Οδός Διον. Αρεοπαγίτου ονομάζεται ο πεζόδρομος κάτω από την Ακρόπολη (ενώ θα έπρεπε να λέγεται οδός Πρόκλου, προς τιμήν του σπουδαίου αυτού ανδρός, αλλά...) και σε ένα σημείο, ακριβώς μπροστά από την εκκλησία της Αγίας Σοφίας (θέση ναού ακριβώς πάνω απ΄τον μικρό ναό της αρχαίας Θεάς Αθηνάς εντός της οικίας του Πρόκλου) εκεί που είναι το Μερόπειο ίδρυμα, υπάρχει χωματόδρομος με κάτι σχήματα τσιμέντου, που προβληματίζουν τον διαβάτη.
Στη μάντρα που σχηματίζει ο άνω πεζόδρομος που οδηγεί τον περαστικό στο Ηρώδειο, υπερυψωμένος καθώς είναι και πλακόστρωτος, από αυτόν εδώ που ακριβώς απ;o κάτω του το σημείο είναι χώμα με τσιμεντένια σχήματα, υπάρχει αυτή η πινακίδα στην ελληνική ΟΙΚΙΑ ΠΡΟΚΛΟΥ και αγγλική γλώσσα House of Proclus . Αλλά δε φαίνεται καλά, γιατί των θάμνων τα κλαδιά τη σκεπάζουν και πρέπει να πας κοντά για να τη δεις.
Ποιος ήταν ο Πρόκλος;
Ας φωτίσουμε το θέμα της αναζήτησης για να μη γίνει μπέρδεμα με όσους τον εξαφάνισαν...Αλλά γιατί;
Ο Πρόκλος ( 412 μ.Χ. - 485 μ. Χ.) από την Λυκία ή Πρόκλος ο Λύκιος, ονομαζόταν και Πρόκλος ο Διάδοχος. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 8 Φεβρουαρίου και σε μια εποχή που τρανταζόταν από τις παντός είδους ταραχές μεταξύ εθνικών και επικρατούσης τάξης (παλατιού +κλήρου) και τις οικουμενικές συνόδους, για την επικράτιση της νέας θρησκείας (του χριστιανισμού).
Η καταγωγή του ήταν από μια πολύ εύπορη οικογένεια της Λυκίας και πήγε στην Αλέξάνδρεια της Αιγύπτου για σπουδές. Ύπήρξε σπουδαίος Ρήτωρ με δασκάλους τον Φιλόσοφο Ολυμπιόδωρο και τον Μαθηματικό Ήρωνα. Μετά ήρθε στην Αθήνα και φοίτησε στην Ακαδημία του Πλάτωνος (ήταν Διευθυντής ο Αθηναίος Πλούταρχος κι ύστερα ο Συριανός). Τον Συριανό διαδέχτηκε ο Πρόκλος γιαυτό κι ονομάστηκε Διάδοχος!!! Υπήρξε σπουδαίος καθώς είχε το χάρισμα της διόρασης και της διακοής αλλά είχε και σωματική δύναμη, καλή μνήμη, φιλομάθεια, είχε δικαιοσύνη, ήταν σώφρων και ανδρείος, φιλαλήθης, γενναιόδωρος, ευχάριστος και είχε ιδιαίτερη σχέση λατρείας με τη Θεά Αθηνά!!!
Η σχέση του με τη λατρεία της Θεάς Αθηνάς ξεκίνησε από την παιδική του ηλικία, διότι γεννήθηκε στην πόλη Βυζάντιο (που μετονομάστηκε Κωνσταντινούπολη) της οποίας πόλης ήταν Πολιούχος η Θεά Αθηνά!!!
