Νότα Κυμοθόη "Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών"

"Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών"Photography Nota Kymothoe© Νότα Κυμοθόη

"Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών"
Νότα Κυμοθόη

Στην Ελλάδα, όταν λέγαμε "πάμε Μουσείο", εννοούσαμε το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, ένα από τα σπουδαιότερα Μουσεία του κόσμου. Η φήμη του έχει ξεπεράσει τα όρια της πατρίδας μας Ελλάδα, γιατί στις αίθουσές του και στις προθήκες του, ξετυλίγεται όλη η ανθρώπινη πορεία της αρχαιότητας, αφού υπάρχουν εκθέματα από την προϊστορική εποχή έως και τη ρωμαϊκή.

Στην οδό Πατησίων (είναι η οδός 28ης Οκτωβρίου) πλάι στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο,ανάμεσα στην οδό Τοσίτσα, Ηπείρου και Μπουμπουλίνας. Το οικόπεδο που είναι χτισμένο αποτελεί Δωρεά της Ελένης Τοσίτσα και θεμελιώθηκε το 1866 ενώ ολοκληρώθηκε το 1889.

Το αρχιτεκτονικό του αρχικό σχέδιο ήταν του Ludwig Lange ενώ το έργο ανέλαβαν να τελειώσουν οι αρχιτέκτονες Παναγής Κάλκος, Αρμόδιος Βλάχος κι ο Έρνστ Τσίλλερ. Στη συνέχεια έχουν προστεθεί για τις ανάγκες του κι άλλες πτέρυγες και προεκτάσεις, δίχως ν΄αλλοιώνουν το αρχικό αρχιτεκτονικό σχέδιο με τον υπέροχο κήπο στην πρόσοψή του.

Στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, υπάρχει μια σπάνια και σπουδαία Βιβλιοθήκη πάνω από έναν αιώνα και στις αίθουσές του περιλαμβάνονται:

• Προϊστορική συλλογή Νεολιθικής εποχής, Κυκλαδικής τέχνης και Μυκηναϊκής τέχνης.
• Συλλογή μοναδικών και σπάνιων Γλυπτών
• Συλλογή μοναδικών και σπάνιων κεραμικών
• Ευρήματα από το Ακρωτήρι της Θήρας (Σαντορίνης)
• Συλλογή Χαλκών
• Συλλογή Σταθάτου
• Αιγυπτιακή Συλλογή Δημητρίου, Ιωάννου και Αλεξάνδρου Ροστόβιτς

                                                                                

"Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών"Photography Nota Kymothoe© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Ο χαιρετισμός του Υπουργού Εσωτερικών Αλέξη Χαρίτση"

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη* 
"Ο χαιρετισμός του Υπουργού Εσωτερικών Αλέξη Χαρίτση"

Στις 22/11/2018, τιμώντας την Πρόσκληση του Υπουργείου Εσωτερικών, παρακολούθησα την εκδήλωση που διοργάνωσε στο Μέγαρο Μουσικής στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη, με θέμα:
"Συναυλία της ΓΓΙΦ για την παγκόσμια ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών".
Ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Αλέξης Χαρίτσης μίλησε στο ακροατήριο της αίθουσας, που στην πλειονότητά του ήταν γυναίκες και είπε:

«Σας καλωσορίζω με χαρά στην αποψινή εκδήλωσή μας. Στη συναυλία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εσωτερικών με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.

Η Γενική Γραμματεία Ισότητας δίνει έναν καθημερινό αγώνα για την ανάδειξη και την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών, την καταπολέμηση των διακρίσεων σε βάρος τους και αναβάθμιση του ρόλου τους σε κάθε πτυχή του συλλογικού μας βίου.

Το θέμα της σημερινής εκδήλωσης ωστόσο είναι δύσκολο και πολυεπίπεδο και δεν σας κρύβω την αμηχανία μου.

Η βία κατά των γυναικών είναι ένα φαινόμενο τόσο παλιό όσο και οι πατριαρχικές κοινωνίες. Έγινε ωστόσο «ορατή», αναγνωρίστηκε ως κοινωνικό πρόβλημα, μόλις τις τελευταίες δεκαετίες. Όχι τυχαία προφανώς, αλλά χάρη στους αγώνες και την επιμονή των ίδιων των ίδιων των γυναικών και πρωτίστως, του φεμινιστικού κινήματος.

