Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Νότα Κυμοθόη "ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ ΜΠΑΛΟΥΚΛΙ",ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΙΟ

                                                     
                                        "Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΠΗΓΗΣ": Έργο Ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη,
                                          1992 Ελαιογραφία σε μουσαμά (60Χ80)

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ ΜΠΑΛΟΥΚΛΙ
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΙΟ


Της Παναγίας σήμερα, της Ζωοδόχου Πηγής και γιορτάζει όλη τη Ορθοδοξία σε όλη τη γη κι όλοι όσοι ξέρουν κι είναι "άλλης " θρησκείας, τιμάνε την ημέρα αυτή. Γιατί άραγε; Τι έχει συμβεί και καθιερώθηκε αυτή η γιορτή;
Κατ΄αρχάς δεν έχει σχέση με την ζωή της Θεοτόκου Μαρίας, μήτε με κάποια άγια "Ζωή", αλλά με την ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΈΝΑΝ ΤΑΠΕΙΝΟ ΆΝΘΡΩΠΟ από έναν ταπεινό κι άσημο άνθρωπο, που έμελλε όμως να γίνει ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ και να καθιερώσει ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΟΡΤΑΣΙΜΗ ΗΜΕΡΑ.


Εδώ η είσοδος στην Ζωοδόχο Πηγή Παναγία Μπαλουκλιώτισσα, όπου η μια οδηγούσε στο παλάτι και η άλλη στην Αγιά Σοφιά.

 Η αληθινή ιστορία έχει ως εξής:
"Μια ημέρα, βάδιζε ως στρατιώτης κοντά στη Χρυσή Πύλη του Παλατιού ο Λέων ο Θράξ κι άκουσε να φωνάζει κάποιος τυφλός "βοήθεια", αλλά κανένας δεν έδινε σημασία. Πλησίασε και είδε ένα τυφλό κι εξαθλιωμένο άνθρωπο να ζητάει ¨νερό" διψούσε. Ο Λέων τον λυπήθηκε κι έψαχνε να βρει κάποια πηγή τρεχούμενη. Αλλά δεν έβρισκε πουθενά.
 Τότε άκουσε μια φωνή να του λέει:"Μη αγωνιάς. Το νερό είναι κοντά. Είσελθε εντός και θα το βρεις". 
Φορτωμένος στην πλάτη τον ταλαίπωρο τυφλό, προχώρησε μέσα στο σκιερό μέρος του δάσους και τότε βλέπει μια πηγή με γάργαρο νερό. Έδωσε στον τυφλό να πιει μέσα στις χούφτες του. Ο τυφλός ήπιε κι ευχαριστήθηκε κι ευχαρίστησε τον άνθρωπο. Τότε ακούει πάλι τη μυστηριώδη φωνή να του λέει: "πλύνε του τα μάτια".
"Ποια είσαι;" ρωτάει απορημένος ο Λέων.
"Πλύνε του τα μάτια  και θα μάθεις" του είπε.


Του έπλυνε τα μάτια κι ο τυφλός βρήκε το φως του!..
Ο τυφλός χοροπηδούσε από τη χαρά του κι ευχαριστούσε τον άγνωστο στρατιώτη, ο οποίος κατάλαβε πως έγινε θαύμα από την πηγή, που έδωσε ζωή στον άνθρωπο και του έδωσε το φως του. Κατάλαβε πως πραγματοποιήθηκε εκείνο που είχε πει στην Σαμαρείτιδα ο Ιησούς Χριστός:"αν πιεις απ΄το δικό μου νερό δεν θα διψάσεις ποτέ"...
ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ είναι Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ που πιστεύουν οι άνθρωποι!..
Τυφλός και Λέων ο στρατιώτης, έγιναν μάρτυρες αυτού του θαύματος και ήταν και οι δύο, άσημοι άνθρωποι εκείνη την εποχή της ένδοξης Αυτοκρατορίας, όπου δεν είχαν καμιά θέση μήτε στα σαλόνια της, μήτε στα πλούσια δείπνα της με τα "σπουδαία" ονόματα της αυτοκρατορικής αυλής.
Αλλά μετά από χρόνια, αυτός ο άσημος στρατιώτης ο Λέων ο Θραξ βοήθησε να κατατροπωθούν οι Γότθοι με την πίστη του στο Θεό και το 457 μ. Χ. στέφτηκε Αυτοκράτωρ του Βυζαντίου που υπηρέτησε μέχρι το 474 μ. Χ.
Ήταν πράος και ευσεβής, δίχως να λησμονήσει τη Θεία Πρόνοια που τον έφερε ως τον αυτοκρατορικό θρόνο.
Έτσι λοιπόν, πήγε ως την πηγή εκείνη που θεράπευσε τον τυφλό εκείνη την ημέρα κι έχτισε ένα μεγάλο και υπέρλαμπρο Ναό προς τιμήν της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής (που άκουσε τη φωνή της). Είναι η ΠΑΝΑΓΙΑ ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ και κάτω από τον ιερό Ναό υπάρχει ΑΥΤΗ Η ΠΗΓΗ που θεράπευσε τον τυφλό. ΕΙΝΑΙ Η ΠΗΓΗ στην ΠΑΝΑΓΙΑ ΖΩΟΔΟΧΟ ΠΗΓΗ στο Μπαλουκλί, όπως λέγεται η περιοχή αυτή.
                                                   
Αυτή η πηγή είναι έως σήμερα, όπως φαίνεται στην φωτογραφία και είναι θαυματουργή και άνθρωποι μη χριστιανοί, πηγαίνουν ως εκεί γιατί πιστεύουν στην Παναγία και παίρνουν αγίασμα.
Ο Ναός της Ζωοδόχου πηγής γκρεμίστηκε από τα θεμέλια πολλές φορές και ξαναχτίστηκε από τον Ιουστινιανό. Βεβηλώθηκε πολλές φορές από την αγριότητα και βαρβαρότητα των απίστων και το 1955. 
Η Παναγία Ζωοδόχος Πηγή ή Μπαλουκλιώτισσα, όπως λέγεται σήμερα, βρίσκεται Δυτικά κι έξω απ΄τα χερσαία τείχη της Κωνσταντινούπολης και περιλαμβάνει: Το Μοναστήρι, την εκκλησία και το αγίασμα.
Πρόκειται για μια αρχαία ιαματική πηγή της Σηλυβρίας που ήταν γνωστή για τις θεραπευτικές της ιδιότητες!..


