Νότα Κυμοθόη "Ιερές μνήμες"

                 Νότα Κυμοθόη "Ιερές μνήμες"

Η πορεία της ζωής του καθενός, είναι δική του πορεία, αυτήν οπού έχει ως ψυχή επιλέξει. Ερχόμενη όμως η ψυχή σε οικογένεια, σε τόπο διαβίωσής της και συναναστρεφόμενη με άλλες ψυχές, αποκτά γνωστούς, φίλους και έχοντας και τους εξ' αίματος συγγενείς πορεύεται μέσα στο σώμα οπού υπάρχει η ζώσα ουσία της. Συναντά στην πορεία της σημάδια από τα οποία θυμάται όλη εκείνη τη γνώση που την έχει ορίσει ως ψυχή και αναζητώντας το σκοπό της όλης της ύπαρξης δημιουργεί...

Η ψυχή δημιουργεί έργο μέσα από το οποίο ωφελούνται οι άλλοι κι όχι η ίδια τις περισσότερες φορές. Απλά είναι η ίδια αυτό το έργο, το οποίο δημιουργεί.

Μαρτυρία: {"Βρέθηκα πολλές φορές σε πολλά συλλαλητήρια τα οποία σκοπό είχαν έναν ιερό σκοπό", όπως "η παιδεία", όπως "η εργασία και το ψωμί του εργάτη", όπως "η ελευθερία" κι είχαν ομπρέλα ομάδες τις οποίες καθοδηγούσαν κομματικές παρατάξεις...}

Αναρωτήθηκα πολλές φορές, από ποιους κι από που λαμβάνουν τη δύναμή τους οι κομματικές παρατάξεις; Ιστορία μεγάλη καθώς τα καθημερινά γεγονότα είναι μπλεγμένα με πολλές μάχες και οι μάχες έχουν αίτια κι αφορμές θρησκευτικά ιερά και οικονομικά οφέλη, τα οποία απορρέουν από το έδαφος που κάποιος κατέχει. Οι άνθρωποι συσπειρώνονται σε ομάδες και δημιουργούν δράσεις γιατί έχουν κοινά οφέλη.

Αναρωτήθηκα πολλές φορές, πως γίνεται οι ομάδες που συσπειρώνουν ανθρώπους της ίδιας φυλής, του ίδιου έθνους, να μάχεται η μια την άλλη, ενώ ζουν στην ίδια χώρα κι απολαμβάνουν τα ίδια αγαθά; Πως γίνεται να υπάρχει μεγάλη ρήξη, για τα ίδια αγαθά, μέσα από τα οποία όλοι έχουν πρόσβαση;

...Αφορμή για την κατάθεση αυτών των σκέψεών μου αποτελεί το συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου 2018 στην Αθήνα, με αφορμή το θέμα του ονόματος "Μακεδονία".

Γνώστης πολύ καλά του όλου θέματος, και το πως ορίστηκε από το 1913 η περιοχή στο ελληνικό έδαφος, καθώς και το τι έχει συμβεί στην πορεία με όλες τις αλλαγές και το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, την οποία πριν διαλυθεί, και κατά το έτος 1979 είχα διασχίσει, κατέβηκα μαζί με φίλες, στο Σύνταγμα, δίχως να έχουμε καμιάς ομάδας την καθοδήγηση.

Πήγαμε για την Ελλάδα που αγαπάμε, για την ιερή ψυχή των Μακεδόνων προγόνων μας, για τον Μέγα Αλέξανδρο και για τον Αριστοτέλη και για όλη την αρχαία ελληνική ψυχή μας, την οποία πολλές "ομάδες" στην ίδια μας τη χώρα, ποδοπάτησαν.

Ο κόσμος κατέβηκε να υψώσει τη φωνή του για να ακουστεί ακριβώς αυτό οπού όλοι μας γνωρίζουμε "Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΙ ΕΧΕΙ ΟΡΙΣΤΕΙ"...

Οι στολές με τις οποίες είχαν ενδυθεί οι άνθρωποι δεν ήταν αποκριάτικες, καθότι είμαστε μέσα στο Τριώδιο της Αποκριάς, αλλά ήταν στολές στρατού κι ορθοδόξου δόγματος. Δεν ξέρω πως, αλλά το σκηνικό αυτό στην λεωφόρο Αμαλίας ανέσυρε από την ιερή μου μνήμη, μια άλλη καταχωνιασμένη χρονική περίοδο. Τότε, όπου ράσα μαύρα και στρατιωτικές στολές, κυβερνούσαν αυτόν τον τόπο με βια, με τρομοκρατία, με βασανισμούς φοιτητών, με εξορίες ανθρώπων οι οποίοι δεν συμφωνούσαν με τη βία τους.