Τα αίτια αυτής της βίας συνδέονται άμεσα με τις παγιωμένες κοινωνικές και οικονομικές δομές εξουσίας, αλλά και τις κυρίαρχες νόρμες και αντιλήψεις. Δομές που συστηματικά αναπαράγουν μια σχέση ανισότητας μεταξύ των ανδρών και των γυναικών και καθιστούν τη βία δυνατή σε βάρος των δεύτερων δυνατή.

Νόρμες και αντιλήψεις που υποβιβάζουν, απαξιώνουν και αντικειμενοποιούν τις γυναίκες διαμορφώνοντας ένα κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον μέσα στο οποίο αυτή η βία γίνεται αποδεκτή, τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική σφαίρα της κοινωνικής ζωής.

Οι αιτίες λοιπόν, του φαινομένου είναι βαθιά ριζωμένες στην κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική πραγματικότητα και χάνονται στα βάθη της ιστορίας. Και αυτό εξηγεί εν μέρει την επιμονή και τη μεγάλη έκταση της βίας κατά των γυναικών, ακόμη και σε κοινωνίες που έχουν κάνει σημαντικά, ιστορικά βήματα στην κατεύθυνση της ισότητας των δύο φύλων.

Δεν θέλω να σας κουράσω με στατιστικά στοιχεία, τα γνωρίζετε πιθανόν, καλύτερα από εμένα. Το γεγονός όμως ότι μία στις τρεις γυναίκες στην Ευρώπη από την ηλικία των 15 ετών και άνω έχει πέσει θύμα σωματικής ή και σεξουαλικής βίας, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δείχνει ότι το πρόβλημα είναι τεράστιο. Σύμφωνα ακόμη, με την ίδια έρευνα, τρεισήμισι χιλιάδες γυναίκες χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους λόγω της ενδοοικογενειακής βίας.

Άλλα στοιχεία δείχνουν ότι το 40% με 50% των γυναικών της ΕΕ έχουν αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας. Αν δε βάλουμε στην εξίσωση και τις άλλες μορφές βίας, τις λιγότερο ορατές, όπως είναι η λεκτική και η ψυχολογική, τότε τα ποσοστά εκτοξεύονται στα ύψη.

Επιπλέον, η βία κατά των γυναικών δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένες κοινωνικές, οικονομικές, μορφωτικές ή φυλετικές ομάδες. Πλήττει οριζόντια τον γυναικείο πληθυσμό και είναι δύσκολο να καταπολεμηθεί με δεδομένη τη διστακτικότητα των θυμάτων να την καταγγείλουν.

Το κοινωνικό στίγμα, οι βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις που ρίχνουν το φταίξιμο στις κακοποιημένες γυναίκες αλλά και ένα σύστημα απονομής δικαιοσύνης που πολλές φορές μεταθέτει την ευθύνη στα θύματα και αθωώνει τους θύτες, αποτρέπουν μεγάλο αριθμό γυναικών από το να καταγγείλουν ανοικτά τη βία και να διεκδικήσουν την τιμωρία των δραστών.

Και εδώ ακριβώς έγκειται η σημασία του κινήματος me too μέσα από το οποίο χιλιάδες γυναίκες από όλον τον κόσμο καταγγέλλουν δημόσια, επώνυμα ή και ανώνυμα, περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης και βίας στις οποίες υπήρξαν θύματα.

Το κίνημα αυτό, παρότι μετρά μόλις έναν χρόνο ζωής, κλονίζει την κουλτούρα της σιωπής, της ενοχής και της περιφρόνησης του λόγου των γυναικών. Φέρνει το πρόβλημα στο φως, το καθιστά από ιδιωτικό δημόσιο, βοηθώντας την κοινωνία να κατανοήσει πόσο εκτεταμένη είναι η σεξουαλική βία. Πρόκειται για μια έκρηξη χειραφέτησης των γυναικών και είναι δυστύχημα που δεν έφτασε, ακόμη ελπίζω, στη χώρα μας.

Αξίζει επίσης να σημειώσουμε εδώ ότι η κρίση των τελευταίων ετών παρόξυνε το πρόβλημα. Η κατακόρυφη αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας, η γενίκευση της ανασφάλειας βιώθηκαν και βιώνονται πολύ πιο έντονα από τις γυναίκες – ιδίως εκείνες που ανήκουν στις πιο αδύναμες οικονομικά ομάδες - εξαιτίας, ακριβώς, των εδραιωμένων διακρίσεων σε βάρος τους.

Η πραγματικότητα αυτή αποτυπώνεται σε όλες σχεδόν τις μελέτες οι οποίες δείχνουν ισχυρή συσχέτιση ανάμεσα στην λιτότητα και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τη χειροτέρευση της θέσης των γυναικών. Να το πω πιο απλά: η λιτότητα βλάπτει σοβαρά τα δικαιώματα (και) των γυναικών.

