Νότα Κυμοθόη "Επιστολή στο Θεό της Αγάπης"

Νότα Κυμοθόη "Επιστολή στο Θεό της Αγάπης"

Άκουσα να λένε στόματα χριστιανών που κηρύττουν το Λόγο του Θεού, πως ο Θεός δεν ακούει όσους δεν τον πιστεύουν. Πλάι μου ήταν γονείς με παιδιά από άλλες χώρες που λάτρευαν το Θεό διαφορετικά και με άλλο όνομα. Ο Θεός ο δικός μου, είπε το ένα παιδάκι λέγεται Βούδας, ο δικός μου λέγεται Αλλάχ είπε το άλλο, ο δικός μου λέγεται Κρίσνα είπε το άλλο, ο δικός μου λέγεται Ζευς είπε ένα Ελληνόπουλο και ο δικός μου λέγεται Χριστός, είπε το άλλο παιδάκι πλάι μου...Τα παιδιά, είναι αθώα και δεν κατανοούν των ηλικιωμένων τα λόγια, αλλά τα παιδιά γυρεύουν "Αγάπη" για να πορευτούν στο δρόμο της ανάπτυξής τους. Δίχως "Αγάπη" κανένα παιδί δεν μεγαλώνει σωστά...Έτσι, το χθεσινό πρωινό, αποφασίσαμε να γράψουμε μαζί με τα παιδιά μια επιστολή στο Θεό της Αγάπης, αλλά τα παιδιά είχαν όλα ένα μεγάλο πρόβλημα που το εξέφρασαν σαν μια μεγάλη απορία : "ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ;"

Αποφασίσαμε, να γράψουν την επιστολή αυτή στο Θεό με τη μεγάλη αγκαλιά για όλους, δίχως διαχωρισμούς για τους τρόπους λατρείας του. Αποφασίσαμε να ονομάσουμε το Θεό με ένα ίδιο όνομα κι αυτό που μας έκανε όλους χαρούμενους ήταν το όνομα "ΑΓΑΠΗ" και τα παιδιά μαζί με τις μανάδες τους χαμογέλασαν ευχαριστημένα...

Ο Θεός που τον λέμε "ΑΓΑΠΗ" δεν διαχωρίζει κανένα παιδί, γιατί όλα τα παιδιά είναι δικά του παιδιά, γιατί ο Θεός που τον λένε "ΑΓΑΠΗ" προσφέρει σε όλους  ΧΑΡΑ!!!

...

Νότα Κυμοθόη "Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ"

Νότα Κυμοθόη "Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ"

Ημέρες Πολυτεχνείου και ιερής μνήμης 1973, για την λαϊκή-μαζική εξέγερση εναντίον της χρστιανοθρησκευτικοστρατιωτικής Χούντας των Συνταγματαρχών. Μια εξέγερση εναντίον του φασισμού. Κορυφώθηκε η εξέγερση στην Ελλάδα εκείνης της εποχής ως μια μαζική λαϊκή αντίδραση των Ελλήνων κι Ελληνίδων εκφράζοντας την αντίθεσή τους στη Χούντα μέσα από τους χώρους των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας. Με κύριο σύνθημα ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ οι φοιτητές και οι σπουδαστές συσπειρώθηκαν το 1973 μαζί με τα εργατικά σωματεία για να αλλάξουν το χουντικό καθεστώς της πατρίδας μας που σκίαζε τη χώρα από το 1967. Τα αιματηρά επεισόδια εκείνης της εποχής, κορυφώθηκαν στο χώρο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου ή Πολυτεχνείο, όπως εν συντομία ονομάζεται. Τα αρματοφόρα τάνκς, οι στρατιωτικές δυνάμεις που κατέβασε το χουντικό καθεστώς μαζί με αστυνομικές δυνάμεις αλλά και ελεύθερους σκοπευτές περικύκλωσαν το Πολυτεχνείο. Η οδός 3ης Σεπτεμβρίου (οδός Πατησίων, όπως λέγεται) έγινε πεδίο μάχης, οπλισμένων στρατιωτών με κανονιοφόρα τάνκς εναντίον των άοπλων σπουδαστών και του άοπλου λαού που είχε συγκεντρωθεί μέσα στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο της Αθήνας.

