπη Θεού", την οποία δίδαξε ο Χριστός. 
Κύμβη λοιπόν, λέγεται και το μικρό πλοιάριο, κάτι σαν αυτοσχέδια βάρκα, κατασκευασμένη από κορμούς δέντρων.

Ο όρος κύμβη χρησιμοποιείται ως ναυτικός όρος, αλλά και ως όρος ανατομίας στην ιατρική επιστήμη δηλαδή είναι το κοίλο πάνω μέρος του πτερυγίου του αυτιού μας.

Το αρχαίο ελληνικό κύμβαλον, ήταν ένα μουσικό όργανο, αποτελούμενο από δύο κοίλα μεταλλικά ημισφαίρια, που χτυπούσε το ένα στο άλλο. 
Στον Μεσαίωνα, η λέξη cimbalom  χρησιμοποιήθηκε για να δηλώνει τις καμπάνες των εκκλησιών, γιατί ο ήχος τους έμοιαζε με αυτόν του αρχαίου ελληνικού κυμβάλου, κι έτσι έρχεται να εξαφανιστεί σχεδόν τελείως η αρχαία ελληνική έννοια "κύμβαλον και κύμβη". 
Σε κάποια μοναστήρια υπάρχει μια τέτοια ανάμνηση στον τρόπο όπου ηχούν το κύμβαλον οι μοναχοί ρυθμικά, αλλά είναι ένα κομμάτι ξύλου...
Στην Ανατολή και στις τάξεις των Φωτισμένων του Βούδα, υπάρχει το Ιερόν Κύμβαλον κι ονομάζεται γκονγκ.
Στη θέση λοιπόν του αρχαίου ελληνικού κυμβάλου, δημιουργείται ένα ιδιότυπο μουσικό μελωδικό όργανο στη Δύση, από χορδές το κλειδοκύμβαλον και στη συνέχεια το πιάνο αλλά και οι καστανιέτες που θυμίζουν τα κύμβαλα και τα κρουστά πιατίνια. 
Στην προσπάθειά του ο ίδιος ο Παύλος να εξαφανίσει την αρχαία ελληνική σκέψη, την οποία δεν κατανοούσε γιατί δεν είχε μυηθεί σε αυτήν και δεν είχε την ελληνική Παιδεία, τοποθετεί στο λόγο του, το κύμβαλον πως κραυγάζει, δηλαδή ηχεί άσχημα. 
Τον ευχαριστούμε γι΄ αυτό, διότι μας οδηγεί στην έρευνα για το τι σημαίνει "κύμβαλον" στην εποχή του...

Αλήθεια, πόσοι εκπαιδευτικοί σήμερα γνωρίζουν για τις θεραπευτικές ιδιότητες των αρχαίων ελληνικών κυμβάλων;
Τα γνωστά "γκονγκ" στους ιερούς χώρους των Βουδιστικών Ναών;

Το κύμβαλον, αλαλάζει, όχι ευχάριστα; Και γιατί να είναι αρχαία ινδική η ρίζα του αλαλάζω, δηλαδή η alalā, αποδίδοντας πολεμική ιαχή; 
Έτσι κατανοούσαν την εποχή εκείνη το αρχαίο ελληνικό κύμβαλον; Δηλαδή σαν έναν ήχο που αλαλάζει, θορυβεί και γίνεται δυσάρεστος; 
Η αλήθεια είναι αλήθεια και είναι μόνον μία...

Έτσι λοιπόν, μέσα στον μέγα θόρυβο που παράγουν όσοι κι όσες δεν κατανοούν την αλήθεια της γνώσης, αλλά επιμένουν στους σκοτεινούς πέπλους με τους οποίους σκέπασαν το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, δεν πειράζει. Τίποτα δεν πάει χαμένο, διότι όλη η ανθρωπότητα έχει χτιστεί με αρχαίους ελληνικούς ρυθμούς κι όλη η ανθρωπότητα προέρχεται από των ανθρώπων τον πολιτισμό. Και δεν νοείται ανθρώπινος πολιτισμός, δίχως εξέλιξη!.. Στον μεσαίωνα έκαιγαν όσους έλεγαν πως η γη κινείται...Σήμερα, ταμπουρώνονται πίσω από τους φόβους τους, οπού με "προφητείες" παράγουν μέσα από τα επιτεύγματα της τεχνολογίας, την οποία κατηγορούν ως "προϊόν αντιχρίστου".  Προσπαθώντας να συντηρήσουν σκοτεινάγρα χρησιμοποιούν τον ίδιο το Χριστό για να διαχωρίζουν τον κόσμο. Φευ!..
Ας ενωθούν λοιπόν σε όλη τη γη, όλες οι ομάδες των όσων δοξάζουν και υμνούν το Χριστό ως Θεό κι ας κατανοήσουν την Ιερή Του Διδασκαλία, ενώνοντας την ανθρωπότητα κι όχι διαχωρίζοντάς της, μαχόμενοι μεταξύ τους, για να διατηρούν τους επίγειους θρόνους τους.
Κι επειδή το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός Όλων των πλασμάτων επί γης, αγαπάει όλους κι όλα και φωτίζει τους ανθρώπους οδηγώντας τους στην Μια Αλήθεια!!!
Και υπάρχει Αεί και Αεί απ΄Αρχής σε όλα και για όλα!!!

Νότα Κυμοθόη "Κύμβαλον αλαλάζον η εκπαίδευση" Δοκίμιον© Νότα Κυμοθόη

© Nότα Κυμοθόη 2009

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΤΕΝΤΩΣΑ ΤΟ ΚΟΤΣΑΝΙ ΜΟΥ" ΠΟΙΗΣΗ (ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ ΕΡΩ)

έργο Ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
ΠΟΙΗΣΗ 
(ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ ΕΡΩ)1999

"ΤΕΝΤΩΣΑ ΤΟ ΚΟΤΣΑΝΙ ΜΟΥ και σε βρήκα
με μια θλίψη άγνωρη να με πονάς στο στήθος
για όλες τις πρώτες μου αναλαμπές.
                       Για σένα μόχθησα κι ονειρεύτηκα
                       σε άλλες εποχές.
Για σένα στη γη πάλι οδοιπόρος
Τόσα χρόνια
Τι είναι ισχυρότερο μέσα σου;