Για αυτό λοιπόν εμείς σήμερα συνδέουμε άμεσα την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια και την ασφυκτική λιτότητα με μια σειρά θεσμικές και νομοθετικές πρωτοβουλίες για την εξάλειψη των διακρίσεων και της βίας κατά των γυναικών αλλά και για την κατοχύρωση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων τους.

Ήδη από τον Απρίλη του 2018 έχει κατοχυρωθεί από τη Βουλή η  Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας. Η Σύμβαση αυτή αποτελεί ένα πολύ σημαντικό βήμα στην προσπάθεια να εξασφαλιστεί ο σεβασμός των δικαιωμάτων των γυναικών με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και προκλήσεις.

Ακόμη πιο σημαντικό είναι το νομοσχέδιο για την προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων και την καταπολέμηση της έμφυλης βίας που φέρνουμε στη Βουλή προς ψήφιση τις επόμενες μέρες, μετά φυσικά, από πρόταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας.

Στο σχέδιο νόμου περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων ρυθμίσεις που ενισχύουν την εκπροσώπηση των γυναικών στη Βουλή και στα όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυξάνεται η ποσόστωση των γυναικών στα ψηφοδέλτια των βουλευτικών και αυτοδιοικητικών εκλογών, από το 1/3 που είναι σήμερα στο 40% επί του συνόλου των υποψηφίων.

Ακόμη, εντάσσεται η διάσταση του φύλου στη σύνταξη των δημοσίων εγγράφων αλλά και σε όλες τις φάσεις σχεδιασμού, εφαρμογής και αξιολόγησης των δημόσιων πολιτικών για την κοινωνική αλληλεγγύη, στοχεύοντας στην εξάλειψη όχι μόνο των συνεπειών, αλλά και των παραγόντων που οδηγούν στη δημιουργία φαινομένων φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού των γυναικών.

Το νομοσχέδιο μεριμνά, επίσης, για την ουσιαστική κατοχύρωση της ισότητας των φύλων και στην απασχόληση, ορίζοντας ότι οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι να φροντίζουν για την εξάλειψη παραγόντων που ευνοούν τις διακρίσεις λόγω φύλου στο εργασιακό περιβάλλον.

Περιλαμβάνει, επιπλέον, μέτρα για την προώθηση της ισότητας των φύλων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στη διαφήμιση και στις αρμοδιότητες του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης.

Πιο κρίσιμες ωστόσο για το θέμα που μας απασχολεί σήμερα είναι οι ρυθμίσεις για τη λειτουργία ενός ολοκληρωμένου δικτύου τοπικών δομών με στόχο την πρόληψη και την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών.

Συγκεκριμένα, προβλέπεται η λειτουργία Συμβουλευτικών Κέντρων Γυναικών σε όλη τη χώρα, στελεχωμένων με εξειδικευμένο προσωπικό. Τα κέντρα, υπό την ευθύνη του ΥΠΕΣ και των Δήμων, παρέχουν βοήθεια σε γυναίκες – θύματα καθώς και εξειδικευμένη ψυχοκοινωνική και νομική υποστήριξη.

Προβλέπεται ακόμη η λειτουργία Ξενώνων φιλοξενίας γυναικών - θυμάτων έμφυλης βίας που θα εξασφαλίζουν ασφαλή διαμονή σε γυναίκες-θύματα έμφυλης βίας και στα ανήλικα παιδιά τους.

Τέλος, λειτουργεί ήδη η 24άωρη πανελλαδική τηλεφωνική γραμμή SOS: 15900 με την οποία οι γυναίκες θύματα βίας ή τρίτα πρόσωπα μπορούν να επικοινωνήσουν άμεσα µε ένα φορέα αντιμετώπισης της έµφυλης βίας. Η γραμμή στελεχώνεται από ψυχολόγους και κοινωνιολόγους οι οποίοι προσφέρουν άμεση βοήθεια 24 ώρες την ημέρα, 365 μέρες τον χρόνο.

Όλα τα παραπάνω ενισχύουν σημαντικά το θεσμικό πλαίσιο για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας στη χώρα μας. Δίνουν, ακόμη, περισσότερα όπλα στις γυναίκες για να βγουν και να καταγγείλουν τη βία που υφίστανται. Κάνουν πράξη το σύνθημα της αποψινής εκδήλωσης: «Δεν είσαι μόνη».

