Νότα Κυμοθόη "Περί ομορφιάς" Δοκίμιο

Νότα Κυμοθόη* "Περί ομορφιάς" Δοκίμιο

Η ΟΜΟΡΦΙΑ, την οποία έχει μια ανθρώπινη ψυχή, είναι δύσκολο ν΄ αποτυπωθεί σε μια ψυχρή ύλη, όπως είναι το μάρμαρο. Οι πρόγονοί μου, οι αρχαίοι Έλληνες, οι σπουδαίοι αυτοί καλλιτέχνες, κατόρθωσαν το ακατόρθωτο επίτευγμα. Πήραν ως ύλη την πέτρα, δηλαδή το μάρμαρο το λευκό και σε αυτό σμίλεψαν την ομορφιά και την αρμονία της μορφής, που ήθελαν να παρουσιάσουν. Στο μάρμαρο, λοιπόν, δίχως να υποσκάπτουν την αίσθηση της ισορροπίας στη μορφή οπού εργάζονταν για να παρουσιάσουν, κατορθώνουν και εισάγουν στα έργα οπού σμιλεύουν, την ομορφιά της μορφής, αλλά με ανεπαίσθητες ασυμμετρίες και πετυχαίνουν να τα καταστήσουν ζωντανά. Η ομορφιά όλων των αρχαίων ελληνικών αγαλμάτων αλλά και όλων των γλυπτών έχουν έναν δυνατό παλμό. Κι αυτός ο παλμός εξαφανίζει την ψυχρότητα του υλικού, δηλαδή του μαρμάρου, που δεν είναι ψυχρή πλέον αυτή η ύλη, αντίθετα έχει παλμό και ποικιλία. Το κατορθώνουν αυτό, γιατί έχουν την αίσθηση της ομορφιάς ολοκληρωμένη μέσα τους. Αυτός είναι ο κόσμος τους. Η ομορφιά, η οποία δεν απέχει από το θείον, δηλαδή τη θεϊκή μορφή οπού σμιλεύουν.

Κι αυτή η αρμονία αποτυπώνεται στα έργα τους, αφήνοντας παρακαταθήκη αιώνια τη χάρη και την αρμονία κι ομορφιά της μορφής μια Κόρης ή ενός Κούρου. Αλλά στην παρουσίαση μιας θεϊκής οντότητας εργάζονται με πολύ κόπο για να δώσουν το τελικό αποτέλεσμα της θεϊκής μορφής του Ζηνός, της Αθηνάς, του Απόλλωνος, της Ήρας, του Ποσειδώνα, της Αφροδίτης, του Άρη, του Ασκληπιού, της Δήμητρας, του Διονύσου, της Αρτέμιδος, του Ηφαίστου, του Ερμή, της Εστίας, του ημίθεου Ηρακλή, των Νυμφών και των Μουσών...

Κι ενώ δεν αποτυπώνεται μόνον η θεϊκή μορφή του αρχαίου Θεού, αλλά η ομορφιά της θεϊκής του μορφής, του θεϊκού του Πνεύματος, δίχως το οποίο, δεν μπορεί ο κάθε πιστός αντικρίζοντας την παράσταση σε μάρμαρο ενός αρχαίου Θεού, να λάβει τη θεραπεία, όπου αναζητά ή το ευεργέτημα. Ο άνθρωπος οπού έχει αρμονία με τον εαυτό του κι έχει κατορθώσει με τα μάτια της ψυχής του να μπορεί να σμιλεύει αυτήν την αρμονία κι ομορφιά στο μάρμαρο, έχει υπερβεί τη φυσική του μορφή και βλέπει όσα τα μάτια των άλλων δεν μπορούν να δουν. Το ζητούμενο δηλαδή είναι η αρμονία της ομορφιάς σε ισορροπία.

Το ίδιο συμβαίνει και σε όσους δουλεύουν το μέταλλο ή το ξύλο. Αν δεν έχουν μέσα τους την αρμονία δεν κατορθώνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα...

Η ομορφιά είναι το ζητούμενο, αυτό οπού πασχίζει ν΄αποκτήσει ο άνθρωπος με τις πράξεις του κορμιού του, να γευτεί δηλαδή με τις αισθήσεις του. Άλλοτε είναι κατορθωτό κι άλλοτε όχι κι αυτή η απόκτηση της αισθησιακής ομορφιάς είναι στιγμιαία. Εναποθέτει το ενδιαφέρον σε αυτό, όμως αυτό κινείται και δεν είναι πάντα σταθερό. Όπως η μορφή του καθενός, αυτήν όπου βλέπει στον καθρέφτη του, ποτέ, μα ποτέ δεν είναι η ίδια, κι ας είναι η ίδια...

Η ομορφιά της ψυχής αγγίζει την τελειότητα του Θεού, ομοιάζει με το θείον, αυτήν την αιώνια πραότητα, η οποία είναι αμετάβλητος, κι αυτό είναι το ζητούμενο, μιας αρμονικής ισορροπίας ψυχής και σώματος, σ΄ένα "νιρβάνα" σταθερό.

Η ομορφιά υπάρχει μέσα σε κάθε ψυχή κι αν κάποιος ασκηθεί θα κατορθώσει να την κατακτήσει κι είναι αυτή, οπού εκπέμπει το βλέμμα του, αυτή, όπου μόνον αυτή, βλέπουν τα φυσικά του μάτια...

* Νότα Κυμοθόη: Λογοτέχνης και ζωγράφος

Νότα Κυμοθόη "Περί ομορφιάς" Δοκίμιο"© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη"ΠΑΡΘΕΝΩΝ, Ελλάδα"

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "ΠΑΡΘΕΝΩΝ, Ελλάδα"

Κάθε εποχή η όψη της Ακρόπολης των Αθηνών με τον Παρθενώνα έχει άλλη όψη κι αυτό οφείλεται στο φως. 

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Αυτό το υπέρλαμπρο και μοναδικό φως του αττικού ουρανού, οπού αλλάζει τις υποστάσεις κι όλα γύρω μας αλλά κι εντός μας...

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Κι αν βρεθείς στου Φιλοπάππου και δεις τον Παρθενώνα θέλεις να επιστρέψει ο χρόνος πίσω εκεί, όπου όλη του η αίγλη αστραπτοκοπούσε κάτω απ΄τον γαλάζιο αττικό ουρανό...

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Αλλά αν βρεθείς στην Ιερή Πνύκα, εκεί όπου η αρχαία ελληνική πολιτεία των Αθηναίων είχε εδραιώσει το πολίτευμα Δημοκρατία, θα αντικρίσεις τον Παρθενώνα με άλλη όψη, κι αν κάποια σύννεφα περνούν με βιάση, όλα είναι τόσο στέρεα στο χώρο, που η εντύπωση είναι δυνατή...

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Τις Κυριακές σαν σε προσκύνημα στη Θεά Αθηνά, άνθρωποι απ΄όλο τον κόσμο όποια εποχή και να είναι έρχονται με ευλάβεια και σεπτότητα ανηφορίζουν ως τον ιερό Παρθενώνα, Ίσως η αρχαία Θεά να καθοδηγεί τα βήματά τους ως εδώ στον ιερό της χώρο, κι ας τον κατέστρεψαν οι βάρβαροι μιας άλλης εποχής... Η λευκότητα είναι μοναδική καθώς και η αρχιτεκτονική σύλληψη για να υποδεχτεί τον κάθε άνθρωπο, οπού επιθυμεί να δουν τα μάτια του αυτό το θαύμα...