Η θύμηση, είπες και μελαγχόλησες κι άλλο
Ενώ εγώ άπλωσα την αγάπη μου όλη
για νάχεις έν΄άστρο στη μεγάλη σου νύχτα

Τότε η άγνωρη θλίψη σου έλιωσε όλη
             στο άστρο μου που σ΄αγναντεύει."
{Μέρος από την Ποίησή μου στο βιβλίο μου "Ερώ" εκδόσεις Ιωλκός 1999/ τα Πνευματικά δικαιώματα του βιβλίου ανήκουν ολοκληρωτικά στην Νότα Κυμοθόη}

© Nότα Κυμοθόη 2009
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Νότα Κυμοθόη 

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ ΓΙΟΡΤΑΖΩ ΣΗΜΕΡΑ

  ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
ΓΙΟΡΤΑΖΩ ΣΗΜΕΡΑ

Ευχαριστώ και Ευγνωμονώ τον Θεϊκό Έρωτα οπού μου έδωσε τη χαρά αυτής όλης της Ποίησης κι ευγνωμονώ τις Θεϊκές όλες Ενέργειες κι Ευχαριστώ όλους κι όλα οπού ερωτεύτηκα και μου έδωσαν τη χαρά αυτού του θαυμάσιου βιβλίου μου. Ευχαριστώ τους άντρες οπού με ερωτεύτηκαν και ιδιαίτερα την ομορφιά και τη χαρά του έρωτα, των ωραίων σχέσεων, της δημιουργίας και της αγάπης. Ευχαριστώ την Ποίηση μέσα από την καρδιά μου./I praise and thank the Divine Love that gave me joy that all poetry and bless Divine all Actions and thank everyone and everything where he fell in love and gave me joy that my wonderful book. Thanks men where he fell in love with and especially the beauty and joy of love of beautiful relationships, creation and love. Thanks poetry through my heart./Io lodo e ringrazio il Divino Amore che mi ha dato gioia che tutta la poesia e benedica Divina tutte le azioni e grazie a tutti e tutto, dove si è innamorato e mi ha dato la gioia che il mio libro meraviglioso. Grazie uomini dove cadde innamorato e, soprattutto, la bellezza e la gioia dell'amore di belle relazioni, la creazione e l'amore. Grazie poesia attraverso il mio cuore./Je loue et remercie l'Amour divin qui m'a donné la joie que toute poésie et bénisse Divine toutes les actions et remercier tout le monde et tout où il est tombé en amour et m'a donné la joie que mon livre merveilleux. Merci les hommes où il est tombé en amour avec et surtout la beauté et la joie de l'amour des belles relations, la création et de l'amour. Merci poésie à travers mon cœur.

Ευχαριστώ όλους τους αναγνώστες μου οπού τίμησαν και τιμούν την Ποίησή μου. Σας ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου και σας ευγνωμονώ./I thank all my readers where he honored and honor my poetry. Thank you through the depths of my heart and bless your/Ringrazio tutti i miei lettori dove ha onorato e onorano la mia poesia. Grazie attraverso le profondità del mio cuore e benedica il vostro/Je remercie tous mes lecteurs où il honorait et honorer ma poésie. Merci à travers les profondeurs de mon cœur et de bénir votre/Ich danke allen meinen Lesern, wo er meine Gedichte geehrt und zu ehren. Vielen Dank, dass Sie durch die Tiefe meines Herzens und segne dein/Jeg takker alle mine læsere, hvor han hædret og ære min poesi. Tak gennem dybet af mit hjerte og velsigne din/Ik dank al mijn lezers, waar hij vereerd en eer mijn poëzie. Dank u door middel van het diepst van mijn hart en zegen uw/Jag tackar alla mina läsare där han hedrade och hedra min poesi. Tack genom djupet av mitt hjärta och välsigna din/Ben o onur ve benim şiir onurlandırmak tüm okuyucular teşekkür ederim. Kalbimin derinliklerinde aracılığıyla teşekkür ederiz ve sizin yanınızdaki korusun/I falënderoj të gjithë lexuesit e mi të nderuar, ku ai dhe nderojnë poezinë time. Faleminderit nëpër thellësitë e zemrës sime dhe të të bekoj tuaj/Аз благодаря на всички мои читатели, където той почетени и почитат моята поезия. Благодаря ви през дълбините на сърцето ми и благославя/Doy las gracias a todos mis lectores donde honrado y el honor de mi poesía. Gracias a través de las profundidades de mi corazón y bendiga su

21 ΜΑΡΤΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ
1η Ημέρα της Άνοιξης
Γιορτάζω με Ποίηση και Ζωγραφική καλοσωρίζοντας όλους όσους αγαπούν και τιμούν τη Ποίηση κι όλους οπού τιμούν τη δημιουργία.
Ήταν να συμβεί κι αυτό. Βιβλίο μου "Ερώ" Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση, που εκδόθηκε το 1999 με απόφαση του τότε εκδότη των εκδόσεων Ιωλκός, Γιάννη Κορίδη, τον οποίο ευχαριστώ για την τότε απόφασή του να εκτιμήσει την Ποίησή μου. Το εξώφυλλο κοσμεί μια δική μου ζωγραφιά με μολύβια χρωματιστά, εμπνευσμένη από την Ποίησή μου και την οποία πρόσφερα με πολύ αγάπη στον Κώστα Κορίδη.

Μέσα από την Ποίησή μου από τη συλλογή Ερώ, ευχαριστώ τον Ιωσήφ Μπενάκη, τον Μουσικοσυνθέτη, οπού επέλεξε ένα Ποίημα από αυτό μου το βιβλίο και το μελοποίησε μαζί με Ποίηση σπουδαίων Ποιητών. Ευχαριστώ κι ευγνωμονώ και την κα Μαρία Γράψα που ερμηνεύει κι αποδίδει με το τραγούδι της το Ποίημά μου:

{Τα χαράματα θαρθώ
θα ρθώ θα εκραγώ
με μιαν ηλιαχτίδα πρωινή

Όπως προβάλλει ο ήλιος θάρθω

Όλη έρωτα

Όλη αγάπη

Για σένα
Με την αναπνοή μου σκαλωμένη
στον βωμό των ματιών σου
στης φωνής σου τον ύμνο
στων χεριών σου τα χάδια
στην πλατιά αγκαλιά σου
Αγάλομαι
Όλη έρωτα
όλη αγάπη
Για σένα}

