Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

Νότα Κυμοθόη:"Περί ουσίας του καλού"

                                                      φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη:"Περί ουσίας του καλού"*


...Μέσα στις θρησκείες όλου του κόσμου, ψάχνουν οι άνθρωποι την έννοια του Θεού οπού είναι επιεικής κι ελεήμων. Δίχως αυτές τις αρετές δεν μπορεί να οριστεί Θεός που είναι αόρατος και ακατανόητος από όσους δεν έχουν βιώσει το καλό ως τα έγκατά του. Το καλό δεν έχει αρχή μήτε τέλος και ορίζεται με την πίστη γιατί είναι όμοιο με το Θεό.  Η πράξη του Θεού είναι η Δημιουργία κι ορίζεται ως καλό και είναι αιώνια δίχως αρχή δίχως τέλος. Η ενέργεια που οδηγεί στην κατανόηση της Δημιουργίας είναι ο σεβασμός. Αν κάποιος δεν θεωρεί καλή την Δημιουργία, αυτομάτως έχει ορίσει στον εαυτό του την "ασέβεια" ως μια ενέργεια καθαρά δική του. Όσοι καταστρέφουν το όποιο περιβάλλον που ανήκει στη Δημιουργία Θεού και θεωρούν αποκλειστικά δικό τους, ορίζοντας τόπο επάνω στη γη, αλλά και στον αέρα και ορίζουν τον εαυτό τους πιστό κάποιας θρησκείας, υποκρίνονται ενώπιον Θεού, οπού ορίζει τα πάντα και για πάντα. Το καλό υπάρχει από αρχής κόσμου και το έχουν ορίσει οι σοφοί της ανθρωπότητας σε κάθε τόπο της γης και σε κάθε χώρα. Αυτό λοιπόν οπού ορίστηκε από τους σοφούς καλό γεννάει μόνον καλοσύνη από την οποία προέρχεται η ευταξία και η ειρήνη. Όπου υπάρχουν αυτά ως αγαθά οι κοινωνίες των ανθρώπων ευημερούν. Η ευταξία γεννάει την ευνομία ενώ η ειρήνη δημιουργεί αφθονία. Μέσα στην αφθονία αναπτύσσεται και το κάθε κακό. Αλλά ο άνθρωπος από τον Δημιουργό Θεό έχει προικιστεί με "Νου" και η λογική μπορεί να τον οδηγήσει στο να πράττει μόνον το καλό και να εργάζεται μόνον μέσα στο καλό για το καλό το δικό του και των άλλων. Εκείνος οπού ενεργεί με το καλό και το ασκεί συνεχώς είναι ενωμένος με το Θεό (όπως κι αν τον ονομάζουν οι άνθρωποι επάνω στη γη). Αφού λοιπόν ο Θεός είναι "καλό", ποιο καλό είναι ανώτερο από το "καλό"; Υπερθετικός βαθμός του καλού είναι το υπέρ-καλό ή το κάλλιστο δηλαδή το μέγιστο καλό και από συναισθηματική φόρτιση οι άνθρωποι λένε "Ένας Θεός Μέγας Θεός" ή όπως σε άλλες εποχές έλεγαν"τρισμέγιστος". Κι αφού μόνον το καλό ως έννοια οπού ορίζεται ο Θεός σώζει, ο Θεός λοιπόν είναι Σωτήρας όλων!.. Αλλά αφού όλα είναι δική του Δημιουργία, έχουν όλα μερίδιο στο να σωθούν. Ποιος ορίζει τους κανόνες για να σωθεί ένας άνθρωπος που ανήκει μόνον στη Δημιουργία του Θεού; Ποιος άνθρωπος είναι Θεός ώστε να τοποθετεί νόμους σωτηρίας του άλλου; Ποιος έχει δικαίωμα να ορίζει τον άλλον που ανήκει στο Θεό; Η παγκόσμια ευταξία μέσα από αγώνες και διδάγματα ιστορίας, έχει ορίσει κανόνες τάξης, που δημιουργούν ειρηνική συμβίωση για όλους. Αυτοί οι "νόμοι" είναι ανθρώπινοι αλλά παγκόσμιοι κι είναι καλοί γιατί οδηγούν μόνον στο καλό, το οποίο είναι θεϊκό. Αυτός οπού αγωνίζεται για το καλό μέσα σε ανθρώπινες κοινωνίες αφθονίας συγκρούεται πολλές φορές με το κακό, το οποίο ευημερεί. Είναι σαν τα αγριόχορτα που φυτρώνουν σε ένα χωράφι που κάποιος καλλιεργεί και φυτεύει σε ποσότητες τον ίδιο σπόρο. Αν δεν τα ξεριζώσει θα πνίξουν τα φυτά του που θέλει κι επιθυμεί ν΄αναπτυχθούν. Το δύσκολο έργο των ανθρώπων οι οποίοι υπηρετούν το καλό και την εύνομη τάξη κι αγωνίζονται γι΄αυτήν, είναι έργο που υπηρετεί το Θεό, είτε τον πιστεύουν ως έννοια που ορίζεται με κάποιο όνομα είτε δεν τον πιστεύουν με το ίδιο όνομα. Γι΄αυτό ας πάψουν οι όποιοι "αφελείς" που δεν έχουν κατανοήσει τι θα πει Θεός, να πολεμούν ο ένας τον άλλον για το ποιος Θεός είναι καλύτερος από τον άλλον και το ποια θρησκεία είναι καλύτερη από την άλλη θρησκεία. Το καλό είναι καλό και υπάρχει και οι άνθρωποι ας το υπηρετούν και ας το πιστεύουν κι ας εφαρμόζουν μόνον το καλό στη ζωή τους. Στο καλό ανθεί η ευτυχία γιατί η καλή τύχη είναι Θεός κι ο Θεός είναι καλός!
...(συνεχίζεται)
{Δημοσιευμένη εργασία μου σε έντυπα αριθμημένα, για τα σεμινάρια οπού δόθηκαν στο εργαστήρι μου στον Υμηττό πριν το 2012"