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Από την Ιερή Πνύκα η όψη του Παρθενώνα είναι μοναδική, αρκεί να γνωρίσει ο επισκέπτης πως ο χώρος ήταν στην αρχαιότητα ενιαίος...

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Αν ο άνθρωπος κατανοήσει το μεγαλείο του αρχιτεκτονήματος και συλλάβει το αρχαίο Πνεύμα των Ελλήνων θα διαπιστώσει πως η λαμπρή εκείνη εποχή υπήρξε μοναδική, γιαυτό κι ονομάστηκε Χρυσός αιών!!!

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Εμεις οι κάτοικοι της αρχαίας πόλης των Αθηναίων, θαυμάζουμε κάθε οπού διερχόμαστε από το σημείο, το ιερό αυτό μνημείο μας...Τα Προπύλαια της Ακροπόλεως δεσπόζουν και έρχονται να σε προϋπαντήσουν διαβάτη, για τη δύναμη οπού έχει ο χώρος...

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Σήμα κατατεθέν της πόλης των Αθηναίων, σήμα κατατεθέν της Ελλάδας παγκοσμίως, ο Παρθενών με τον ιερό βράχο της Ακροπόλεως να αφηγείται μόνος του μια ιστορία, που ξετυλίγεται καθώς βαδίζει ο επισκέπτης ολόγυρα στους λόφους ή μέσα στα δρομάκια της Πλάκας...

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Αυτή είναι του Παρθενώνα η όψη, το χρώμα του όλου τοπίου όπου απλώνεται μέσα στην ελληνική μας σημαία, την γαλανόλευκη...

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Η Θεά Αθηνά ως αρχαία Ελληνίδα Θεά που συμπεριλαμβάνονταν η λατρεία της στο 12Θεο, έχει τις εξής ιδιότητες, μέσα από τα επίθετά της, τα οποία έδωσαν σε αυτήν, σε μια άλλη εποχή οι τότε άνθρωποι, στους οποίους οφείλουν το παρόν και από τους οποίους αντλούμε το μέλλον μας!..

Ας δούμε λοιπόν κάποια από τα πολυάριθμα επίθετα της Θεάς Αθηνάς:

1)Αλαλκομενηίδα=αυτή που σχετίζεται με τις Αλαλκομενές, πόλη της Βοιωτίας, νοτίως της Κωπαϊδας

2)Ακτινοβόλος και Λάμπουσα=αυτή οπού λάμπει από φως και το ακτινοβολεί ολόγυρά της

3) Αδάμαστη= αυτή οπού δε νικιέται από κανένα

4)Απατουρία= αυτή οπού συμφωνεί πάντα με τον πατέρα της, δηλαδή ομοπάτρια με τον Ζευ 

5) Αγέστρατη στρατηγός= οδηγήτρια στρατευμάτων

6) Ακραία= αυτή οπού φρουρεί τις κορυφές των βουνών

7) Αξιόποινη= αυτή οπού τιμωρεί δίκαια κάθε παρανομία

8) Παλλάς και Παλλάδα= αυτή οπού κληρώνει, η κληρώτρια της θεμελιώδους Αρχής της Δημοκρατίας (Προέρχεται από το ελληνικό ρήμα πάλλω και σε σχέση με το δόρυ της Θεάς Αθηνάς που μόνον το δικό της ισχυρό χέρι μπορούσε να κρατά κι αυτό πάλλεται σε χέρι ισοδύναμο που θέλει να το ρίψει. Διότι το δόρυ της Θεάς Αθηνάς είναι βαρύ όπλο. Είναι αγχέμαχο και δεν μπορεί να εξακοντιστεί όπως το ακόντιο, που κάποιος μπορεί να το ζυγίσει πριν το ρίψει.  Η Θεά Αθηνά το δόρυ  της δεν το εξακοντίζει. Το κρατά σταθερά στο δεξί της πάντα χέρι κι έχει τη δύναμη να το κρατά σταθερό αλλά και να το πάλλει, όταν εκείνη αποφασίζει, δίχως ποτέ να το εξακοντίζει).

9)Σοφία Νίκη=η έχουσα τη γνώση της Σοφίας και νικώντας με αυτήν την άγνοια

10) Γλαυκώπις και Γλαυκώπιδα= η έχουσα σπινθηροβόλο βλέμμα όπως η γλαυξ ( η βλέπουσα μέσα στο σκότος και λάμπουσα)

11) Κουροτρόφος= αυτή οπού έθρεψε τους ιερούς Κουρήτες

12) Ηφαιστία= ιερός συνεργάτης και ιερός βοηθός στο εργαστήρι του Ηφαίστου

13) Αφαία= η λάμπουσα, ακτινοβόλος, που πάντα έχει λάμψη...

14) Νικηφόρος=η δίδουσα νίκη στις μάχες των στρατευμάτων

15) Κραναία= η φέρουσα κράνος πολεμικό και κατοικούσε σε τόπο κρανιάς (βραχώδη)

16) Αρεία= προερχόμενη από την Α΄Αρχή ροής Ελλήνων

17) Βουλαία= προστάτιδα της Βουλής των Δημοκρατικών Θεσμών όπως ο πατέρας της ο Βουλαίος Ζευς

18) Ειρηνοφόρος= προστάτιδα της ειρήνης και φέρουσα ειρήνη

19) Ερυσίπολις= προστάτιδα της πόλης

20) Ατρυτώνη= ακούραστη, ακαταπόνητη

21) Λαοσσόα=που σώζει το λαό και στρατό της

22) Σώτειρα= η σώζουσα το στρατό στις μάχες και τις πόλεις 

23) Επιπυργίτις= η φρουρός των πύργων

24) Δορυθαρσής= που θαρρετά κρατά το δόρυ 

25) Μηχανίτις= πολυμήχανη να εφευρίσκει λύσεις σε δύσκολα θέματα

26) Δαμασίππη= η δαμάζουσα τους ίππους με τέχνη

27) Ιππία= η προστάτιδα του ιππικού και των αλόγων όταν διάβαιναν θάλασσες, λίμνες και ποτάμια

28) Χαλινίτις= προστάτης όσων δάμαζαν και περνούσαν χαλινό στα άλογα (καθοδηγητής του Βελλεροφόντη για να τιθασεύσει τον Πήγασο, καθοδηγητής του Μεγάλου Αλεξάνδρου που δάμασε το Βουκεφάλα)

29) Αγελείη=προστάτιδα των ανθρώπων από τις αγέλες των αγρίων ζώων

30) Ληίτιδα= βοηθός στο να μοιράζει δίκαια τα λάφυρα

31) Εργάνη= προστάτιδα της εργασίας και της τέχνης

32)Καλίεργος= προστάτιδα των καλών τεχνών και καλών έργων

33) Κούρη και Κόρη= ήταν η προστάτιδα των κοριτσιών

34) Αιγιόχοια κόρη= η φέρουσα την Αιγίδα προστάτιδα

35) Οβριμοπάτρια= η προστατεύουσα τις κόρες, επειδή ήταν θυγατέρα του Ζηνός

35) Υγίεια= προστάτιδα του στρατού  στις μάχες

36) Οφθαλμίτις=προστατεύουσα και γιάτρισσα των οφθαλμών (ματιών)

37) Εϋπλόκαμος= προστάτιδα των μαλλιών της κεφαλής, για να έχουν ωραία κόμη τα κορίτσια

38) Ηϋκομος= για να έχουν όμορφα και πλούσια κόμη (μαλλιά)