Που περιλαμβάνεται στο CD Γαλαξίας Νο 1 /
NOTA KYMOTHOI
Name days
MARCH 21 WORLD POETRY DAY
1st Day of Spring
Celebrate with quality savings and Painting kalosorizontas all who love and honor the poetry and all broth honoring creation.
Was happen kiafto. My book "question" Modern Greek Poetry, published in 1999 by order of the then publisher of Iolkos editions, Koridi John, whom I thank for the then decision to appreciate my poetry. The cover adorns my own drawing with colored pencils, inspired by my poetry and that I offered with love Costas Koridi.
Through my poetry collection to date, thank Joseph Benaki, the composer, where he chose a Poem that my book and set to music with poetry by great poets. Thank you and bless and Mrs. Grapsa singing my poem:
{Dawn to me come
I will come How to come will explode
with a sunbeam morning
As the sun will come forward
all love
all love
For you
With my breath skalomeni
for the sake of your eyes
Stis your voice anthem
STON your hand caresses
in your arms wide
statue
all love
all love
For you}

The CD Galaxy Νο1

© Νότα Κυμοθόη

© Nότα Κυμοθόη 2009
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Νότα Κυμοθόη "ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΕΤΣΗΣ"

Στις 5 Μαρτίου ο καλός φίλος και Δάσκαλος, Παναγιώτης Τέτσης ξεκουράστηκε...αφήνοντας την τελευταία του πνοή...

Ο Παναγιώτης Τέτσης (1925-2016), παρέμεινε ένας αγιάτρευτος κολορίστας στις ζωγραφικές του συνθέσεις, όπου σε όλα του τα έργα αναδεικνύει τη δύναμη του φωτός μέσα από τα ελληνικά τοπία αλλά και τις καθημερινές δραστηριότητες των ανθρώπων, όπως το θέμα της έκθεσής του "λαϊκή αγορά". Μοναδικά έργα, τα οποία δώρησε στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών και σήμερα, στον επικείδειο λόγο της, η Διευθύντρια της, κα Πλάκα, ανακοίνωσε πως θα ονομάσει την αίθουσα υποδοχής "αίθουσα Παναγιώτη Τέτση" κι εκεί θα υπάρχουν τα περίφημα έργα του...για να μπορεί να να τα βλέπει και να τα χαίρεται, αλλά και να τα μελετά ο κάθε εισερχόμενος επισκέπτης.

Φιλικός αλλά κι αυστηρός, ευθύς και οξύς, είχε μιαν ειλικρινή στάση ζωής, που πολλές φορές τον παρεξηγούσαν...γιατί έλεγε τα πράγματα με το όνομά τους, δίχως να χαρίζει και να στολίζει με κολακείες... Υδραίος στην καταγωγή και δραστήριος, όλο ζωντάνια που ήταν πάντα η ψυχή της παρέας. Είχε μιαν άσβεστη φλόγα μέσα του να δημιουργεί. Ήταν ένας "κύριος" στην Τέχνη του αλλά κι ένας "κύριος" στην φιλοξενία του κι είχε τρόπο να σε κάνει να αισθάνεσαι υπέροχα, καθώς μαγείρευε και πολύ νόστιμα πιάτα...

Ακαδημαϊκός, Δάσκαλος και μοναδικός δημιουργός παρέμεινε σταθερός στην παραστατική ζωγραφική, δίχως να κατανοεί την σύγχρονη τέχνη... 

Ο ίδιος ζωγράφιζε από 15 ετών και τελειώνοντας τη Σχολή Καλών Τεχνών, παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση στην γκαλερί "Ρόμβος" το 1948...

Το Σεπτέμβριο του 2010 το Κέντρο Πολιτισμού Τούμπας, στη Θεσσαλονίκη, εγκαινίασε την έκθεση ζωγραφικής του που θα παρέμεινε ως τα "Δημήτρια" του Οκτωβρίου ...

Βασικό στοιχείο σε όλα του τα έργα, είναι το φως και το χρώμα...

Στην κηδεία του που έγινε στον Άγιο Διονύσιο στο Κολωνάκι της Αθήνας, πλήθος κόσμου προσήλθε για το τελευταίο αντίο...

Θα τον θυμόμαστε, γιατί η δουλειά του πέρασε στην "αθανασία" το όνομά του...Χάσαμε έναν καλό και σπουδαίο φίλο...αλλά και Δάσκαλο!..

...Άφησε το σπίτι του στην Ύδρα, στην Σχολή Καλών Τεχνών της Ύδρας. Δώρησε 210 έργα του στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών κι άφησε επιστολή διαθήκης του να διατεθεί το 20% από αυτά και ν΄ αγοραστούν έργα νέων Ζωγράφων...

Καλό ταξίδι, ευχόμαστε, στην πατρίδα του, καθώς ταξιδεύει απόψε για την Ύδρα, στο νησί οπού γεννήθηκε, μεγάλωσε, εργαζόταν κι αγάπησε...

Με εκτίμηση και αγάπη

Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΕΤΣΗΣ" © Νότα Κυμοθόη

© Nότα Κυμοθόη

ΔΟΚΙΜΙΟ ΤΗΣ ΝΟΤΑΣ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΠΕΡΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ"

                                               εικόνα: φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη

ΔΟΚΙΜΙΟ ΤΗΣ ΝΟΤΑΣ ΚΥΜΟΘΟΗ
"ΠΕΡΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ"

Κατηφόριζα απ΄ την Ακρόπολη των Αθηνών πλημμυρισμένη φως, αγνότητα, ομορφιά και μια απλότητα τόσο πολύ αθώα, που θα την ζήλευε ως και η μάνα οπού κρατά στην αγκαλιά της νεογέννητο μωρό. Έχει μια άλλη ενέργεια όλος ο τόπος, οπού ολόγυρα στο βράχο της Ακρόπολης υπάρχει. Όμως, μετά από ένα σημείο, αρχίζει όλος εκείνος ο βιασμός των αισθήσεων,οπού δεν μπορεί να αναμετρηθεί κανείς, γιατί είναι δίχως κατάλληλα όπλα. Και τι όπλα να διαλέξει ένας ποιητής ή ένας ζωγράφος, όταν βιάζεται η αίσθηση της όρασής του από την αισθητική της πόλης του;

Στάθηκα ακριβώς εδώ, όπου ολόγυρά μου και κάτω απ΄ τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, υπάρχουν δημόσια κτήρια του Υπουργείου Πολιτισμού. Αλλά αυτός ο "πολιτισμός" του γκράφιτι στους τοίχους, εκτός από αντιαισθητικός είναι μικρόβιο μόλυνσης. Έτσι τουλάχιστον τον εισέπραξα με την πρώτη γροθιά του στο βλέμμα μου κι ύστερα χαμογέλεσα και στάθηκα ακριβώς μπροστά στην πινακίδα του βιασμένου κτηρίου, που έγραφε: "ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 1η ΕΦΟΡΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ".

