Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΓΥΡΕΥΟΝΤΑΣ" ΠΟΙΗΣΗ

                                                      φωτογραφία Νότα Κυμοθόη


 ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
"ΓΥΡΕΥΟΝΤΑΣ"
ΠΟΙΗΣΗ 

(από το βιβλίο μου ΔΙΨΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗ, εκδόσεις Διογένης 1992)

Πριν γνωρίσω την αλήθεια
με μύθους είχα πλάσει τον κόσμο
κι όταν μ΄ αγγίξανε του πλήθους οι αναστεναγμοί
την καρδιά μου ακούμπησα στον Άνθρωπο.

Παράξενα γλιστρούσαν οι μορφές...
Τραγούδια, μοιρολόγια, τρόπαια και θυσιαστήρια
ναοί κι αγάλματα, γραφές και εικόνες
θεοί και ημίθεοι, παραμύθια και μνήμες...
Κι εγώ ντύθηκα αναχωρητής
κρατώντας ένα κλαδί ελιάς στο χέρι
γυρεύοντας τα διωγμένα περιστέρια
για τον περιστερώνα της ειρήνης.

Αθήνα 1973

© Νότα Κυμοθόη



Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΑΞΙΕΣ" ΠΟΙΗΣΗ (Για μια ψυχούλα που έφυγε...)

φωτογραφία Νότα Κυμοθόη (ανήκει)

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
"ΑΞΙΕΣ"
ΠΟΙΗΣΗ
(Για μια ψυχούλα που έφυγε...)




Αξίες
Ποίηση Νότα Κυμοθόη

Αφιερωμένο στους Πανέλληνες!

Δε βρίσκονται όλες στις γραφές...
Βρίσκονται στα δεσμά αίματος
Στις ιστορίες του καθενός
Στα κρυφά και ταπεινά βλέμματα
Στα κουρασμένα χέρια που αγωνίζονται τίμια
Στα σώματα που αγρυπνούν στο καθήκον
Στο πάθος της προσφοράς
Στην αγκαλιά της αγάπης...
Στην άδολη φιλία...


Μέσα στα μάτια είναι των ανθρώπων
Που είδαν στον άλλον τον εαυτό τους
Κρύβονται πολλές αξίες...


Όπως αυτές,

οπού ο καλλιτέχνης λαξεύει μια πέτρα
Ζωγραφίζει σ' ένα μουσαμά
Σκαλίζει σ' ένα ξύλο...

Γράφει σε μια επιφάνεια
Σαν εκείνες, οπού ο συνθέτης δημιουργεί
Και δένει με μουσική τους ήχους
Και ζωντανεύει τις λέξεις και τους φθόγγους
Και γίνονται θαύμα...

Οι λέξεις οπού ήταν δεσμοί
Οι λέξεις οπού ήταν οικογένεια
Οι λέξεις οπού ήταν σύνδεσμοι
Οι λέξεις οπού δε σβήνονται από θάνατο
...

Υπάρχουν στους ήχους της γλώσσας
Αυτής, οπού στάζει νέκταρ
Έστω σε μια απλή "καλημέρα"
Όταν μέσα στην ερημιά του πλήθους

Συναντήσεις έναν συγγενή σου...
Συναντήσεις ένα παλιό γνώριμο πρόσωπο...
Ιερή στιγμή ανθρωπιάς
Να μπορείς να δεις τον άλλον κατάματα
Και ν' αντέξεις το βλέμμα του!

Όταν στην αυλή οπού μεγάλωσες
συναντάς αδερφό κι αισθάνεται αίμα σου
Όταν ο συγγενής στο συγγενή είναι άνθρωπος
Όταν ο γείτονας δεν γυρεύει τη θλίψη σου...
Εκεί, οπού ο συγχωριανός σου δε σε βλάπτει
Εκεί, οπού ο πατριώτης είναι φίλος
Εκεί, οπού οι άνθρωποι είναι Άνθρωποι...

