Νότα Κυμοθόη "Αθήνα, η πόλη μιας Θεάς"

                         Νότα Κυμοθόη "Αθήνα η πόλη μιας Θεάς"© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Αθήνα, η πόλη μιας Θεάς"

Αν είσαι επισκέπτης στην πρωτεύουσα της χώρας Ελλάδα, ο δρόμος σου θα είναι πολύ σημαντικός αν έρθεις και σταθείς, έστω για ελάχιστα δευτερόλεπτα, όποια εποχή κι αν είναι, εδώ ακριβώς απέναντι από αυτό το κτίριο, την Ακαδημία Αθηνών...

Όσα γράμματα κι αν ξέρεις, όσες γνώσεις κι αν έχεις, στάσου, ω επισκέπτη της πόλεως μιας Θεάς και σκέψου...Ποιος είσαι εσύ, ο τυχερός, οπού έχεις αυτήν την μεγάλη χάρη, να απολαμβάνεις όλη αυτήν την ομορφιά!!!

Μόνο γι΄αυτό, πες ένα ελάχιστο "ευχαριστώ", σε όσους λάτρεψαν πριν από εσένα, ετούτη την αρχαία ομορφιά, και ξόδεψαν το χρόνο τους για να έχεις εσύ, αυτήν την ελάχιστη χαρά, να μαθαίνεις κάτι, από το μακρινό παρελθόν, των αρχαίων Ελλήνων, που...καιρός είναι να σεβαστείς και να τιμήσεις!!!

Νότα Κυμοθόη "Αθήνα η πόλη μιας Θεάς"© Νότα Κυμοθόη

                                                      

Άνθρωποι από όλη τη γη, ξοδεύουν τα ωραία τους χρήματα κι έρχονται έως εδώ, για να χαρούν την ομορφιά, οπού είχαν τιμήσει με τις δημιουργίες τους οι αρχαίοι Έλληνες και στην πορεία των χρόνων, για να διατηρηθεί η συνέχεια, αναδημιουργήθηκε πάλι αυτό το υπέροχο οικοδόμημα, που στεγάζει την Ακαδημία Αθηνών...με τους "σημερινούς...σοφούς" της χώρας Ελλάδας.

Δεν ξέρω τι να σκεφτώ, καθώς η χώρα μου είναι πληγωμένη οικονομικά και ο λαός υποφέρει...

Απλά, σκέφτομαι, πως κάποιοι εθελοτυφλούν και συνεχίζουν να συντηρούν...τα πτώματα των κόκκινων δανείων, κι ο λαός ο ταλαίπωρος, υπάκουα δίνει το αίμα του...

Νότα Κυμοθόη "Αθήνα η πόλη μιας Θεάς"© Νότα Κυμοθόη

                                                        

Τόση ομορφιά, φαντάζει και φέρνει στους όσους γνωρίζουν, έντονη τη συναίσθηση της όλης ευθύνης, για το ότι, σήμερα οι νεοέλληνες δεν έχουν γνώση για την αληθινή ιστορία και τον αληθινό πολιτισμό της πατρίδος τους...

Νότα Κυμοθόη "Αθήνα η πόλη μιας Θεάς"© Νότα Κυμοθόη

                                                            

Δεν ξέρω τι θα σκεφτόταν ο Πλάτων, αν περπατούσε εδώ μαζί σας, στο πλακόστρωτο και πήγαινε να πάρει το λεωφορείο στη στάση ή να κατέβει τις σκάλες και να μπει στο metro...Μπορεί να κουνούσε το κεφάλι του απελπισμένα, μπορεί και να μη έλεγε τίποτα...Γιατί μερικές φορές η σιωπή των σοφών...ίσως και να λέει πολλά από εκείνα οπού δεν ακούγονται, διότι οι περισσότεροι δεν έχουν ποτέ ανοίξει έστω ένα βιβλίο του Πάτωνα...Κι ενώ η ελληνική σημαία κυματίζει περήφανα στο αεράκι της αθηναίας γης, η Αθηνά ακοίμητη φρουρεί με ασπίδα και ακόντιο την πόλη οπού αγάπησε κι έδωσε το όνομά της...Ας την ευχαριστήσουμε γι΄αυτό...