Για μια στιγμή, ένιωσα τελείως ηλίθια και προσπάθησα να θυμηθώ τις ιστορικές περιόδους της Ελλάδας. Η σκέψη μου περιτριγύριζε γύρω από τον τίτλο "Βυζαντινών Αρχαιοτήτων" και για μια στιγμή, νόμισα πως ξέχασα την ιστορία. Μαζί μ΄εμένα στάθηκε κι άλλος κόσμος και κούνησε το κεφάλι του με όλα όσα έγραφαν στον τοίχο. Αλλά έτσι όπως έχει γκρεμιστεί όλος ο κοινωνικός ιστός στην χώρα Ελλάδα, οι λέξεις δεν στενοχωρούν κανέναν, ακόμα κι αν πρόκειται για βρισιές, επάνω στον τοίχο...

Έφερα στο νου μου όλες τις ιστορικές περιόδους στην Ελλάδα, ξανακοίταγα την επιγραφή και πληροφορήθηκα τι ακριβώς αρμοδιότητες έχει αυτή όλη η υπηρεσία.

"Η 1η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων είναι Περιφερειακή Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, σε επίπεδο Διεύθυνσης, έχει έδρα την Αθήνα, και αρμοδιότητα που εκτείνεται στην Περιφέρεια Αττικής. Η αρμοδιότητα της Εφορείας ανάγεται σε όλα τα θέματα σχετικά με την διατήρηση, προστασία και φύλαξη των αρχαιοτήτων, την επιστημονική έρευνα, την αποκάλυψη, τη συντήρηση, τη φύλαξη, την προστασία, την ανάδειξη αρχαιοτήτων και νεώτερων θρησκευτικών μνημείων, και την έκθεσή τους στα Μουσεία, τον προγραμματισμό, τη διαχείριση, τη μελέτη και την εκτέλεση οιουδήποτε αρχαιολογικού έργου, τη συντήρηση, επισκευή, αποκατάσταση, αναστήλωση, ανάδειξη και διαμόρφωση των μνημείων και των αρχαιολογικών χώρων, καθώς και του φυσικού ή μη περιβάλλοντός τους, την εκτέλεση όλων των ανωτέρω έργων με αυτεπιστασία και απολογιστικά, την επιστημονική μελέτη και δημοσίευση των αρχαιοτήτων, τη διαχείριση των μνημείων, των αρχαιολογικών χώρων, των Μουσείων και των Συλλογών, στον χώρο ευθύνης της, που ανήκουν στο κράτος, την προετοιμασία και την εισήγηση όλων των αρχαιολογικών θεμάτων στα αρμόδια Τοπικά Συμβούλια Μνημείων και την εν γένει μέριμνα εφαρμογής της ισχύουσας νομοθεσίας περί προστασίας των αρχαιοτήτων.  Το προσωπικό της μετέχει στο έργο αυτό, καθώς και στη διεξαγωγή συστηματικών και σωστικών ανασκαφών ή άλλων αρχαιολογικών έργων και ερευνών, στη μελέτη και διοργάνωση των μονίμων και περιοδικών εκθέσεων, στη διαμόρφωση ανάπτυξης και λειτουργίας των αρχαιολογικών χώρων, στην οργάνωση, προβολή και λειτουργία των μουσείων, ανάλογα με τις υπηρεσιακές ανάγκες και ανεξάρτητα από την κατανομή τους στα επιμέρους τμήματα." Η ελληνική ιστορία, περιλαμβάνει τις εξής περιόδους: *Μινωικός πολιτισμός ( προ του 3000 π. Χ. -1420 π. Χ.) *Πολιτισμός Αιγαίου ( πριν από το 1600 π. Χ.) *Μυκηναϊκός πολιτισμός (1600 π. Χ. -1100 π. Χ.) *Γεωμετρική  εποχή (1100 π.Χ. -800 π. Χ.) *Αρχαϊκή εποχή (800 π. Χ.- 500 π. Χ.) *Κλασική εποχή (500 π. Χ.- 323 π.Χ.) *Ελληνιστική εποχή (323 π. Χ. - 146 π. Χ.) *Ρωμαϊκή εποχή (146 π. Χ.- 330 μ. Χ.) *Βυζαντινή εποχή (330 μ. Χ. -1453 μ.Χ.) *Οθωμανική εποχή (1453 μ. Χ. -1821 μ.Χ.) *Νεότερη ή Σύγχρονη Ελλάδα (1821 μ. Χ.-) Παρατηρούμε λοιπόν, πως η Βυζαντινή περίοδος ξεκινάει από το 330 μ.Χ. κι αυτή η εποχή δεν έχει καμιά σχέση με την αρχαία εποχή και η 1η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, δεν κατανοεί κανένας, σε ποια ιστορική περίοδο αναφέρεται. Διότι δεν υπάρχουν Βυζαντινές αρχαιότητες! Είναι λάθος ο όρος, διότι χρησιμοποιεί τον αρχαίο πολιτισμό Βυζάντιο των αρχαίων Ελλήνων σε μια περίοδο καταστροφής ολοσχερώς του Βυζαντίου. Το σωστό είναι: ΕΦΟΡΙΑ ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΕΠΟΧΗΣ (330 μ. Χ. - 1453 μ. Χ.) για να καταγραφεί όλη η καταστροφική συμπεριφορά αυτών των χρόνων, μιας μεταποιητικής εποχής, που αμφισβητεί το Βυζάντιο των αρχαίων Ιώνων αποίκων στην περιοχή και φυσικά τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό του Έλληνα Μακεδόνα Μέγα Αλεξάνδρου. Απαξίωσε τους αρχαίους Θεούς και Θεές των Ελλήνων, κατέστρεψε τα ιερά και όσιά τους και τα αρχαία ελληνικά αγάλματά τους. Ευτυχώς που υπήρξε η Δύση και διέσωσε αυτήν την συνέχεια της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής, την οποία η περίοδος αυτή που ονομάζουν οι ιστορικοί στην Ελλάδα δίχως να αισχύνονται Βυζαντινή, κατέστρεψε.      Εκείνο οπού υπάρχει σε όλη τη Νέα Ρώμη Ανατολής από το 330 μ. Χ. και μετά είναι η καταστροφή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, είναι ένας ¨βιασμός" που ακόμα δεν έχει καταγγελθεί επισήμως και  μια ολοσχερής καταστροφή που έχει υποστεί ο υυλικός και πνευματικός κόσμος από την περίοδο αυτήν και μετά, οπού στην κυριολεξία έχει ποδοπατήσει το αρχαίο ελληνικό πνεύμα με βια, θράσος και πολεμική εξόντωση.     Δεν υπάρχουν Βυζαντινές Αρχαιότητες, αλλά μεταβυζαντινές αθλιότητες. Υπάρχουν Ελληνικές Αρχαιότητες και δεν έχουν ακόμα καταγραφεί, γιατί στη χώρα Ελλάδα ο πολιτισμός μπερδεύεται σ ένα νήμα και γίνεται κουβάρι από τα χέρια της θρησκευτικής εξουσίας που δεν υπολογίζει την Ιστορία του ελληνικού λαού.       Είναι καιρός να ξεκαθαρίσει το όλο θέμα που μας εξευτελίζει στο χώρο της παιδείας και του πολιτισμού. Στην εικόνα εδώ ακριβώς, είναι ο τοίχος με τα όσα είναι γραμμένα επάνω του...και καθώς προχωράμε αριστερά (απέναντι από τη ρωμαϊκή αγορά), συνέχεια της 1η ΕΦΟΡΙΑΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ είναι το ίδρυμα Κανελλόπουλου, (το Μουσείο του είναι κάτω απ΄την Ακρόπολη).

