Νότα Κυμοθόη "Το Φως" Ποίηση
7ος Ήχος
Ο ήλιος στην ώρα του
Εμείς επάνω στη Γη
Οδοιπόροι στης ημέρας το φως
Με την αθώα ψυχή μας από Φως
για τους ήχους των αηδονιών
για τα χρώματα των λουλουδιών
για την ευωδιά των θαλασσών...
Άκου το ποτάμι, άκου τη ροή.
Είναι εκεί, είναι εδώ.
Εμείς αδιάφοροι και μακρινοί
στο ίδιο ή σε άλλο μονοπάτι...
Έλα, κράτησέ μου το χέρι σφιχτά
πάρε με απόψε και πάλι αγκαλιά
Έχουμε δρόμο ακόμα μακρύ.
Κι όσο φοβάσαι του ποταμού τη ροή
θα τραγουδώ μαζί με τα πουλιά,
γιατί η ζωή μας είναι γιορτή και χαρά
Κράτησέ μου το χέρι σφιχτά
κι άσε τον άνεμο να λυσσομανά
μηνύματα φέρνει από μακριά
Θα τ΄ακουμπήσει σε δέντρων κλαδιά
όλα τα ωραία είναι καλά.
Τα άσχημα κατρακυλάνε με τα νερά
για τα κοράλλια γίνονται φωλιά.
Ξέρει το Φως όλα τα μυστικά
σε απάτητα βάθη δίνει ομορφιά.
Είσαι εδώ από μωρό επάνω στη Γη
Άγγελος συνέχεια να είσαι σαν ένα παιδί
Χαρούμενος στο παιχνίδι σου απ΄την αρχή
Η ζωή καλημέρα σου λέει απ΄το πρωί
Σκόρπισέ την με χαρά σε όλους στη Γη
Είναι το Φως του Θεού για όλους γιορτή!!!
Άνθρωπος έγινε σαν εσένα κι έρχεται στη γη!!!
(Δημοσιεύτηκε στις 20 Δεκεμβρίου του 2011 kai στον ιστότοπο http://calamarou.blogspot.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου