Νότα Κυμοθόη "ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ"

                                             Ιερό Βήμα της αρχαίας Πνύκας, Αθήνα(ανήκει)

Νότα Κυμοθόη "ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ"

Η φασιστική κατάσταση που επικρατεί στους χώρους της Ελλάδας και μέσα στους κόλπους της Ορθ οδόξου εκκλησίας είναι βίαιη κι εκδηλώνεται σε κάθε χώρο. Καλλιεργήθηκε με έρπουσα τρομοκρατία πολλά χρόνια και τώρα με την σημερινή κυβέρνηση, έχουν δείξει τις πραγματικές τους προθέσεις. Σκοταδισμός, φοβοκρατούμενες απόψεις, επιθετικές συμπεριφορές παντός είδους και τρόμος. Αλλά ας δούμε την ιστορική πορεία της εκκλησίας αναδρομικά. 

Όταν το 1832, ιδρύθηκε το νεότερο ελληνικό κράτος, επαναπροσδιόρισε τη σχέση του με την ορθόδοξη εκκλησία, όπως είχε διαμορφωθεί επί της Νέας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Ανατολή (ή Βυζαντινή Αυτοκρατορία). Στην περίοδο αυτήν, οι σχέσεις Κρατικής Εξουσίας και Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας ήταν να παρεμβαίνει η μια στην άλλη Εξουσία. Φυσικά επί τουρκοκρατίας, η ορθόδοξη εκκλησία (οι προκαθήμενοι ιερείς της σε όλες τις βαθμίδες) και σε όλες τις περιοχές απολάμβανε τα προνόμια που της παραχώρησε ο Σουλτάνος. Πολλές φορές αυτά ήταν δυστυχώς εις βάρος του Ελληνισμού και του ελληνικού πολιτισμού. Καταπατήσεις και ξεπούλημα αρχαιοτήτων και ολοσχερής καταστροφή σε θέματα ελληνικής φιλοσοφίας και γραμματείας. Στην εποχή αυτή, τον ηγέτη του Ελληνισμού τον είχε αναλάβει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο μετά την απελευθέρωση της χώρας δημιούργησε το "Φαναριώτικο ζήτημα". Προσπάθησε ο Καποδίστριας να γεφυρώσει το θέμα, το οποίο δυστυχώς είχε μεταφερθεί στο Πατριαρχείο της Μόσχας και των άλλων περιοχών των Βαλκανίων, αλλά και σε άλλες περιοχές στην τότε Ευρώπη (μεγάλες δυνάμεις που συνεργάστηκαν με την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία για την απελευθέρωση της χώρας). Τον Καποδίστρια όμως τον δολοφόνησαν, διότι επέμενε στην τοποθέτηση Καθηγητών Φιλοσοφίας στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, ενώ η εκκλησία σε συνεργασία με τον Βασιλιά  Όθωνα (ήταν αρνητικός με την ίδρυση του Πανεπιστημίου όπως και η εκκλησία). Για να σκεπαστεί το θέμα της δολοφονίας του, ιδρύθηκε το Πανεπιστήμιο (σημερινό Ιστορικό Μουσείο στην Πλάκα), αλλά οι καθηγητές που τοποθετήθηκαν ήταν μέσα από το χώρο της εκκλησίας (Άνθιμος Γαζής  κι άλλοι Δεσποτάδες).

Προσπάθησε ο αντιβασιλέας Μάουερ (επειδή ο Όθων ήταν ανήλικος) μαζί με τον Θεόκλητο Φαρμακίδη που είχε Σύμβουλό του, να προωθήσει την ανεξαρτησία της εκκλησίας του Νεοϊδρυθέντος ελληνικού κράτους από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης. Κι αυτό έγινε στις 23 Ιουλίου κι ολοκληρώθηκε στις 4 Αυγούστου το 1833, με βασιλικό Διάταγμα, με το οποίο ο Ρωμαιοκαθολικός βασιλιάς Όθων ορίζεται ως ρυθμιστής θεμάτων διοικητικών και οικονομικών της εκκλησίας της Ελλάδος. Έτσι έκλεισαν 412 αντρικά μοναστήρια και με το ψήφισμα που ήδη είχε γίνει το 1829, οι περιουσίες τους έπρεπε να διατεθούν "υπέρ σχολείων κι εκκλησιών".