Νότα Κυμοθόη "Αθήνα η πόλη μιας Θεάς"© Νότα Κυμοθόη

                                                            

Κι αν σκεφτικός κάθεται ο Σωκράτης, βλέποντας όσα εδώ μέσα μήτε γράφονται, αλλά μήτε μπορούν να ειπωθούν, συγχωρεί υπεράνω όλων, τους "δικαστές" του, εκείνης της αρχαίας εποχής, οπού τον φυλάκισαν για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας. Κι ενώ το όνομά τους δεν έχει μείνει σε κανενός τη μνήμη, ο Σωκράτης είναι αθάνατος!!!Πίσω του ο προστάτης του Θεός Απόλλων, του οποίου η ενέργεια ακόμα ν΄αναγνωριστεί από τους εθελότυφλους στην εμμονή της άγνοιάς τους. 

Νότα Κυμοθόη "Αθήνα η πόλη μιας Θεάς"© Νότα Κυμοθόη

                                                             

Αλλά, όπου κι αν ταξιδέψει ο σκεπτόμενος άνθρωπος της γνώσης, παντού σε όλη τη γη, όλες οι πόλεις έχουν "κάτι ελάχιστο" από την αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική. Ας σκεφτούν τουλάχιστον οι νέοι σήμερα της Ελλάδας, όπου κι αν βρίσκονται, πως ενώ τίποτα δεν γυρίζει πίσω, η Ελλάδα υπάρχει παντού και όλοι οι λαοί της γης την αγαπούν και την θαυμάζουν, γι΄αυτό και τους ευχαριστούμε!!!

Νότα Κυμοθόη

(όλες οι φωτογραφίες είναι από την Ακαδημία Αθηνών)
Νότα Κυμοθόη "Αθήνα, η πόλη μιας Θεάς"/Nota Kimothoi © Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Αθήνα η πόλη μιας Θεάς"© Nότα Κυμοθόη

© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Αγιά Θυμιά και Γιάννης Σκαρίμπας"

Νότα Κυμοθόη "Αγιά Θυμιά και Γιάννης Σκαρίμπας"

{Γεννήθηκα το 1893 στο χωριό Αγια-Θυμιά της Παρνασσίδος – πρώην Δήμου Μυωνίας. Το δημοτικό μου σκολειό το πέρασα στην Ιτέα των Σαλώνων. Το Σχολαρχείο στο Αίγιο και το Γυμνάσιο στην Πάτρα. Εδώ (στη Χαλκίδα) ελθόντας για στρατιώτης (κληρωτός) το 1914 παντρεύτηκα (... εξ’ έρωτος). Έκτοτε, σχεδόν δεν ‘‘το κούνησα’’ από την πόλη ετούτη = τη Χαλκίδα. Έκανα οικογένεια (παιδιά, νύφες κι εγγόνια) και μνέσκω ακόμα, γράφοντας Λογοτεχνία και Ιστορία. Αλλά και Ποίηση και Θέατρο.

Τώρα υπέρ τα 84 μου χρόνια γεγονώς, εφησυχάζω (σχεδόν μόνος) στο σπιτάκι μου, ζων ‘‘αεί -μη- διδασκόμενος’’, εν αναμονή του ‘‘εσχάτου-μου-μαθήματος’’, ευχαριστώντας εκείνο που ονομάζουμε Θεό, ‘‘για τα βουνά και για τα δάση που είδα...’’ (του Ζαχ. Παπαντωνίου).

Και για το ακριβές των παραπάνω αυτών μου ασημάντων, υπογράφομαι,

ο ταπεινότατος

Γιάννης Σκαρίμπας}

Τι πιο αγνά λόγια, πλημμυρισμένα συναίσθημα, ευτυχία, ολοκλήρωση κι αγάπη, γραμμένα από το Ρουμελιώτη Γιάννη Σκαρίμπα!!!

