Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

"ΓΑΙΑ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΙ Η ΕΛΙΑ ΜΟΥ" Η ΕΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΒΟΥΣΙΟΥ:ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

                       "ΓΑΙΑ" Μια γυναίκα κι η ελιά μου,/Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi
              Έργο Ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη/Δημόσια Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά

"ΓΑΙΑ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΙ Η ΕΛΙΑ ΜΟΥ"
Η ΕΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΒΟΥΣΙΟΥ
ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ΄


Το 2009, μαζί με άλλους εικαστικούς, στηρίξαμε το έργο της Unesco για το περιβάλλον, συμμετέχοντας σε μια ημερίδα αλλά και έκθεση με έργα ζωγραφικής μας. 
Η μεγάλη μου αγάπη για την Κρήτη (ήμουν και νύφη κρητικιά), αλλά μελετώντας πολλά χρόνια πριν, την Ιστορία της Κρήτης, ταξιδεύοντας και περπατώντας στην Κρήτη, αγαπώ την Ελλάδα και την Κρήτη κι έλαβα μέρος με ένα έργο μου, με θέμα τη ΓΑΙΑ, ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΙ Η ΕΛΙΑ ΜΟΥ.
 Είναι το έργο που εικονίζεται πιο πάνω. Πρόκειται για ένα συλλεκτικό έργο, που σκοπό είχε η όλη του παρουσίαση, το 2009 στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, να αφυπνίσει συνειδήσεις για να ενταχθεί η Μινωική ελιά του Καβουσίου, στην περιοχή Αζοριάς του ομώνυμου αρχαιολογικού χώρου, μέσα στα πλαίσια της αρχαιότερης διατροφικής αλυσίδας του ανθρώπου. 
Ο ΟΗΕ και η Unesco αποφάσισαν να εντάξουν το "Μινωικό Άλσος Ειρήνης", που βρίσκεται στο Καβούσι της Ιεράπετρας, στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Είμαι πολύ χαρούμενη γι΄αυτό, γιατί συνέβαλα μ΄ένα μικρό λιθαράκι, σε όλη αυτή την προσπάθεια, όλων των ανθρώπων που πράγματι αγαπάμε τη χώρα μας και τους ανθρώπους όλου του κόσμου.

                             "ΓΑΙΑ" ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΙ Η ΕΛΙΑ ΜΟΥ, ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
                                                   Έργο Ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη

Το έργο μου αυτό, το οποίο είναι μοναδικό, αναφέρεται στην "ελιά" μαζί με το ποίημα "Η στερνή των ανθρώπων" που βραβεύτηκε το 1992 με το "OSCAR" A. DI BARI BRUNO EUROCONCORSO DI POESIA, αποτελεί ένα αφυπνιστικό μήνυμα για την ανθρωπότητα, στο θέμα "διατροφή" και ελληνικό πνεύμα. Συμβάλλοντας εθελοντικά στο έργο της Unesco, κυκλοφόρησε σε κάρτες με θέμα το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ το ως άνω έργο μου, το 2009, που δόθηκαν ΔΩΡΕΑΝ στα πλαίσια του Συνεδρίου για το Περιβάλλον και την Προστασία της "Μινωικής Ελιάς" του "Μινωικού Άλσους Ειρήνης" της Ιεράπετρας (θέση Καβούσι" Κρήτη, Ελλάς. 