εικόνα:φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη Στην πόλη της Αθήνας αυτή η εικόνα στους τοίχους είναι πολύ παλιά. Διότι όταν ένα κόμμα είναι στην εξουσία, οι όσοι δεν είναι στην εξουσία, δημιουργούν ένταση με τον τρόπο τους. Κι αυτό συμβαίνει συνέχεια. Βγάζουν τ΄ απωθημένα τους προβλήματα με αγανάκτηση επάνω στα κτήρια. Τι φταίνε όμως οι τοίχοι για να γίνονται χώρος ανακοινώσεων; Μελετώντας όλον αυτόν τον μπερδεμένο τρόπο έκφρασης έρχονται στην επιφάνεια όλες οι αλήθειες, των όσων Υπηρεσιών στεγάζονται μέσα σε αυτά...Μέσα σε αυτό το κτήριο εργάζονται άνθρωποι, οι οποίοι ασχολούνται με τον Πολιτισμό...υποτιμώντας την νοημοσύνη κάποιων, οι οποίοι υποθέτω, έχουν αντιδράσει έτσι, γιατί η πινακίδα βιάζει την ιστορία και τον ίδιο τον πολιτισμό. Δεν υπάρχει εκκλησιά και μοναστήρι στην Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο και στην άλλοτε ανθηρή περιοχή της Μικράς Ασία, στον Πόντο και στην Αρμενία και στην Συρία κι όπου υπήρχε αποικία αρχαίων Ελλήνων, που να μη έχει χτιστεί στην ίδια θέση που ήταν αρχαίος ελληνικός ναός. Αντί λοιπόν να καταγράψει όλους αυτούς τους τόπους και να συγκεντρωθούν όλα τα αρχαία, κάνει τα στραβά μάτια(;) και συνεχίζεται όλη η καταστροφή(ξεπουλάνε αρχαία από σωστικές ανασκαφές ή αρχαιοκαπηλίες σε ξένα μουσεία ή ιδιώτες) και πνευματικά (διδάσκουν μια θρησκεία που στοχεύει ν΄αναστήσει μια βυζαντινή αυτοκρατορία), με μια βια κι έναν μισαλόδοξο τρόπο φασισμού που διαχωρίζει τους ανθρώπους σε θέματα θρησκευτικά, κοινωνικά, ηθικά, οικονομικά, παιδείας καθώς με τις ενέργειές τους δυναμώνουν τους δημόσιους υπαλλήλους ιερείς να συμπράττουν με άλλους δημόσιους υπαλλήλους κι άλλους ενάντια κάθε φορά σε όποια πρόοδο κι ανάπτυξη, πνίγοντας τις αρχαιολογικές έρευνες (Πουλιανός, Σουβαλτζή, επιστροφή γλυπτών Παρθενώνα, Αμφίπολη, Ροτόντα, κ.λ.π)...                               εικόνα: φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη Πίσω από τα μασίφ κάγκελα είναι μια πινακίδα, που εξηγεί τι ακριβώς ήταν εδώ (μια αρχαία βιβλιοθήκη), αλλά δεν κάνει λόγο για την καταπάτηση με το παραθυράκι του Νόμου "χτίζεις εκκλησία και μετά χτίζεις σπίτι"...Το ροζ κτήριο στο βάθος είναι το...Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη και στο βάθος ο Ναός της Νίκης επάνω στον βράχο της Ακρόπολης. Βυζαντινές Αρχαιότητες δεν υπάρχουν. Υπάρχει η παράνομη κατασκευή μέσα στον αρχαιολογικό χώρο και η παράνομη αυτή κατασκευή των ορθοδόξων εκκλησιών δεν μπορεί να ονομάζεται Βυζαντινές Αρχαιότητες.                              εικόνα: φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη  Ο αρχαίος κόσμος είναι η περίοδος π. Χ. και εδώ μπαίνει ένα άλλο σοβαρό θέμα, το οποίο ποδοπατάει όλη την ιστορική γνώση και Ιστορία με την συνεχή "βία" και υποτίμηση της ανθρώπινης νοημοσύνης, δια στόματος και Αρχιεπισκόπου Αθηνών, πως, η ορθοδοξία έχει συμβάλει στην διάσωση των αρχαιοτήτων. Γελάνε οι επιστήμονες στο εξωτερικό με την ανοησία αυτή...να με συμπαθάτε...                               εικόνα: φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη Εδώ στην εικόνα αυτή, η μεγάλη καταπάτηση από βυζαντινή εκκλησιά, καταμεσής στην αρχαία αγορά. Αριστερά είναι το Θησείο, οπού δεν διακρίνεται στη φωτογραφία και δεξιά, το κτήριο στο βάθος, ένα αρχοντικό καταμεσής στον αρχαιολογικό χώρο...Στην αρχαία πόλη, με τα υλικά από τα αρχαία της οικοδομήματα, έχτισαν τα αρχοντικά τους οι όσοι βρίσκονται μέσα σε αυτούς τους χώρους και είναι δυστυχώς πολύ πικρή ιστορία, που μπλέκεται με...ονόματα Αγιοποιημένα...λες και όλοι οι άλλοι είναι αμαρτωλοί. Που τα βρήκαν τα μοναστήρια και οι εκκλησιές τα κτήματα μέσα στους αρχαιολογικούς χώρους; Αυτό δεν είναι μέγα αμάρτημα;  Έχουν τρομοκρατήσει όλον τον κόσμο με τη βία του φόβου, χρησιμοποιώντας το όνομα του Θεού όπως τους εξυπηρετεί, λες κι ο Θεός ξεχωρίζει τους ανθρώπους... Ο Θεός είναι Ένα Όλον κι αυτή η πολεμική διάθεση της μιας θρησκευτικής ομάδας (ορθοδόξων) ενάντια στην άλλη (αρχαιοελληνιστών) και ενάντια στην ιστορική μνήμη ενός έθνους ολόκληρου και ολοκλήρου της ιστορικής του μνήμης, δεν αποτελεί κανένα δείγμα πολιτισμού.  Το Υπουργείο Πολιτισμού είναι καιρός ν΄αναλάβει τις ευθύνες του, για το έργο το οποίο έχει χαρακτηριστεί να υπάρχει και να προασπίσει τον ελληνικό πολιτισμό, ο οποίος έχει γίνει παράνομο εξαγώγιμο είδος...Διότι όταν μέσα στα ίδια τα μοναστήρια υπάρχουν αμέτρητα θραύσματα αρχαιοτήτων κι όχι μόνον, αλλά δίνουν τη δυνατότητα οι Υπηρεσίες Πολιτισμού σε συνεργασία με άλλες υπηρεσίες (ο πληθυσμός σε γενικές γραμμές έχει άγνοια) να χτίζονται κατοικίες πάνω και μέσα σε αρχαιολογικούς χώρους, γιατί σε αυτούς υπηρετούν δικά τους παιδιά που κάνουν πράγματι τα στραβά μάτια, θα πρέπει να δουν κατάματα την αλήθεια κι όχι μονόπλευρα, όπως συμφέρει κάποιους.                              εικόνα: φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη Κι όπως γράφει ο φίλος μου ο Ν. Καζαντζάκης "καλά πρέπει να νιώσουμε πως δεν οδεύουμε από ενότητα Θεού στην ίδια πάλι ενότητα του Θεού. Δεν οδεύουμε από το ένα χάος σε άλλο χάος. Ούτε από το ένα φως στο άλλο φως ή από ένα σκοτάδι σε άλλο σκοτάδι. Τι αξία θάχε τότε η ζωή μας τούτη;" Κι επειδή η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια σε λέξεις και σημασίες αυτών, καλό θα είναι να χρησιμοποιείται η κατάλληλη λέξη για το κάθε θέμα. Γιατί αν πράγματι κυριολεκτίσουμε, θα μπλέξουμε γραφειοκρατικά κι άκρη δε θα βρούμε... © Nότα Κυμοθόη 2016 Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ":ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