Έδιωξα ευθύς τη στιγμιαία αυτή μνήμη που με τρόμαξε και δίχως να πω τίποτα στην παρέα μου, η οποία είχε κάπως αισθανθεί, προχωρήσαμε για να φτάσουμε όσο πιο κοντά μπορούσαμε ως την πλατεία Συντάγματος.

Και όσο προχωρούσαμε βλέπαμε πως άλλη όψη είχε αυτό το συλλαλητήριο και όχι το κάλεσμα για την ονομασία Μακεδονία. Οι προκηρύξεις, οι "στολές" και οι ελληνικές σημαίες, αλλά ως Ελληνίδες μας άρεσε. Γιατί αφ΄ ενός οι "στολές" στρατιωτών έχουν να κάνουν με την υπεράσπιση της πατρίδας μας και αφ΄ ετέρου οι "στολές" των ρασοφόρων με την ορθοδοξία μας. Το τι ψυχές φορούσαν τις στολές, δεν μας έμεινε χρόνος να σκεφτούμε αρνητικά γι΄αυτές, καθώς ανάμεσά τους περνούσαμε, γιατί απλά υπήρχαν κι αυτές για τη Μακεδονία, είπαν οι φίλες της παρέας...

Η μελοποιημένη Ποίηση του Γιάννη Ρίτσου, που ακουγόταν από τα μεγάφωνα, έφερε στη θύμηση πορείες και διαδηλώσεις του ΚΚΕ για "ψωμί- παιδεία- ελευθερία" σε άλλες εποχές, όπου το κέντρο της ελληνικής πρωτεύουσας κουνιόταν από τις φωνές των φοιτητών και των μαθητών. Και καθώς οι συντονιστές μιλούσαν για τα Παν μακεδονικά σωματεία και την προσέλευσή τους, στη συνέχεια δόθηκε ο λόγος στον Μίκη Θεοδωράκη (92 ετών) κι όλοι περιμέναμε από έναν ηλικιωμένο μουσικοσυνθέτη, να πει σοφές και μεστές κουβέντες...

Ξεκίνησε βρίζοντας αποκαλώντας τους Έλληνες "αδέρφια μου φασίστες, ναζιστές, εθνικιστές, τρομοκράτες, εθνικιστές, ναζιστές..." και στολίζοντας τους παρευρισκόμενους και με άλλα υβριστικά επίθετα συνέχιζε να μιλάει...λέγοντας για την κόκκινη μπογιά που του πέταξαν στο σπίτι του και πλέκοντας τον διθύραμβο του Κολοκοτρώνη...κι έβριζε  προδότες. Ποιους; Αυτούς που τόσα χρόνια πορεύεται μαζί τους ενώ χρησιμοποίησε δήθεν το ΚΚΕ για να μελοποιηθεί η Ποίηση του Γιάννη Ρίτσου, ενός γνήσιου ανθρώπου; Χρησιμοποίησε την ψυχή ενός ιερού δημιουργού της τέχνης και τους ανθρώπους για να έχει οικονομικό κέρδος κι έρχεται να δώσει άλλοθι σε όλους αυτούς, που χρόνια ολόκληρα τον υποστήριζαν; Ποιος είναι ο Μίκης Θεοδωράκης; Τι ιδεολογία έχει;

Αντιφατική ομιλία, δίχως καμιά συνοχή για το θέμα Μακεδονία ή μήπως είχε; Αποκαλεί φασίστες, εθνικιστές και ναζιστές, αλλά και τρομοκράτες αυτούς που ίσως έβλεπε μπροστά του, αυτούς που τον έφεραν να μιλήσει και προσπαθώντας να φτάσουμε ώστε να έχουμε οπτικό πεδίο, είδαμε...Απέναντί του να κάθονται ο Άνθιμος της Θεσσαλονίκης κι ο Σεραφείμ του Πειραιώς σε καρέκλες μαζί με μια σειρά αρχιμανδρίτες και Μητροπολίτες και πίσω τους κάγκελα και κρεμασμένους σε αυτά ένστολους με πράσινους μπερέδες. Σε αυτούς απευθυνόταν ή στους ένθερμους παρευρισκόμενους για το θέμα Μακεδονία; Ολόγυρά του στην εξέδρα ένας Μητροπολίτης, ο Ηγούμενος από το Άγιο όρος, Μακεδόνες με εθνικές στολές Μακεδονίας...