Η παράσταση της εικόνας διαδόθηκε από εδώ σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο ως το θαύμα της πηγής, της Ζωοδόχου Πηγής, γιατί έδωσε ζωή σ΄ έναν ταλαίπωρο άνθρωπο, με την επέμβαση της Παναγίας, που είναι πονόψυχη στον ανθρώπινο πόνο!
Εδώ η παράδοση αναφέρει, πως μια Μοναχή, στις ημέρες που βρισκόταν σε πολιορκία η Πόλη τηγάνιζε ψάρια σ΄ ένα κουζινάκι, όταν έφτασε κάποιος και της είπε το άσχημο νέο, πως αλώθηκε η Αγιά Σοφιά και η Πόλη. Δεν το πίστεψε κι είπε "θα το πιστέψω μονάχα αν ζωντανέψουν τα ψάρια που έχω στο τηγάνι". Και τότε τα ψάρια που τηγάνιζε, έπεσαν μέσα στην Ζωοδόχο Πηγή!..
Από τότε οι Οθωμανοί διατηρούν μέσα στο νερό 7 ψάρια...που κολυμπάνε και μοιάζουν να είναι από τη μια πλευρά τους μισοτηγανισμένα... Ονομάστηκε Μπαλουκλί από την τούρκικη ονομασία balik που σημαίνει ψάρι και Μπαλουκλιώτισσα= των ψαριών, από τα ψάρια που είχαν τα νερά μέσα της πηγής.
Επί Οθωμανών η Ζωοδόχος Πηγή ερημώθηκε γιατί καταστράφηκε όλο το ιερό προσκύνημα κι έμεινε μόνον ένα μικρό υπόγειο, που το επισκέπτονταν ελάχιστοι προσκυνητές.
Στην αυλή του Ναού της Παναγίας Μπαλουκλιώτισσας υπάρχουν οι τάφοι των  Πατριαρχών. 

                                                     
Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως διαμορφώθηκε σε άμεση σχέση με την ανάπτυξη της ίδιας της πόλης. Έτσι, ο Επίσκοπος της Νέας Ρώμης σταδιακά εξελίχθηκε σε Οικουμενικό Πατριάρχη. Θεωρητικά, ο Πατριάρχης συνεργαζόταν με τον Αυτοκράτορα υπό την αρχή της συμφωνίας, της στενής και ειρηνικής συνεργασίας. Αν και μεμονωμένοι Πατριάρχες βρέθηκαν ορισμένες φορές να είναι εντελώς παραγκωνισμένοι από ισχυρούς Αυτοκράτορες ή να εμπλέκονται σε έντονη αντιπαράθεση με την αυτοκρατορική βούληση, στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του το Πατριαρχείο συνεργάστηκε στενά με την αυτοκρατορική κυβέρνηση και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αυτοκρατορική διοίκηση, τόσο μέσα στην Αυτοκρατορία όσο και συμβάλλοντας στις σχέσεις με ξένες Εκκλησίες, δυνάμεις και λαούς.

Το 1793 χτίστηκε μια πιο μεγάλη εκκλησία με δωρεές των πιστών, η οποία με τα άφθονα εισοδήματά της συντηρούσε και τρία ελληνικά νοσοκομεία που είχε η Κωνσταντινούπολη:
1. Των Επτά Πύργων. 
2. Του Γαλατά και
3. Του Σταυροδρομίου. 

Ο σημερινός Ναός της Παναγίας της Μπαλουκλιώτισσας Ζωοδόχου Πηγής, χτίστηκε το 1833.
Το 1837 κι ενώ έχει απελευθερωθεί το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας από τους Οθωμανούς κι έχει ιδρυθεί το Νέο Ελληνικό Κράτος,  επονομάστηκε ο Ναός της Ζωοδόχου Πηγής σε "Ιερά Νοσοκομειακή Μονή Ζωοδόχου Πηγής", όταν ιδρύθηκε με δική της χορηγία το Εθνικό Νοσοκομείο Κωνσταντινούπολης ή Νέο Νοσοκομείο στο Μπαλουκλί, ακριβώς έξω από τα τείχη.

Στην Μονή της Χώρας (Καριγιέ Τζαμί) που είναι χτισμένη στον έκτο λόφο της Κωνσταντινούπολης, περίπου 150 μ. από το Θεοδοσιανό τείχος, το καθολικό ήταν αφιερωμένο στο Χριστό ως "Σωτήρα Ζωοδότη" ενώ η μονή πιθανότατα αφιερώθηκε στην "Παναγία ως χαρήσασα τη ζωή" δηλαδή ΖΩΟΔΟΧΟ. Πρόκειται για ένα από τα πλέον σημαντικά μνημεία της βυζαντινής τέχνης. 


Εκτός από την παράδοση του Λέοντος με τον τυφλό, στα θαύματα απαριθμούνται κι άλλα που καταγράφει ο Κάλλιστος, πολλά από τα οποία αφορούν βασιλείς και ιεράρχες. Ανάμεσα σ΄αυτά, συγκαταλέγονται και τρία που συχνά εικονογραφούνται στις παραστάσεις της Ζωοδόχου Πηγής: 
1. Η θεραπεία του δαιμονισμένου (αναγνωρίζεται από το δαίμονα που βγαίνει από το στόμα του ή από την αλυσίδα που είναι περασμένη στο λαιμό ή στο χέρι του).
2. Η θεραπεία της στείρας γυναίκας (που είναι μάλλον η Ζωή, μητέρα του Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου) που παριστάνεται μ' ένα παιδί στην αγκαλιά.
3. Η νεκρανάσταση του βαριά άρρωστου Θεσσαλού, που ξεκίνησε με το πλοίο για να θεραπευτεί στην Πηγή, αλλά πέθανε στο ταξίδι και αναστήθηκε, όταν ο καπετάνιος τον μετέφερε με φορείο νεκρό στο αγίασμα και τον περιέλουσε με τρεις κουβάδες αγίασμα από την Ζωοδόχο Πηγή!.. 


Η εικονογράφιση έχει πολλές παραλλαγές. Η συνηθισμένη είναι:
Γύρω από τη δεξαμενή στέκονται συνήθως άρρωστοι που περιμένουν να θεραπευτούν. Δύο ολόσωμοι άγγελοι που κρατούν ανοιχτά ειλητάρια πλαισιώνουν τη Βρεφοκρατούσα Παναγία.. Τα ειλητάρια των αγγέλων γράφουν: «χαίρε η τας ιάσεις προχέουσα αφθόνως» και «χαίρε η δεξαμένη το ζωήρυτον ύδωρ».
Γι’ αυτήν, τη δεξαμένη το ζωήρυτον ύδωρ, ο άγιος Σιλουανός γράφει ότι είναι "δώρο του Θεού" ως παράκληση και παραμυθία.