Δεν είναι όμως αρκετά, πρέπει να χτυπήσουμε τη ρίζα του φαινομένου. Τις παγιωμένες διακρίσεις και προκαταλήψεις σε βάρος των γυναικών. Τις άνισες σχέσεις εξουσίας ανάμεσα στα δύο φύλα που καθιστούν τις γυναίκες συστηματικά επισφαλείς.

Χρειάζεται να αναμετρηθούμε καθημερινά με τις επικρατούσες νόρμες και αντιλήψεις που δικαιολογούν τη βία κατά των γυναικών: τον διάχυτο σεξισμό, τον μισογυνισμό, την κουλτούρα του βιασμού.

Να παρέμβουμε σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής, στην οικογένεια, το σχολείο, την εργασία, τα μίντια, τον δημόσιο βίο. Ξανά και ξανά μέχρι να πετύχουμε μια βαθιά πολιτισμική αλλαγή. Να δημιουργήσουμε μια κουλτούρα που δεν θα είναι σεξιστική και που δεν θα εκθέτει τις γυναίκες στον φόβο της βίας.

Σας ευχαριστώ».

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

*Η Νότα Κυμοθόη, είναι Λογοτέχνης-Συγγραφέας και Εικαστικός

Νότα Κυμοθόη "Η Μαρία Παναγία" Εισόδια Θεοτόκου

Νότα Κυμοθόη "Η Μαρία Παναγία" Εισόδια Θεοτόκου

Νότα Κυμοθόη "Επιστολή στο Θεό της Αγάπης"

Νότα Κυμοθόη "Επιστολή στο Θεό της Αγάπης"

Άκουσα να λένε στόματα χριστιανών που κηρύττουν το Λόγο του Θεού, πως ο Θεός δεν ακούει όσους δεν τον πιστεύουν. Πλάι μου ήταν γονείς με παιδιά από άλλες χώρες που λάτρευαν το Θεό διαφορετικά και με άλλο όνομα. Ο Θεός ο δικός μου, είπε το ένα παιδάκι λέγεται Βούδας, ο δικός μου λέγεται Αλλάχ είπε το άλλο, ο δικός μου λέγεται Κρίσνα είπε το άλλο, ο δικός μου λέγεται Ζευς είπε ένα Ελληνόπουλο και ο δικός μου λέγεται Χριστός, είπε το άλλο παιδάκι πλάι μου...Τα παιδιά, είναι αθώα και δεν κατανοούν των ηλικιωμένων τα λόγια, αλλά τα παιδιά γυρεύουν "Αγάπη" για να πορευτούν στο δρόμο της ανάπτυξής τους. Δίχως "Αγάπη" κανένα παιδί δεν μεγαλώνει σωστά...Έτσι, το χθεσινό πρωινό, αποφασίσαμε να γράψουμε μαζί με τα παιδιά μια επιστολή στο Θεό της Αγάπης, αλλά τα παιδιά είχαν όλα ένα μεγάλο πρόβλημα που το εξέφρασαν σαν μια μεγάλη απορία : "ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ;"

Αποφασίσαμε, να γράψουν την επιστολή αυτή στο Θεό με τη μεγάλη αγκαλιά για όλους, δίχως διαχωρισμούς για τους τρόπους λατρείας του. Αποφασίσαμε να ονομάσουμε το Θεό με ένα ίδιο όνομα κι αυτό που μας έκανε όλους χαρούμενους ήταν το όνομα "ΑΓΑΠΗ" και τα παιδιά μαζί με τις μανάδες τους χαμογέλασαν ευχαριστημένα...

Ο Θεός που τον λέμε "ΑΓΑΠΗ" δεν διαχωρίζει κανένα παιδί, γιατί όλα τα παιδιά είναι δικά του παιδιά, γιατί ο Θεός που τον λένε "ΑΓΑΠΗ" προσφέρει σε όλους  ΧΑΡΑ!!!

...

Νότα Κυμοθόη "Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ"

Νότα Κυμοθόη "Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ"

