ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
ΟΙΜΩΓΕΣ
ΠΟΙΗΣΗ
Βιβλίο
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΓΕΝΗΣ
ΑΘΗΝΑ 1991
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ: ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
e-mail: kimothoinota@gmail.com
Το βιβλίο περιλαμβάνει κοινωνική ποίηση
εμπνευσμένη από την καθημερινότητα
στις χώρες όπου έζησα μέχρι το 1991...
(δείγμα γραφής, από το βιβλίο Οιμωγές Νότα Κυμοθόη)
Παρακμή
Εμύρισε μπαρούτι ο αγέρας την αυγή
και τ΄απόβραδο αλώθηκε η μέρα με παιάνες,
όταν τα δάφνινα στεφάνια στα ηρώα
με μνήμες ντύσανε τη γύμνια των καιρών.
Κι αφού σηκώσαμε το βάρος του πολέμου
μας βούλιαξε στην ξερολιθιά ο ποταμός,
καθώς με δόλια θέλγητρα πολιτικές
πλαταγίζουν τις καρδιές μας.
Εύφορες οι μέρες μου κι εφέτος.
Ασωτεύοντας τ΄αδέρφια μου το νου
σταθήκανε σε σκοτάδια πλανεμένοι
αναζητώντας το χαμένο φως.
Άδικα γέρνει η ζυγαριά των γνωστικών.
Κι όταν σε βιβλία μοιράζουνε την καταχνιά
αλυσοδένονται τα κορμιά για τη χλιδή
με το κερί που ξεχάστηκε στις εκκλησιές.
Γυρεύοντας με αγωνία το ψωμί
κερδίσαμε άπληστα τον κορεσμό
βουλιάζοντας την ανθρωπιά στο έλος.
Πλήθος πόνοι θρυμματίζουν την ψυχή.
Το βράδυ αποκαμωμένοι με ρυτίδες
βλέπουμε γιους και κόρες σε χαλάσματα
να παζαρεύουνε θανάτους για γαλήνη.
Εξανεμίζονται τα όνειρα στους κόπους.
Χαράματα κι εξαντλήθηκε ο ουρανός.
Λοιμός σφαλίζει σε τάφους την ομορφιά
μετά από της ηδονής το πάθος.
Τη λύτρωση ποθώντας στη μετάνοια
μεσουρανεί της εγκράτειας η δόξα.
Βουλιάζει τώρα η φωνή μας στο τσιμέντο
και η ζωή μας στην αλλοτρίωση
καθώς αγνοήσαμε το πνεύμα στις ερημιές.
Παράξενα σφυρίζει ο βοριάς
στις πικροδάφνες των μουσείων
που ανταμώνει ο πραματευτής με το ληστή.
Πέφτουν ίσκιοι κι η πόλη μοιάζει με Βαβέλ.
Καθώς σκορπίζονται τα Ιερά μας λείψανα
ξεραίνεται το δέντρο του λαού μας.
Κάτω απ΄την Ακρόπολη πλήθος σταυρωμένοι
και στην παλάμη τ΄αδερφού τ΄αργύρια του Ιούδα...
Βλέπω να στάζουν αίμα τα μνημεία!
The Pas 1988, Canada
(Το εξώφυλλο σχεδίασε ο Γιάννης Μετζικώφ Παπαδάκης...)
copyright:Nota Kimothoi
ΟΙΜΩΓΕΣ
ΠΟΙΗΣΗ
Βιβλίο
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΓΕΝΗΣ
ΑΘΗΝΑ 1991
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ: ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
e-mail: kimothoinota@gmail.com
Το βιβλίο περιλαμβάνει κοινωνική ποίηση
εμπνευσμένη από την καθημερινότητα
στις χώρες όπου έζησα μέχρι το 1991...
(δείγμα γραφής, από το βιβλίο Οιμωγές Νότα Κυμοθόη)
Παρακμή
Εμύρισε μπαρούτι ο αγέρας την αυγή
και τ΄απόβραδο αλώθηκε η μέρα με παιάνες,
όταν τα δάφνινα στεφάνια στα ηρώα
με μνήμες ντύσανε τη γύμνια των καιρών.
Κι αφού σηκώσαμε το βάρος του πολέμου
μας βούλιαξε στην ξερολιθιά ο ποταμός,
καθώς με δόλια θέλγητρα πολιτικές
πλαταγίζουν τις καρδιές μας.
Εύφορες οι μέρες μου κι εφέτος.
Ασωτεύοντας τ΄αδέρφια μου το νου
σταθήκανε σε σκοτάδια πλανεμένοι
αναζητώντας το χαμένο φως.
Άδικα γέρνει η ζυγαριά των γνωστικών.
Κι όταν σε βιβλία μοιράζουνε την καταχνιά
αλυσοδένονται τα κορμιά για τη χλιδή
με το κερί που ξεχάστηκε στις εκκλησιές.
Γυρεύοντας με αγωνία το ψωμί
κερδίσαμε άπληστα τον κορεσμό
βουλιάζοντας την ανθρωπιά στο έλος.
Πλήθος πόνοι θρυμματίζουν την ψυχή.
Το βράδυ αποκαμωμένοι με ρυτίδες
βλέπουμε γιους και κόρες σε χαλάσματα
να παζαρεύουνε θανάτους για γαλήνη.
Εξανεμίζονται τα όνειρα στους κόπους.
Χαράματα κι εξαντλήθηκε ο ουρανός.
Λοιμός σφαλίζει σε τάφους την ομορφιά
μετά από της ηδονής το πάθος.
Τη λύτρωση ποθώντας στη μετάνοια
μεσουρανεί της εγκράτειας η δόξα.
Βουλιάζει τώρα η φωνή μας στο τσιμέντο
και η ζωή μας στην αλλοτρίωση
καθώς αγνοήσαμε το πνεύμα στις ερημιές.
Παράξενα σφυρίζει ο βοριάς
στις πικροδάφνες των μουσείων
που ανταμώνει ο πραματευτής με το ληστή.
Πέφτουν ίσκιοι κι η πόλη μοιάζει με Βαβέλ.
Καθώς σκορπίζονται τα Ιερά μας λείψανα
ξεραίνεται το δέντρο του λαού μας.
Κάτω απ΄την Ακρόπολη πλήθος σταυρωμένοι
και στην παλάμη τ΄αδερφού τ΄αργύρια του Ιούδα...
Βλέπω να στάζουν αίμα τα μνημεία!
The Pas 1988, Canada
(Το εξώφυλλο σχεδίασε ο Γιάννης Μετζικώφ Παπαδάκης...)
copyright:Nota Kimothoi