Κι ενώ κυλούσε η ζωή ήρεμα, ξαφνικά άρχισε να δημιουργείται θέμα με την "παιδεία" και τους Δημοτικιστές το 1901, όταν η εφημερίδα Ακρόπολις  δημοσίευσε Ευαγγέλια στην Δημοτική ελληνική γλώσσα. Μιλάμε για αιματηρά επεισόδια τα γνωστά "Ευαγγελικά". Και τότε υποχρέωσαν σε παραίτηση τον Αρχιεπίσκοπο Προκόπιο και μαζί με αυτόν παραιτήθηκε η Κυβέρνηση Θεοτόκη, που υποδαύλισε την όλη δραματική επεισοδιακή κατάσταση.

Ακολουθούν όλα τα γεγονότα με τον ξεσηκωμό στα Βαλκάνια, στην Αρμενία και στον Ποντιακό Ελληνισμό με διχασμό Εκκλησίας της Ελλάδος και των άλλων εκκλησιών σε αυτές τις περιοχές. Κι ενώ η Κύπρος είναι υπό την Βρετανική Κυριαρχία, η πολιτική διαίρεση έγινε κι εκκλησιαστική με τους Επισκόπους να τάσσονται άλλοι στο πλευρό του Βασιλιά κι άλλοι να υποστηρίζουν το Βενιζέλο.

Το 1915 ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, φέρνει την εικόνα της Ευαγγελίστριας από την Τήνο υποστηρίζοντας τον Βασιλιά, διοργανώνει λιτανείες, λατρευτικές εκδηλώσεις και πορείες κατά του Βενιζέλου με επικεφαλής της Ιερά Σύνοδο. 

Στις 12 Δεκέμβρη 1916 στο Πεδίο του Άρεως, ονομάζουν τον Βενιζέλο "σατανά" και αναθεματίζουν την πολιτική ζωή του και την χώρα Ελλάδα κι όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες που τον υποστήριζαν. Επαναλάμβαναν την κατάρα του Αρχιεπισκόπου Θεόκλητου συνεχώς και μέσα στις εκκλησίες. Ανάγκασαν τον Βενιζέλο να επιστρέψει από την Μικρά Ασία και το 1917 καθαίρεσε με διάταγμα τον Αρχιεπίσκοπο και διόρισε Σύνοδο που ήταν ελεγχόμενη από την Κυβέρνηση.

Έχει σχέση η καταστροφή του Ελληνισμού στα Βαλκάνια, στην Αρμενία, στον Πόντο και στην Μικρά Ασία με την εκκλησία;
Τι σχέση έχει η Ορθόδοξη εκκλησία της Ελλάδος που ανήκει στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία με την περιοχή "Καραμάν" κι ότι εκεί συνεπάγεται μετά την καταστροφή των Ελλήνων;
Τι απόμειναν τα "περιουσιακά" που εγγράφως άφησαν οι εκπατρισθέντες Έλληνες των χαμένων πατρίδων στα χέρια των όσων "ιερέων" παρέμειναν με προνόμια σε αυτήν την περιοχή;
Τι σχέση έχουν οι "Καραμανλήδες" που ήρθαν στην περιοχή των Σερρών κι ύστερα από λίγα χρόνια ο γνωστός Κώστας Καραμανλής (Δικολάβος τότε) μπήκε στο παλάτι και στη συνέχεια στην ελληνική πολιτική ζωή του τόπου;

Ποιος ο ρόλος των Παλαιοημερολογιτών ορθοδόξων χριστιανών του Πατριαρχείου Μόσχας και τι σχέση έχουν με τον πριν από αυτά τα γεγονότα, Ρωσσοτουρκικό πόλεμο; Πως εμπλέκονται τα Μοναστήρια και οι ναοί τους που είναι στο ελληνικό έδαφος με την εσωτερική κι εξωτερική πολιτική αλλά και την διαμόρφωση της παιδείας στη χώρα Ελλάδα;

Ποιος ο ρόλος του Πατριαρχείου της Αντιοχείας;

Ποιος ο ρόλος της Κύπρου, η οποία υπάγεται στο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων ενώ είναι υπό Βρετανική Κυριαρχία αυτήν την "μαύρη" περίοδο της ολοσχερούς καταστροφής του Ελληνισμού στην Αρμενία, Πόντο και Μικρά Ασία;
...

Το 1938 πέθανε ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος και η Ιερή Σύνοδος εξέλεξε Αρχιεπίσκοπο τον Κορινθίας Δαμασκηνό, αλλά η Κυβέρνηση Ι. Μεταξά, επειδή τον θεωρούσε Βενιζελικό κι ήταν ανεπιθύμητος ξεσήκωσε μια μεγάλη ομάδα ιεραρχών εναντίον του, οι οποίοι έκαναν προσφυγή για ακύρωση της ενθρόνισής του στο τότε Συμβούλιο της Επικρατείας. Έτσι στις 3 Δεκέμβρη 1938, με αναγκαστικό Νόμο (Α.Ν. 1493/3-12-1938) η Αριστίνδη Σύνοδος θα εκλέγει τριπρόσωπο και η Κυβέρνηση θα επιλέγει Νέο Αρχιεπίσκοπο.