39) Χαλκίοικος= προστάτιδα των μεταλλουργών (χαλκοματάδων) και των οίκων τους

40) Ταυροπόλος=προστάτιδα των αγώνων στις εορτές των Ταυροκαθάρψιων

42) Περσέπολις= προστάτιδα της ιερής πόλεως των Ελλήνων στην Περσία, κατά την α΄εξτρατία του Διονύσου 

43) Πολύβουλη= η έχουσα πολλές βουλές (σκέψεις)

44)Οξυδερκής= προστάτιδα και δίδουσα ευφυΐα 

45) Παρθένα

 «Παλλάς μουνογενής, μεγάλου Διός σεμνή έκγονε, δία, μακάρια Θεά, πολεμόκλονε, ομβριμόθυμε, άρρητη, ρητή, μεγαλώνυμη, αντροδίαιτε, που διέπεις τις ακρώριες όχθες στις κορυφές και στα σκιώδη όροι, που τέρπεις τις φρένες σου στα φαράγγια, οπλοχαρείς, που κεντάς τις ψυχές των βροτών μανίες, γυμνάζουσα κόρη, που έχεις φρικώδη θυμό, Γοργοφόνη, φυγόλεκτρε, πολύολβε μητέρα των τεχνών, ορμάστειρα, φίλοιστρε για τους κακούς, φρόνηση για τους αγαθούς. Που γεννήθηκες αρσενική και θηλυκή, πολεμοτόκε, μήτι, αιολόμορφε, δράκαινα, φιλένθεε, αγλαότιμη, ολέτειρα των Φλεγραίων Γιγάντων, ιππελάτειρα, Τριτογένεια, λύτειρα των κακών, νικηφόρε δαίμον, που ανανεώνεις αεί τα ήματα με της νύκτες κατά τις ώρες, άκουσέ με που εύχομαι, και δώσε ειρήνη πολύολβη και κόρον και υγεία εν ώραις, γλαυκόπιδα, ευρεσίτεχνε, πολύλλιστη, βασίλεισα.» 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: όλες οι φωτογραφίες ανήκουν στη συγγραφέα...Αν γίνει ανάρτηση να γίνει ως έχει, με αναφορά στη δημιουργό. Ευχαριστώ για την κατανόηση...

Νότα Κυμοθόη "ΠΑΡΘΕΝΩΝ, Ελλάδα"© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη"Ο Φάκελος της Κύπρου και η προδοσία της Μ. Βρετανίας"

Νότα Κυμοθόη 
"Ο Φάκελος της Κύπρου και η προδοσία της Μ. Βρετανίας"

Μελετώντας με πολύ προσοχή πολλά χρόνια όλο το ιστορικό υπόβαθρο κι όλα τα γεγονότα που αφορούν την ιστορία, εστιάζοντας με τόλμη σε όσα έχουν συμβεί στον ελληνισμό, ανακαλύπτω αλήθειες πικρές. Δεν γνωρίζω, γιατί, οι ιστορικοί, με εύσχημο τρόπο, δεν αναφέρουν με ακρίβεια όλα αυτά τα γεγονότα, αλλά πρέπει ο καθένας που ενδιαφέρεται να ψάχνει μόνος του.

Είναι θλιβερό ν΄ανακαλύπτει κάποιος ερευνητής, τη συμπεριφορά ενός λαού, που ενώ δείχνει "φιλία", φιλία δεν έχει η πολιτική και διπλωματική του θέση, παρά μόνον "συμφέρον" οικονομικό, που αιματοκύλησε τον ελληνισμό και τον αφανίζει σε σημείο που, ελάχιστοι αντιλαμβάνονται. 

Η Κύπρος, νησί γνήσια ελληνικό, έχει περάσει σε μια κατάσταση διχοτόμησης και το θέμα "ΚΥΠΡΙΑΚΟ" είναι ακόμα άλυτο. Όμως τα γεγονότα, αν αρχίσουμε να τα ξετυλίγουμε, θα διαπιστώσουμε αλήθειες πικρές, που πονάνε πολύ. Ας πάρουμε λοιπόν το νήμα, από το νυν παρόν του έτους 2019 κι ας εξετάσουμε το γεγονός που έπεσε στην αντίληψή μας, σχετικά με τη θέση της Μ. Βρετανίας, η οποία συνεχίζει να υποστηρίζει την Τουρκία. Γιατί άραγε; Τι συμφέροντα έχει; Ο Αλέξης Τσίπρας στην Ε.Ε. μίλησε ξεκάθαρα για τη στάση της Τουρκίας η οποία συνεχώς παραβιάζει τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο αλλά και στην Κύπρο. Η Ευρωπαίοι Εταίροι μας, συμφώνησαν μαζί του και κούνησαν το δάκτυλο στην Τουρκία, η οποία αφ΄ενός δεν καταλαβαίνει, αφ΄εταίρου έχει κι έναν "κρυφό" σύμμαχο, τη Μ. Βρετανία. Η Μ. Βρετανία, η οποία σχεδιάζει και προγραμματίζει τα συμφέροντά της και η οποία βγήκε από την Ε.Ε. 

Το ποιος είναι ο ρόλος της εδώ και χιλιάδες χρόνια, στους λαούς της γης, το γνωρίζει και το μικρό παιδάκι, απ΄όλη την υφήλιο. Εμάς όμως μας ενδιαφέρει να εξατάσουμε το θέμα της μεγάλης "προδοσίας" της στον ελληνισμό. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο έγκλημα παγκοσμίως, όσο κι αν κάποιοι δεν επιθυμούν να το αγγίξουν, γιατί πονάει.

Το κλειδί βρίσκεται στα έτη επί βασιλείας Βικτώριας...και σε συμφωνίες μυστικές, που σέρνονται υπογείως μεταξύ των διπλωματών και δεν βγαίνουν εύκολα προς τα έξω...

Ας εξετάσουμε λοιπόν αυτό το οποίο έστειλε η Τουρκία στα 27 κράτη μέλη της Ε.Ε. εξαιρώντας την Κύπρο.

Το non paper της Τουρκίας: Η Άγκυρα αναφέρει προς τα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. ότι μια ενδεχόμενη ευρωπαϊκή απόφαση κατά των τουρκικών δραστηριοτήτων στην ΑΟΖ, «θα ήταν λάθος» και προειδοποιεί ότι θα προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά στην «αποδυναμωμένη εικόνα» που ήδη εκπέμπει η Ε.Ε. ως «προκατειλημμένος παράγοντας στην περιοχή». Το τουρκικό non paper αναφέρει ακόμη ότι «είμαστε της άποψης ότι θα ήταν συνετό εάν η Ε.Ε. δεν λάβει υπόψη τις αλληλεπικαλυπτώμενες αξιώσεις σχετικά με την περιοχή της θαλάσσιας δικαιοδοσίας και δεν ενεργήσει ως δικαστήριο κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τα θαλάσσια σύνορα». Δεν διστάζει μάλιστα να προειδοποιήσει ότι «αυτή η στάση εμπεριέχει τον κίνδυνο να αποθαρρύνει περαιτέρω τις προσπάθειες προς την κατεύθυνση λύσης του κυπριακού προβλήματος, ως επίσης και να επιδεινώσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις». Επί της ουσίας, η Τουρκία επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς της, σύμφωνα με τους οποίους, οι δραστηριότητές της στην ανατολική Μεσόγειο βασίζονται δήθεν σε νόμιμα δικαιώματα που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο. Το τουρκικό έγγραφο αναφέρει ακόμη ότι «η περιοχή γεωτρήσεων βρίσκεται στην υφαλοκρηπίδα μας που καταχωρήθηκε στον ΟΗΕ, από το 2004», ενώ επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς ότι όλα τα νησιά, περιλαμβανομένης και της Κύπρου, δεν μπορούν να δημιουργήσουν πλήρη ΑΟΖ, και ότι κάτι τέτοιο θα προκαλούσε στρεβλώσεις στη δίκαιη οριοθέτηση, βάσει του διεθνούς δικαίου. Αφού επικαλείται τα δικαιώματα της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων, το «non paper» της Άγκυρας επαναφέρει ως λύση, την πρόταση «για την εγκαθίδρυση μιας κοινής επιτροπής ενέργειας, με τη συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων και των Ελληνοκυπρίων», σημειώνοντας ότι «διαφορετικά, θα συνεχίσουμε με αποφασιστικότητα να προστατεύσουμε τα δικά μας δικαιώματα στην ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα. Επιπλέον, εφόσον η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν σταματήσει τις μονομερείς δραστηριότητες υδρογονανθράκων ή αποτύχει να συνεργαστεί με τους Τουρκοκύπριους με σκοπό την καθιέρωση κοινού μηχανισμού λήψης αποφάσεων για τους υδρογονάνθρακες, είμαστε επίσης αποφασισμένοι να προστατεύσουμε τα δικαιώματα των τουρκοκυπριακών υπεράκτιων πόρων στην περιοχή», αναφέρει το τουρκικό non paper. Και καταλήγει εκφράζοντας την πεποίθηση ότι «θα πρυτανεύει η κοινή λογική» στις αποφάσεις της Ε.Ε... (ΠΗΓΗ: εφημερίδα Φιλελεύθερος Κύπρου)