                           εικόνα:Ο Άγιος Ιωσήφ (Oratoire St-Joseph)/photographer Nota Kimothoi

                               ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ 
                       "ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ"
                            ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
                                                  
                                                             Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi
 

Το πρώτο χιόνι

Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi

© Nότα Κυμοθόη 2009
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Νότα Κυμοθόη 

Νότα Κυμοθόη "ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΟΗΕ"

Νότα Κυμοθόη
"ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΟΗΕ"

© Νότα Κυμοθόη

Στις 9 Δεκεμβρίου, λένε, πως έγινε η σύλληψη της Παναγίας στους κόλπους της μητέρας της Άννας, η οποία ήταν υπερήλικας και δεν μπορούσε η φύση της να συλλάβει. Η σύλληψή της, λένε, έγινε με υπερφυσικό τρόπο, καθώς προσευχόταν σ΄ ένα περιβόλι, ενώ ο Ιωακείμ που κι αυτός ήταν ηλικιωμένος, προσευχόταν στο λόφο που ήταν ο ναός του Σολομώντα. Και οι δυο είχαν καταγωγή από τους γιους του Σολομώντα (είχε πάνω από 1000 ερωμένες και συζύγους κι έγραψε τη Σολομωνική). Ήταν δηλαδή εγγόνια του Δαβίδ; Εορτάζεται σήμερα η σύλληψη της Παναγίας ή εορτάζεται η Αγία Άννα; Και πως είναι δυνατόν, να συνυπάρχει το ιερό της πρόσωπο και να δοξολογείται με ψαλμούς που αποτελούν "κατάρες" για την ανθρωπότητα; Δεν είναι αντιφατικό και παράλογο, από τη μια να υπάρχουν οι ευχές κι από την άλλη να υπάρχουν οι"αφορισμοί"=κατάρες των ιερέων;

Ας καθιερώσουμε λοιπόν όλες οι μάνες του κόσμου να εορτάζουμε την ημέρα όπου η κάθε μια "είχε σύλληψη παιδιού" με όποιο τρόπο έγινε, γιατί τα παιδιά είναι "δώρα Θεού" και τα φέρνει ο Αρχάγγελος Γαβριήλ!!!...Με παραγγελία Θεού!!!...

Η σύλληψη ενός παιδιού, μέσα στο γάμο είναι θείο δώρο, για κάθε ζευγάρι, όταν γίνεται με φυσιολογικό τρόπο κι όχι με τρόπο "εξωσωματικής γονιμοποίησης" ή "βίαιης" άλλης πράξης...

Προς αποφυγή αυτής της πράξης, οι αρσενικοί της γης (που θεωρούνται από τις θρησκείες σήμερα υπεράνω των γυναικών και καθαροί να τελούν μόνον αυτοί τα ιερά μυστήρια και να είναι μόνον αυτοί οι "εκλεκτοί" Θεού και να τον "εκπροσωπούν" επί γης, καθιέρωσαν την πορνεία προς χρήση τους) είναι η αιτία για τις γυναίκες που οι ίδιοι ευθύνονται για το ότι καταλήγουν να γίνουν πόρνες!..Φευ!