Το 1941, έχουμε Γερμανική Κατοχή στην Ελλάδα και ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος τότε, αρνήθηκε να ορκιστεί από τους Γερμανούς και η Ιερά Σύνοδος τον Ιούλιο του 1941 διορίζει Αρχιεπίσκοπο τον Δαμασκηνό που έγινε και Αντιβασιλεύς. Από εδώ αρχίζει και το μεγάλο πρόβλημα...Διότι στο πλευρό του παραιτηθέντος Χρύσανθου δρα ο Ιερώνυμος Κοτσώνης και ιδιαίτερα μέσα στο στράτευμα, ενώ είναι μέλος της κεντρικής επιτροπής του Συμβουλίου των ορθοδόξων εκκλησιών.
Τι είδους προνόμια απόκτησε αυτήν την περίοδο η εκκλησία της Ελλάδας;
Από το 1949 μέχρι και το 1956 δρα ο Σπυρίδων Βλάχος, φιλοβασιλικός και η γραμμή που έχει χαράξει είναι υπέρ του βασιλιά.
Το 1962 εκλέγεται στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο ο Ιάκωβος σε εποχή όπου η ελληνική πολιτική ζωή έχει συνεχείς εκλογές. 

Με το Δημοψήφισμα κατάργησης της Βασιλείας από το ελληνικό πολίτευμα, η εκκλησία συνέχισε να υποστηρίζει τον τέως Βασιλιά με τα Μοναστήρια και τους Επισκόπους Ιερείς της (Δεσποτάδες και Αρχιμανδρίτες και όσους τάσσονταν με αυτήν την κατάσταση). Αλλά ο ερχομός του Κ. Καραμανλή από το Παρίσι και τα όσα δρομολογήθηκαν με την Αρχιεπισκοπή της Κύπρου σε συνεργασία με την Βρετανία και το χρέος που ακόμα δεν είχε εξοφλήσει στην Τουρκία για το θέμα αγοράς της Κύπρου επί Βικτωρίας, έφεραν αφ΄ενός την Δικτατορία στην Ελλάδα κι αφ΄ετέρου την διχοτόμηση της Κύπρου.
Το 1967 κι ενώ παραμένει στην σκιά του θρόνου της Αρχιεπισκοπής Αθηνών ο Χρυσόστομος Β' εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος ο Ιερώνυμος Κοτσώνης.

Το Μάρτιο του 1969 ο Στρατηγός και "Δικτάτορας" Γιώργος Παπαδόπουλος παραδίδει στον Ιερώνυμο Κοτσώνη τον Καταστατικό χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος και στις 21 Απριλίου με το πραξικόπημα τον τοποθέτησε στον θρόνο του Αρχιεπισκόπου κι Αντιβασιλέως. Ο Ιωαννίδης στην συνέχεια το Δεκέμβριο του 1973 απομακρύνει τον Ιερώνυμο Κοτσώνη από τον θρόνο του Αρχιεπισκόπου.

Η εκκλησία της Ελλάδας με την έλευση του Καραμανλή απολαμβάνει και πάλι προνόμια στην εξουσία κι ενώ έχει χαθεί η μισή Κύπρος δεν λέει να ησυχάσει.
Με την Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ το 1982 έρχεται σε σύγκρουση με την θέσπιση του πολιτικού γάμου. Οι αντιδράσεις είναι πολύ μεγάλες με τον τότε Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ.
Την περίοδο 1985-1987 κατά την υποχρεωτική απαλλοτρίωση της εκκλησιαστικής περιουσίας, που επιβάλλει το ΠΑΣΟΚ, την οποία από παλαιά δεν είχε αποδώσει η εκκλησία δημιουργούνται μια σειρά από τρομοκρατικά χτυπήματα και ταραχές. Αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης ήταν οι βιαιοπραγίες, η αποχή της από τους εορτασμούς καθώς και διοργάνωση μιας συνεχούς κατάστασης συλλαλητηρίων ξεσηκώνοντας την νεολαία. Ο διχασμός επεκτάθηκε μέσα στις κομματικές και πολιτικές οργανώσεις αλλά και στους χώρους της δικαστικής, στρατιωτικής και αστυνομικής εξουσίας αλλά και στο χώρο των σχολείων.
Το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, αποτελεί χώρο μεγάλων συγκρούσεων, γιατί οι εκκλησιαστικοί παράγοντες και η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν μπορεί να κατανοήσει πως δεν έχει την απόλυτη εξουσία σε θέματα Παιδείας.