Αυτός είναι ένας χάρτης της κατεχόμενης ελληνικής Κύπρου, από τα τουρκικά στρατεύματα που καταλαμβάνουν το 37% του ελληνικού νησιού Κύπρος, ενώ το 5% καταλαμβάνουν βάσεις της Μ. Βρετανίας και η Μ. Βρετανία ακόμα και το 2% είναι η πράσινη γραμμή των Ενωμένων Εθνών και το 56% είναι η ελεύθερη ελληνική Κύπρος. 

Τι συμβαίνει λοιπόν με τον Ερντογάν αυτές τις ημέρες, που γράφει στα παλιά του υποδήματα το Διεθνές Δίκαιο;

Η κατεχόμενη Κύπρος είναι μια ισχυρή εδαφικά περιοχή για δημιουργία ισχυρών ναυτικών βάσεων κι αποτελεί τις σημαντικότερες γεωπολιτικά θέσεις παγκοσμίως. Η Μόρφου και η Αμμόχωστος είναι οι ισχυρότερες βάσεις για τα τουρκικά και τα βρετανικά πλοία όλα αυτά τα χρόνια της κατοχής. από το 1974 δηλαδή. Τα τουρκικά πλοία αλλά και τα πλοία της Μ. Βρετανίας έχουν από εκεί πρόσβαση στην απέναντι πλευρά της Μ. Ανατολής κι εκμετάλλευσης του οικονομικού πλούτου της περιοχής. Πως προέκυψε αυτό; Τι κρυφά χαρτιά κρύβει ο περιβόητος ΦΑΚΕΛΟΣ ΚΥΠΡΟΥ τα οποία ακόμα δεν έχουν ανοιχτεί επίσημα;

Η Μ. Βρετανία, επί εποχής Βικτώριας, στην αρχή και για 1 χρόνο είχε νοικιάσει το νησί της Κύπρου 1878, από την κατοχή της Τουρκίας (οθωμανική αυτοκρατορία τότε) με σκοπό να εισπράττει από τους Ελληνοκύπριους τον "κεφαλικό φόρο" και ν΄αποδίδει αυτόν στην Τουρκία. Αυτήν την εποχή είναι εγκαταστημένες στην Κύπρο εταιρείες (από Μ. Βρετανία, Ολλανδία, Δανία, Αυστρία, Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία) που ανοίγουν τη Διώρυγα του Σουέζ. Η συμφωνία ήταν 60% απόδοση των φόρων στην Τουρκία και 40% παρακράτηση για τα εισπρακτικά. Αν διαβείτε σήμερα, κατά μήκος την οδό Λύδρας στην Λευκωσία και περάσετε την πράσινη γραμμή φτάνετε στο τέρμα της, εκεί όπου βρίσκεται μέσα στην κατεχόμενη σήμερα Κύπρο ακόμα, το φοροεισπρακτικό παλάτι της Μ. Βρετανίας, σαν"κουφάρι", για να θυμίζει αυτήν την εποχή. Τον επόμενο χρόνο το 1879 η Μ. Βρετανία αγοράζει την Κύπρο από την Τουρκία, έναντι τιμήματος χρηματικού, το οποίο συμφωνήθηκε κι από τις δύο πλευρές, πως θα έδινε σε δόσεις η Μ. Βρετανία στην Τουρκία, εξοφλημένες έως και το 1912 το ποσό που αγόρασε την Κύπρο με όλους τους τόκους και τα επιτόκια σε περίπτωση καθυστέρησης των δόσεών της. Το τι έγινε στην Κύπρο όλα τα χρόνια κατοχής της από την Μ.Βρετανία, αποτελούν μέγα ιστορικό κεφάλαιο, που δεν είναι του παρόντος, για ν΄αναφερθεί. Όμως εκείνο που είναι πολύ σημαντικό είναι η αλλαγή του Συμβολαίου Αγοραπωλησίας της Κύπρου, με όρους οι οποίοι, αν ανακοινωθούν επισήμως κι αν ανοίξουν επισήμως ΛΥΝΕΤΑΙ αφ΄ενός το ΚΥΡΠΙΑΚΟ ΘΕΜΑ, αφ΄ ετέρου ελευθερώνεται η κατεχόμενη Κύπρος!!!

Το 1912 ξεσπάει ο Α΄ βαλκανικός πόλεμος, προγραμματισμένος, γιατί, η Μ. Βρετανία και σύμφωνα με τους όρους του Β. Συμβολαίου Αγοραπωλησίας της Κύπρου, δεν έχει εξοφλήσει το χρωστούμενο ποσό της στην Τουρκία. Είχαν όμως προκύψει κι άλλα θέματα όμως. Ο απελευθερωτικός αγώνας των Κρητικών είχε αίσιο τέλος γιατί η Κρήτη ενώθηκε με την Ελλάδα. Η μεν Τουρκία πολεμάει μαζί με τους Γερμανούς (στην Ελλάδα εκείνη την εποχή είναι πρόσφορο το έδαφος με όλα τα εσωτερικά θέματα) εναντίον της Μ. Βρετανίας και η Μ. Βρετανία τότε, ενώ κατέχει την Κύπρο, κηρύττει ΆΚΥΡΗ τη Συμφωνία του 1878 παύοντας την υποχρέωσή της ν΄αποδίδει ενοίκιο στην Τουρκία και στις 5 Νοεμβρίου 1914 προσαρτά επίσημα την Κύπρο στην κατοχή της. Στις 16 Οκτωβρίου 1915 προσφέρει την Κύπρο στους Έλληνες ως αντάλλαγμα, για να τους πάρει με το μέρος της και να πολεμήσουν εναντίον των Τούρκων, εναντίον των Γερμανών και των Βουλγάρων. Ο ελληνικός διχασμός εκείνης της εποχής είναι έντονος. Οι φιλοβασιλικοί (εκπροσωπούνται από τον Ίωνα Δραγούμη  και τον επικεφαλής του στρατού Ιωάννη Μεταξά)  που υποστηρίζουν του Γερμανούς και τον άξονα Γερμανίας-Αυστρίας κι εξαναγκάζουν τον Ελευθέριο Βενιζέλο (υποστήριζε τον άλλον άξονα με την Μ. Βρετανία, την Ιταλία, τη Γαλλία και τη Ρωσία ενάντια στους Τούρκους) να παραιτηθεί. Τη θέση του πήρε ο Ζαΐμης που απέρριψε την προσφορά της Μ. Βρετανίας. Η Ελλάδα απέφυγε προσωρινά τον πόλεμο. Αλλά στα Βαλκάνια η κατάσταση είναι έντονη, ενώ έχει ξεσπάσει πόλεμος εναντίον της Αρμενίας και των Ποντίων. Για ποιο λόγο άραγε; Τι σχέση έχει με αυτόν τον πόλεμο η Μ. Βρετανία; Τι όφελος είχε; Τι σχέση έχει με τη μεγάλη αυτήν καταστροφή;