Σήμερα ημέρα της Αγιά Θυμιάς, όπου το χωριό του πανηγυρίζει, πόσοι αλήθεια θυμούνται αυτόν τον σπουδαίο συγχωριανό τους;

Χρόνια Πολλά στους Θύμιους και στις Θυμιούλες, όπως τους αποκαλούν στη Ρούμελη. Ένα χωριό ασήμαντο, που το έκαψαν το 1943 οι Ιταλοί γιατί αντιστάθηκαν οι κάτοικοι και αγανακτισμένοι όλοι μαζί κι ενωμένοι αντιστάθηκαν και στο πέρασμα των Γερμανών και τάχθηκαν με τους αγωνιστές εναντίον τους. Το 1944 οι Γερμανοί το έκαψαν, αλλά οι Αγιαθυμιώτες, πεισματάριδες το ξανάχτισαν.

Ο Σύλλογος Αγιαευθυμιωτών, θυμάται και έχει ένα πλούσιο υλικό, (Στάθης Στελίγγος, Λιδωρίκι), απ΄όπου και η άνω φωτογραφία.

Ο Γιάννης Σκαρίμπας αποτελεί μια φωτεινή φυσιογνωμία και προσωπικότητα των ελληνικών γραμμάτων και μπορεί να τον διεκδικεί η Χαλκίδα και οι Χαλκιδαίοι γιατί αγάπησε την πόλη τους, λόγω έρωτος με τη γυναίκα του, αλλά έλκει την καταγωγή του από το μικρό κι άσημο αυτό το χωριό. Άφησε όμως το 1984 το κουρασμένο του σώμα, στο αγαπημένο χώμα της Χαλκίδας ν΄ αναπαυθεί και οι Χαλκιδαίοι τον τιμούν με σεβασμό...

ΟΥΛΑΛΟΥΜ…

Ήταν σα να σε πρόσμενα Κυρά
απόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα,
κι έλεγα: θα ‘ρθη απόψε απ’ τα νερά
κι από τα δάσα.

θα ‘ρθη, αφού φλετράει μου η ψυχή,
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι
και θα μυρίζη ήλιο και βροχή
και νιο φεγγάρι . . .

Και νά, το κάθισμά σου συγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μας αγριομέντα,
και νά, μαζί σου κιόλας αρχινώ
χρυσή κουβέντα:

. . . Πως νά, θα μείνει ο κόσμος με το «μπα»
που μ’ έλεγε τρελόν πως είχες γίνει
καπνός και – τάχας – σύγνεφα θαμπά
προς τη σελήνη . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Νύχτωσε και δεν φάνηκες εσύ,
κίνησα να σε βρω στο δρόμο – οϊμένα –
μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα) χρυσή
κι εσύ με μένα.

Τόσο πολύ σ’ αγάπησα Κυρά,
που άκουγα διπλά τα βήματα μου !
Πάταγα ‘γω – στραβός – μεσ’ τα νερά ;
κι εσύ κοντά μου . . .

Ας δούμε τι έγραψε κι ας θυμηθούμε κάτι γι΄ αυτόν...

• Ό Καπετάν Σουρμελής ό Στουραίτης, διηγήματα (1930)
• Καϋμοί στο Γριπονήσι, διηγήματα (1930)
• Το θείο τραγί, διηγήματα (1933)
• Μαριάμπας, μυθιστόρημα (1935)
• Ουλαλούμ, ποιήματα (1936)
• Το σόλο του Φίγκαρω, μυθιστόρημα (1939)
• Εαυτούληδες, ποιήματα (1952)
• Ο ήχος του κώδωνος, θέατρο (1951)
• Το Βατερλώ δύο γελοίων, μυθιστόρημα (1959)
• Η μαθητευομένη των τακουνιών, τρεις νουβέλες (1961)
• Βοϊδάγγελοι, ποιήματα (1968)
• Άπαντες στίχοι, ποιήματα (1970)
• Το ’21 και η αλήθεια, Η τράπουλα και Οι γαλατάδες, ιστορικά δοκίμια (1971–1977)
• Το ’21 καί ή αριστοκρατία του, ιστορικό δοκίμιο (1978)
• Ο σεβαλιέ σερβάν της Κυρίας, θέατρο (1971)
• Η περίπολος Ζ΄, διήγημα,χρονικό από τον Α΄ Παγκ. Πόλεμο (1972)
• Τυφλοβδομάδα στη Χαλκίδα, διηγήματα (1973)
• Φυγή προς τα εμπρός, μυθιστόρημα (1976)
• Ή Τράπουλα, δοκίμιο (1975)
• Τρεις άδειες καρέκλες, διηγήματα (1976)
• Αντι-Καραγκιόζης ο Μέγας, θέατρο (1977)
• Τα πουλιά με το λάστιχο, μυθιστόρημα,χρονογραφήματα (1978)
• Τα καγκουρώ, θέατρο (1979)
• Σπαζοκεφαλιές στον ουρανό, αντιδιηγήματα (1979)
• Η κυρία του τραίνου, θέατρο (1980)
• Ο πάτερ Συνέσιος, θέατρο (1980)
• 
  