Μέσα στις εκκλησίες το τι λέγονται αυτήν την εποχή είναι εξωφρενικά...
Τα όσα διαδραματίζονται στην ζωή καθημερινά της Ελλάδας είναι τρομοκρατικά γεγονότα, πίσω από τα οποία κρύβονται οι...γνωστοί-άγνωστοι.

Το 2000 και με όλα τα εξωτερικά γεγονότα κι ενώ έχουν γίνει οι διάφορες διασυνδέσεις με την Ρωσία και τις Βαλκανικές εκκλησίες και τα όσα διαδραματίζονται στην Ευρώπη με το γκρέμισμα του τείχους του Βερολίνου, η Κυβέρνηση Σημίτη καταργεί την αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες. Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος αντιδρά και η Ιερή Σύνοδος διοργανώνει συλλογή υπογραφών σε κάθε εκκλησία για το θρήσκευμα.
Φέρνουν σε ιερό προσκύνημα την Παναγία της Ιεροσολυμίτισα στην Αθήνα κι ο Χριστόδουλος ενώ προσπαθεί ν΄αγκαλιάσει τη νεολαία, η νεολαία μαστίζεται από την διακίνηση ναρκωτικών, σατανισμό, τρομοκρατία από την πλευρά της Εκκλησίας για τις ταυτότητες, το 666 και τα σχολεία γίνονται χώροι πολεμικών γεγονότων καθημερινά και με τα συνεχή συλλαλητήρια στους δρόμους των μεγάλων πόλεων.

Κι ενώ η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση κι έχουν θεσπιστεί Νόμοι περί Ανεξιθρησκίας, ποτέ δεν έπαψε ο μάχιμος προσηλυτισμός, σε μια χώρα οπού η επικρατούσα θρησκεία είναι ο Ορθοδοξία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού. Μάρτυρες του Ιεχωβά, Μορμόνοι και πλήθος χριστιανικών φυλλαδίων κατακλύζουν τους διερχόμενους από δρόμους και πλατείες με μια μάχη θρησκευτικού προσηλυτισμού και μιας τρομοκρατίας από την πλευρά της ορθοδόξου εκκλησίας άνευ εξηγήσεως.
Κι αρχίζουν τα γνωστά εκκλησιαστικά οικονομικά σκάνδαλα, όπου ξεπουλάνε ιερά και όσια και εκκλησιαστικά κτήματα, για να μη αποδοθούν στο ελληνικό κράτος κι αυτά σε συνεργασία με δικούς τους "κολλητούς" σε πολιτικά κόμματα εντός κι εκτός Ελληνικής επικράτειας.

Μέχρι τώρα το Ισχύον Σύνταγμα (Άρθρο 3) αυτό καθορίζει κι απαγορεύει τον προσηλυτισμό (άρθρο 13). Στο άρθρο 14 ορίζεται: "Κατ΄εξαίρεση επιτρέπεται η κατάσχεση εφημερίδων κι άλλων εντύπων με παραγγελία μετά την κυκλοφορία (...) για προσβολή της χριστιανικής και κάθε άλλης γνωστής θρησκείας.

Αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκε έως τώρα, καθώς σε πλήθος χριστιανικών εντύπων και διαλέξεων σε δημόσιους χώρους ναών, ιδρυμάτων, σχολείων και συλλόγων, βρίζονται όλες οι άλλες θρησκείες και χαρακτηρίζονται "σατανικές". Ένας θρησκευτικός πόλεμος που έχει έδρα το ιερό βήμα των ορθοδόξων εκκλησιών κι αποδέκτες "αναγκαστικά" όσους παρευρίσκονται μέσα στις εκκλησιές.
Ο ραδιοφωνικός σταθμός της εκκλησίας της Ελλάδος και η δράση των Δεσποτάδων και Μητροπολιτών αλλά και των φιλόδοξων επαγγελματιών Αρχιμανδριτών δρα ανεξέλεγκτα μέσα σε Πανεπιστήμιο, Ακαδημία Αθηνών, Δημόσια Σχολεία, Στρατό, Αστυνομία, Δήμους και Περιφέρεια αλλά και στην Δικαστική εξουσία, αδιαφορώντας για τους Νόμους του κράτους.
Οι εφημερίδες που εκδίδονται από εκδότες τους οποίους χρηματοδοτούν είναι θλιβερή η όλη πολιτική κατάσταση την οποία έχουν διαμορφώσει όλ΄ αυτά τα χρόνια εις βάρος της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας και την εξέλιξη της Παιδείας.