Στις 17 Νοεμβρίου 1973 το τάνκ εισέβαλε μαζί με τους οπλισμένους στρατιώτες κι αστυνομικούς με σιδερογροθιές, τσακίζοντας την κύρια είσοδο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, πάνω στην οποία είχαν σκαρφαλώσει παιδιά με συνθήματα κατά της Χούντας. 

Στην είσοδο σήμερα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, δεξιά η τσακισμένη καγκελόπορτα και πλάι της το "ηρώο των αθώων νεκρών". 

"Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ" προς το καλύτερο και η σπουδάζουσα νεολαία του 1973 αυτό κατάφερε, να νικήσει το φασισμό και να επαναφέρει τη Δημοκρατία στην Ελλάδα...

Ελπίζω εκείνα τα παιδιά των ΛΟΚ, της ΕΣΑ, των ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ και των άλλων σωμάτων εθνικής ασφαλείας που με φασισμό υπηρετούσαν εκείνη την εποχή, να έχουν μετανιώσει για το "φανατισμό" τους, να σκοτώνουν και να βασανίζουν. Εύχομαι να μη υπάρχουν "νοσταλγοί" ακροδεξιών και φασιστικών νοοτροπιών που επιθυμούν ν΄αναβιώσουν νεοναζιστικά μορφώματα, διαστρεβλώνοντας την ιστορική αλήθεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, διαδίδοντας ιστορίες μίσους...

Καταθέτοντας στεφάνια με κόκκινα γαρύφαλλα ή με ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο χέρι για την ιερή μνήμη της ημέρας, έφταναν ως χτες στο Πολυτεχνείο, άνθρωποι κάθε ηλικίας για να τιμήσουν τους νεκρούς αλλά και τη σπουδάζουσα νεολαία. 

Το ιστορικό Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ιδρύθηκε το 1837 κι από αυτό έχουν αποφοιτήσει σπουδαίοι άνθρωποι κι είναι ξακουστό παγκοσμίως. Αλλά, η σημερινή εικόνα, αμαυρώνει τον αγώνα της εξέγερσης του 1973. Ίσως, γιατί οι εξεγέρσεις σήμερα εξυπηρετούν άλλα θέματα, καθώς μέσα στην κερδισμένη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ έκφρασης, δεν υπάρχει όριο "σεβασμού" στα κτήρια. 

Ο επισκέπτης στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο της Αθήνας, αντικρίζει εικόνες καταστροφής, συνειδητοποιώντας το μεγάλο πρόβλημα των "μπαχαλάκιδων" που καταπατούν την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ που κερδήθηκε με αγώνες και με αίμα.

Στο εσωτερικό μιας αίθουσας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, οι τοίχοι διηγούνται ιστορίες, αλλά η καταστροφή είναι εμφανής...

Η μάχη των κομμάτων, ο αφισσοπόλεμος, τα συνθήματα και οι συνδικαλιστές στο φρικιαστικό θέαμα που καταγράφει την καταστροφή μετά το 1973 με κάθε μορφή έκφρασης.

Ο θεατής αντικρίζει μια εμφανή καταστροφή σε ένα ιστορικό κτήριο και ένα επίπεδο χαμερεπές δίχως καμιά ΠΑΙΔΕΙΑ από όσους έχουν ΨΩΜΙ και σπουδάζουν σε αυτό το κτήριο το οποίο συνεχώς με "φασισμό" καταστρέφουν