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΑΣ ΔΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΦΩΤΙΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΜΟΝΙΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ Ο ΚΑΘΕ ΛΑΟΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΡΗΚΣΕΥΜΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΙΧΩΣ ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟ. ΞΕΡΕΙ Ο ΘΕΟΣ...να κάνει το θαύμα του και να φανερώσει ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!..
Με φως και αγάπη
Νότα Κυμοθόη
copyright:Nota Kimothoi
Νότα Κυμοθόη "Ζωοδόχος Πηγή Μπαλουκλί" Ζωγραφική και Δοκίμιο/Nota Kimothoi©Νότα Κυμοθόη

© Nότα Κυμοθόη


Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

ΆΦΗΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ Gunter Grass, Γράφει η Νότα Κυμοθόη

ΑΦΗΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ Gunter Grass

Γράφει η Νότα Κυμοθόη

Gunter Grass : Σπουδαίος και ευθύς στο λόγο του, είχε απασχολήσει την πένα μου το 2012, όταν περνούσε η Ελλάδα τις τρομερές ημέρες, εκείνες, που θα μείνουν αξέχαστες, με τον οικονομικό πόλεμο, που είχε εξαπολύσει η Γερμανία εναντίον του λαού μας που λιποθυμούνε πεινασμένος... 

Να τον πω φιλέλληνα ή φιλάνθρωπος ή μήπως ως ποιητής ήταν πολύ ευαισθητοποιημένος άνθρωπος κι έγραφε Ποίηση για τους λαούς; Είχε γράψει εκείνο το περίφημο Ποίημα "Η ντροπή της Ευρώπης" που μπορείτε να δείτε στο αφιέρωμα που είχα κάνει στις 28/ 5/2012. 

Σήμερα λοιπόν, ο Gunter Grass, ταξιδεύει στην πολιτεία των αγγέλων, αφήνοντας τη γη πίσω του με σωρεία προβλημάτων... ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ φίλε μου...έκανες ότι μπορούσες, όσο ήσουν ανάμεσά μας. Θα σε θυμόμαστε πάντα...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ, σε άλλη ιστοσελίδα μου εκείνη την εποχή


Δευτέρα, 28 Μαΐου 2012


Αφιέρωμα στο Νομπελίστα Ποιητή Gunter Grass "Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ", Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2012


                                                                            
Αφιέρωμα στο Νομπελίστα Ποιητή Gunter Grass

"Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ"


Γράφει και Μεταφράζει η Νότα Κυμοθόη 2012

Ο Νομπελίστας Ποιητής Γκύντερ Γκρας,
 αποτελεί ένα μεγάλο "υπόδειγμα ηθικής" με την γραφή του
σε θέματα κριτικής για την ναζιστική συμπεριφορά της Γερμανίας στους λαούς.
Πολλές φορές έχει κριτικάρει μέσα από τα ΜΜΕ συμπεριφορές κρατών
αλλά και μέσα από τα έργα του περνάει αυτή του την άποψη.
Έχει γράψει:
*Το τενεκεδένιο ταμπούρλο 1959 (το 1979 έγινε ταινία)
*Γάτα και ποντίκι 1961
*Σκυλίσια μέρα 1963
Αυτά τα τρια έργα του αποτέλεσαν την Τριλογία του Ντάντσιχ
*Η πρόβα εξέγερσης των Πληβείων 1966
*Ο Μπουτ το ψάρι 1977
*Δυσοίωνα κοάσματα 1992
*Γράφοντας μετά το Άουσβιτσ 1993
*Ένα ευρύ πεδίο 1995
*Ο αιώνας μου 1999
*Σαν τον κάβουρα 2002
*Ξεφλουδίζοντας το κρεμμύδι 2006

Ο Γκύτερ Γκρας γεννήθηκε το 1927 στην πόλη Ντάντσιχ
από Γερμανό πατέρα και Πολωνή μητέρα. Μεγάλωσε
σ' ένα ασφυκτικό οικογενειακό περιβάλλον, καθώς
ο ίδιος σε πολλές συνεντεύξεις του αφηγείται.
Απ΄αυτό το περιβάλλον για να ξεφύγει,
κατά το 1944 εντάχτηκε στα Waffen-SS ως το 1945
όπου και τραυματίστηκε και πιάστηκε αιχμάλωτος
από Αμερικανούς στρατιώτες 
και κρατήθηκε σε στρατόπεδο αιχμαλώτων,
σε μια νεαρή ηλικία μόλις 17 ετών.

Η εμπειρία του ήταν μεγάλη.
Εργάστηκε μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο
σε ορυχείο κι εκπαιδεύτηκε ως λιθοξόος
κι αργότερα σπούδασε Γλυπτική και Γραφιστική
ενώ διετέλεσε και Πρόεδρος της Ακαδημίας Τεχνών Βερολίνου(1983-1986).
Τα δύσκολα χρόνια που πέρασε τον ώθησαν
στο να μάχεται εναντίον του Ναζισμού και να ασκεί έντονη κριτική
για το παρελθόν αυτό της Γερμανίας.

Δημιούργησε ίδρυμα, την "Εταιρία για τους απειλούμενους λαούς"
με έδρα τη Ρουμανία και βοηθά τους Ρομά
και κάθε χρόνο βραβεύει όσους/ες βοηθούν στη βελτίωση
για τη ζωή των Ρομά (προγράμματα που είχε λάβει μέρος
και η Ελλάδα) μέσα από διάφορους φορείς...

Πρόσφατα δημοσίευσε ένα Ποίημά του με το οποίο
τάραξε πάλι τα νερά των εφυσυχασμένων 
και έγινε πανικός στα ΜΜΕ...

Εδώ είναι το Ποίημά του, απολαύστε τον G. Grass:

Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Πολύ κοντά είσαι στο χάος, γιατί δεν έμαθες στην αγορά
κι από τη χώρα φεύγεις μακριά, που ήταν λίκνο για σένα παλιά.

Ό,τι ζητούσες με την ψυχή και πίστευες πως είχες βρει
τώρ'  αποβάλλεις σαν κάτι περιττό και μες στα σκουπίδια το πετάς.

Ολόγυμνη διαπομπεύεται ως οφειλέτης, εκείνη η χώρα υποφέρει
που έλεγες πως ευγνωμοσύνη της χρωστάς.

Κατάδικος τόπος σε φτώχεια, τόπος οπού οι θησαυροί του
στολίζουν τώρα τα μουσεία: λάφυρα οπού τη φροντίδα τους έχεις Εσύ.