Υπάρχουν αξίες οπού δε λέγονται
Μήτε διαγράφονται απ' το "εγώ"
και την όποια ανοησία κάποιων...
Το φιλότιμο, ας πούμε και η ευγνωμοσύνη
Για το χέρι εκείνο, οπού σ΄ανάθρεψε
Για το χέρι εκείνο, οπού σε βοήθησε
Για το χέρι εκείνο, οπού σε κράτησε
Για τον άνθρωπο οπού ήξερε να χαμογελάει
ως την ύστερη στιγμή της ζήσης του
για να μη αισθανθείς τον πόνο του...

(Νότα Κυμοθόη, 2/11/06, Κύπρος)

copyright:Nota Kimothoi

Νότα Κυμοθόη "Αξίες" Ποίηση© Νότα Κυμοθόη 


© Nότα Κυμοθόη 2009Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΘΗΣΕΙΟ" ΚΑΙ "ΤΗΣ ΕΛΑΤΕΙΑΣ"

                                                          φωτογραφία: Νότα Κυμοθόη

© Nότα Κυμοθόη 2009Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .


ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
"ΘΗΣΕΙΟ"
ΑΘΗΝΑ, ΕΛΛΑΔΑ!

"Αυτός ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!"


Ο ήλιος στην πόλη της Παλλάδος, απάνω στον αρχαίο τόπο σε κάνει να εννοείς ως κι αυτόν τον ατελείωτο ψίθυρο που μπορεί να έχουν οι αγριελιές με τα πεύκα και τα κυπαρίσσια και να ακούς ως και τις μυρτιές να λένε για τους περαστικούς στ΄ αθάνατα...Και πλάι σου, να περνάνε αρχοντικές γάτες της Πλάκας και να κατηφορίζουν στα στενά δρομάκια μαζί με τις κόρες από την άκρη της γης, που στέκουν για λίγο να θαυμάσουν το λευκό των κιόνων καθώς το αρχαίο μάρμαρο αστραπτοκοπά λουσμένο πλουσιοπάροχα στο φως...Αθήνα, με το μάτι λίγο λοξό ως πέρα στην Πάρνηθα με τις σκληρές όψεις του τσιμέντου ν΄αρμόζει σαν ακρίδα διψασμένη με κτίρια που αλλοιώνουν του ουρανού το οξυγόνο. Κι ανάμεσά τους χαμηλά οι άνθρωποι..."Αυτός ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας" όπως γράφει κι ο Ελύτης, οπού διαβάζει Ποίηση το καταχείμωνο πίνοντας τσίπουρο και κρασί σε καφενέδες αραχτός...Ψίθυροι, γέλια και μικρές φωνές από μικροπωλητές, σαν συλλαβές κρυφές, οπού πασχίζεις το 2015 να ξεχωρίσει τι εθνικότητα είναι...Και στη μέση του κόσμου ο κόσμος σου, αυτός ο μικρός, ο μέγας οπού απλώθηκε στον κόσμο όλο!..

Κι ένα μικρό ποίημα, που έγραψα το 2012... κι απλά θάθελα να το διαβάσετε όσοι κι όσες αγαπάτε τον ποιητικό λόγο...Γιατί η ποίηση είναι σαν τα πουλιά που φτερουγίζουν κι έρχονται στα κλαδιά της καρδιάς και λένε...ΚΑΛΗΜΕΡΑ!..Ναι λένε...ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!..


"ΤΗΣ ΕΛΑΤΕΙΑΣ"
Ποίηση 2012
Νότα Κυμοθόη
(αφιέρωμα στον πατέρα μου)

Μονάχα το φως με κρατούσε
σώμα ουράνιο γεμάτο θάρρος
ελαιώνες, αμπέλια κι ο Παρνασσός
πρόσωπα βαμμένα στον ορίζοντα
ευωδίασαν χώμα γης κι ανθούς
με ζωγραφιές σε στήθια τους ανέμους
βουνίσιο έμβλημα στα δάχτυλα
που έσφιξαν οδύνες σε ψυχές
δαγκωματιές φιλιών σε χείλια
νυχιές ερωτικές στο δέρμα
πνοές βουερές και πόθων επάνω
σε σχήματα ταπεινών μειδιαμάτων
σ' εκείνα τα χέρια με τιμή στο χρόνο
οι μικροί θεοί σε σγουρόμαλλη κόμη...
της Ελάτειας καρδιές... αγαπημένες...