Ο επισκέπτης κάθε ηλικίας σε αυτούς τους χώρους, αντικρίζει παντού μια συνεχή καταστροφή, η οποία δεν ΤΙΜΑ τους αγώνες των φοιτητών, μήτε τη σπουδάζουσα νεολαία του 2018, η οποία ονειρεύεται κι αυτή ν΄αλλάξει τον κόσμο. Ίσως θα πρέπει ν΄αποφασίσει ν΄αλλάξει την αισθητική αντίληψη για την εμφάνιση του χώρου στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Τα συνθήματα στους τοίχους μέσα στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο φανερώνουν το ΜΠΑΧΑΛΟ σε ένα ιστορικό εκπαιδευτικό ίδρυμα, για το οποίο είναι καιρός να το προστατέψει η ελληνική πολιτεία, αλλά και οι ίδιοι οι φοιτητές και ίσως και οι καθηγητές που διδάσκουν σε αυτούς τους χώρους...

Η αισθητική του ιστορικού κτηρίου φανερώνει μια επιθετική καταστροφή των όσων με "φανατισμό" αφήνουν την "κουτσουλιά" τους πάνω σε τοίχους, νομίζοντας οι "αφελείς" πως έτσι κάνουν αγώνα εναντίον του φασισμού.

Αν η περιουσία του ελληνικού λαού, για την οποία πληρώνουμε όλοι φόρους, δεν διασφαλιστεί και με τι βοήθεια από τα σημερινά παιδιά, τα οποία, έχουν ιερή υποχρέωση να διατηρήσουν τους χώρους στους οποίους βρίσκονται για σπουδές ΚΑΘΑΡΟΥΣ που σκοπεύουν να πάνε το όνειρό τους στο μέλλον;

Κι εδώ επάνω, καταστροφή, με σημάδια σε περιουσία που δεν τους ανήκει...σε μια στήλη όπού...

Με μίσος απωθημένων καταστρέφουν χρησιμοποιώντας το χρώμα, που ίσως κανείς δεν τους δίδαξε, πως μπορούν με αυτό σε άλλες επιφάνειες να δημιουργήσουν ωραίες εικόνες. Αλλά ο καθένας εκφράζει, αυτό οπού έχει μέσα του κι εδώ ακριβώς φανερώνεται το μεγάλο δράμα των ανθρωπίνων ψυχών, αυτής της ρευστής εποχής, όπου Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ!

Αυτό είναι το όραμα κάθε νέου σπουδαστή, τα δικά του οράματα, για έναν καλύτερο κόσμο!

Έναν κόσμο, όπου οι σπουδαστές στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, θα είναι υπερήφανοι στο μέλλον, για τις σπουδές τους σε αυτό το εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ελλάδας, με τη σπουδαία φήμη του παγκοσμίως, ως ένα καταξιωμένο Πανεπιστήμιο, το καλύτερο της χώρας.

Όσο για εκείνους που μπορεί και να έχουν διαφορετική άποψη, είναι πάντα η μειονότητα της καταστροφικής μανίας, που ετοιμάζονται σε κάθε επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, να καταστρέφουν και να βάζουν φωτιές καίγοντας σημαίες, αντικείμενα μνήμης και σύμβολα χωρών, θέλοντας να κάψουν τις ίδιες τους τις υπάρξεις φανερά, φανερώνοντας το μεγάλο τους πρόβλημα, προς απορία των λογικών ανθρώπων.

Ο φανατισμός αυτών των ανθρώπων μοιάζει κάθε φορά σαν κινηματογραφική ταινία τρόμου, σκηνοθετημένη, από μασκοφόρους μπαχαλάκιδες που είναι καιρός να φωτιστεί  ο νους τους και Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ και για τους ίδιους με άλλους τρόπους. Εύχομαι τα καλύτερα...

Το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο! Το αρχαιότερο τεχνολογικό ίδρυμα της Ελλάδας το οποίο με τα εκπαιδευτικά του τμήματα σπουδών συνεισφέρει επιστημονικά,  τεχνικά, οικονομικά και με κοινωνικές δομές στην όλη ανάπτυξη της χώρας μας. Από αυτό αποφοιτούν: Αρχιτέκτονες Μηχανικοί, Πολιτικοί Μηχανικοί, Μηχανολόγοι Μηχανικοί, Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί και Μηχανικοί Υπολογιστών, Χημικοί Μηχανικοί, Ναυπηγοί Μηχανολόγοι Μηχανικοί, Αγρονόμοι και Τοπογράφοι Μηχανικοί, Μηχανικοί Μεταλλείων -Μεταλλουργοί, Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών.