Το άρθρο 16 ορίζει ότι στους σκοπούς της Παιδείας περιλαμβάνονται η ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης, αλλά όλων των θρησκειών κι όχι μονόπλευρα. Διότι το Υπουργείο Παιδείας περιλαμβάνει και τα Θρησκεύματα κι όχι την "ορθόδοξη θρησκεία μόνον".

Το άρθρο 33 ορίζει πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην Ελλάδα ορκίζεται "Εις το όνομα της Αγίας κι Ομοουσίου και Ζωοποιού κι Αδιαιρέτου Τριάδος", ενώ στο άρθρο 59 του Ελληνικού Συντάγματος, ορίζει όρκο για τους Βουλευτές που προβλέπει και όρκο για "αλλόθρησκους".
Η Ελλάδα ως μέλος της Ε.Ε. υπακούει στους Νόμους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Ας κατανοήσει η Ιερή Σύνοδος πως η Ελλάδα ανήκει στην Ε.Ε., έχει Σύνταγμα και Νόμους και ας κατανοήσει πως δεν έχει θέση και "θρόνο"στην Εξουσία όπως επί εποχής της Δικτατορίας (Χούντας).

Ας κατανοήσει η Ιερή Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, πως η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε. και δεν ανήκει στην Ρωσία, μήτε σε άλλα Πατριαρχεία που επεμβαίνουν σε θέματα Παιδείας στα ελληνικά Σχολεία, όλων των βαθμίδων.

Ας κατανοήσει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, πως κανένα απολύτως δικαίωμα δεν έχει στις ζωές των ανθρώπων, μήτε ν΄ απειλεί ο ίδιος και οι συνακόλουθοί του Αρχιμανδρίτες και Δεσποτάδες τους Έλληνες πολιτικούς και Έλληνες κι Ελληνίδες πολίτες της χώρας Ελλάδος ή και αλλοδαπής, μήτε να δημιουργεί αυτήν την βίαιη κατάσταση συνεχώς σε όσους δεν τάσσονται με τις θέσεις που έχουν, υποστηρίζοντας ακόμα δυστυχώς τον τέως βασιλιά, και δεν σέβονται τους Νόμους και το ελληνικό Σύνταγμα. 
Οι εκκλησίες δεν είναι χώροι για πολιτική κι επανάσταση, αλλά για προσευχή και γαλήνη. Μόνον αυτά δεν υπάρχουν σήμερα.

Το τι προβλήματα έχουν δημιουργήσει στον Ελληνισμό δεν φτάνουν τόμοι για να καταγραφούν.

...(συνεχίζεται)

© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη:"Περί ουσίας του καλού"