«Τον υποδέχεται και σχεδόν τον γεννά η πολιούχος θεά του Βυζαντίου, η οποία υπήρξε τότε η αιτία της ύπαρξης του, καθώς γεννήθηκε στην πόλη της, και αργότερα φρόντισε για την καλή του κατάσταση, όταν πλέον έφτασε στην παιδική και την εφηβική ηλικία. Γιατί αυτή εμφανιζόμενη στο όνειρο του, τον καλούσε στην φιλοσοφία. Για αυτό πιστεύω σε αυτόν υπήρξε και μεγάλη οικειότητα με την θεά, ώστε και με εξαίρετο τρόπο να πραγματοποιεί τα μυστήρια της και με μεγαλύτερο ενθουσιασμό να ακολουθεί τις επιταγές της» μας λέει ο Μαρίνος.
Ο Πρόκλος είχε στην εποχή του ένα σπουδαίο έργο να επιτελέσει καθώς η Φιλοσοφία αντιμετώπιζε διωγμούς, από τον σκοταδισμό των αμαθών (νέα θρησκεία χριστιανισμού) εκείνη την εποχή, που ενώ δεν γνώριζαν την φιλοσοφική σκέψη των Ελλήνων Δασκάλων, που είχε επικρατήσει σε όλο τον έως εκείνη την εποχή γνωστό κόσμο. Η Αθήνα, που ήταν η αφετηρία της ελληνικής φιλοσοφίας, στην εποχή του Πρόκλου αντιμετώπιζε προβλήματα, με την όλη αυτή αναστάτωση της εξάπλωσης του χριστιανισμού και της απαγόρευσης του να διδάσκεται κάποιος ελληνική φιλοσοφία. Η υποδούλωση της ελληνικής σκέψης και της ελευθερίας της ελληνικής σκέψης γινόταν με βίαιο τρόπο και ασεβή, που εξαφάνιζε τα ανθρώπινα ιδεώδη και τον ανθρωπισμό του αρχαίου ελληνικού πνεύματος!!! Σε αυτήν την βίαια χρονική περίοδο, ο Πρόκλος αποτελεί την λαμπρή κορωνίδα στην ελληνική Αθηναϊκή κοινωνία, προσπαθώντας να διασώσει την αρχαία ελληνική γνώση. Είναι ακριβώς αυτή η εποχή, όπου απαγορεύτηκε η χρήση του ονόματος Έλληνας, Ελληνίδα, ελληνικό πνεύμα διότι το Βυζάντιο=παλάτι+κλήρος με νόμο καταδίκασαν το όνομα Έλληνας, Ελληνίδα, ελληνική φιλοσοφία, ελληνικό πνεύμα, ελληνική θρησκεία "ειδωλολατρικά" κι αυτό επικράτησε από αυτήν την θλιβερή εποχή με νόμο για 1500 και πλέον χρόνια κι ακόμα δεν έχει διαγραφεί από τις μαύρες σελίδες της ιστορίας αλλά μήτε από τη σκοτεινή σκέψη των θρησκόληπτων χριστιανών κι ας είναι στα χαρτιά Έλληνες...
(συνεχίζεται)
Ας φωτίσουμε το θέμα της αναζήτησης για να μη γίνει μπέρδεμα με όσους τον εξαφάνισαν...Αλλά γιατί;
Ο Πρόκλος ( 412 μ.Χ. - 485 μ. Χ.) από την Λυκία ή Πρόκλος ο Λύκιος, ονομαζόταν και Πρόκλος ο Διάδοχος. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 8 Φεβρουαρίου και σε μια εποχή που τρανταζόταν από τις παντός είδους ταραχές μεταξύ εθνικών και επικρατούσης τάξης (παλατιού +κλήρου) και τις οικουμενικές συνόδους, για την επικράτιση της νέας θρησκείας (του χριστιανισμού).
Η καταγωγή του ήταν από μια πολύ εύπορη οικογένεια της Λυκίας και πήγε στην Αλέξάνδρεια της Αιγύπτου για σπουδές. Ύπήρξε σπουδαίος Ρήτωρ με δασκάλους τον Φιλόσοφο Ολυμπιόδωρο και τον Μαθηματικό Ήρωνα. Μετά ήρθε στην Αθήνα και φοίτησε στην Ακαδημία του Πλάτωνος (ήταν Διευθυντής ο Αθηναίος Πλούταρχος κι ύστερα ο Συριανός). Τον Συριανό διαδέχτηκε ο Πρόκλος γιαυτό κι ονομάστηκε Διάδοχος!!! Υπήρξε σπουδαίος καθώς είχε το χάρισμα της διόρασης και της διακοής αλλά είχε και σωματική δύναμη, καλή μνήμη, φιλομάθεια, είχε δικαιοσύνη, ήταν σώφρων και ανδρείος, φιλαλήθης, γενναιόδωρος, ευχάριστος και είχε ιδιαίτερη σχέση λατρείας με τη Θεά Αθηνά!!!