Το ιστορικό κτηριακό συγκρότημα είναι καιρός να ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΕΙ και να καθαριστεί από όλες τις καταστροφικές αναρτήσεις στους τοίχους του και να λάμψει με την αίγλη του παγκοσμίως, όπως του πρέπει. 

Ευελπιστώντας και στην ευαισθησία του Πρωθυπουργού αυτής της χώρας Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος αποφοίτησε από αυτό. Ο εορτασμός του 3ήμερου έφερε στο χώρο πολλούς ανθρώπους, από διάφορες χώρες, που τίμησαν την εξέγερση των σπουδαστών κατά του φασισμού!

(οι εικόνες είναι φωτογραφίες της Νότας Κυμοθόη© Νότα Κυμοθόη)

Νότα Κυμοθόη "Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ" © Νότα Κυμοθόη

"Οι καρέκλες" του Ευγένιου Ιονέσκο στον Υμηττό:Γράφει η Νότα Κυμοθόη

"Οι καρέκλες" του Ευγένιου Ιονέσκο στον Υμηττό
Γράφει η Νότα Κυμοθόη*

Ο Υμηττός έχει μια μεγάλη παράδοση στον Πολιτισμό κι εκλεκτούς κατοίκους δημιουργούς Πολιτισμού σε όλα τα είδη Τέχνης, αλλά κι εκλεκτό φιλότεχνο κοινό. Ο Πολιτισμός, δρα στο Δήμο Δάφνης-Υμηττού και μια από αυτές τις πολλές δράσεις του, ήταν κι αυτή η αποψινή παράσταση στον Φ.Ο.Υ.

Ο Δήμαρχος της πόλης του Δήμου Δάφνης- Υμηττού Μιχάλης Σταυριανουδάκης υπηρετεί το Δήμο με σπουδαία έργα όλα αυτά τα χρόνια και είναι κοντά στους δημότες με ποικίλες δράσεις και μέσα από τον Πολιτισμό, με μια σειρά σπουδαίων θεατρικών παραστάσεων στον Φ.Ο.Υ. 

Δηλαδή τον Φιλοπρόοδο Όμιλο Υμηττού, στου οποίου την κατάμεστη αίθουσα είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε την σπουδαία θεατρική παράσταση "Οι καρέκλες" του παγκοσμίως γνωστού θεατρικού συγγραφέα Ευγένιου Ιονέσκο. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Διάρκεια: 85΄

Συγγραφέας: Ευγένιος Ιονέσκο

Μετάφραση: Ελένη Παπαχριστοπούλου

Σκηνοθέτης: Ζαν – Πωλ Ντενιζόν

Σκηνικά: Μπέτυ Λυρίτη

Κοστούμια: Μπέτυ Λυρίτη

Φωτισμοί: Παναγιώτης Μαζαράκης

Ερμηνεύουν: (Με σειρά εμφάνισης) Γέρος: Γιάννης Σταματίου, Γριά: Ελένη Παπαχριστοπούλου

Ο Γιάννης Σταματίου και η Ελένη Παπαχριστοπούλου καταχειροκροτήθηκαν από το κοινό και όλοι έλεγαν "μπράβο, μπράβο, μπράβο"...Μια τέλεια ερμηνεία, από τους δυο θεατράνθρωπους με την άρτια υποκριτική τους και το άφθαστο ταλέντο τους, που επί συνεχή 85΄μας ενθουσίασαν με την υποδειγματική τους υποκριτική μαεστρία! 