                                                      φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη:"Περί ουσίας του καλού"*

...Μέσα στις θρησκείες όλου του κόσμου, ψάχνουν οι άνθρωποι την έννοια του Θεού οπού είναι επιεικής κι ελεήμων. Δίχως αυτές τις αρετές δεν μπορεί να οριστεί Θεός που είναι αόρατος και ακατανόητος από όσους δεν έχουν βιώσει το καλό ως τα έγκατά του. Το καλό δεν έχει αρχή μήτε τέλος και ορίζεται με την πίστη γιατί είναι όμοιο με το Θεό.  Η πράξη του Θεού είναι η Δημιουργία κι ορίζεται ως καλό και είναι αιώνια δίχως αρχή δίχως τέλος. Η ενέργεια που οδηγεί στην κατανόηση της Δημιουργίας είναι ο σεβασμός. Αν κάποιος δεν θεωρεί καλή την Δημιουργία, αυτομάτως έχει ορίσει στον εαυτό του την "ασέβεια" ως μια ενέργεια καθαρά δική του. Όσοι καταστρέφουν το όποιο περιβάλλον που ανήκει στη Δημιουργία Θεού και θεωρούν αποκλειστικά δικό τους, ορίζοντας τόπο επάνω στη γη, αλλά και στον αέρα και ορίζουν τον εαυτό τους πιστό κάποιας θρησκείας, υποκρίνονται ενώπιον Θεού, οπού ορίζει τα πάντα και για πάντα. Το καλό υπάρχει από αρχής κόσμου και το έχουν ορίσει οι σοφοί της ανθρωπότητας σε κάθε τόπο της γης και σε κάθε χώρα. Αυτό λοιπόν οπού ορίστηκε από τους σοφούς καλό γεννάει μόνον καλοσύνη από την οποία προέρχεται η ευταξία και η ειρήνη. Όπου υπάρχουν αυτά ως αγαθά οι κοινωνίες των ανθρώπων ευημερούν. Η ευταξία γεννάει την ευνομία ενώ η ειρήνη δημιουργεί αφθονία. Μέσα στην αφθονία αναπτύσσεται και το κάθε κακό. Αλλά ο άνθρωπος από τον Δημιουργό Θεό έχει προικιστεί με "Νου" και η λογική μπορεί να τον οδηγήσει στο να πράττει μόνον το καλό και να εργάζεται μόνον μέσα στο καλό για το καλό το δικό του και των άλλων. Εκείνος οπού ενεργεί με το καλό και το ασκεί συνεχώς είναι ενωμένος με το Θεό (όπως κι αν τον ονομάζουν οι άνθρωποι επάνω στη γη). Αφού λοιπόν ο Θεός είναι "καλό", ποιο καλό είναι ανώτερο από το "καλό"; Υπερθετικός βαθμός του καλού είναι το υπέρ-καλό ή το κάλλιστο δηλαδή το μέγιστο καλό και από συναισθηματική φόρτιση οι άνθρωποι λένε "Ένας Θεός Μέγας Θεός" ή όπως σε άλλες εποχές έλεγαν"τρισμέγιστος". Κι αφού μόνον το καλό ως έννοια οπού ορίζεται ο Θεός σώζει, ο Θεός λοιπόν είναι Σωτήρας όλων!.. Αλλά αφού όλα είναι δική του Δημιουργία, έχουν όλα μερίδιο στο να σωθούν. Ποιος ορίζει τους κανόνες για να σωθεί ένας άνθρωπος που ανήκει μόνον στη Δημιουργία του Θεού; Ποιος άνθρωπος είναι Θεός ώστε να τοποθετεί νόμους σωτηρίας του άλλου; Ποιος έχει δικαίωμα να ορίζει τον άλλον που ανήκει στο Θεό; Η παγκόσμια ευταξία μέσα από αγώνες και διδάγματα ιστορίας, έχει ορίσει κανόνες τάξης, που δημιουργούν ειρηνική συμβίωση για όλους. Αυτοί οι "νόμοι" είναι ανθρώπινοι αλλά παγκόσμιοι κι είναι καλοί γιατί οδηγούν μόνον στο καλό, το οποίο είναι θεϊκό. Αυτός οπού αγωνίζεται για το καλό μέσα σε ανθρώπινες κοινωνίες αφθονίας συγκρούεται πολλές φορές με το κακό, το οποίο ευημερεί. Είναι σαν τα αγριόχορτα που φυτρώνουν σε ένα χωράφι που κάποιος καλλιεργεί και φυτεύει σε ποσότητες τον ίδιο σπόρο. Αν δεν τα ξεριζώσει θα πνίξουν τα φυτά του που θέλει κι επιθυμεί ν΄αναπτυχθούν. Το δύσκολο έργο των ανθρώπων οι οποίοι υπηρετούν το καλό και την εύνομη τάξη κι αγωνίζονται γι΄αυτήν, είναι έργο που υπηρετεί το Θεό, είτε τον πιστεύουν ως έννοια που ορίζεται με κάποιο όνομα είτε δεν τον πιστεύουν με το ίδιο όνομα. Γι΄αυτό ας πάψουν οι όποιοι "αφελείς" που δεν έχουν κατανοήσει τι θα πει Θεός, να πολεμούν ο ένας τον άλλον για το ποιος Θεός είναι καλύτερος από τον άλλον και το ποια θρησκεία είναι καλύτερη από την άλλη θρησκεία. Το καλό είναι καλό και υπάρχει και οι άνθρωποι ας το υπηρετούν και ας το πιστεύουν κι ας εφαρμόζουν μόνον το καλό στη ζωή τους. Στο καλό ανθεί η ευτυχία γιατί η καλή τύχη είναι Θεός κι ο Θεός είναι καλός!

...(συνεχίζεται)
{Δημοσιευμένη εργασία μου σε έντυπα αριθμημένα, για τα σεμινάρια οπού δόθηκαν στο εργαστήρι μου στον Υμηττό πριν το 2012"

Νότα Κυμοθόη "Περί ουσίας του καλού"© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη:"Ένας σπόρος"/Nota Kimothoi:"A seed"

                                             φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη (ανήκει)

Νότα Κυμοθόη:"Ένας σπόρος"