Νότα Κυμοθόη "Περί ουσίας του καλού"© Νότα Κυμοθόη



Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016

Νότα Κυμοθόη:"Ένας σπόρος"/Nota Kimothoi:"A seed"

                                             φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη (ανήκει)

Νότα Κυμοθόη:"Ένας σπόρος"
Είχε πέσει ένας σπόρος στον τοίχο πλάι κι ήταν κρυμμένος απ΄των ανθρώπων τα βλέμματα. Οι άνθρωποι έριχναν νερά να καθαρίσουν κι ο ουρανός λυπήθηκε το σπόρο κι έκλαψε. Αλλά τα δάκρυα του ουρανού έδωσαν στο σπόρο αυτό οπού χρειαζόταν. Βούλιαξε σε μια σταλίτσα χώμα εκεί στη γωνιά και φύτρωσε κι ο ήλιος του έδωσε ανάπτυξη και οι άνθρωποι δίχως να ξέρουν συνέχιζαν να ρίχνουν νερό ξεπλένοντας τις αυλές τους. Μια ημέρα πρόσεξαν το δεντράκι και χάρηκαν καθώς το είδαν μέσα στις πλακόστρωτες στράτες τους να λάμπει ελπιδοφόρο πράσινο. Αλλά το δεντράκι δεν είχε χώρο. Μεγάλωνε στραβά και υψωνόταν προς το φως. Αλλά τα παιδάκια σαν το είδαν είπαν μια μέρα:"ας ισιώσουμε στα μάτια των περαστικών αυτό το δεντράκι". Πήραν χρώματα και ζωγράφισαν στον τοίχο έναν κορμό δυνατό να υψώνεται ως πάνω και το δεντράκι φαινόταν στα μάτια τους, σαν συνέχεια... ν΄απλώνει ομορφιά στον κάθε διαβάτη, οπού είχε την τύχη από εκεί να διαβεί"/
Nota Kymothoi: "A seed"
a seed had fallen to the side wall and was hidden tangible human eyes. People threw water clean and the sky took pity seed and wept. But the tears of heaven given to the seed it where necessary. Sank to a stalitsa soil there in the corner and grew and the sun gave development and people without knowing they continued throwing water rinsing their yards. One day they noticed the tree and rejoiced as they saw in their paved walkers shining hopeful green. But the tree did not make. Grew crooked and rose toward the light. But the children as they saw said one day: "let's straighten the eyes of passers-by this tree." They took paint and painted on the wall a trunk can be raised to above the tree and looked in their eyes, like then ...stretching  to every passer, where he was fortunate to cross from there "

© Nότα Κυμοθόη 2009Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .



© Νότα Κυμοθόη

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2016

Νότα Κυμοθόη: "Νέα Εστία -Τόμος 136"


Νότα Κυμοθόη: "Νέα Εστία- Τόμος 136"

Μετά από την αναζήτηση μελετητών της Ποίησής μου από φιλολόγους, με πληροφόρησε ένας καλός φίλος, καθηγητής Φιλοσοφικής, πως στον τόμο 136, της Νέας Εστίας και στην σελίδα 1037, υπάρχει μια κριτική το 1994, για τα βιβλία Ποίησής μου, που είχαν εκδοθεί έως τότε. 

Μου έστειλε και την αναφορά που υπάρχει στο διαδίκτυο, σχετικά με αυτό, την οποία αναδημοσιεύω εδώ...

Nea hestia - Τόμος 136 - Σελίδα 1037

1994 - ‎Προβολή αποσπάσματος 
Δ. Σιατόπουλος, Νότα Κυμοθόη, Χρ. Ντικμπασάνης, Ιωάννα Μπογιατζή, Σοφία Μπακανάκη, Μαντώ Κατσουλού, Λάμπρος Μάλαμας, Τέλης Τσάκωνας, Ακολούθησε το δεύτερο θέμα της πρώτης συνεδρίας πού ήταν: «Ιστορία και Παράδο ση».