Ένα αριστούργημα υποκριτικής τέχνης, που αξίζει να το δείτε και στο θέατρό του ΕΚΣΤΑΝ στα Πατήσια, για όσους δεν το έχουν δει...Στον Φ.Ο.Υ έπαιξαν με άνεση, δίνοντας μια παράσταση δυναμική που νομίζω είναι η καλύτερη αυτής της εποχής. Ίσως, γιατί τα συναισθήματα που κατόρθωσαν να βγάλουν με την υποκριτική τους τέχνη, ακούμπησαν τον συναισθηματικό κόσμο όλων των ηλικιών από τους θεατές που παρακολουθούσαν.

Οι κωμικές εκφράσεις του υπερήλικου ζευγαριού, η τρυφερότητα, η αγάπη και η μεγάλη τους προσπάθεια να καταφέρουν να επιβιώσουν σ΄έναν κόσμο που δεν μπορούν να κατανοήσουν και η μεγάλη τους προσπάθεια να βρουν δύναμη και στήριγμα ο ένας από τον άλλον, συγκινεί και μεταφέρει πολλά σπουδαία νοήματα, για την ανθρώπινη μοίρα. Αλλά και διαχρονικά πολιτικά νοήματα της σχέσης ανθρώπων κι εξουσίας μιας χώρας.

Οι θεατράνθρωποι Γιάννης Σταματίου κι Ελένη Παπαχριστοπούλου, επί σκηνής!!!

*Η Νότα Κυμοθόη είναι Λογοτέχνης και Ζωγράφος

(οι φωτογραφίες είναι λήψη της Νότας Κυμοθόη, 5 Νοεμβρίου 2018, Υμηττός)

Νότα Κυμοθόη "Οι καρέκελς του Ευγένιου Ιονέσκο στον Υμηττό" © Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Οι αρχαίοι Λοκροί και σημερινοί... αρχαιοκάπηλοι"

Νότα Κυμοθόη "Οι αρχαίοι Λοκροί και οι σημερινοί...αρχαιοκάπηλοι"

          

Ο νομός Φθιώτιδας, στον οποίο ανήκουν πολλές αρχαίες τοποθεσίες, με μέγιστη αρχαιολογική ιστορία, αφού η περιοχή κατοικήθηκε μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα και της Πύρας, στις οποίες αφού έχουν περάσει οι αρχαιοκάπηλοι, μετά πάει και η...αρχαιολογική για να επιβεβαιώσει το συμβάν. Πολλά χρόνια η περιοχή έχει γίνει τόπος και χώρος παράνομων ανασκαφών και δεν είναι τυχαίο, αφού δεν αποτελεί κοινό μυστικό κάποιων, παρά φανερών συζητήσεων σε καφενεία και δημόσιους χώρους σε πόλεις , κωμοπόλεις και χωριά όλου του νομού Φθιώτιδας. Φυσικά και υπάρχουν αρχαιολόγοι στην περιοχή αρκετά αξιόλογοι, όπως πολύ αξιόλογοι είναι και οι άνθρωποι στην περιοχή που πράγματι ενδιαφέρονται για την ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας.

Το γεγονός πως με μηχανάκια ανιχνευτικά μετάλλων ψάχνουν τις γύρω περιοχές, μέσα σε χωράφια, σε κτήματα, πάνω σε λόφους και βουνά, δεν είναι τυχαίο. Κι αφού βρουν τα χρυσά αντικείμενα ή κάποια μικρά αγαλματάκια που μπορούν εύκολα να διακινηθούν, δεν μιλάει κανείς, εκτός κι αν τους πιάσει κάποιος στα "πράσα" τη στιγμή δηλαδή της παράνομης ανασκαφής. Κι αν κάποιος τους πιάσει, τι να πει και που να το πει; Πως μπορεί δηλαδή κάποιος να καρφώσει κάποιους συγχωριανούς του, ας πούμε, πως έσκαβαν παράνομα;

Και η σιωπή έχει όρια γιατί η θεϊκή ενέργεια επεμβαίνει και την κατάλληλη στιγμή, φανερώνεται η μισή αλήθεια...