Δεν έπαιζα τους ανθρώπους με τις λέξεις 
όταν βρήκα τον Αρχάγγελο της ρομφαίας
φρουρό στην καρδιά μου που ανέμιζε μόνη
γυμνή από αργύρια κι αγαπημένους συγγενείς 
έρημη από αγάπη συγγενών εξ αίματος
και συγγενής αγαπημένη φίλων συγχωριανών
όταν στον πόνο του θανάτου
το σώμα ως πλεούμενο σκάφος
καταμεσής Αυγούστου μεσοπέλαγα
ορατό σε πράξεις και λόγια έφευγε...
Εκεί, οπού λευκές φορεσιές σα λυγαριές
ξέγνεθαν τις φωνές στ' αφτιά
που έφταναν από κυμάτων ως...θόηηηηη
κι ένιωθα όλη τη μοναξιά όλων των καιρών
ως ομορφιά μοναδική του Παραδείσου
με όλο της το τίμημα...

Μόνο το φως με κρατούσε εκεί
Μόνο το φως θα με φέρει πάλι εκεί
στην ομορφιά των φίλων συγγενών
της Ελάτειας...

Νότα Κυμοθόη
copyright:Nota Kimothoi

© Νότα Κυμοθόη



© Nότα Κυμοθόη 2009Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2014





ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2014

Ένα καράβι στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα της Ελλάδας, φωταγωγήθηκε με γιορτινά λαμπιόνια σε χρώμα ελληνικό...Ένα καράβι γιομάτο όνειρα ελπίδας για ένα χρόνο που έρχεται να φέρει ευχές και χαρές και ομορφιά στων Ελλήνων τις καρδιές...
Ένα καράβι που σε άλλων τα μάτια φέρνει δάκρυα νοσταλγίας γι΄αγαπημένους που είναι μακριά και σε άλλων τα μάτια φέρνει δάκρυα χαρά για όσους ναυτικούς αυτή την περίοδο των γιορτών, επιστρέφουν στα σπίτια τους, κοντά σε αγαπημένα πρόσωπα...
Ένα καράβι που ελπίζουμε να φέρει πάλι στη χώρα Ελλάδα όλους εκείνους τους εφοπλιστές που έχουν φύγει μακριά...
Ένα καράβι που θα φέρει δώρα από τις αγορές όλου του πλανήτη...
Ένα καράβι οπού θα ταξιδεύει και θ΄αρμενίζει στις θάλασσες για να πηγαίνει τα ελληνικά προϊόντα σε όλου του κόσμου τα λιμάνια...
Ένα καράβι οπού συνάντησε κι η γοργόνα και ρώτησε:"ζει ο  βασιλιάς Αλέξανδρος;" Κι ο καπετάνιος του δίχως να φοβηθεί απάντησε: "ναι κυρά μου, ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει..."
Ένα καράβι που θυμίζει την...ηρωϊκή  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΡΑΧΜΗ που τρομοκρατεί όσους ακόμα τη σκέφτονται...


Ένα καράβι οπού θα φέρει στην Ελλάδα τουρίστες...ελπίζοντας να φέρει και δουλειές στων άνεργων τα χέρια και να πάρει όλη τη γρίνια, όλα τα παράπονα κι όλη την κακομοιριά των πονεμένων και να την πάει μακριά σε θάλασσες και να την αδειάσει, ώστε να καθαρίσει όλη των Ελλήνων η πλάση...
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΟΕΣ!!!
Καλά Χριστούγεννα σε όλους τους ανθρώπους!..
Με φως και αγάπη
Νότα Κυμοθόη
(εικόνες:ανήκουν)