Το Καβούσι, είναι αρχαία ελληνική ονομασία για περιοχές της Κρήτης και υπάρχει παντού. Η ελιά του Καβουσίου, για την οποία μιλάμε εδώ, βρίσκεται μέσα στον αρχαιολογικό χώρο Καβουσίου, 1km Νότια του χωριού, σε υψόμετρο 252 μέτρα και είναι μπολιασμένη πάνω στην αρχαία αγριελιά της οποίας ο κορμός έχει ένα θαυμάσιο εξωτερικό ανάγλυφο με ιδιαίτερη αισθητική εμφάνιση σε όλη της την περίμετρο που είναι 22,10 μέτρα και η διάμετρός της 7,10 μέτρα ενώ το ύψος της φτάνει τα 0,80 μέτρα. Σ΄αυτό το σημείο η περίμετρος είναι 14, 20 μέτρα και η διάμετρος 4,95 μέτρα. Είναι στην Ιεράπετρα και είναι η αρχαιότερη Μινωική ελιά καθώς βρίσκεται ανάμεσα σε 4 αρχαίους οικισμούς του 4700 π. Χ. : Ακρόπολη Αζοριά, Καβουσίου, Κάστρο και Βρόντος, οι οποίοι οικισμοί κατοικούνται μέχρι σήμερα και συνεχίζουν να καλλιεργούν ελιές. Τα αρχαία Μινωικά ερείπια ανάμεσα στους ελαιώνες και στους οικισμούς, όπως ελαιοτριβείο, εργαλεία, αποθήκες, διάφορα αγγεία εκείνης της εποχής αλλά και οι πίθοι ελαιόλαδου, καταμαρτυρούν τις συνήθειες των αρχαίων κατοίκων μέχρι σήμερα.
Η ελιά του Καβουσίου, βρίσκεται καταμεσής του "Μινωικού Άλσους Ειρήνης" όπου υπάρχουν κι άλλες αρχαίες ελιές. Από την συγκεκριμένη στεφανώθηκε η νικήτρια του Μαραθωνίου Δρόμου Γυναικών, στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 στην Αθήνα.
Την Κυριακή που μας πέρασε ξεκίνησε ένα ταξίδι με μια εκδήλωση "Ελαία-Ειρήνη, Φωτός Δρόμοι", που πραγματοποιήθηκε από την Τοπική Κοινότητα Καβουσίου και τον Πολιτιστικό Σύλλογο, υπό την αιγίδα του Δήμου Ιεράπετρας, της Περιφέρειας Κρήτης και της Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού του Υπουργείου Εξωτερικών. Ο σκοπός αυτής της εκδήλωσης, είναι να ενταχθεί το "Μινωικό Άλσος Ειρήνης" στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco. Ο κατάλογος αυτός περιλαμβάνει παγκοσμίως ένα μεγάλο πλήθος μνημείων, τα οποία προστατεύει ο ΟΗΕ. 
Έτσι λοιπόν, οι διοργανωτές κατέθεσαν αίτημα, να φυτευτεί στην έδρα του ΟΗΕ μια "κόρη" της Μινωικής ελιάς αφού η γενέθλιος ημέρα του ΟΗΕ είναι αφιερωμένη στο έδαφος του πλανήτη και στην άμεση εξάρτησή της διατροφικής ασφάλειας όλων των οικοσυστημάτων από αυτό.
Στην εκδήλωση, δόθηκαν 3 δενδρύλλια Μινωικής ελιάς: 1 για να φυτευτεί στην έδρα του ΟΗΕ, 1 για το αεροδρόμιο της Σητείας κι 1 για την Unesco. Αυτά τα παρέλαβαν ο Γενικός Γραμματέας Αποδήμου Ελληνισμού Δημήτρης Πλευράκης, ο Δήμαρχος Οροπεδίου Γιάννης Στεφανάκης και η Αντιπεριφερειάρχης Λασιθίου Πελαγία Πετράκη.
Με φως και αγάπη
Νότα Κυμοθόη
copyright:Nota Kimothoi

Νότα Κυμοθόη"Γαια μια γυναικα κι η ελιά μου" Η ΕΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΒΟΥΣΙΟΥ© Νότα Κυμοθόη 


© Nότα Κυμοθόη 2009Άδεια Creative Commons

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

Νότα Κυμοθόη"ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ"

Νότα Κυμοθόη
"ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ"
Νότα Κυμοθόη© Νότα Κυμοθόη

Αποτελεί το αρχαιότερο Ελληνικό Βιβλίο που έχει βρεθεί κι είναι Θεογονία κι αναφέρεται πως όλα δημιουργήθηκαν από τον Ζευ κι ότι η Σωτηρία της Ψυχής έρχεται μέσα από τη γνώση της Αλήθειας και πως μπορεί να γλιτώσει η ψυχή από τον τρόμο και φόβο του Άδη.

Βρέθηκε το 1962 στο Δερβένι, έξω από την Θεσσαλονίκη. Αποτελεί το αρχαιότερο βιβλίο της Ευρώπης 340-320 π.Χ., που γράφτηκε την εποχή όπου ο Μέγας Αλέξανδρος ξεκινούσε εκστρατεία για την Ασία, αλλά περιέχει την αντιγραφή κειμένου από την εποχή όπου ζούσε ο Σωκράτης, ο Πλάτων κι ο Περικλής. Δηλαδή περιέχει την αντιγραφή ενός βιβλίου χρονολογίας 420 -410 π. Χ. που είναι η Βίβλος του Ορφέα (Βίβλος Όμαδον που αναφέρει ο Πλάτων το 365 π.Χ.).

Βρέθηκε σε ένα ταφικό μνημείο κοντά στην πόλη Λητή μισοκαμμένος, στον τάφο του Ευθύφρωνος. Πρόκειται για έναν Μάντη εκείνης της εποχής που καταγόταν από την Πρόσπαλτα εκεί που σήμερα είναι τα Καλύβια της Αττικής.

    Λόγω της μεγάλης σπουδαιότητας του Παπύρου, οι διαμάχες των καθηγητών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, δυστυχώς μάλωναν μεταξύ τους, για το ποιος θα δημοσιεύσει την επιστημονική έρευνα, δηλαδή την ανάγνωση του κειμένου και έτσι δημιούργησαν καθυστέρηση για τη γνωστοποίησή του Παπύρου, που κράτησε σχεδόν 42 ολόκληρα χρόνια...Δηλαδή μόλις το 2002 είδε το φως της δημοσιότητος, από κάποιους που δημοσίευαν κάποια αποσπάσματα.