Η σχέση του με τη λατρεία της Θεάς Αθηνάς ξεκίνησε από την παιδική του ηλικία, διότι γεννήθηκε στην πόλη Βυζάντιο (που μετονομάστηκε Κωνσταντινούπολη) της οποίας πόλης ήταν Πολιούχος η Θεά Αθηνά!!!
«Τον υποδέχεται και σχεδόν τον γεννά η πολιούχος θεά του Βυζαντίου, η οποία υπήρξε τότε η αιτία της ύπαρξης του, καθώς γεννήθηκε στην πόλη της, και αργότερα φρόντισε για την καλή του κατάσταση, όταν πλέον έφτασε στην παιδική και την εφηβική ηλικία. Γιατί αυτή εμφανιζόμενη στο όνειρο του, τον καλούσε στην φιλοσοφία. Για αυτό πιστεύω σε αυτόν υπήρξε και μεγάλη οικειότητα με την θεά, ώστε και με εξαίρετο τρόπο να πραγματοποιεί τα μυστήρια της και με μεγαλύτερο ενθουσιασμό να ακολουθεί τις επιταγές της» μας λέει ο Μαρίνος.
Ο Πρόκλος είχε στην εποχή του ένα σπουδαίο έργο να επιτελέσει καθώς η Φιλοσοφία αντιμετώπιζε διωγμούς, από τον σκοταδισμό των αμαθών (νέα θρησκεία χριστιανισμού) εκείνη την εποχή, που ενώ δεν γνώριζαν την φιλοσοφική σκέψη των Ελλήνων Δασκάλων, που είχε επικρατήσει σε όλο τον έως εκείνη την εποχή γνωστό κόσμο. Η Αθήνα, που ήταν η αφετηρία της ελληνικής φιλοσοφίας, στην εποχή του Πρόκλου αντιμετώπιζε προβλήματα, με την όλη αυτή αναστάτωση της εξάπλωσης του χριστιανισμού και της απαγόρευσης του να διδάσκεται κάποιος ελληνική φιλοσοφία. Η υποδούλωση της ελληνικής σκέψης και της ελευθερίας της ελληνικής σκέψης γινόταν με βίαιο τρόπο και ασεβή, που εξαφάνιζε τα ανθρώπινα ιδεώδη και τον ανθρωπισμό του αρχαίου ελληνικού πνεύματος!!! Σε αυτήν την βίαια χρονική περίοδο, ο Πρόκλος αποτελεί την λαμπρή κορωνίδα στην ελληνική Αθηναϊκή κοινωνία, προσπαθώντας να διασώσει την αρχαία ελληνική γνώση. Είναι ακριβώς αυτή η εποχή, όπου απαγορεύτηκε η χρήση του ονόματος Έλληνας, Ελληνίδα, ελληνικό πνεύμα διότι το Βυζάντιο=παλάτι+κλήρος με νόμο καταδίκασαν το όνομα Έλληνας, Ελληνίδα, ελληνική φιλοσοφία, ελληνικό πνεύμα, ελληνική θρησκεία "ειδωλολατρικά" κι αυτό επικράτησε από αυτήν την θλιβερή εποχή με νόμο για 1500 και πλέον χρόνια κι ακόμα δεν έχει διαγραφεί από τις μαύρες σελίδες της ιστορίας αλλά μήτε από τη σκοτεινή σκέψη των θρησκόληπτων χριστιανών κι ας είναι στα χαρτιά Έλληνες...
(συνεχίζεται)