Εκείνοι μ' ορμή στα όπλα, που χίμηξαν σ' ευλογημένη χώρα με νησιά
φόραγαν στολή και τον Χέλντερλιν κρατούσαν στο γυλιό τους.

Στη χώρα δε δείχνεις πλέον καμιά ανοχή, οπού συνταγματάρχες υπήρξαν σύμμαχοι ανεκτικοί.
Χώρα που ζει δίχως δικαιοσύνη μ' εξουσία που επιμένει πως έχει δίκιο σφίγγοντας το ζωνάρι.

Σε πείσμα σου σ' όλη τη χώρα η Αντιγόνη μαυροφορεί 
κι ο λαός της κάποτε που σ' είχε φιλοξενήσει πενθηφορεί.


Αλλ΄ του Κροίσου οι ακόλουθοι έξω απ΄τη χώρα έχουν φυλάξει
στις αποθήκες των θησαυρών σου, ό,τι λάμπει ως χρυσός.

Πιες, επιτέλους, πιες, σαν μαζορέττες οι επίτροποι κραυγάζουν

αλλ΄ ο Σωκράτης σ' εσένα το ποτήρι πίσω γεμάτο επιστρέφει.

Σε ό,τι σου ανήκει βαριά θα ρίξουν την κατάρα, σύσσωμοι θεοί,
αφού τα θέλω σου να ξεπουλήσουν τον Όλυμπο ζητούν.

Δίχως τροφή του Πνεύματος κι εσύ τότε θα πέσεις

χωρίς τη χώρα οπού ο Νους της εσένα έπλασε Ευρώπη.


Απόδοση στα Ελληνικά από τη Νότα Κυμοθόη
copyright:Nota Kimothoi





Σάββατο 11 Απριλίου 2015

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ: Γράφει η Νότα Κυμοθόη

                                        φωτογραφία από τη Νότα Κυμοθόη, Μ. Παρασκευή

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ
Γράφει η Νότα Κυμοθόη


Βρίσκεται στην Αθήνα από τις 24 Μαρτίου, στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων στην Πλάκα που είναι Μετόχι του Παναγίου Τάφου στην Ελλάδα. Δεν είναι η πρώτη φορά που μας επισκέπτεται. Τα θαύματά της είναι πολλά...

Η Θαυματουργή και Αγία Εικόνα της Παναγίας Ιεροσυλιμίτισσας έχει αγιογραφηθεί τον 19ο αιώνα. Φέρει χρονολογία 1870 και έχει το εξής ιστορικό:
Υπήρχε τον καιρό εκείνο μία αγιογράφος Μοναχή ονόματι Τατιανή, της Ρωσικής Ιεράς Μονής της Μυροφόρου Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, που βρίσκεται στους πρόποδες του απέναντι της Ιερουσαλήμ Όρους των Ελαιών.
Είδε η Τατιανή καθώς κοιμόταν το εξής Όραμα: Είδε ότι την επισκέφθηκε στο κελλί της μία άγνωστη Μοναχή, η οποία της είπε: «Αδελφή Τατιανή, ήλθα να με ζωγραφίσεις».
Η Τατιανή απάντησε: «Ευλόγησον, αδελφή, αλλά εγώ είμαι αγιογράφος και όχι ζωγράφος». Και η Επισκέπτρια της λέγει: «Τότε να με αγιογραφήσεις».
Η Τατιανή εξεπλάγη με το θάρρος της ξένης και απεκρίθη: «Δεν έχω ξύλο (σανίδι), πού να σε ζωγραφίσω;».
Και τότε η Επισκέπτρια Μοναχή της δίδει ένα σανίδι αγιογραφήσεως και λέγει: «Ζωγράφισε»! Αλλά ενώ ζωγράφιζε η Τατιανή την Μοναχή, είδε τα Άμφιά Της να γίνονται χρυσά, το Πρόσωπό Της να λάμπει πολύ, και Την άκουσε να λέγει: 
«Ω μακαρία Τατιανή, μετά τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Λουκά, θα με αγιογραφήσεις πάλι εσύ».
Η Τατιανή αντελήφθη ότι αγιογραφούσε την Παναγία! Ταράχτηκε και ξύπνησε. Αμέσως έσπευσε στην Ηγουμένη και της διηγήθηκε το Όραμα. Η Ηγουμένη δυσπίστησε και της είπε να πάει να κοιμηθεί και αύριο να αγιογραφήσει μία Εικόνα της Παναγίας.

Καθώς όμως επέστρεφε, είδε να βγαίνει από το κελλί της φως και αισθάνθηκε ευωδιά! Τότε ειδοποίησε την Ηγουμένη και μαζί εισήλθαν στο φωτεινό και ευωδιάζον κελλί, όπου είδαν εκπληκτικότερο Θαύμα. Η Εικόνα του Οράματος βρισκόταν μέσα στο κελλί πραγματική, Αχειροποίητη! Η Αγία αυτή Εικόνα της Παναγίας!
Μετά από όλα αυτά, παρουσιάζεται πάλι η Παναγία στη Μοναχή και λέγει: «Να με κατεβάσετε κάτω στο σπίτι μου, στη Γεθσημανή». Πράγμα που έγινε.Από τότε η Αχειροποίητη Αγία Εικόνα της Παναγίας Ιεροσολιμίτισσας, βρίσκεται στο Ιερό Προσκύνημα του Θεομητορικού Μνήματος της Γεθσημανής, και Θαυματουργεί.
Και τις τρεις φορές που πλημμύρισε ο Ιερός Ναός στη Γεθσημανή, η Εικόνα ανέβηκε μόνη Της από τον μαρμάρινο θρόνο που βρίσκεται και στάθηκε στο σύστημα εξαερισμού, χωρίς να στηρίζεται πουθενά! Τα Θαύματά Της είναι αναρίθμητα, όπου και αν πήγε.


Απολυτίκιο στην Παναγία Ιεροσολυμίτισσα
 
Την σεπτήν σου εικόνα ως της δόξης σου σκήνωμα, Ιεροσολυμίτισσα Παρθένε, προσκυνούμεν Πανάχραντε. Εκ ταύτης γαρ πηγάζεις μυστικώς θαυμάτων ποταμούς τας δωρεάς. Και αρδεύεις τας καρδίας και τας ψυχάς των πίστει κραυγαζόντων σοι. Δόξα τω Θείω Τόκω σου, Αγνή, δόξα τη παρθενία σου, δόξα τη προς ημάς σου ανεκφράστω προνοία, Άχραντε.