    Ένα άλλο ακόμα στοιχείου σκοταδισμού, υποθέτω, ίσως ήταν και το γεγονός πως ο Πάπυρος του Δερβενίου, αναφέρεται σε θέματα Θεογονίας της Θρησκείας του Δωδεκάθεου των αρχαίων Ελλήνων, που αφορά τη Γέννηση του Σύμπαντος, κάτι που δημιουργούσε σύγκρουση με τον Χριστιανισμό και τη θρησκεία στην Ελλάδα, που ελέγχει τα πάντα και δυσκολεύει τη γνώση της αλήθειας. Διότι γράφει κάπου ο Πάπυρος του Δερβενίου, πως ο Ζευς (Ζας) αφού άκουσε όλους τους χρησμούς από τον Πατέρα του Ουρανό, πήγε στο άντρο της Νύχτας η οποία του είπε όλους τους χρησμούς που είχε ακούσει από τον Ουρανό Πατέρα του και στη συνέχεια αφού τους κατανόησε κατάπιε τον φαλλό του Ουρανού κληρονομώντας έτσι όλη τη δύναμή του.

Ο σκοταδισμός εκείνης της εποχής, όχι πως σήμερα δεν υπάρχει, αλλά είναι περισσότερο εύκολο να βγει ένα τέτοιο κείμενο στη δημοσιότητα, από εκείνη την εποχή. Πέρασαν δυστυχώς τόσα πολλά χρόνια...

Ο Πάπυρος του Δερβενίου αναφέρει πως Θεός είναι ο Νους και Όλυμπος είναι ο Χρόνος.

 Πρόκειται για ένα Θεογονικό Ποίημα που αποδίδεται στον Ορφέα κι είναι γραμμένο σε Δακτυλικό Εξάμετρο Στίχο, όπως και οι Ορφικοί Ύμνοι. Ανακατεμένος μέσα στις στάχτες του νεκρού, γιατί κάηκε στην πυρά με τον νεκρό, αφήνει άφωνους τους επιστήμονες καθώς αποτελούσε για την εποχή που γράφηκε, ένα ολόκληρο βιβλίο. Δηλαδή παρουσιάζει μια Θεογονία Κοσμογονικής φύσης που περιέχει και την ερμηνεία του κειμένου από εκείνη την εποχή σε Ελληνική Γλώσσα.


 Βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και αποφάσισε η Unesco να το συμπεριλάβει στις εκδόσεις μνήμης μετά από πρόταση της Ελληνικής Επιτροπής και Προέδρου κας Μαρίας Αικατερίνης Παπαχριστοπούλου- Τζιτζικώστα.

© Nότα Κυμοθόη 2009Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .


© Νότα Κυμοθόη


Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

Νότα Κυμοθόη"Της Ελάτειας" Ποίηση


         
Νότα Κυμοθόη
"Της Ελάτειας"
Ποίηση

(αφιέρωμα στον πατέρα μου) 

Μονάχα το φως με κρατούσε
σώμα ουράνιο γεμάτο θάρρος
ελαιώνες, αμπέλια κι ο Παρνασσός
πρόσωπα βαμμένα στον ορίζοντα
ευωδίασαν χώμα γης κι ανθούς
με ζωγραφιές σε στήθια τους ανέμους
βουνίσιο έμβλημα στα δάχτυλα
που έσφιξαν οδύνες σε ψυχές
δαγκωματιές φιλιών σε χείλια
νυχιές ερωτικές στο δέρμα
πνοές βουερές και πόθων επάνω
σε σχήματα ταπεινών μειδιαμάτων
σ' εκείνα τα χέρια με τιμή στο χρόνο
οι μικροί θεοί σε σγουρόμαλλη κόμη...
της Ελάτειας καρδιές... αγαπημένες...

Δεν έπαιζα τους ανθρώπους με τις λέξεις 
όταν βρήκα τον Αρχάγγελο της ρομφαίας
φρουρό στην καρδιά μου που ανέμιζε μόνη
γυμνή από αργύρια κι αγαπημένους συγγενείς 
έρημη από αγάπη συγγενών εξ αίματος
και συγγενής αγαπημένη φίλων συγχωριανών
όταν στον πόνο του θανάτου
το σώμα ως πλεούμενο σκάφος
καταμεσής Αυγούστου μεσοπέλαγα
ορατό σε πράξεις και λόγια έφευγε...
Εκεί, οπού λευκές φορεσιές σα λυγαριές
ξέγνεθαν τις φωνές στ' αυτιά
που έφταναν από κυμάτων ως...θόηηηηη
κι ένιωθα όλη τη μοναξιά όλων των καιρών
ως ομορφιά μοναδική του Παραδείσου
με όλο της το τίμημα...

Μόνο το φως με κρατούσε εκεί
Μόνο το φως θα με φέρει πάλι εκεί
στην ομορφιά των φίλων συγγενών
της Ελάτειας...

Νότα Κυμοθόη "Της Ελάτειας" Ποίηση, 2010

(από την ενότητα Νότα Κυμοθόη ΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ)



















ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2010© Nότα Κυμοθόη
νότα Κυμοθόη "ΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ" 2015© Nότα Κυμοθόη
photography copyright:Nota Kimothoi

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2015 © Nότα Κυμοθόη



Νότα Κυμοθόη "Της Ελάτειας" Ποίηση© Νότα Κυμοθόη 

Άδεια Creative Commons