Στις 9 Ιανουαρίου 1918 κι ενώ έχει γίνει η μεγάλη γενοκτονία της Αρμενίας και του Πόντου, ο Ελευθέριος Βενιζέλος δηλώνει στον Βρετανό Πρεσβευτή της Αθήνας τον Λόρδο Γκράνβιλ, πως μόλις τελειώσει ολοσχερώς ο πόλεμος, δέχεται την παραχώρηση της Κύπρου στην Ελλάδα. Τι παιχνίδια παίζονται αυτόν τον καιρό; Τι ξεπλένει η Μ. Βρετανία και γιατί πολεμάει εναντίον της Τουρκίας; Τι χρωστάει; Έχει ξεπληρώσει το χρέος της για την αγορά της Κύπρου; Γιατί την παραχωρούσε στην Ελλάδα; Φόρτωνε στην Ελλάδα το χρέος της για την αγοραπωλησία, που δεν είχε εξοφλήσει στους Τούρκους και με τι ανταλλάγματα;

Η Μ. Βρετανία κορόιδευε την Ελλάδα και τους Κύπριους στην Κύπρο, παίζοντας ένα διπλό βρώμικο παιχνίδι. Κανείς από τις διπλωματικές πηγές δεν γνώριζε τα κρυφά της χαρτιά. 

Στις 13 Μαΐου του 1919 (πριν 100 χρόνια), ο τότε Πρωθυπουργός της Μ.Βρετανίας Λόυντ Τζορτζ, στο  Συνέδριο της Ειρήνης, για τα θέματα της ολοσχερούς καταστροφής των Βαλκανίων, της Αρμενίας και του Πόντου, δήλωσε: «Επιθυμία μου είναι να δώσω το νησί της Κύπρου στην Ελλάδα». Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας τότε Ελ. Βενιζέλος, δέχεται την δήλωσή του του Βρετανού Πρωθυπουργού, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του. Διαβεβαίωσε δε πως στην περίπτωση που οι Βρετανοί ήθελαν να διατηρήσουν την επικυριαρχία τους σε κάποια λιμάνια της Κύπρου ή σε κάποια έκταση μπορούσαν να την έχουν και σε περίπτωση πολέμου να έχουν το δικαίωμα χρήσης του νησιού "ως βάση" για τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις.

Αυτά όλα στα λόγια. Ποτέ δεν πραγματοποιήθηκαν με χαρτιά επισήμως, γιατί το Φόρειν Όφις και το Γενικό Επιτελείο της Μ. Βρετανίας, υπογράμμιζαν τη σκληρή πραγματικότητα, αυτήν οπού ποτέ δεν φανερώθηκε, αλλά φαίνεται και συμπεραίνετε μέσα από όλα τα ιστορικά γεγονότα στις ως άνω περιοχές. Η Κύπρος δηλαδή, αποτελούσε το κέντρο για το δρόμο προς τη Μέση Ανατολή, προς το Νότο, προς το Βορρά και γνώριζαν από τότε, πως η περιοχή είχε πετρέλαια.

Ενώ ο Ελ. Βενιζέλος φαίνεται να μάχεται για την προσάρτηση της Κύπρου, στην πραγματικότητα αδυνατεί ο κατεστραμμένος ελληνισμός να πληρώσει οικονομικά και σε ρευστό, το χρέος της Μ. Βρετανίας στην Τουρκία για τα χρωστούμενα της παλιάς της αγοραπωλησίας. Πλήρωσε όμως με αίμα και με μια γενοκτονία η οποία είναι φρικτή, για κάτι που δεν ευθύνεται.

Τον Αύγουστο του 1920 ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών της Μ. Βρετανίας Κέρζον, σε επίσκεψη του Ελ. Βενιζέλου στο Λονδίνο, απάντησε επίσημα:«Η κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητος δεν έχει την πρόθεση να παραδώσει το νησί σε κανέναν».

Κι ενώ ο ελληνισμός μαζεύει τα συντρίμμια του, τα τηλεγραφήματα των Ελλήνων της Κύπρου και τα υπομνήματα φτάνουν σαν βροχή στον Έλληνα Πρωθυπουργό για να πάρει επίσημα θέση για την προσάρτηση της Κύπρου στην Ελλάδα. Επεμβαίνει και η Αρχιεπισκοπή της Κύπρου με τον Αρχιεπίσκοπο Κύριλλο Γ΄ και μαζί με τους Ελληνοκύπριους Βουλευτές της Κύπρου και σχηματίζοντας μια ομάδα πήγαν στο Λονδίνο και στο Παρίσι για να συναντήσουν τον Ελ. Βενιζέλο στην "Διάσκεψη Ειρήνης". Ήταν το γνωστό "ταξίδι της Πρεσβείας", όπου τους ενημέρωσε ο Έλληνας Πρωθυπουργός Ελ. Βενιζέλος για την απόφαση της Μ. Βρετανίας να μη παραχωρηθεί η Κύπρος στην Ελλάδα. Αυτό ανακοινώθηκε δυστυχώς και επίσημα στις 26 Οκτωβρίου 1920 από το Βρετανικό Υπουργείο Αποικιών. 

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος δυστυχώς δεν γνώριζε τα κρυφά χαρτιά των Βρετανών με την Τουρκία για το απλήρωτο οικονομικό τους χρέος προς αυτήν ή μήπως το γνώριζε;

 Ακολουθεί δυστυχώς η ολοσχερής καταστροφή του ελληνισμού της Μικράς Ασίας με την καταστροφή της Σμύρνης το 1922.

Η Βρετανία κρατούσε ακόμα κλειστά τα χαρτιά της, δηλώνοντας πως η Κύπρος δεν ανήκει "τυπικά" ακόμα στην Βρετανία. Τι ακριβώς εννοεί; 

Το 1923 υπογράφεται η Συνθήκη της Λοζάνης με αναφορά και στην Κύπρο και η Τουρκία παραιτείται ολοσχερώς από όλα τα δικαιώματά της στο νησί της Κύπρου.

Στις 1 Μαϊου 1925 η Μ. Βρετανία ανακηρύσσει επίσημα πως η Κύπρος περιέρχεται ως αποικία της στο Βρετανικό Στέμμα.

Μια αποικία την οποία εκμεταλλεύτηκε από το 1878 έως το 1960 ή μήπως όχι; Έχει σχέση η Μ. Βρετανία με τη σημερινή κατοχή της Κύπρου; Αν όχι, τότε, γιατί υποστηρίζει συνεχώς την  Τουρκία; Γιατί κρατάει τις αγγλικές βάσεις της μέσα στην Κύπρο;

Το νησί της Κύπρου διχοτομήθηκε το 1974 μετά από εισβολή που έκαναν οι Τούρκοι. 