Θα παραμείνει έως τις 31 Μαϊου...
Ιδού το πρόγραμμα...

Μέγα Σάββατο, 11/04/2015
7:30 Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου
12:00 Παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο
19:00 Άφιξη του Αγίου Φωτός
23:00 Όρθρος και Θεία Λειτουργία της Αναστάσεως

Τρίτη της Διακαινησίμου, 14/04/2015
8:00 Θεία Λειτουργία
12:00 Παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο
18:00 Εσπερινός, Ιερό Ευχέλαιο
Τετάρτη της Διακαινησίμου, 15/04/2015
8:00 Θεία Λειτουργία
12:00 Παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο
18:00 Εσπερινός, Ιερό Ευχέλαιο

Πέμπτη της Διακαινησίμου, 16/04/2015
8:00 Θεία Λειτουργία
12:00 Παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο
18:00 Εσπερινός, Ιερό Ευχέλαιο

Παρασκευὴ της Διακαινησίμου, Ζωοδόχου Πηγής, 17/04/2015
8:00 Όρθρος και Θεία Λειτουργία
12:00 Παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο
18:00 Εσπερινός, Ιερό Ευχέλαιο

Εύχομαι ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!..

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

ΕΒΙΔΙΤΕ: ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

Αθανάσιος Πότσης της ΕΒΙΔΙΤΕ
φωτογραφία από τη Νότα Κυμοθόη
ΕΒΙΔΙΤΕ: ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

Στην καρδιά της Αθήνας, στην πλατεία Συντάγματος, άνοιξε τις πόρτες της σήμερα μια σπουδαία έκθεση με θέμα: ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΩΝ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ! H EUROPEAN SPACE EXPO!




Δημήτριος Παπαδάκης και Ελευθέριος Μαμάης
φωτογραφία από τη Νότα Κυμοθόη
Πραγματικά μας έκανε μεγάλη εντύπωση όλο αυτό το σπουδαίο πρόγραμμα που θα παρουσιαστεί αυτό το διάστημα της έκθεσης. Αφορά τη χώρα μας Ελλάδα και τους σπουδαίους επιστήμονες που έχουμε στο θέμα αυτό, που αφορά την esa, κάτι παρόμοιο με την nasa. Η esa εδρεύει στην Ευρώπη και τον πρώτο λόγο στον τομέα αυτό , τον έχει η χώρα μας, που διαθέτει πολύ σπουδαίους επιστήμονες!
Είχα την τύχη να συναντήσω νέους ανθρώπους που εργάζονται στις Βρυξέλλες γι΄αυτό και μοιράζομαι μαζί σας, το γεγονός αυτό που αξίζει να δείτε. 


                                                   φωτογραφία από τη Νότα Κυμοθόη
Η εξέλιξη της Ελληνικής Βιομηχανίας Διαστήματος, μέχρι σήμερα ένα μικρό ταξίδι με σημαντικές προοπτικές για μελλοντική ανάπτυξη...
Οι εφαρμογές είναι πραγματικά επιτεύγματα καθημερινά στη ζωή μας! 
Συγχαρητήρια στους Έλληνες Επιστήμονες που μας κάνουν να αισθανόμαστε υπερήφανα για τα επιτεύγματά τους!..


                                                φωτογραφία από τη Νότα Κυμοθόη                                                   
Οι εφαρμογές είναι πάρα πολλές και η έκθεση θα είναι ανοιχτή έως τις 5 Απριλίου

© Νότα Κυμοθόη 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΛΛΙΦΡΟΝΑΣ:ΚΑΘΙΕΡΩΣΕ ΤΟΝ 1ο ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ.Έρευνα από τη Νότα Κυμοθόη

                                                       ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΛΛΙΦΡΟΝΑΣ
                                                                    (1800-1887)
Ελαιογραφία του Δ. Βογιαζή (Αθήνα, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο)
                                                      
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΛΛΙΦΡΟΝΑΣ
ΚΑΘΙΕΡΩΣΕ ΤΟΝ 1ο ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ
Έρευνα από τη Νότα Κυμοθόη


Ο Δημήτριος Καλλιφρονάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1800 , έναν χρόνο πριν ξεσπάσει η μεγάλη ελληνική επανάσταση. Η Αθήνα βρισκόταν κάτω από τον οθωμανικό ζυγό. Ήταν γιος του Δημογέροντα Νίκου Καλλιφρονά. Μιας μεγάλης οικογένειας, που καλλιεργούσε αμπέλια στην περιοχή της Αττικής εκείνη την εποχή. Οι αμπελώνες τους ήταν εκεί οπού σήμερα απλώνεται η Κυψέλη και αρχίζει το Γαλάτσι και το Γκύζη. Το κρασί τους άνοιξε δρόμους καλών σχέσεων με όλες τις επίσημες αρχές εκείνης της εποχής. 
Βρίσκουμε το νεαρό Δημήτριο να υπηρετεί στον τακτικό στρατό του Συνταγματάρχη Κάρολου Φαβιέρου.


Ο Κάρολος Φαβιέρος 1782-1855 (Charles Nicolas Fabvierήταν Γάλλος φιλέλληνας και είχε τιμηθεί με τον Ταξιάρχη της Λεγεώνας της Τιμής και είχε πάρει τον τίτλο του Βαρόνου. Ενώ είχε πολεμήσει για το Ναπολέοντα τον είχαν αποτάξει στην Αγγλία με την παλινόρθωση των Βουρβόνων. Το 1823 ήρθε στην Ελλάδα με το ψευδώνυμο De Borel κι επέστρεψε στην Αγγλία όπου συγκέντρωσε εθελοντές πολεμιστές κι ήρθε το 1825 πάλι αναλαμβάνοντας τη διοίκηση του 4ου Τακτικού Στρατού στο Ναύπλιο. Εκεί λοιπόν μαζί του υπηρετούσε κι ο Δημήτριος Καλλιφρονάς. 

                                                    Η μάχη στο Χαϊδάρι, Γ. Καραϊσκάκης
                                                  
Στο πλευρό του λοιπόν στη μάχη στο Χαϊδάρι το 1826 και στην Ακρόπολη στις 30 Νοεμβρίου 1826 ενισχύουν με πολεμοφόδια τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, Γκούρα, Μαυροβουνιώτη και Κριεζώτη που είχαν μόνο λίγο ψωμί. Ο Κάρολος Φαβιέρος είχε αποκτήσει μεγάλη δύναμη και διαφώνησε με τον Καποδίστρια κι έφυγε από την Ελλάδα, αλλά διατήρησε τις φιλίες του με τον Δημήτριο Καλλιφρονά. Αλλά ο Δημήτριος Καλλιφρονάς είχε το νου του στην απελευθέρωση της πατρίδας από τον οθωμανικό ζυγό κι απ΄όλη την μεγάλη επίδραση που ασκούσαν οι ξένες δυνάμεις στον τόπο μέσα από ανθρώπους της επιρροής τους. 