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

ΑΥΤΟΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

ΑΥΤΟΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ



ΑΥΤΟΣ Ο ΗΛΙΟΣ
ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

Αυτός ο ήλιος προσπαθεί να ζεστάνει την παγωνιά οπού απλώθηκε στις καρδιές μας...Αυτό θα συμβεί, όταν κάποιοι/ες κατεβούν κάτω απ΄ το καλάμι που έχουν καβαλήσει κι έχουν κάνει ...άλογο και τρέχουν σαν κυνηγημένοι/ες εδώ κι εκεί...
Ο καθένας και η καθεμιά είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα, αλλά δεν παύει να είναι/είμαστε άνθρωποι! Αυτό μας ενώνει σε κοινωνίες κι επικοινωνίες οι οποίες γίνονται καλές κι όμορφες όταν αποδεχτούμε ο ένας τον άλλον και δεν επιθυμούμε να ράψουμε κανέναν και καμμιά κοστουμάκι ή ταγεράκι ντεμοντέ στα μέτρα μας. Η ζωή προχωράει και όλα έχουν πάρει το δρόμο τους και πραγματικά δεν κατανοώ γιατί κάποιοι/ες επιμένουν σε παλιές ενέργειες και συνήθειες και επιθυμούν να τις επιβάλλουν...
Το τι είναι ΘΕΟΣ οι άνθρωποι γνωρίζουν σήμερα...
Το τι είναι ΑΜΑΡΤΙΑ αν είναι...οι άνθρωποι πάλι γνωρίζουν...
Το τι είναι ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ κι αυτό οι άνθρωποι το γνωρίζουν και δεν διαφέρει από το ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΜΗΝΥΜΑ ΚΑΠΟΙΩΝ...ο καθένας έχει το δικό του αγγελάκι...
Το τι είναι ΔΟΓΜΑ κι αυτό οι άνθρωποι ξέρουν τι σημαίνει σήμερα...
Το τι είναι ΕΝΟΤΗΤΑ κι αυτό οι άνθρωποι το ξέρουν σήμερα...όπως ξέρουν την ΠΟΛΕΜΙΚΗ της μιας ΟΜΑΔΑΣ ενάντια στην άλλη για να επικρατήσουν...
Κατηγορούν οι μεν του δε για να μη χάσουν τους...πιστούς της θρησκευτικής τους ομάδας...
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑΜΕ με τις λευκές και μαύρες αδελφότητες αλλά και τις ...γκρίζες...
ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ κι ο κόσμος βαδίζει στο 2015 με καθαρές αντιλήψεις...
ΠΑΨΤΕ ΝΑ ΣΠΕΡΝΕΤΕ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ...ΚΑΝΕΙΣ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΑ!..
Αλλά κι ουδείς τέλειος μέσα στα κόμματα που κι αυτά έχουν σχέση με τις θρησκείες...οι οποίες πάνε μαζί με την όποια εξουσία...
Το παλιό σύστημα όλο καταρρέει...
Ας υποδεχτούμε το Νέο που έρχεται και οικοδομείται σε όλη την γη...
Με φως και αγάπη
Νότα Κυμοθόη

© Νότα Κυμοθόη 

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ Ερώ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ Βιβλίο

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
Ερώ
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ
Βιβλίο
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΩΛΚΟΣ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ και ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ:
ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ



Νότα Κυμοθόη Ερώ Ποίηση© Νότα Κυμοθόη

kimothoinota@gmail.com

Το βιβλίο μου αυτό έχει πάρει πολλές κριτικές από σπουδαίους Έλληνες των γραμμάτων, της τέχνης αλλά και απλούς αναγνώστες...Παρουσιάστηκε στη Στοά του Βιβλίου το 1999, όταν εκδόθηκε...Περιλαμβάνει 7 ενότητες:
1. ΕΣΥ ΚΑΙ ΕΓΩ με 19 υποενότητες Ποίησης
2. Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΟΥ με 6 υποενότητες Ποίησης
3. ΟΙ ΑΛΛΟΙ με 6 υποενότητες Ποίησης
4. ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ με 2 υποενότητες Ποίησης
5. ΟΙ ΦΟΒΟΙ με 7 υποενότητες Ποίησης
6. ΤΟ ΟΡΑΜΑ με 9 υποενότητες Ποίησης
7. ΤΟ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ με 6 υποενότητες Ποίησης