Η Κύπρος ανήκει στην Ε.Ε. η Τουρκία δεν ανήκει στην Ε.Ε. 

Η Τουρκία συνεχώς δημιουργεί προβλήματα και ισχυρίζεται πως έχει "νόμιμα δικαιώματα που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο".  Ακόμα ισχυρίζεται πως "η υφαλοκρηπίδα της καταχωρήθηκε στον ΟΗΕ το 2004" και πως η Κύπρος δεν μπορεί να δημιουργήσει πλήρη ΑΟΖ με βάση το Διεθνές Δίκαιο.

(συνεχίζεται)

Νότα Κυμοθόη "Ο Φάκελος της Κύπρου και η προδοσία της Μ. Βρετανίας"© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Ο Θεός Ασκληπιός των Ελλήνων"

Νότα Κυμοθόη "Ο Θεός Ασκληπιός των Ελλήνων"

Ο Θεός Ασκληπιός των Ελλήνων λατρευόταν σε όλη την αρχαία εποχή και όλα του τα ιερά ήταν ταυτόχρονα και θεραπευτήρια. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στη χώρα μας, γίνονται σημειωτόν, διότι οι "τυχάρπαστοι" είναι πολλοί και δυστυχώς πρώτα γίνονται παράνομες ανασκαφές κι ύστερα έρχονται οι αρχαιολόγοι και οι διάφορες αρχαιολογικές σχολές μελέτης του χώρου. Αδιαφορία ίσως για τον αρχαιολογικό πλούτο της πατρίδας μας ή κάποια άλλη αχαρακτήριστη πράξη; Ο Θεός Ασκληπιός κατά τον αρχαίο Έλληνα συγγραφέα Όμηρο καταγόταν από την αρχαία πόλη Τρίκκη τα σημερινά Τρίκαλα της Θεσσαλίας. Ο Όμηρος λοιπόν αλλά και ο Στράβων, καταγράφουν κι έρχεται αυτή η γνώση έως εμάς, πως στις όχθες του ποταμού Ληθαίου υπήρχε το αρχαιότατον Ασκληπιείο με υπόγειο άδυτο. Ακόμη μας πληροφορούν πως δίδαξε την ιατρική του τέχνη και γνώση στους γιους του Ποδαλείριο και Μαχάονα. Τα Ασκληπιεία ήταν χώροι λατρείας και θεραπείας έως και την Αίγυπτο και την Βηρυτό κι ο Ασκληπιός ονομαζόταν "Σωτήρ" της οικουμένης όλης. Τα θεραπευτήρια του Θεού Ασκληπιού υπήρχαν κοντά σε υπόγειες διαδρομές νερών ( κόμβοι τελλουρικών ρευμάτων με θεραπευτικές-μαγνητικές ιδιότητες) και πηγές. Η ιατρική του Ασκληπιού και οι θεραπείες του έχουν φτάσει έως των ημερών μας κι οφείλουμε ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στον αρχαίο Έλληνα Θεό Ασκληπιό από την αρχαία Τρίκκη. Κι εκείνο, οπού προκαλεί μεγάλη εντύπωση είναι αφ΄ ενός η ολοκληρωτική καταστροφή, αφ΄ ετέρου η βεβήλωση κι απαξίωση όλων εκείνων, οι οποίοι αφ΄ ενός χρησιμοποιούν τις μεθόδους του Θεού Ασκληπιού, αφ΄ ετέρου τον περιφρονούν μεθοδικά. Αλλά η αλήθεια ενώπιον φωτός φαίνεται, γιατί η αλήθεια λάμπει στο φως. Κι αυτό το φως αφ΄ενός είναι του ήλιου, αφ΄ετέρου είναι του ίδιου του ΕΝΟΣ Θεού πνευματικά. Κι επειδή η ενέργεια του αρχαίου Έλληνα Θεού Ασκληπιού ήταν ενέργεια δοσμένη από τον Πανίερο Νου (Άγιο Πνεύμα), δεν μπορεί να κρυφτεί. Υπήρχε ιερή κοινότητα σε όλα τα ιερά Ασκληπιεία κι ολόκληρη ιεραρχία στους μυημένους θεραπευτές. Ο Πρωθιερεύς τελούσε το ιερό μυστήριο της τελετουργικής πράξης εξετάζοντας τους ασθενείς και καθόριζε την θεραπεία. Αντικαταστάτης και βοηθός του ήταν ο ιερός Πυρφόρος. Όλοι ήταν μυημένοι κι ασκούσαν τις υπηρεσίες τους προσφοράς στον ασθενή με σεβασμό. Οι Ιερομνήμονες θεραπευτές κατείχαν τη γνώση της θεραπείας μέσω της υδροθεραπείας, της χειροπρακτικής μάλαξης και οι Ιέρειες Θεραπαινίδες είχαν τις ικανότητες να ασκούν θεραπείες. Η τάξη όλων αυτών των ιερών θεραπευτών που φρόντιζαν τους ασθενείς δεν ήταν τυχαία. Από τα πρώτα παιδικά τους χρόνια μετά από οράματα, αφιερώνονταν στο Θεό Ασκληπιό και διδάσκονταν όλο το λειτούργημα των ιερών θεραπειών του. Οι αναθηματικές πλάκες που διασώζονται στα Μουσεία, δηλαδή τα αφιερώματα των ασθενών που θεραπεύονταν κι έφερναν στον Ιερό Ναό του Θεού Ασκληπιού, καταμαρτυρούν όλη την θεουργική ιατρική που ασκούσαν οι Θεραπευτές του. Η θεουργική Ίαση (απ΄εδώ προέρχεται η λέξη ιατρός) ήταν τελετή Μύησης και την τελούσαν μόνον οι Ιερείς Θεραπευτές (Ιεροί Ιατροί). Ήταν δηλαδή θεϊκή ενέργεια μέσω της οποίας γινόταν όλη η θεραπεία στα άδυτα των Ασκληπιείων, όπου έχουμε καταγραφή σε αφιερώματα εκείνης της αρχαίας εποχής, πως γίνονται και χειρουργικές επεμβάσεις. Έχουν βρεθεί και εργαλεία ιατρικά εκείνης της αρχαίας εποχής. Αλλά κατά τον 2ο μ. Χ. αιώνα, όλα καταστρέφονται και όλα με ποινή θανάτου εξαφανίζονται...Ποιος φταίει για όλη αυτήν την καταστροφή;

Η αλήθεια είναι πικρή και οι ερευνητές συγγραφείς, θλιβόμαστε για όλο αυτό το δράμα εις βάρος των Ελλήνων, το οποίο οργανωμένα κατέστρεψε όλα όσα από θεϊκό Νου δόθηκαν για το καλό των ανθρώπων.
Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Ζωγράφος

Νότα Κυμοθόη "Ο Θεός Ασκληπιός των Ελλήνων"© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Έχει ο Χριστός σχέση με το Πάσχα;" Δοκίμιο

artnotakymothoe "Ο Νυμφίος"© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη"Έχει ο Χριστός σχέση με το Πάσχα;" Δοκίμιο

Ετυμολογικά η λέξη "Πάσχα" προέρχεται από την εβραϊκη λέξη "πέσαχ"= πλήγμα και στο αραμαϊκό αλφάβητό τους είναι "πασά". Ενώ στην ασσυριακή γλώσσα είναι"πασαχού". Στην αιγυπτιακή γλώσσα είναι "πασ" =ανάμνηση. Στην εβραϊκή το ρήμα "πασάχ"=χωλαίνω, αλλά και χορεύω τελετουργικά γύρω από τη θυσία (Γ΄Βασιλέων 18:21,26), αλλά έχει και μια μεταφορική ερμηνεία. "Πασάχ"= ξεφεύγω, απαλλάσσομαι, προσπερνώ.