Η επανάσταση είχε ξεκινήσει το 1821 στην Πελοπόννησο και το 1822 στην Αθήνα έγιναν οι πρώτες Δημοτικές εκλογές Δημογερόντων, σύμφωνα με το οθωμανικό διοικητικό σύστημα που επικρατούσε ακόμα. Ο θεσμός των Δημογερόντων καταργήθηκε από την Αθήνα το 1835.
Οι πρώτοι Δημογέροντες* που εκλέχτηκαν από τον λαό και υπό ελληνική διοίκηση ήταν οι παρακάτω:

1822
Συμεών, ηγούμενος Σπυριδωνίτη
Στάμος Σεραφείμ
Μιχαήλ Βουζίκης
Σπυρίδων Πατούσας


1825
Νικόλαος Ζαχαρίτζας
Ν. Καρόρης
Στ. Βλάχος
Στάμος Σεραφείμ

1829
Σπυρίδων Πατούσας
Σπυρίδων Μπενιζέλος
Στέφανος Φιλιππίδης

1831
Ανάργυρος Πετράκης
Άγγελος Γέροντας
Νικόλαος Ζαχαρίτζας
Μιχαήλ Βουζίκης

1833
Μ. Τουρναβίτης
Στ. Βλάχος
Σπυρίδων Πατούσας

1835
Γιαννακός Βλάχος
Μιχαήλ Βουζίκης
Γ. Μεταξάς



*ΔΗΜΟΓΕΡΟΝΤΕΣ=Έλληνες φοροεισρπάκτορες, συνεργάτες και σύμμαχοι των Τούρκων σε κάθε χωριό, κωμόπολη και πόλη της εποχής της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Συνήθως ήταν κληρικοί, ιερείς και μοναχοί ορθόδοξοι για να έχουν τα προνόμιά τους και συγκέντρωναν όλα τα αγαθά και πλούτη των ορθοδόξων χριστιανών της ενορίας τους. Από αυτά ένα μέρος έδιναν στο Σουλτάνο και ένα μέρος κρατούσαν για τον εαυτό τους. Ο σκλαβωμένος ελληνικός λαός τους έλεγε "κοτζαμπάσηδες". Ήταν οι "προεστοί"= επίσημοι Έλληνες σε χωριά, πόλεις και κωμοπόλεις που συναναστρέφονταν με τον Πασά, τον Μπέη, τον Σουλτάνο και τα οθωμανικά τάγματα που είχαν για προστασία τους. 'Ηταν ο φόβος και ο τρόμος των σκλαβωμένων Ελλήνων κι ήταν άνθρωποι της ορθοδοξίας απ΄όλες τις περιοχές της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Πλούτιζαν κι αποκτούσαν μεγάλη περιουσία από το "χαράτσι" που πλήρωναν οι χριστιανοί Έλληνες υπόδουλοι στον οθωμανικό ζυγό και  μετά το θάνατο των χριστιανών η περιουσία τους αναγκαστικά ερχόταν στα δικά τους χέρια.
Δεν συμπάθησαν ποτέ την εξέγερση και τις εξεγέρσεις του σκλαβωμένου ελληνικού λαού και γιαυτό και ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ο Ε΄ είχε δώσει εντολή να μη ξεσηκωθούν και να μη λάβουν μέρος στην επανάσταση που ετοίμαζαν οι ορκισμένοι επαναστάτες στην Φιλική Εταιρεία. Έτσι βλέπουμε να ξεσπάει πρώτα η επανάσταση στην Κάρυστο από τον Ηλία Μαυρομιχάλη (γιο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη) που ήρθε σε σύγκρουση μαζί τους και σφάχτηκε από τον Ομέρ Μπέη της Καρύστου. Στη συνέχεια ο θυμωμένος πατέρας του, καυγάδισε με τους Δημογέροντες "κοτζαμπάσηδες" και προεστούς της Καλαμάτας και μετά από μεγάλη πολιορκία την κατέλαβε!..
Οι Δημογέροντες, όταν κινδύνευαν συνεργάζονταν πάντα με τους δυνατούς. Ελάχιστοι από αυτούς ήταν Έλληνες Πατριώτες εκείνη την σκλαβωμένη εποχή στον οθωμανικό ζυγό. Τους Έλληνες τους αποκαλούσα ραγιάδες, δηλαδή σκλάβους και ήταν υποχρεωμένοι να ζουν σε κονάκια (απομακρυσμένα σπιτάκια) και να δουλεύουν στα κτήματα και κοπάδια αιγοπροβάτων, που είχαν οι Δημογέροντες για λογαριασμό των Τούρκων. Οι ραγιάδες πλήρωναν τον κεφαλικό φόρο "χαράτσι" στους Δημογέροντες και φόρο αίματος (έδιναν τις ομορφότερες κόρες τους στα χαρέμια και τους γιους τους στο στράτευμα του οθωμανικού στρατού)=παιδομάζωμα. Αυτός ο φόρος αίματος καταργήθηκε το 1632.
 Έτσι βρέθηκαν οι περιουσίες των σκλαβωμένων Ελλήνων στα χέρια των Δημογερόντων ιερέων που ήταν σε Μοναστήρια, εκκλησίες και αποτέλεσαν περιουσία τους κι αργότερα, αντί να γίνουν ΣΧΟΛΕΙΑ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ, ΓΕΡΟΚΟΜΕΙΑ, ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΙΑ και ιδρύματα που θα έπρεπε να υπηρετούν τους ελεύθερους Έλληνες, έγιναν "δυστυχώς" ΠΡΟΝΟΜΙΑ και ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΜΙΣΘΟΣ  ΔΗΜΟΣΙΟΥ για όλους τους ορθοδόξους κληρικούς στην ελεύθερη (?) χώρα Ελλάδα.
 Εδώ έχουμε ένα θέμα. Διότι το Πατριαρχείο βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη κι αποτελεί την Γενική Διεύθυνση των ορθοδόξων εκκλησιών της ελληνικής επικράτειας, που ανήκουν σε έδαφος ΕΛΛΉΝΩΝ, αλλά οικονομικά και διοικητικά ανήκουν και υπάγονται σε έδαφος που ανήκει οικονομικά και διοικητικά στην Τουρκία σήμερα. Το άλλο Πατριαρχείο βρίσκεται στο Ισραήλ και οικονομικά αλλά και διοικητικά ανήκει σε εκείνη τη χώρα, αλλά διαχειρίζεται περιουσίες που είναι σε έδαφος ΕΛΛΗΝΩΝ στην χώρα Ελλάδα.
Δηλαδή πληρώνουμε ακόμα "χαράτσια" στους Τούρκους και στο Ισραήλ, για να διατηρούμε τις ελληνικές ορθόδοξες εκκλησίες με Δημόσιους Υπαλλήλους Έλληνες Ιερείς και όχι μόνον(πληρώνει το ελληνικό Δημόσιο και τους Μουφτήδες της Θράκης", που μισούν θανάσιμα το ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ κι όλους τους επιστήμονες που διδάσκουν ελληνική φιλοσοφία.
Στην Αθήνα το 1835 καταργείται ο θεσμός των Δημογερόντων και επανέρχεται ο θεσμός Δήμαρχος. Έτσι έχουμε Δημάρχους με θητεία ενός έτους και εκλέγονται με τη σειρά: 
Ανάργυρος Πετράκης* : Από 5 Μαΐου 1836-25 Ιανουαρίου 1837
Άγγελος Γέροντας: Aπό 26 Ιανουαρίου 1837 -10 Ιουνίου 1837 και
Δημήτριος Καλλιφρονάς: 11 Ιουνίου 1837-7 Ιουλίου 1837
(2η θητεία) Άγγελος Γέροντας: 6 Ιουλίου 1840- 5 Σεπτεμβρίου 1840 και
(2η θητεία) Δημήτριος Καλλιφρονάς: 6 Σεπτεμβρίου 1840-15 Μαρτίου 1841