(Δείγμα γραφής από το Ερώ Νότα Κυμοθόη Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση περιλαμβάνεται στο διαδίκτυο σε διάφορα ιστολόγια)


Το εξώφυλλο του βιβλίου κοσμεί έργο δικό μου με μολύβια σε χαρτί

Το βιβλίο έχω αποσύρει από την κυκλοφορία, παίρνοντας όλα τα δικαιώματα από τον εκδότη, γιατί υπήρξε παράνομη πράξη κυκλοφορίας από μέρος του, δίχως να έχω λάβει γνώση. 
Για όποια ενημέρωση σχετικά με το βιβλίο, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου.
Ευχαριστώ για την κατανόηση
(τελευταία ενημέρωση 7/12/14)

Εξώφυλλο:  Νότα Κυμοθόη
Σχέδιο με χρωματιστά μολύβια σε χαρτί
copyright:Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη ΕΡΩ Ποίηση© Νότα Κυμοθόη 


© Nότα Κυμοθόη 2009Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2014

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ: ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

Οδυσσέας Ελύτης και η εποχή μας:


Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2012


Αναλογιζόμενη τους Ποιητές και μελετώντας το λόγο τους κλείνω ταπεινά το γόνυ στη σκέψη τους καθώς περπατώ ανάμεσα σε ανθρώπους οπού έχουν την ίδια αγωνία και τους ίδιους φόβους.
Θυμάμαι τότε που ήμουν έφηβη σε μια εποχή δύσκολη στην Ελλάδα, όπου δεν υπήρχε τόσο καθαρότητα γύρω, μήτε τόσο μεγάλη ελευθερία γνώσης και συζητώντας σήμερα με εφήβους, διαπιστώνω πως έχουν παρόμοια συναισθήματα με όσα είχα κάποτε κι εγώ, σε μια άλλη εποχή...

Με αγάπη για τα παιδιά της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά και όλου του κόσμου, οπού θέλουν να δουν το σημερινό κόσμο με άλλα μάτια καταθέτω πιο κάτω μια προσωπική μου εμπειρία με αφορμή την Ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη.

Ο καθένας επιλέγει τρόπους και μέσα στήριξης, αλλά και προτύπων για να υπάρξει... Αλλά, πως μπορεί σήμερα το 2012 ο νέος να σταθεί σε "σκοτεινές" απόψεις άλλων εποχών και να έχει παρωπίδες ως βόδι σε ζυγό όπως μια άλλη εποχή που οι άνθρωποι όργωναν τα χωράφια τους και πέρα από αυτό δε γνώριζαν τίποτ' άλλο;

Ο καθένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα διότι ακόμα και για όσους είναι φανατικοί "χριστιανοί" ας κρατάμε μια σκέψη πως..."ακόμα κι ο Θεός δεν καταπιέζει τον άνθρωπο αλλά του παρέχει πλήρη ελευθερία", κι αν κάποιοι "ρασοφόροι" επιμένουν φανατικά να εγκλωβίζουν με φοβίες τους νέους, αλλά και το ποίμνιό τους, για να κρατάνε το "δεσποτικό τους μπαστούνι" σε μια επίγεια εξουσία επάνω στη γη προσπαθώντας να έχουν την εξουσία του Θεού στα χέρια τους με όλα τα όσα κέρδη απομυζούν, "ας αναλογιστούν τα λάθη στο Βυζάντιο", κι ας αγκαλιάσουν πραγματικά τον κόσμο με αγάπη κι όχι διακρίσεις... Ας γίνουν οι ίδιοι πραγματικοί φανοστάτες
κι όχι "δυνάστες" και διευθυντές μέσα στο ναό του Θεού και διψομανείς με τα ΜΜΕ  να τρέχουν από κανάλι σε κανάλι κι από εκπομπή σε εκπομπή...και να έχουν γεμίσει το internet με τόσο φανατισμό...