Έτσι και καταμεσής Οκτώβρη, πήγε λέει να φυτέψει ο άλλος...ελιές στο χωράφι του και ω του θαύματος έπεσε πάνω σε αρχαιολογικά ευρήματα μεγάλης αξίας. Δηλαδή "ο κόσμος τόχει τούμπανο και κάποιοι κρυφό καμάρι" για τα σημαντικά ευρήματα...Συγχαρητήρια!!!

Κι επειδή η περιοχή των αρχαίων Λοκρών έχει σπουδαία ιστορία και δεν είναι μόνον περιορισμένη στον ομώνυμο Δήμο Λοκρών, αλλά σε όλη την περιοχή της Φθιώτιδας και επειδή την Ελάτεια την μετακόμισαν από την περιοχή Λοκρίδος στο Δήμο Ελάτεια-Αμφίκλεια με έδρα την Τιθορέα και οι αρχαιολόγοι στην περιοχή λένε πως ανήκει στη Φωκίδα...ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του με όλο αυτό το μπέρδεμα...Διότι όταν μπλέκονται γραφειοκρατικά οι υπηρεσίες, άντε να βγάλεις άκρη...

Να λοιπόν και ο νομός Φωκίδας που καμιά σχέση δεν έχει με την αρχαία περιοχή Λοκρίδα στο νομό Φθιώτιδας στην οποία ανήκει και η αρχαία Ελάτεια (σημερινή Ελάτεια), η αρχαία Νάρυκα (σημερινό Ρεγγίνι), το Ζέλι, Τιθορέας και επειδή οι ιστορικές περίοδοι είναι γνωστές και το πότε ιδρύθηκε ας πούμε η Λοκρίδα και πότε υπήρξαν οι κρατούντες τους φώκους (δαυλιά από τις σκλήθρες των ελάτων για να φωτίζονται τα μονοπάτια να περνούν οι προσκυνητές που πήγαιναν στο ιερό του Απόλλωνος στους Δελφούς), έχει ιστορική καταγραφή...

Επανέρχομαι λοιπόν, στην περιοχή των αρχαίων Λοκρών, η οποία δεν είναι μόνον στην Αταλάντη. Οι αρχαίοι Λοκροί, είχαν αναπτύξει σπουδαίο πολιτισμό και αν ο τόπος τους σήμερα συνεχίζει να βεβηλώνεται από τους "τυχάρπαστους αρχαιοκάπηλους" αλλά και την μεγάλη αδιαφορία όλων των υπηρεσιών που σχετίζονται με το όλο θέμα, τρίζουν τ΄αρχαία τους οστά στις περιοχές όπου πατούν σήμερα, αλλά δεν σέβονται...

Αν λοιπόν ο Όμηρος, ο Ησίοδος, οι μαρτυρίες πλείστων μελετητών κι ερευνητών οι ελάχιστες ανασκαφές σε κάποιες περιοχές της Φθιώτιδας, της Βοιωτίας, της Φωκίδας, της Κορινθίας, αλλά και της Σικελίας που έχουν φέρει στο φως δείγματα πολιτισμού των αρχαίων Λοκρών, δεν συγκινούν το Υπουργείο Πολιτισμού ή τις υπεύθυνες υπηρεσίες ώστε να προστατέψουν με ισχυρούς νόμους τις λαθρανασκαφές, απλά οι όσοι γνωρίζουν γελάνε...

Να και η είδηση πρόσφατα από το ιντερνέτ...στις 2 Νοεμβρίου 2018

"...στις αρχές Οκτωβρίου, από αγρότη, που κατά τη διάρκεια εργασιών στο χωράφι του, ανατολικά της πόλης της Αταλάντης, βρήκε θαμμένο αντικείμενο, το οποίο όπως έκπληκτος διαπίστωσε επρόκειτο για άγαλμα. Ενημέρωσε την Εφορεία Αρχαιοτήτων, που ξεκίνησε ανασκαφές στο σημείο. Σύμφωνα με πληροφορίες, στο φως έχουν έρθει μεγάλα αντρικά αγάλματα και μέρος αρχαίου νεκροταφείου. Λεπτομέρειες και φωτογραφικό υλικό για την ανασκαφή που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, αναμένεται να δοθούν στη δημοσιότητα, στις αρχές της εβδομάδας, ίσως και τη Δευτέρα από την προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Φθιώτιδας και Ευρυτανίας."