Τι σημαίνει λοιπόν Μακεδονία; Οι εκκλησιές και τα μοναστήρια; Ο στρατός; Ο ελληνικός λαός της Μακεδονίας;

Και έκλεισε καθώς ακουγόταν η μελοποιημένη Ποίηση του Γιάννη Ρίτσου και του έσφιγγαν το χέρι ευχαριστημένοι οι Μητροπολίτες...

Βεβήλωσε τις ιερές μνήμες του ελληνικού λαού μπλέκοντας τον Θόδωρο Κολοκοτρώνη με τη Μακεδονία και τους διωγμούς της 7ατούς Χούντας στην Ελλάδα...Ο μεν Θόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν κάτω από την ομπρέλα του αγγλικού κόμματος τότε για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τούρκικο ζυγό (1821), ο δε Γιάννης Ρίτσος διώχτηκε από το θρησκευτικοφασιστικό καθεστώς της Χούντας (1967-1974) στην Ελλάδα. Τι σχέση είχαν κι έχουν αυτές οι ιστορικές μορφές και σελίδες με τη Μακεδονία και το κάλεσμα αυτό στο Σύνταγμα; Τι ακριβώς συλλαλητήριο ήταν;

Και εκτός από τον Πατούλη που μίλησε καθαρά καθώς και τους εκπροσώπους της Παμακεδονικής για το θέμα Μακεδονία ήρθε και ο Καλόγερος απ΄το Άγιο Όρος να μιλήσει πως θέλει πίσω την Αγιά Σοφιά...
Άλλοι κατάλαβαν κι άλλοι δεν κατάλαβαν, αλλά ήταν εκεί. Ήταν και μαθητές από σχολεία, αθώα παιδιά που τα έλουσε με επίθετα "εθνικιστές, τρομοκράτες, ναζιστές, φασίστες..."
Κανένας δεν αντέδρασε...Ήταν λοιπόν όλοι και όλες στο συλλαλητήριο "φασίστες, ναζιστές, εθνικιστές, τρομοκράτες;" Ο Μίκης τους αποκάλεσε "αδέρφια του"...Κι έτσι μάθαμε τι σημαίνει Μίκης Θεοδωράκης =Εθνικιστής, φασίστας, τρομοκράτης, ναζιστής, τραμπούκος=κερδοσκόπος!!! 

Μια ημέρα Κυριακής και τα Μουσεία είχαν ελεύθερη είσοδο καθώς η χώρα Ελλάδα είναι ένας ιερός αρχαίος τόπος...Ένας τόπος ιερός που ποδοπατήθηκε από όλους όσους αφ΄ενός δεν τίμησαν τη δημιουργία των προγόνων αυτού του ιερού χώρου που λέγεται Ελλάς, αφ΄ετέρου ξεπουλάνε σε μη Έλληνες τα αρχαία του ευρύματα από αρχαιοκαπηλίες, μη ανιχνεύσιμες, λένε...
Στον αρχαιολογικό χώρο έχτισαν τα αρχοντικά τους, τα μαγαζιά τους και ο Μίκης Θεοδωράκης το σπίτι του, οι θρησκευτικοί παράγοντες και οι στρατιωτικοί παράγοντες κάτω και γύρω από την Ακρόπολη...

Έτσι λοιπόν αφήνοντας αυτή την δήθεν μάζωξη για τη Μακεδονία, η οποία δυστυχώς άλλο σκοπό είχε, περπατήσαμε στην Αθήνα γύρω από την Ακρόπολη...

Οι ιερές μνήμες αυτής της ιερής αλλά κακοποιημένης χώρας από τους όσους δεν τη σέβονται, είναι εμπρός στα μάτια μας...Ας κάνει ο κάθε ενδιαφερόμενος για την Ελλάδα και για τα ιερά της έναν περίπατο περιμετρικά έως και 500 μέτρα από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης και της ιερής Πνύκας κι ας δει με τα μάτια του αυτήν την κακοποίηση από Έλληνες κι όχι μη Έλληνες κι ας βγάλει τα συμπεράσματά του...Αν αγαπούσαν την Ελλάδα δεν θα ξεπουλούσαν τα αρχαία που  ήταν εκεί χτίζοντας εκκλησάκια και κατοικίες!!!
Για το όνομα Μακεδονία τιμώντας την ιερή ψυχή του Μέγα Αλέξανδρου, της μητέρας του Ολυμπιάδας, της γυναίκας του Ρωξάνης, του γιου του και των Μακεδονομάχων που κράτησαν την ελληνική Μακεδονία με το αίμα τους!!!

artnotakymothoe/Νότα Κυμοθόη©Νότα Κυμοθόη 
© Nότα Κυμοθόη 2018