Καταθέτω εδώ μια ανάρτησή μου σε άλλη ιστοσελίδα σχετικά με την Ποίηση και ας βγάλει ο καθένας τα δικά του  συμπεράσματα... Γιατί...οι Ποιητές καταθέτουν τις απόψεις τους και δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν... από απειλές όσων με φανατισμό σπέρνουν φόβο!..

Υ.Γ.

Χαιρετίσματα σε φίλες/ους της Ποίησης και του χρωστήρα όπου κι αν είναι αυτή την εποχή...να περνάνε καλά και να δημιουργούν.
Με αγάπη και φως, Νότα Κυμοθόη


Για το Άξιον Εστί του Οδ. Ελύτη

 Νότα Κυμοθόη το 2011

ΓΙΑ ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ ΟΔ. ΕΛΥΤΗ
Και τον τρόπο που επηρέασε το έργο μου
Με αφορμή το έτος Οδυσσέα Ελύτη
Περίληψη: (Από ομιλίες μου σε συναντήσεις φίλων της Ποίησης  1978-79, Αθήνα κι εξωτερικό
με αφορμή την 10η ΕΚΔΟΣΗ του βιβλίου αυτού, από τις εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ, με μια ΛΙΘΟΓΡΑΦΙΑ του ζωγράφου Γιάννη Μόραλη και κόσμημα εξωφύλλου από το ζωγράφο Γιάννη Τσαρούχη, του οποίου ευτύχησα να ήμουν μαθήτρια).

{Το "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ" του Ο. Ελύτη,  ένα από τα αγαπημένα μου ποιητικά βιβλία, ηχεί για μένα μυστικά κι επίμονα ο ήχος των λέξεών του και με ενέπνευσε και ζωγράφισα 65 έργα, ελαιογραφίες σε μουσαμά, που παρουσιάστηκαν σε ατομική έκθεσή μου στην Αθήνα το 1992 στην Πνευματική Εστία τότε του Τάκη Τρανούλη, στην Αγία Παρασκευή και σε ομαδική έκθεση κάποια έργα μου στην Ευρώπη 1995 και στην Ελλάδα αργότερα}


Το βιβλίο ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ περιλαμβάνει 3 ΜΕΡΗ.
α) Η ΓΕΝΕΣΙΣ
β) ΤΑ ΠΑΘΗ
γ) ΤΟ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ

Αυτό οπού άφησε σε μένα η Ποίηση του και η μελέτη της ποιητικής δεξιότητας και τεχνικής στη λογοτεχνική έκφραση του Οδυσσέα Ελύτη σε αυτό το βιβλίο του, ήταν η γνώση για τα εξής μέρη της ύπαρξής μας: Ζωή-θάνατος-χάρις κι αυτό μέσα από:

α) Η ΓΕΝΕΣΙΣ=ΖΩΗ
β)ΤΑ ΠΑΘΗ= ΘΑΝΑΤΟΣ
γ)ΤΟ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ=ΧΑΡΙΣ

Ξεκινά ο Οδυσσέας Ελύτης με το εξής:

"Πλεονάκις επολέμησάν με εκ νεότητός μου,
και γαρ ουκ ηδυνήθησάν μοι."
       ΨΑΛΜΟΣ ΡΚΗ'

Παρατηρούμε δηλαδή το εξής:
 Ένας ψαλμός του Δαυίδ, που φανερώνει μια κρυφή πτυχή

του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του Ο.Ελύτη.
Επειδή είχα την τύχη, να τον γνωρίζω από κοντά και πολλές
φορές είχαμε συζητήσει για διάφορα θέματα της ποιητικής 
τέχνης, γνωρίζω πως ήταν βαθιά θρησκευόμενο άτομο.
Υπήρξε ένας σταθμός, οπού στάλαξε στην ψυχή μου ομορφιά,
αλλά και με έκανε να συνειδητοποιήσω την καταγωγή μου.
Στοίχειωσε μέσα μου το φως της χώρας μου και τοποθέτησε
στην ψυχή μου το δικό του στίγμα, που πάντα με ακολουθούσε
όπου κι αν ταξίδεψα.