Ευτυχώς που υπάρχει "προφύλαξη"=προφυλακτικά, που βοηθούν στην αποφυγή μιας μη προγραμματισμένης εγκυμοσύνης. Αλλά οι βιασμοί δεν έχουν εξαφανιστεί στην πολιτισμένη κι εκλεκτή του Θεού "αντρική" κοινωνία. Κι επειδή λοιπόν οι επί γης "ευλογημένοι" αρσενικοί, έχουν τη "χάρη", όπως λένε, να "άρχουν" με την ευλογία Δεσποτάδων, Μητροπολιτών, Πατριαρχών, Πάπα κι Επισκόπων και ταυτόχρονα να διατηρούν τα "πορνεία" τις διεθνείς "τσόντες" που εξευτελίζουν τις ανθρώπινες αισθήσεις και την ανθρώπινη ύπαρξη...ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ...ΦΕΥ!..

Ντρέπομαι: Για όλους τους "σοφούς" Κυβερνήτες των χωρών της γης, για όλους τους σοφούς Υπουργούς τους, για όλους τους σοφούς Στρατηγούς της γης, για όλους τους σοφούς Ιεράρχες στην Ορθόδοξη και στην Καθολική εκκλησία, για όλους τους σοφούς Καθηγητές Πανεπιστημίων, για όλους τους "δήθεν" Επιχειρηματίες και για όλους με τα "σταυρουδάκια" που συντηρούν Ιδρύματα και χρηματοδοτούν επιχειρήσεις "sex"...

Ας είναι ευλογημένοι, όσοι κι όσες έχουν μια σχέση συμβίωσης κι ας είναι "ευλογημένα" όλα τα ταλαίπωρα παιδιά, που έχουν έρθει στον κόσμο μέσα από μια βίαιη σχέση κι ας φωτιστούν οι "αρσενικοί" της γης κι ας συνετιστούν, γιατί ο Θεός δεν είναι "πεοδότης", μήτε υπάρχει στη "βια". Είναι ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟ κι ΕΊΝΑΙ ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ ΔΟΣΜΕΝΟ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ! 

Ας γιορτάσουμε λοιπόν, όλη τη χαρά αυτή της σύλληψης της Παναγίας στα σπλάγχνα της μητέρας της Άννας κι ας σκεφτούμε όλες οι μάνες πως καμιά μας δεν γεννάει παιδιά, για να σκοτώνονται από τα παιδιά άλλης μάνας, μήτε να "βιάζονται" από μισάνθρωπους (ας τους λυπηθεί ο Θεός κι ας τους αναλάβουν οι εκλεκτοί Του)!.. Αυτή είναι και η "εντολή της Αγάπης" την οποία άφησε παρακαταθήκη αλλά και Ιερή Εντολή, ο εγγονός της Αγίας Άννας, ο Εμμανουήλ Ιησούς Χριστός! Η Μαρία οπού έγινε η Μητέρα του Φωτός,( Φώς εκ Φωτός= Εμμανουήλ Ιησού Χριστού), γιορτάζεται σήμερα σαν το θαύμα σύλληψής της, στα σπλάγχνα της μητέρας της Άννας!..Είναι η γιαγιά του Χριστού!..Η γραμμή δηλαδή του Φωτός και του Θεού του Φωτός, είναι καθαρά ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΚΗ!..

"ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ"!!!Αν δεν κατανοήσουν όλοι οι επί γης "εκπρόσωποι" Θεού το ρόλο τους, όλη η επίγεια εξουσία της δύναμής τους διαλύεται!..

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΡΑ!!! Και όχι μόνον αυτόν με τα όπλα αλλά και τον άλλον τον...πνευματικό που έχει σκορπίσει και σκορπίζει τρόμο στους ανθρώπους...

STOP THE WAR!!!

Με αγάπη για την Αγάπη και αγάπη για το Φως της Αγάπης!

Με φως και αγάπη

Νότα Κυμοθόη
Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi
© Νότα Κυμοθόη

(εικόνα: Αγία Άννα κρατώντας στην αγκαλιά της την Παναγία)

Νότα Κυμοθόη "Ακαδημία Αθηνών"Δοκίμιο

Νότα Κυμοθόη
"Ακαδημία Αθηνών"

Δοκίμιο

Η Ακαδημία Αθηνών, ένα από τα θαυμαστά νεοκλασικά κτήρια του κόσμου, βρίσκεται με είσοδο στην οδό Πανεπιστημίου (metro Panepistimio) στην Αθήνα και είναι ένα σπουδαίο οικοδόμημα από πλευράς Αρχιτεκτονικής και τέχνης που θαυμάζει ο κάθε επισκέπτης στην πρωτεύουσα της Ελλάδας, την Αθήνα.
εικόνα: φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη" Ακαδημία Αθηνών"© Νότα Κυμοθόη

Βρίσκεται μέσα στον κήπο της Ακαδημίας μεταξύ των οδών Πανεπιστημίου και Ακαδημίας που μπορεί να το θαυμάσει ο επισκέπτης βαδίζοντας.

Είναι ένα οικοδόμημα Ιωνικού ρυθμού και το κεντρικό του τμήμα είναι όπως ήταν ένας αρχαίος ελληνικός αμφιπρόστυλος Ναός σε σχήμα "Π" με αρμονικές γραμμές και κάλλος ώστε το φως να διαχέεται και να δημιουργεί μεταπτώσεις σκιάς και φωτός, που δημιουργούν μια αρμονική πλαστικότητα.

Η διακόσμησή του έγινε μεταξύ του 1870-1880 από τον Γλύπτη Λεωνίδα Δρόση που γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1843 και πέθανε στη Νάπολη το 1884. Ο πατέρας του καταγόταν από γενιά Ελλήνων που ζούσαν στην Γερμανία, αλλά με την σύσταση του Νεοελληνικού κράτους και του Βαυαρού βασιλιά Όθωνα, ως στρατιωτικός εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα και παντρεύτηκε Ελληνίδα από την Τρίπολη. Είχε πολιτικογραφηθεί Γερμανός αλλά κρατούσε και την ελληνική του Υπηκοότητα επειδή η μάνα του ήταν γνήσια Ελληνίδα κι επειδή γεννήθηκε στην Ελλάδα. Σπούδασε με υποτροφία του ελληνικού κράτους στο Μόναχο.