Είχε πέσει ένας σπόρος στον τοίχο πλάι κι ήταν κρυμμένος απ΄των ανθρώπων τα βλέμματα. Οι άνθρωποι έριχναν νερά να καθαρίσουν κι ο ουρανός λυπήθηκε το σπόρο κι έκλαψε. Αλλά τα δάκρυα του ουρανού έδωσαν στο σπόρο αυτό οπού χρειαζόταν. Βούλιαξε σε μια σταλίτσα χώμα εκεί στη γωνιά και φύτρωσε κι ο ήλιος του έδωσε ανάπτυξη και οι άνθρωποι δίχως να ξέρουν συνέχιζαν να ρίχνουν νερό ξεπλένοντας τις αυλές τους. Μια ημέρα πρόσεξαν το δεντράκι και χάρηκαν καθώς το είδαν μέσα στις πλακόστρωτες στράτες τους να λάμπει ελπιδοφόρο πράσινο. Αλλά το δεντράκι δεν είχε χώρο. Μεγάλωνε στραβά και υψωνόταν προς το φως. Αλλά τα παιδάκια σαν το είδαν είπαν μια μέρα:"ας ισιώσουμε στα μάτια των περαστικών αυτό το δεντράκι". Πήραν χρώματα και ζωγράφισαν στον τοίχο έναν κορμό δυνατό να υψώνεται ως πάνω και το δεντράκι φαινόταν στα μάτια τους, σαν συνέχεια... ν΄απλώνει ομορφιά στον κάθε διαβάτη, οπού είχε την τύχη από εκεί να διαβεί"/

Nota Kymothoi: "A seed"
a seed had fallen to the side wall and was hidden tangible human eyes. People threw water clean and the sky took pity seed and wept. But the tears of heaven given to the seed it where necessary. Sank to a stalitsa soil there in the corner and grew and the sun gave development and people without knowing they continued throwing water rinsing their yards. One day they noticed the tree and rejoiced as they saw in their paved walkers shining hopeful green. But the tree did not make. Grew crooked and rose toward the light. But the children as they saw said one day: "let's straighten the eyes of passers-by this tree." They took paint and painted on the wall a trunk can be raised to above the tree and looked in their eyes, like then ...stretching  to every passer, where he was fortunate to cross from there "

© Nότα Κυμοθόη 2009
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη: "Νέα Εστία -Τόμος 136"

Νότα Κυμοθόη: "Νέα Εστία- Τόμος 136"

Μετά από την αναζήτηση μελετητών της Ποίησής μου από φιλολόγους, με πληροφόρησε ένας καλός φίλος, καθηγητής Φιλοσοφικής, πως στον τόμο 136, της Νέας Εστίας και στην σελίδα 1037, υπάρχει μια κριτική το 1994, για τα βιβλία Ποίησής μου, που είχαν εκδοθεί έως τότε. 

Μου έστειλε και την αναφορά που υπάρχει στο διαδίκτυο, σχετικά με αυτό, την οποία αναδημοσιεύω εδώ...

Nea hestia - Τόμος 136 - Σελίδα 1037

1994 - ‎Προβολή αποσπάσματος 

Δ. Σιατόπουλος, Νότα Κυμοθόη, Χρ. Ντικμπασάνης, Ιωάννα Μπογιατζή, Σοφία Μπακανάκη, Μαντώ Κατσουλού, Λάμπρος Μάλαμας, Τέλης Τσάκωνας, Ακολούθησε το δεύτερο θέμα της πρώτης συνεδρίας πού ήταν: «Ιστορία και Παράδο ση».

Προσωπικά, ευχαριστώ θερμά.

Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη: "Ηλιοτρόπια για την 1η Σεπτέμβρη"

                                                  φωτογραφία: Νότα Κυμοθόη, ανήκει

Νότα Κυμοθόη:"Ηλιοτρόπια για την 1η Σεπτέμβρη"

Τελευταία ημέρα του Αυγούστου και περπατούσα στην Αθήνα, την πρωτεύουσα της Ελλάδας αποχαιρετώντας το Καλοκαίρι με τον δικό μου τρόπο. Δεν είναι οι εικόνες του δρόμου πάντα ευχάριστες κι ο καθένας παίρνει μαζί του, ότι του αρέσει ή αυτό που τον εντυπωσιάζει. Γιατί σε μια πόλη, όπως η Αθήνα, οι προκλήσεις ήταν και είναι πολλές. 

Εκείνο που με αφήνει άφωνη είναι η κατάθλιψη που έχουν οι περισσότεροι αυτήν την εποχή, αλλά και τα τεντωμένα τους νεύρα και είναι εκτός εαυτού πάρα πολλοί άνθρωποι. Η Ελλάδα που γνωρίζαμε έχει αλλάξει. Τίποτα δεν επιστρέφει πίσω. Κι όταν τα οικονομικά έχουν στριμώξει τους περισσότερους, δεν υπάρχει διάθεση για τίποτα. Όμως διαπίστωσα πως ο κόσμος είναι έξω στα καφέ και στα εστιατόρια και μου έκανε εντύπωση. 