Μεγαλόσωμοι Κούροι, αρχαίας ελληνικής περιόδου, μεγέθους διπλάσιο από το μέγεθος του σημερινού ανθρώπου, και πως να μεταφερθούν; Δύσκολο πολύ...Σε αγροτικό δεν χωράνε, θα φανούν, Σε τρακτέρ δε μεταφέρονται μήτε σε τζίπ. Και που και πως να πωληθούν, αφού είναι καθαρά Μουσειακά αυτά τα "κομμάτια", όπως λένε οι ντόπιοι; Ενώ τα νομίσματα εύκολα δίνονται και κρατάνε και λίγα για την ίδρυση ενός...Μουσείου, ας πούμε, που το βαφτίζουν στην περιοχή της Φθιώτιδας "Βυζαντινό"...με αρχαία ελληνικά νομίσματα.
Αν η χώρα μας Ελλάδα δεν προστατέψει αυτό όπου έχει, δηλαδή τον πολιτισμό μας με περισσότερους νόμους, αν δηλαδή δεν υπάρχει παιδεία, αλλά ο καθένας σκέπτεται πως να βρει έναν θησαυρό στο χωράφι του ή στο λόφο πιο πέρα ή σε άλλη περιοχή, για να επιβιώσει ή να λύσει κάποια οικονομικά του θέματα, πάντα θα υπάρχουν αρχαία ελληνικά ευρήματα, που θα πλουτίζουν τις συλλογές μη ελληνικών Μουσείων και τις αντίστοιχες αρχαιολογικές τους πτέρυγες, με αναφορά στη χώρα μας.

Κι επειδή η χώρα μας Ελλάδα μετά από τους κατακλυσμούς κατοικήθηκε πάλι κι ανέπτυξε σπουδαίο πολιτισμό, γνωστό παγκοσμίως, εκτός από τους νεοέλληνες οι οποίοι εθίστηκαν να τον μισούν, κατηγορώντας τον ως "ειδωλολατρικό" επίσημα από τους καταστροφείς του και κάτω από τα πόδια μας είναι όλο αρχαία, να φροντίσει το Υπουργείο Πολιτισμού και οι αντίστοιχες υπηρεσίες του με νόμους=κίνητρα, να ευαισθητοποιηθούν όλοι, όσοι ποθούν να βρουν αρχαία ώστε να αμείβονται με καλές απολαβές, για να μη τα πωλούν και φυγαδεύουν εκτός Ελλάδας παράνομα... Διότι όλος ο Νομός Φθιώτιδας είναι γεμάτος με αρχαιότητες κι ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι ευαίσθητοι πνευματικά άνθρωποι με παιδεία που δεν τις φυγαδεύουν εκτός Ελλάδας. 

Νότα Κυμοθόη"Αιγαίο και Οδυσσέας Ελύτης"

"Αιγαίο" Ζωγραφική Νότα Κυμοθόη© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Αιγαίο και Οδυσσέας Ελύτης"

Στις 2 Νοεμβρίου 1911 γεννήθηκε ο Έλληνας Νομπελίστας Ποιητής Οδυσσέας Ελύτης, σαν σήμερα δηλαδή...

Το πρώτο του Ποίημα "Αιγαίο" το έγραψε το 1935...

Ας μελετήσουν τις ποιητικές του σκέψεις οι σημερινοί άνθρωποι στη χώρα μας, κάτι θα έχουν να ωφεληθούν...

Για τον Οδυσσέα Ελύτη, με ευγνωμοσύνη για τις εμπνεύσεις μου να ζωγραφίζω έργα τέχνης, μέσα από την Ποίησή του...

Νότα Κυμοθόη