Νότα Κυμοθόη:"2ο Γυμνάσιο Καλλίπολης"
Ευχαριστώ από καρδιάς τους μαθητές και τους καθηγητές του 2ου Γυμνασίου Καλλίπολης για την όμορφη εκδήλωσή τους και για την τιμή που μου έκαναν, να παρευρευθώ κοντά τους και να μιλήσω για την ημέρα αυτή...
Μετά από 43 χρόνια ζωντανής μνήμης, ξύπνησαν στιγμές οπού δεν λησμονούνται...
Η Επέτειος της 17ης Νοεμβρίου 1973, είναι γιορτή της νεολαίας, γιατί τα παιδιά σήκωσαν στους ώμους τους, όλη την τιμή για την ελευθερία της πατρίδας μας από την βία της 7ετούς χούντας των συνταγματαρχών.
Μια εποχή που κάποιοι, ίσως, έχουν ξεχάσει. Μια εποχή που μετά πέρασε και κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν και ...βολεύτηκαν. Μια εποχή οπού το αίμα είναι κοχλαστό φαρμάκι, γιατι στις φλέβες μέσα χτυπάει με ένα σύνθημα ιερό "ψωμί παιδεία ελευθερία εθνική ανεξαρτησία κάτω η χούντα" και σήμερα θα λέγαμε πάλι εμείς εκείνης της εποχής παιδιά, μαζί με τα σημερινά παιδιά..."ψωμί παιδεία ελυθερία εθνική ανεξαρτησία κάτω η χούντα των μνημονίων που ψήφισαν γιοί και κόρες...λαμογίων".
Σας αφιερώνω αυτό το ποίημα, που είχα γράψει τότε, μαθήτρια Γυμνασίου...με αφορμή την βία και την "μαύρη λίστα" απαγόρευσης των προοδευτικών βιβλίων, της εφημερίδας "Αυγής", της "Επιθεώρησης Τέχνης", την εξορία των προοδευτικών Ποιητών (Γιάννης Ρίτσος), μουσικών (Μίκης Θεοδωράκης) και τα συνεχή βασανιστήρια της ΕΑΤΕΣΑ στους προοδευτικούς-αριστερούς φοιτητές...Τι να πρωτοθυμηθώ;
"ΠΑΡΑΠΟΝΟ" Ποίηση Νότα Κυμοθόη, Νοέμβριος 1973
Εμπρός απ΄τον ήλιο σκοτάδι
και μέσα στο σκοτάδι χάος.
Που να στηρίξω τα πόδια μου
για ν΄αδράξω τη ζωή;
Δεν γυρεύω πολυελαίους στη νύχτα
τους ουρανούς ελεύθερους ζητώ
ν΄αφουγκράζομαι τον κόσμο.
(είχε ακουστεί από το κρατικό ραδιόφωνο της ΕΡΤ Γ΄Πρόγραμμα, από την εκπομπή του Μάνου Χατζιδάκη κοντά στους νέους. Έχει δημοσιευτεί σε Ποιητική μου συλλογή "Δίψα και Σιωπή", εκδόσεις Διογένης 1992)
© Νότα Κυμοθόη