Δεν ήταν όλοι τουρίστες. Αρκετοί κάθονταν σε στέκια ολόγυρα από το Σύνταγμα και την Πλάκα, το Θησείο και το Μοναστηράκι. Δεν είχαν όλοι αυτοί κουπόνια, σαν αυτά που κυκλοφορούν για να πιεις καφέ ή να φας με έκπτωση.  Κόσμος καθόταν και στις πλατείες σε παγκάκια. Στο Σύνταγμα οι σκάλες ήταν γεμάτες και δεν μπορούσες εύκολα να περάσεις. 

Κρατάνε όλοι από ένα κινητό και είναι σκυμμένοι σε αυτό. Στις πλατείες, στο λεωφορείο. Στο metro. Έχει πολύ θλίψη όλο αυτό το πραγματικό σκηνικό της ατομικής απασχόλησης κάθε ηλικίας ανθρώπου με το κινητό του τηλέφωνο. Το κρατάνε στο χέρι λες κι είναι μέρος της παλάμης τους και τσικ-τσικ-τσικ έχουν καταντήσει νευρόσπαστες υπάρξεις. Αλλά εμένα μου θυμίζουν γρύλους. 

Έκλεισα το κινητό μου. Ένιωσα ελεύθερη. Ανέπνευσα καλύτερα και περπάτησα αρκετή ώρα περνώντας ανάμεσα από συντροφιές που σχεδόν όλες είχαν παρόμοιες συζητήσεις για τον ΕΝΦΙΑ. Είδα τα μπράτσα των ανθρώπων ζωγραφισμένα και σκουλαρίκια στ΄ αυτιά, στη μύτη και στα φρύδια κι άλλοι στα χείλη τους είχαν σκουλαρίκια περασμένα. 

Λερά τα πεζοδρόμια κι οι δρόμοι όλο βρώμα. Παιδιά, γέροι και γυναίκες αλλά και νέοι αρκετοί γυρεύουν ελεημοσύνη. Ψήνουν καλαμπόκια στις φουφούδες κι άλλοι παίζουν μουσική έχοντας το καπέλο τους μ΄ευγένεια ακουμπήσει για ελάχιστα ευρώ λίγο πιο εκεί. Κι ένα παιδί κρατάει εικόνες και κομποσκοίνια κι έρχεται από κοντά για να του δώσω οπωσδήποτε λεφτά.

Μια γριούλα πουλάει ηλιοτρόπια σε βάζα που έχει ακουμπήσει επάνω σ΄ ένα πλουμιστό μαντήλι. Είχε τέσσερα και τα πήρα όλα για να πάει να ξεκουραστεί. Μου έδωσε ευχές πολλές και είπε πως είναι 1η του Σεπτέμβρη και στρέφουν σαν της Ινδίκτου την αρχή, προς το Θεό την κάθε αυγή. «Πνεύμα Κυρίου επ’ εμέ, ού είνεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, κηρύξαι ενιαυτόν  Κυρίου δεκτόν» (Λουκ. 4,18).

Καλό μήνα εύχομαι σε όλους και όλες κι ένα όμορφο Φθινόπωρο ας έρθει...
Με φως και αγάπη

© Nότα Κυμοθόη 2009
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Νότα Κυμοθόη 

Νότα Κυμοθόη "Φωτογραφίες από την Αθήνα"

Νότα Κυμοθόη

"Φωτογραφίες από την Αθήνα"

© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη"ΣΥΡΜΑΤΟΠΛΕΓΜΑΤΑ"Ποίηση

Νότα Κυμοθόη
"ΣΥΡΜΑΤΟΠΛΕΓΜΑΤΑ"*
Ποίηση

Βουβά λαλούν τη θλίψη τους τ΄αδέρφια μας στην Κύπρο.
Χαμογελούν τα χείλη τους, μα η χαρά τους λείπει.

Που να την εύρω αδερφέ να στείλω περιστέρι
να πάει να μου τη φέρει;

Συρματοπλέγματα φρουρούν το σκλαβωμένο αγέρα
θα μπλέξουν τα φτερά του στα προδομένα εδάφη
και θα χαθεί στη λησμονιά που πνίγει τον καημό μου
εκεί π΄ακόμα κοχλαστό το αίμα μας κυλάει
μέσα στα κατεχόμενα.

*Είναι ένα Ποίημα από το εικονιζόμενο βιβλίο μου και το αναρτώ γιατί μετά από 42 χρόνια, ακόμα η Κύπρος είναι διχοτομημένη και η παράνομη εισβολή συνεχίζει να καταπατά το νησί


© Nότα Κυμοθόη 2009
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Νότα Κυμοθόη