Ο Δημήτριος Καλλιφρονάς όμως το 1835 είχε εκλεγεί Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Είναι ένας από τους πρωτεργάτες της θεμελίωσης του συστήματος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κι από τη φύση του επαναστάτης ερχόταν συνεχώς σε σύγκρουση για το καλό του τόπου του. ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΓΕΡΟΝΤΕΣ!..

*ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ: Καταγόταν από τη Δημητσάνα και ήταν γιος της μεγάλης οικογένειας των Δημογερόντων της περιοχής των οποίων οι περισσότεροι γιοι είχαν στη δικαιοδοσία τους μοναστήρια κι εκκλησιές, λόγω των χαρατσιών που εισέπραταν για λογαριασμό του Σουλτάνου. Ο συγκεκριμένος την εποχή του 1821 σπούδαζε γιατρός στο εξωτερικό και από τους ιερείς και κληρικούς της εποχής του εκλέχτηκε Δήμαρχος Αθήνας το 1835-1836, 1836-1837 και 1841-1843 . Είχε εκλεγεί το 1862 πληρεξούσιος της Αθήνας στη Β΄Εθνοσυνέλευση αναλαμβάνοντας Υπουργός Δικαιοσύνης το 1865 και Ναυτικών το 1879.  Ο Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του, χαρακτηρίζει τον Ανάργυρο Πετράκη μεγάλο προδότη, για την προσπάθεια που έκανε μαζί με τους ιερείς και μοναχούς ώστε να εμποδίσουν να χτυπήσουν οι καμπάνες στις εκκλησιές και στα μοναστήρια, ώστε να μην ειδοποιηθεί ο λαός για την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843.


Απόκτησε 4 παιδιά: Τον Περικλή Πετράκη που έγινε Υπουργός, την Πηνελόπη Πετράκη που παντρεύτηκε τον Δημήτριο Μιαούλη, την Αικατερίνη Πετράκη που παντρεύτηκε τον Ιωάννη Κριεζή και την Ασπασία Πετράκη που παντρεύτηκε με τον Ιάκωβο Αργυρόπουλο (εγγόνι του ήταν ο ναύαρχος Περικλής Αργυρόπουλος και δισεγγονή του  η Ασπασία Μάνου που παντρεύτηκε τον βασιλιά της Ελλάδας Αλέξανδρο).
Αναγκάστηκε μετά από τις πιέσεις του Δημητρίου Καλλιφρονά να διαθέσει μέρος από τα χαράτσια που είχε εισπράξει η οικογένειά του, για να γίνουν κοινοφελή έργα στην Αθήνα. Όπως: Δρόμοι, το νοσοκομείο Αθηνών που είναι το σημερινό κτήριο που στεγάζεται το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθήνας  και το Πανεπιστήμιο της Φιλοσοφικής (οδός Ακαδημίας 55), η βιβλιοθήκη Αθηνών και θεμελίωσε το μητροπολιτικό ναό της Αθήνας, το σχολείο στην Πλάκα αλλά στα γεγονότα του Σεπτεμβρίου 1843 παραιτήθηκε για να επιστρέψει πάλι αργότερα. Στεγάζεται σήμερα η γνωστή Μονή Πετράκη πίσω από το νοσοκομείο του Ευαγγελισμού, σε κτήματα που ήταν καλλιεργήσιμες εκτάσεις και τα διαχειρίζεται ακόμα η ορθόδοξη εκκλησία. 

Τους Δημογέροντες που έγιναν Δήμαρχοι στη συνέχεια αλλά και ανέλαβαν εξέχουσες θέσεις στην Ελλάδα με το ένα πόδι στην Τουρκία+παλάτι+Ισραήλ και το άλλο στην Ελλάδα να είναι αντίθετοι με κάθε ελληνικό στοιχείο που αφορούσε την ελληνική φιλοσοφία, τους κατηγορούσε και ο Καποδίστριας, αποκαλώντας τους Τούρκους που έχουν ελληνικά ονόματα.
Ο Κουντουριώτης τους αποκαλούσε "τουρκοπροεστούς" και τα λαϊκά στρώματα "τουρκοκοτζαμπάσηδες" και "κοράκια". Υπάρχει και το γνωστό τραγούδι :