Ο εορτασμός του Πάσχα από τους Εβραίους ήταν μια μεγάλη γιορτή κατά την οποία γιόρταζαν την ανάμνηση "εξόδου" τους, από την Αίγυπτο με την καθοδήγηση του Μωησή. Αλλά ποιος ήταν ο Μωησής και τι σχέση έχει με το Χριστό; Εδώ είναι μπερδεμένα τα θέματα.

Καμιά σχέση απολύτως δεν έχει ο Χριστός, η καταδίκη Του και η Σταύρωσή Του με το Μωησή.

Ο "πανούργος" Μωησής, είχε υιοθετηθεί από τον Φαραώ γιατί τον βρήκε η κόρη του στο ποτάμι και μεγάλωσε σαν βασιλόπουλο και πήρε όλη την "παιδεία" που έπαιρναν τα παιδιά του Φαραώ. Ο Φαραώ ταυτιζόταν με το Θεό Ήλιο.

Όμως ο Μωησής διέπραξε ένα έγκλημα. Σκότωσε έναν Αιγύπτιο και τον έψαχναν για να τον συλλάβουν. Πήγε στην έρημο για να γλυτώσει και πέρασε απ΄την αντίπερα όχθη και εκεί βοσκούσαν τα πρόβατά τους οι κόρες ενός ευσεβούς γέροντα που ήταν αρχιερέας στο Ναό του Θεού Ήλιου στην περιοχή του. Βοήθησε τις κόρες του να ποτήσουν τ΄αρνιά, βγάζοντας νερό απ΄ το πηγάδι. Το βράδυ τον φιλοξένησαν στο σπίτι τους κι εκεί σύμφωνα με τα έθιμα της εποχής και περιοχής, τον πάντρεψαν με την κόρη οπού βοήθησε. Απόκτησε παιδιά μαζί της και ξεσήκωσε τους Εβραίους της περιοχής για να επιστρέψουν στη γη απ΄όπου είχαν φύγει. Όμως ο διωγμός δεν είχε σταματήσει εναντίον του. Και μαθεύτηκε το γεγονός που βρισκόταν. Είχε δοθεί διαταγή να σφαχτούν τα πρωτότοκα αγόρια του κι όλων των Εβραίων της περιοχής του. Ο Μωησής, με τη βοήθεια του πεθερού του, τη νύχτα έσφαξαν ένα αρνί και με το αίμα του έβαψαν την πόρτα τους, παραπλανώντας έτσι τους στρατιώτες Αιγυπτίους που προσπέρασαν τα δικά τους σπίτια κι έσφαξαν τα παιδιά των Αιγυπτίων. Ήταν οικογενειακή γιορτή και την γιόρταζαν νύχτα κατά την Πανσέληνο της Εαρινής Ισημερίας, φορώντας ενδύματα για ταξίδι (Εξοδος 12:8-11). Έσφαζαν σε ανάμνηση ένα μικρό αρνί ή κατσίκι πάντα αρσενικό κι έριχναν το αίμα του στην είσοδο των σπιτιών τους για προστασία (Έξοδος 12:46, Αρ. 9:12).

Αυτό σαν ανάμνηση πέρασε μέσα στις επίσημες γιορτές των Εβραίων και το ονόμαζαν "Πεσά"=Πάσχα.

Λίγες ημέρες πριν αυτήν τη γιορτή, ο Χριστός ανέστησε τον Λάζαρο, που είχε πεθάνει και ήταν ημέρα Σάββατο, επίσημη αργία των Εβραίων. Μόλις μαθεύτηκε το γεγονός, έδωσαν διαταγή να τον συλλάβουν, γιατί έμενε στην περιοχή τους κι απαγορευόταν να κάνει κάτι τέτοιο, θεωρώντας "πως εργάστηκε ημέρα Σαββάτου".Ο Ιησούς Χριστός εκτελέστηκε δημόσια στην Ιουδαία τον 1ο μ.Χ. αιώνα, επί εποχής Ποντίου Πιλάτου, με θάνατο στο Σταυρό, κατόπιν εντολής του Εβραϊκού Σανχεντρίν. Θάφτηκε στην Ιερουσαλήμ. Ήταν καταγεγραμμένος"Ιουδαίος" από την ημέρα γέννησής του. Αλλά εδώ τίθεται το μέγα ερώτημα.

"Ήταν Ιουδαίος ο Εμμανουήλ Ιησούς Χριστός;"

Οι μαθητές του Ιησού Χριστού, οι ευαγγελιστές, έγραψαν τα γεγονότα της Διδασκαλίας αλλά και όλα όσα έγιναν ως την καταδίκη Του, την τιμωρία Του με σταυρικό θάνατο (σύμφωνα με την τιμωρία της εποχής), έγραψαν για την Ανάστασή Του και έως την 50Η ημέρα της Καθόδου Φωτίσεως του Αγίου Πνεύματος, όπως τους είχε υποσχεθεί και διδάξει.

Το ερώτημα που τίθεται στη συνέχεια, είναι σχετικά με τον Ιούδα.

"Αν δεν υπήρχε ο Ιούδας, θα γινόταν η Σταύρωση; Θα είχαμε Ανάσταση;"

Ο Ιησούς Χριστός, γνώριζε και ήταν δική Του όλη αυτή η πορεία, η "εκούσια", όπως γράφουν τα ιερά ευαγγέλια, ως τον Σταυρικό Του θάνατο, γιατί γνώριζε πως θ΄ Αναστηθεί!!!Ο ίδιος έλεγε και τόνιζε συνεχώς:"Εγώ ειμί το Φως του κόσμου, ο ακολουθών εμοί, ου περιπατήσει εν τη σκοτία, αλλ΄ έξει το Φως της Ζωής". Για "Φως θεϊκό" μιλούσε πάντα, γιατί ως Λόγος Θεού=Υπόσχεση Θεού, είχε πλήρη γνώση ποιος ήταν, τι ήταν κι από που ήταν!!! Αυτό δηλαδή το αρχαίο ελληνικό ρητό, που ήταν γραμμένο στο Ναό του Απόλλωνος στους Δελφούς το "ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ".