 Γράφει: "Ήταν ο ήλιος με τον άξονά του μέσα μου
πολυάχτιδος όλος που κυλούσε Και
αυτός αλήθεια που ήμουνα Ο πολλούς αιώνες πριν
Ο ακόμη χλωρός μες στη φωτιά Ο άκοπος απ' τον ουρανό..."

Ο ήλιος της Ελλάδας, το κάθετο φως του, οπού φώτιζε το κάθε τι
κι αστραπτοκοπούσε. Αυτό, οπού ζωγραφίζαμε τότε με τον Γ. Τσαρούχη
μέσα σε όλες τις διαστάσεις και σε όλο το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ είναι μια
δοξολογία. Ήταν μια αστραπή, ένας κεραυνός εν αιθρία για να συμβεί
η αφύπνιση στο δικό μου άξονα...

"Ίδια η μνήμη γινόμενη παρόν
τη φωνή πήρε των δέντρων, των κυμάτων..."

Με χάραξε ο Ο. Ελύτης  και ζωγράφιζα την Ποίησή του!..
Με έκανε να θυμηθώ...με οδήγησε να βρω το μονοπάτι μου
και να κατανοήσω το ..."αυτός αλήθεια που ήμουνα Ο πολλούς
αιώνες πριν..." κι έγινα δημιουργός προσωπικών έργων
μέσα από Έργα Ζωγραφικής μου που δημιούργησα, μέσα από
τόπους οπού πήγα, μέσα από άτομα που συνάντησα, μέσα
από την Ποίησή μου με βιβλία που έγραψα...
Γιατί ως ΨΥΧΗ οπού είμαι ΘΥΜΑΜΑΙ...

" στεριές μεγάλες που ένιωσα
να μυρίζουνε χώμα όπως η νόηση"

Η Στερεά Ελλάδα, η γη οπού μεγάλωσα. Η γη οπού με γέννησε,
ο τόπος οπού έπαιξα, έτρεξα, έπιασα στα χέρια μου. Η γη οπού
με έθρεψε...κι εκεί ήταν τα γονικά μου, οπού πάντα μύριζαν χώμα
κι αυτό ήταν το χώμα της γνώσης. Η χοϊκή μου μάνα, ο χοϊκός μου
πατέρας, η στεριά μου!..Κι έγινε σημάδι που με καθοδήγησε αυτή
η γη. Ναι, ήταν το δικό μου βουνό, ο αγαπημένος μου Παρνασσός!

                                       ( φωτογραφία Παρνασσός από τη Νότα Κυμοθόη)


"Αρετή με τις τέσσερις ορθές γωνίες..."

Αυτή οπού δεν επιβάλλεται!..Γιατί εμπεριέχει αξίες οπού
δεν μπορεί κανένας νομοθέτης να νομοθετήσει.
Η αγάπη για τον τόπο καταγωγής, η εικόνα που με σημάδεψε

"ένα σημείο μοναχά, ένα σημείο"

κι ήταν η όψη της αγάπης στα πρόσωπα τα γνώριμα
ο τρόπος, το χαμόγελο, η καλοσύνη, η εγκάρδια χαρά...
η αντοχή, η υπομονή, η καρτερία, η συγχώρεση...
Ναι, ήταν η ΑΓΑΠΗ και ο δρόμος που είναι μόνο ΕΝΑΣ
μία σκάλα και είναι μέσα σε αυτό οπού είναι πάνω στη γη

"ΑΥΤΟΣ
ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!.."

Κι επειδή συλλογιζόμουν όλ' αυτά τα τόσο ωραία του κόσμου γύρω
γύρεψα να τον γνωρίσω
ξεκινώντας από της αυλής μου τα δέντρα...
που σύχναζαν τα τζιτζίκια κι εκείνα τα λιόδεντρα
οπού περνούσε από μέσα τους όλο το φως...
Γιατί...