«Ένα κοράκι ξέβγαινε, μέσα από τον Άδη
Σύρει και εις τα νύχια του ανθρώπινο κεφάλι
Κι’ ώρας ώρας το ρώταγε, κι’ ώρας ώρας του λέει:
Κεφάλι κακοκέφαλο, κακού καιρού γραμμένο
Τι έκαμες στα νιάτα σου κι’ είσαι κριματισμένο;
Μην ήσουν πρώτος στο χωριό και μοίραζες τα χρέη;
Έριχνες πλούσιους εκατό και στους φτωχούς διακόσια
Και μια χήρα με παιδιά τους ρίχνεις πεντακόσια.»
Αλλά κι αργότερα πέρασε ως τις ημέρες των σύγχρονων πολέμων, όταν ήταν η ίδια παρέα που έδιωχνε τον Άρη Βελουχιώτη και τους αριστερούς επαναστάτες αλλά και τα όσα είχαν σχέση με την εργατιά και τα γεγονότα του ελληνικού εμφυλίου μετά το β΄παγκόσμιο πόλεμο
"Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά πέσαν επάνω στην αγροτιά/ Άγρια σκούζουν για αίμα διψούν, το Δημητρό στην κρεμάλα να δουν..."
 Έτσι λοιπόν η πρώτη σύγκρουση του Δημητρίου Καλλιφρονά, ήταν με την κεντρική εξουσία των Δημογερόντων και της συνεργασίας τους με το Σουλτάνο (η Κωνσταντινούπολη ήταν σκλαβωμένη κι εκεί ήταν ο ελληνικό πατριαρχείο των ορθοδόξων εκκλησιών της Ελλάδας που συνεργαζόταν μαζί του) και ήρθε σε σύγκρουση και με το παλάτι (που συνεργαζόταν με τους εκπροσώπους Δημογέροντες προεστούς που κρατούσαν τα έσοδα των εκκλησιών στα εκκλησιαστικά συμβούλια). Αυτό τον έφερε σε σύγκρουση και με την ορθόδοξη εκκλησία που είχε εισχωρήσει μέσα στο παλάτι και συνεργαζόταν με τους Βαυαρούς και τον Όθωνα.

 Οι επαναστάτες Έλληνες και πρωτεργάτες της Φιλικής Εταιρίας ήθελαν μια Ανεξάρτητη Ελλάδα και Οικονομικά Ενωμένη και Δυνατή κι όχι να την απομυζούν οι Δημογέροντες έμπαιναν σε θέσεις Δημάρχων και γίνονταν τα νέα αφεντικά, δίνοντας τα χαράτσια στον Όθωνα που αντικατέστησε τον Σουλτάνο...

 Έτσι, ο Δημήτριος Καλλιφρονάς, συγκρούστηκε με: Γιαννακό Βλάχο, Μιχαήλ Βουζίκη και Γ. Μεταξά το 1835 την παραμονή της 25ης Μαρτίου. Είχε οργανώσει μυστικό εορτασμό σε συνεννόηση με τους Οπλαρχηγούς και Πρωτεργάτες του 1821 και τους φιλέλληνες που υπηρετούσαν στον τακτικό ελληνικό στρατό που ήταν στην Αθήνα. Το παλάτι και οι υποστηρικτές του της κεντρικής εξουσίας, που ήταν με το μέρος του Βαυαρός Όθωνα, ήρθε σε ρήξη μαζί του, γιατί το βράδυ της 24ης Μαρτίου 1835 ακούστηκαν 21 κανονιοβολισμοί συμβολικά για το 1821. Την άλλη ημέρα 25 Μαρτίου οι όσοι ήταν μαζί του σύμφωνοι πήγαν στον ιερό ναό της Αγίας Ειρήνης στην οδό Αιόλου και ψάλθηκε επίσημο μνημόσυνο για τη μνήμη των ηρωικώς πεσόντων. Ο βασιλιάς Όθωνας ήρθε κι αυτός συνοδευόμενος με τους φίλους κι αντιπάλους του Δημήτρη Καλλιφρονά. ΄Διαφώνησε μαζί τους γιατί κουβάλησαν τον Όθωνα ντυμένο με την ελληνική εθνική στολή των Ελλήνων, την οποία έλεγε πως είναι τιμή να την φοράνε μόνον όσοι είναι Έλληνες κι από τότε δεν σταμάτησε να μάχεται ώστε να φύγει από το παλάτι ο Όθωνας και τα κατάφερε το 1862. Ήταν φανατικός της εθνικής ενδυμασίας την οποία φορούσε έως το θάνατό του.
Το βράδυ της ημέρας της 25ης Μαρτίου 1835 άντρες ντυμένοι με την εθνική ελληνική ενδυμασία, γυναίκες ντυμένες με τις παραδοσιακές ελληνικές ενδυμασίες και παιδιά το ίδιο ντυμένα κι αυτά παραδοσιακά, κρατώντας φαναράκια αναμμένα ανέβαιναν το λόφο του Λυκαβηττού. Σχημάτισαν το ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ και ακούστηκαν πάλι 21 κανονιοβολισμοί, προς απορία κι ανησυχία της κεντρικής εξουσίας που ήταν ο Όθωνας και οι άλλοι Δήμαρχοι. Απαίτησε στο Δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας να καθιερωθεί ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου και να τιμάνε τους νεκρούς με αυτόν τον τρόπο.

Διετέλεσε Πρώτος Αττικάρχης και επανειλημμένα Πρόεδρος κι Αντιπρόεδρος της Βουλής.
Διετέλεσε Υπουργός Παιδείας και Ναυτικών σε διάφορες Κυβερνήσεις.
Τον θεωρούσαν επαναστάτη, γιατί δεν ήθελε να υπάρχει ξενικός ζυγός στην διακυβέρνηση της Ελλάδας μετά από το 1821.
Ήταν ένας από τους πρωτεργάτες των Σεπτεμβριανών του 1843 και όλων των επαναστατικών κινημάτων και των γεγονότων του 1862 που κατέληξαν να κάνουν έξωση στον Όθωνα. 

Τον κατηγόρησαν οι αντίπαλοί του, πως είχε πελατεία οργανωμένες ομάδες παραβατών, δηλαδή επαναστατών εκείνης της εποχής κατά του ξενικού ζυγού. Προς τιμήν του έχει δοθεί στην Αθήνα ονομασία σε δρόμους "οδός Καλλιφρονά" κυρίως στην Κυψέλη, Πατήσια και κοντά στο Πεδίο του Άρεως.(εκεί όπυ ήταν και τα αμπελοχώραφα της οικογένειάς του).


Αλλά όλα είχαν πάρει το δρόμο τους και με την πολιορκία της Ακρόπολης η Αθήνα άλλαξε καθώς ήταν σημαντική για την εξέλιξη της ιστορίας των Ελλήνων...
(ευχαριστώ όλους όσους έχουν εργαστεί για την ιστορία της αγαπημένης μου πατρίδας. Με την Ελλάδα στην καρδιά, όλες κι όλοι όσοι αγαπάμε τον τόπο μας, ας τον ελευθερώσουμε απ΄ότι τον σκιάζει...)

© Νότα Κυμοθόη