Προσωπικά, ευχαριστώ θερμά.
Νότα Κυμοθόη

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2016

Νότα Κυμοθόη: "Ηλιοτρόπια για την 1η Σεπτέμβρη"

                                                  φωτογραφία: Νότα Κυμοθόη, ανήκει

Νότα Κυμοθόη:"Ηλιοτρόπια για την 1η Σεπτέμβρη"


Τελευταία ημέρα του Αυγούστου και περπατούσα στην Αθήνα, την πρωτεύουσα της Ελλάδας αποχαιρετώντας το Καλοκαίρι με τον δικό μου τρόπο. Δεν είναι οι εικόνες του δρόμου πάντα ευχάριστες κι ο καθένας παίρνει μαζί του, ότι του αρέσει ή αυτό που τον εντυπωσιάζει. Γιατί σε μια πόλη, όπως η Αθήνα, οι προκλήσεις ήταν και είναι πολλές. 

Εκείνο που με αφήνει άφωνη είναι η κατάθλιψη που έχουν οι περισσότεροι αυτήν την εποχή, αλλά και τα τεντωμένα τους νεύρα και είναι εκτός εαυτού πάρα πολλοί άνθρωποι. Η Ελλάδα που γνωρίζαμε έχει αλλάξει. Τίποτα δεν επιστρέφει πίσω. Κι όταν τα οικονομικά έχουν στριμώξει τους περισσότερους, δεν υπάρχει διάθεση για τίποτα. Όμως διαπίστωσα πως ο κόσμος είναι έξω στα καφέ και στα εστιατόρια και μου έκανε εντύπωση. 

Δεν ήταν όλοι τουρίστες. Αρκετοί κάθονταν σε στέκια ολόγυρα από το Σύνταγμα και την Πλάκα, το Θησείο και το Μοναστηράκι. Δεν είχαν όλοι αυτοί κουπόνια, σαν αυτά που κυκλοφορούν για να πιεις καφέ ή να φας με έκπτωση.  Κόσμος καθόταν και στις πλατείες σε παγκάκια. Στο Σύνταγμα οι σκάλες ήταν γεμάτες και δεν μπορούσες εύκολα να περάσεις. 

Κρατάνε όλοι από ένα κινητό και είναι σκυμμένοι σε αυτό. Στις πλατείες, στο λεωφορείο. Στο metro. Έχει πολύ θλίψη όλο αυτό το πραγματικό σκηνικό της ατομικής απασχόλησης κάθε ηλικίας ανθρώπου με το κινητό του τηλέφωνο. Το κρατάνε στο χέρι λες κι είναι μέρος της παλάμης τους και τσικ-τσικ-τσικ έχουν καταντήσει νευρόσπαστες υπάρξεις. Αλλά εμένα μου θυμίζουν γρύλους. 

Έκλεισα το κινητό μου. Ένιωσα ελεύθερη. Ανέπνευσα καλύτερα και περπάτησα αρκετή ώρα περνώντας ανάμεσα από συντροφιές που σχεδόν όλες είχαν παρόμοιες συζητήσεις για τον ΕΝΦΙΑ. Είδα τα μπράτσα των ανθρώπων ζωγραφισμένα και σκουλαρίκια στ΄ αυτιά, στη μύτη και στα φρύδια κι άλλοι στα χείλη τους είχαν σκουλαρίκια περασμένα. 

Λερά τα πεζοδρόμια κι οι δρόμοι όλο βρώμα. Παιδιά, γέροι και γυναίκες αλλά και νέοι αρκετοί γυρεύουν ελεημοσύνη. Ψήνουν καλαμπόκια στις φουφούδες κι άλλοι παίζουν μουσική έχοντας το καπέλο τους μ΄ευγένεια ακουμπήσει για ελάχιστα ευρώ λίγο πιο εκεί. Κι ένα παιδί κρατάει εικόνες και κομποσκοίνια κι έρχεται από κοντά για να του δώσω οπωσδήποτε λεφτά.

Μια γριούλα πουλάει ηλιοτρόπια σε βάζα που έχει ακουμπήσει επάνω σ΄ ένα πλουμιστό μαντήλι. Είχε τέσσερα και τα πήρα όλα για να πάει να ξεκουραστεί. Μου έδωσε ευχές πολλές και είπε πως είναι 1η του Σεπτέμβρη και στρέφουν σαν της Ινδίκτου την αρχή, προς το Θεό την κάθε αυγή. «Πνεύμα Κυρίου επ’ εμέ, ού είνεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, κηρύξαι ενιαυτόν  Κυρίου δεκτόν» (Λουκ. 4,18).
Καλό μήνα εύχομαι σε όλους και όλες κι ένα όμορφο Φθινόπωρο ας έρθει...
Με φως και αγάπη

© Nότα Κυμοθόη 2009Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Νότα Κυμοθόη