"...το δέντρο μονάχο του
χωρίς κοπάδι
για να το κάνεις φίλο σου
και να γνωρίζεις τ' ακριβό του όνομα
...και πλατύς επάνου ο ουρανός
για να διαβάζεις μόνος σου την απεραντοσύνη"

Έτσι πήρα το μονοπάτι μου μόνη 
από κάτω ταπεινά για να φτάσω εκεί επάνω
οπού με έλκει ένα φως ουράνιο
σαν αυτό οπού έλκονται τα κλαδιά και φύλλα των δέντρων...

"Οι κρυφές συλλαβές όπου πάσχιζα την ταυτότητά μου ν' αρθρώσω"

Κρατώντας εκείνα τα πρώτα φωνήεντα από γνώση
που μου έδωσαν τα γονικά μου και η καλή μου η γιαγιά
κι όλα όσα οι δάσκαλοί μου με γραφή κι ανάγνωση
μου έμαθαν...μια τόσο ασήμαντη και πάσχιζα στο χαρτί
με χρώματα και μολύβια, μέσα σ' ευωδιές άνοιξης
σε μια γη Λοκρών ( φωτ.3, άποψη από Ελάτεια), 
οπού τόσο αγάπησα κι αγαπώ!..
Και μέσα στα μικρά και μεγάλα σπίτια είδα καθαρά
εκείνες τις γερόντισσες στις φωτογραφίες
να περνάνε στον αέρα δίχως να μου μιλάνε
κι εκείνους τους άντρες με τα μεγάλα μουστάκια
κι όλο μορφές αντικριστά σε τοίχους από προγόνους
κι έψαχνα στ'  αλήθεια εμένα, αυτή οπού ήμουνα εκεί
ανάμεσά τους κι επάνω στη γη τόσο, μα τόσο χλωρή
κι έγινα η όψη του Ήλιου, που κάθε πρωί με χάραζε
καθώς τα κοκόρια της αυλής μου με ξύπναγαν...

"ΑΥΤΟΣ εγώ λοιπόν
και ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!"

Μέσα στο δικό μου άστρο οπού με οδήγησε εδώ
για να σαρκωθώ σε αυτόν τον τραχύ δρόμο
μέσα από την εξουσία και τον κλήρο της γενιάς μου
στα χώματα οπού ωριμάζουν καρποί ευωδιαστοί
και γνώρισα αμίλητη μέσα στη φωτιά και στον πόνο
την οργή, το θυμό, την πίκρα, τον πόνο, τη μοναξιά

"Βλέπεις, είπε, είναι οι Άλλοι
και δε γίνεται Αυτοί χωρίς Εσένα
και δε γίνεται μ' Αυτούς χωρίς, Εσύ
Βλέπεις, είπε, είναι οι Άλλοι
και ανάγκη πάσα να τους αντικρίσεις
η μορφή σου αν θέλεις ανεξάλειπτη να ΄ναι
και να μείνει αυτή..."

Τηρώντας τις ΑΡΕΤΕΣ όλες και την ΠΙΣΤΗ άσβεστη
σκέπασα χώμα όλες τις άσχημες μνήμες
κι εκεί χλόϊσε η μνήμη οπού έγινε δημιουργία
κι αυτή οπού με κράτησε στις πλάτες της
και εισέρχομαι εδώ με κάποια αξιοπρέπεια
γιατί...

"Αν αλήθεια κρατήσεις και τους αντικρίσεις, είπε,
η ζωή σου θ' αποκτήσει αιχμή και θα οδηγήσεις, είπε
                                     Ο καθείς και τα όπλα του, είπε
Και αυτός αλήθεια που ήμουνα Ο πολλούς αιώνες πριν
Ο ακόμα χλωρός μες στη φωτιά Ο άκοπος απ' τον ουρανό
                                     Πέρασε μέσα μου Έγινε
                                      αυτός που είμαι..."
Για μένα ...ΠΡΩΤΑ ο ΘΕΟΣ
(Αρετή-Πνεύμα-Φως)
κι ύστερα όλοι κι όλα ακολουθούν!
Νότα Κυμοθόη, Ιανουάριος 2011, Αθήνα
copyright:Nota Kimothoi