• Νότα Κυμοθόη "Αγιά Θυμιά και Γιάννης Σκαρίμπας"/Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

  © Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Χρυσή Χρονιά Καλή Χρονιά"

Νότα Κυμοθόη "Χρυσή Χρονιά Καλή Χρονιά"

Με μια φωτογραφία από την πόλη της θεάς Αθηνάς Παλλάδας εύχομαι σε όλους τους Έλληνες κι όλες τις Ελληνίδες όπου γης ΧΡΥΣΗ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και σε όλους τους ανθρώπους στην Γη ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΠΡΩΤΟΜΗΝΙΑ και ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με δημιουργικές δραστηριότητες βασισμένες σε όλες τις ΑΡΕΤΕΣ για το καλό όλων!!!

Ο Νέος Χρόνος ας φέρει όλα εκείνα τα "Αγαθά της Ανάπτυξης" τα οποία επιθυμεί η πατρίδα μας για την αφθονία σε όλα τα επίπεδα!!!
Ευχαριστούμε τη θεά Αθηνά και τους αρχαίους Έλληνες προγόνους μας, οπού μας χάρισαν αυτό το υπέροχο όνομα για την πόλη μας και την πρωτεύουσα των Ελλήνων!!!
Ευχαριστούμε τον "χρυσό αιώνα" του Περικλή, οπού δημιούργησε με το ωραίο πνεύμα του και την Ασπασία με όλη την ενωμένη συντεχνία της εποχής του, αυτό το υπέροχο μεγαλείο, τον Παρθενώνα!!!
Ευχαριστούμε όλους τους "σύγχρονους" Έλληνες κι Ελληνίδες οπού ενωμένοι με αρετές, δημιουργούν άξια έργα για την ωραία πόλη μας και πατρίδα μας!!!
Ευχαριστούμε όλους όσους αγαπούν την Αθήνα και την Ελλάδα κι έρχονται ως επισκέπτες και χαίρονται τις ομορφιές οπού έχει και προσφέρει με όλα τα αγαθά της η ελληνική γη!!!
Ευχαριστούμε την Ενωμένη Ευρώπη για το πνεύμα της πραγματικής "ένωσης" για το κοινό καλό όλων των Ευρωπαίων κατοίκων!
Ευχαριστούμε όλους όσους εργάζονται με πνεύμα ενωμένο και δημιουργικό για το κοινό καλό και όφελος όλων μας!!!
Ευχαριστούμε τους υπέροχους γείτονες λαούς της χώρας μας, οπού με φωτισμένο νου, αγαπούν και ευγνωμονούν την Ελλάδα αλλά και τις ελληνικές αρετές όλων των αρχαίων Ελλήνων σοφών για όλα όσα πρόσφεραν στον κόσμο.
Ευχαριστούμε τις υπέροχες χώρες και τους υπέροχους τόπους της Γης, πάνω στην οποία κατοικούμε και δημιουργούμε, όπου κι αν είμαστε!!!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΓΗΣ!!!
(photography Nota Kimothoi)
Νότα Κυμθόη "Χρυσή Χρονιά Καλή Χρονιά"/Νota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

© Nότα Κυμοθόη