    Το 1968 δίδαξε ως Καθηγητής στο Σχολείο Τεχνών όπως ονομαζόταν τότε το Πολυτεχνείο σε σπουδαίους μαθητές Έλληνες, γλυπτική, όπως στους: Χαλεπά, Μπονάνο, Σώχο και Φιλιππότη.

Είναι ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους του ελληνικού νεοκλασικισμού με ακρίβεια στη λεπτομέρεια και μνημειακότητα στις μορφές της γλυπτικής κι αρχιτεκτονικής του τέχνης.

Το Αέτωμα των Προπυλαίων της Ακαδημίας Αθηνών, αποτελεί ένα αριστούργημα τέχνης του.

Είναι ολόγλυφη η παράσταση γέννηση της Θεάς Αθηνάς κόρη του Διός, από το σχέδιο του Αυστριακού Ζωγράφου Karl Rahl που δημιούργησε ο Λεωνίδας Δρόσης από μάρμαρο κι απέσπασε το 1872 το Α΄Βραβείο στην έκθεση της Βιέννης.

    Τα άλλα του γλυπτά στα 8 μικρότερα αετώματα των 2 πτερύγων της Ακαδημίας Αθηνών είναι σχέδια του Hansen από υλικό τερακότας και παριστάνουν την Αθηνά προστάτιδα: της Βιοτεχνίας, της Ναυπηγικής, της Γεωργίας και των Επιστημών κι είναι έργα του Πολωνού Γλύπτη Franz Melnitzki.

Τα δυο (2) υπέροχα έργα του Λεωνίδα Δρόση αποτελούν μέχρι σήμερα θαυμασμό στους επισκέπτες της Αθήνας, κι αυτά είναι:

1. Ο Κιθαρωδός Θεός Απόλλων, που βρίσκεται στα δεξιά από την είσοδο της Ακαδημίας Αθηνών και είναι ύψους 3,71 μέτρων. Ένα υπέροχο άγαλμα, που εντυπωσιάζει τον περαστικό διαβάτη και τον κάθε επισκέπτη, οπού τον θαυμάζει. Ο Λεωνίδας Δρόσης δημιούργησε με πολύ μεγάλη επιδεξιότητα της σμίλης του τον Κιθαρωδό Θεό Απόλλωνα. Δεσπόζει στον αττικό ουρανό και θυμίζει στους ερευνητές, τη μεγάλη αίγλη του αρχαίου Θεού της Μουσικής και της Ποίησης, ωθώντας τους να φέρουν πάλι στην επιφάνεια όλη την αρχαία ελληνική παράδοση των αρχαίων Ελλήνων.

εικόνα: φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη" Κιθαρωδός Θεός Απόλλων"© Νότα Κυμοθόη

 

2) Η Πρόμαχος Θεά Αθηνά βρίσκεται στ΄ αριστερά της Ακαδημίας Αθηνών και είναι ύψους4, 11 μέτρων. Επιβλητική δεσπόζει στην πόλη όπου φέρει το όνομά της και αποτελεί ένα αξιοθαύμαστο έργο τέχνης, το οποίο κάνει κάθε επισκέπτη να σταματά για να το φωτογραφήσει και κάθε Έλληνα γνώστη της αρχαίας ελληνικής τέχνης να σκιρτά με υπερηφάνεια για τον Γλύπτη Λεωνίδα Δρόση.

εικόνα: φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη

Και τα δύο  πατούν πάνω σε δυο στήλες Ιωνικού ρυθμού ύψους 23, 25 μέτρων.

Στην είσοδο του προαύλιου χώρου της Ακαδημίας Αθηνών, βρίσκονται  ακόμη δυο θαυμάσια καθιστά γλυπτά.

                                               
Ο Πλάτων, στην αριστερή πλευρά καθώς ανεβαίνουμε τα σκαλοπάτια, κάτω ακριβώς από τη σκιά της Αθηνάς.






εικόνα: φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη

Ο Σωκράτης στη δεξιά πλευρά καθώς ανεβαίνουμε τη σκάλα και κάτω από τη σκιά του Απόλλωνος.

                                                                     εικόνα: φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη

Αυτά τα δυο θαυμάσια καθιστά γλυπτά έργα τέχνης, σχεδιάστηκαν κι αυτά από τον Λεωνίδα Δρόση και σμιλεύτηκαν σε πεντελικό μάρμαρο από τον Ιταλό Γλύπτη Piccarelli στο δε χώρο που βρίσκονται σήμερα τοποθετήθηκαν το 1885 μ. Χ.

Στον προαύλιο χώρο βρίσκονται και μαρμάρινοι φανοστάτες όπου στη βάση τους υπάρχουν στις τέσσερις πλευρές τους ανάγλυφες κεφαλές του Ζηνός (ή Δία όπως έχει επικρατήσει να ονομάζεται ο Ζευς) και στις γωνίες τους γλαύκες ολόγλυφες.

Το 1980 μ.Χ. με τις ενέργειες του Ακαδημαϊκού και σπουδαίου Γλύπτη Γιάννη Παππά πραγματοποιήθηκε συντήρηση των γλυπτών του αετώματος από τον Γλύπτη Πραξιτέλη Τζανουλίνο και με την επίβλεψη του Ακαδημαϊκού Γιάννη Παππά. Την ίδια εποχή η Γλύπτρια Αικατερίνη Χαλεπά Κατσάτου εργάστηκε και τοποθετήθηκαν μεταξύ του κεντρικού κτηρίου της Ακαδημίας Αθηνών και της δυτικής πτέρυγας οι προτομές των έργων της: Γλύτπη Λεωνίδα Δρόση, Christian Griepenkerl Ζωγράφου της αίθουσας συνεδριάσεων της Ακαδημίας Αθηνών, Theophil Hansen, Ernst Ziller αρχιτεκτόνων.

Οι άνθρωποι οπού αγαπάνε τις Καλές Τέχνες εργάζονται συνεχώς και αγαπούν όλο τον κόσμο, δίχως προκαταλήψεις και δίχως σκοταδισμούς...

Με φως και αγάπη

Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός

Νότα Κυμοθόη "Ακαδημία Αθηνών" Δοκίμιο© Νότα Κυμοθόη