Θέλει μεγάλη και ιερή γνώση, για να κατανοήσει κάποιος απλός κι αμύητος άνθρωπος, τον Ιησού Χριστό και όλη Του την πορεία, από την ημέρα γέννησής Του έως και σήμερα. Η αληθινή Του ενέργεια δεν έχει χαθεί. Υπάρχει, γιατί τίποτα αληθινό δεν χάνεται!!! Η Ανάστασή Του έχει γίνει θέμα συζητήσεως έως τις ημέρες μας. Κι εδώ τίθεται πάλι το ερώτημα:

"Εάν δεν Αναστήθηκε, γιατί οι μαθητές του και οι μάρτυρες όλοι μέχρι θανάτου πίστευαν στην Ανάστασή Του;" Κι όσοι μετά την Ανάστασή Του τον είδαν, γιατί φανερώθηκε στους μαθητές Του, ήταν όλοι τους αυτόπτες μάρτυρες του γεγονότος. Κι όλοι αυτοί, βασανίστηκαν μέχρι θανάτου για την πίστη τους στην Ανάσταση του Χριστού. Αλλά, ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να ισχυριστεί ότι οι βασανισμοί του Χριστού στο δρόμο για τη Σταύρωσή Του, η Σταύρωσή Του έγινε όσο ήταν ζωντανός, το τρύπημα στην καρδιά του και όλες οι βλάβες που υπέστει το φυσικό Του σώμα, δεν ήταν αιτία θανάτου Του; Το σφράγισμα του Τάφου Του με τον τεράστιο λίθο και οι Ρωμαίοι στρατιώτες απέξω που το φρουρούσαν δεν αποτελούσαν μέγα εμπόδιο να βγει έξω και να φύγει ή να κλέψουν το σώμα Του; Δεν θα υπήρχε έστω 1 μάρτυρας να πει κάτι τέτοιο;

Στα πρώτα χρόνια οι "χριστιανοί" έως και τον 2ο μ. Χ. αιώνα (πριν μπλεχτεί το ιερατείο των Εβραίων με το Μ. Κωνσταντίνο) στις εκκλησίες της Μικράς Ασίας, γιόρταζαν τα "Ιωάννεια". Δηλαδή, γιορτές που είχαν σχέση με την Ανάμνηση του "Μυστικού Δείπνου", που τέλεσε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός με τους μαθητές Του, όπως είχε καταγράψει το γεγονός ο αγαπημένος Του μαθητής Ιωάννης ο Θεολόγος και τιμούσαν την ημέρα της Ανάστασής Του. Η γιορτή αυτή, εκείνον τον καιρό, ονομαζόταν "Ημέρα Ηλίου". Αυτή η γιορτή των πρώτων χριστιανών, γιορταζόταν την ίδια ακριβώς ημέρα με το "Πάσχα των Εβραίων", γιατί ως γεγονός έγινε αυτήν την ημέρα, που ήταν τον μήνα Νισάν (ονομασία του 14ου ιουδαϊκού μήνα) ανεξαρτήτως ημέρας.

Όλα τα Ευαγγέλια καταγράφουν με λεπτομέρειες τα γεγονότα της ζωής του Ιησού Χριστού, αλλά και την πανανθρώπινη "θυσία" Του στη Σταύρωσή Του. Αυτό το γεγονός και το γεγονός του Μυστικού Δείπνου με τους μαθητές του, λίγο πριν τη σύλληψή του στο όρος των Ελαιών, καθιερώθηκε να γιορτάζεται ως Θεία Ευχαριστία, όπου βιώνεται τελετουργικά αναίμακτη θυσία μετουσιώνοντας τον άρτο (πρόσφορο=σώμα Ιησού Χριστού) και τον οίνο (ημίγλυκος κόκκινος = αίμα Ιησού Χριστού).

Την ημέρα που γιόρταζαν το Πάσχα οι Εβραίοι εκείνης της εποχής, ο Ιησούς Χριστός και οι μαθητές Του έφαγαν μαζί (Μυστικός Δείπνος) άζυμο άρτο, ξηρούς καρπούς, ελιές, ψάρια και ήπιαν οίνο. Εκεί λοιπόν (καθώς καταγράφουν οι ευαγγελιστές, έκοψε τον άζυμο άρτο ο Ιησούς Χριστός σε κομμάτια όσοι ήταν, βούτηξε το κάθε κομμάτι μέσα στο ποτήρι του με το κόκκινο κρασί και είπε: "φάγετε τον άρτον τούτον εις ανάμνησιν του σώματός μου και πίνετε τον οίνον τούτον εις ανάμνησιν του αίματός μου."

Το σταυρικό Του μαρτύριο, είναι θλιβερό, καθώς και τα γεγονότα που ακολούθησαν. Αλλά οι Μυροφόρες γυναίκες (Μαρία η Μαγδαληνή, Μαρία η Σαλώμη, Ιωάννα γυναίκα του Χουζά, Μαρία αδερφή του Λαζάρου, Μάρθα αδερφή Μαρίας και Λαζάρου, Μαρία γυναίκα του Κλωπά, και η Σωσσάνα) συναπάντησαν Άγγελο με λευκό ένδυμα στο ανοιχτό Του μνήμα και τους είπε "Εκείνος ηγέρθει, δεν είναι εδώ"... Αυτό το γεγονός, της μαρτυρίας των γυναικών, σε μια εποχή οπού η θέση της γυναίκας και ο λόγος της δεν είχε καμιά αξία, είναι πολλαπλώς σημαντικό, διότι καταγράφεται από τους ευαγγελιστές. Γυναίκες οι πρώτοι μάρτυρες του άδειου Τάφου!!!

Το Φως οπού ξεπετάγεται την Ημέρα της Ανάστασης από τον Ιερό Τάφο του Χριστού στα Ιεσροσόλυμα (ημέρα Σαββάτου πάντα) σε ανάμνηση της ολόφωτης Ύπαρξης του Ιησού Χριστού, αλλά και της "Ημέρας Ηλίου" μεταφέρεται τελετουργικά με λευκές λαμπάδες και με το κάλεσμα του ιερέως "Δεύτε λάβετε Φως"!..

Είναι μεγάλη Τιμή για τον Ελληνισμό αυτό το γεγονός, διότι η ίδια η Μητέρα Του η Μαρία με εντολή της άφησε την κληρονομιά του Παναγίου Τάφου του υιού Της στον Άγιο Λάζαρο, που ήταν Επίσκοπος στη Λάρνακα της Κύπρου. Από τότε λοιπόν, οι Άγιοι Τόποι ανήκουν στους Έλληνες!!!

Ας τιμήσουμε λοιπόν το Άγιο Φως, όπως το τιμάμε κάθε ημέρα στη ζωή μας αλλά και κάθε χρόνο, αυτήν την Λαμπρή Ημέρα της Αναστάσεως, γιατί αποτελεί μεγίστη ευλογία για την Ελλάδα και τους χριστιανούς!!!

Τα αρνιά και τα κατσίκια που σφάζονται πριν την Ανάσταση και σουβλίζονται την Αναστάσιμη Ημέρα, δεν σχετίζονται με τον Ιησού Χριστό, αλλά με το εθιμοτυπικό Πάσχα των Εβραίων.

Τα κόκκινα αυγά, σχετίζονται με αρχαία εθιμοτυπικά γεγονότα των αρχαίων Ελλήνων, όπου κατά τις γιορτές της Εαρινής Ισημερίας αντάλλασσαν αυγά, ως σύμβολο της αναγέννησης και της ζωής! Οι χριστιανοί βάφουν κόκκινα αυγά τη Μεγάλη Πέμπτη ως ανάμνηση της θυσίας του Ιησού Χριστού στον Σταυρό και τα τρώνε τσουγκρίζοντάς τα για τη χαρά της ζωής την ημέρα της Λαμπρής, δηλαδή την Λαμπρά Ημέρα Ηλίου ή Πάσχα, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται.

Οι λευκές λαμπάδες αποτελούν αρχαίο ελληνικό εθιμοτυπικό από τη Μύηση των πιστών κι άξιων στα ιερά Ελευσίνια, οι οποίοι δέχονταν το Φωτισμό κι επέστρεφαν με αναμμένες λαμπάδες στις οικίες τους.

Ας τιμήσουμε τον Ιησού Χριστό κι ας τον ευχαριστήσουμε για όλα!

Καλή Λαμπρή Αναστάσιμη Ημέρα, εύχομαι σε όλους και όλες, με αγάπη.

Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Έχει ο Χριστός σχέση με το Πάσχα" Δοκίμιο© Νότα Κυμοθόη