Ημέρες Πολυτεχνείου και ιερής μνήμης 1973, για την λαϊκή-μαζική εξέγερση εναντίον της χρστιανοθρησκευτικοστρατιωτικής Χούντας των Συνταγματαρχών. Μια εξέγερση εναντίον του φασισμού. Κορυφώθηκε η εξέγερση στην Ελλάδα εκείνης της εποχής ως μια μαζική λαϊκή αντίδραση των Ελλήνων κι Ελληνίδων εκφράζοντας την αντίθεσή τους στη Χούντα μέσα από τους χώρους των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας. Με κύριο σύνθημα ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ οι φοιτητές και οι σπουδαστές συσπειρώθηκαν το 1973 μαζί με τα εργατικά σωματεία για να αλλάξουν το χουντικό καθεστώς της πατρίδας μας που σκίαζε τη χώρα από το 1967. Τα αιματηρά επεισόδια εκείνης της εποχής, κορυφώθηκαν στο χώρο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου ή Πολυτεχνείο, όπως εν συντομία ονομάζεται. Τα αρματοφόρα τάνκς, οι στρατιωτικές δυνάμεις που κατέβασε το χουντικό καθεστώς μαζί με αστυνομικές δυνάμεις αλλά και ελεύθερους σκοπευτές περικύκλωσαν το Πολυτεχνείο. Η οδός 3ης Σεπτεμβρίου (οδός Πατησίων, όπως λέγεται) έγινε πεδίο μάχης, οπλισμένων στρατιωτών με κανονιοφόρα τάνκς εναντίον των άοπλων σπουδαστών και του άοπλου λαού που είχε συγκεντρωθεί μέσα στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο της Αθήνας.

Στις 17 Νοεμβρίου 1973 το τάνκ εισέβαλε μαζί με τους οπλισμένους στρατιώτες κι αστυνομικούς με σιδερογροθιές, τσακίζοντας την κύρια είσοδο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, πάνω στην οποία είχαν σκαρφαλώσει παιδιά με συνθήματα κατά της Χούντας. 

Στην είσοδο σήμερα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, δεξιά η τσακισμένη καγκελόπορτα και πλάι της το "ηρώο των αθώων νεκρών". 

"Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ" προς το καλύτερο και η σπουδάζουσα νεολαία του 1973 αυτό κατάφερε, να νικήσει το φασισμό και να επαναφέρει τη Δημοκρατία στην Ελλάδα...

Ελπίζω εκείνα τα παιδιά των ΛΟΚ, της ΕΣΑ, των ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ και των άλλων σωμάτων εθνικής ασφαλείας που με φασισμό υπηρετούσαν εκείνη την εποχή, να έχουν μετανιώσει για το "φανατισμό" τους, να σκοτώνουν και να βασανίζουν. Εύχομαι να μη υπάρχουν "νοσταλγοί" ακροδεξιών και φασιστικών νοοτροπιών που επιθυμούν ν΄αναβιώσουν νεοναζιστικά μορφώματα, διαστρεβλώνοντας την ιστορική αλήθεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, διαδίδοντας ιστορίες μίσους...

Καταθέτοντας στεφάνια με κόκκινα γαρύφαλλα ή με ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο χέρι για την ιερή μνήμη της ημέρας, έφταναν ως χτες στο Πολυτεχνείο, άνθρωποι κάθε ηλικίας για να τιμήσουν τους νεκρούς αλλά και τη σπουδάζουσα νεολαία. 

Το ιστορικό Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ιδρύθηκε το 1837 κι από αυτό έχουν αποφοιτήσει σπουδαίοι άνθρωποι κι είναι ξακουστό παγκοσμίως. Αλλά, η σημερινή εικόνα, αμαυρώνει τον αγώνα της εξέγερσης του 1973. Ίσως, γιατί οι εξεγέρσεις σήμερα εξυπηρετούν άλλα θέματα, καθώς μέσα στην κερδισμένη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ έκφρασης, δεν υπάρχει όριο "σεβασμού" στα κτήρια. 

Ο επισκέπτης στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο της Αθήνας, αντικρίζει εικόνες καταστροφής, συνειδητοποιώντας το μεγάλο πρόβλημα των "μπαχαλάκιδων" που καταπατούν την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ που κερδήθηκε με αγώνες και με αίμα.

Στο εσωτερικό μιας αίθουσας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, οι τοίχοι διηγούνται ιστορίες, αλλά η καταστροφή είναι εμφανής...

Η μάχη των κομμάτων, ο αφισσοπόλεμος, τα συνθήματα και οι συνδικαλιστές στο φρικιαστικό θέαμα που καταγράφει την καταστροφή μετά το 1973 με κάθε μορφή έκφρασης.

Ο θεατής αντικρίζει μια εμφανή καταστροφή σε ένα ιστορικό κτήριο και ένα επίπεδο χαμερεπές δίχως καμιά ΠΑΙΔΕΙΑ από όσους έχουν ΨΩΜΙ και σπουδάζουν σε αυτό το κτήριο το οποίο συνεχώς με "φασισμό" καταστρέφουν

Ο επισκέπτης κάθε ηλικίας σε αυτούς τους χώρους, αντικρίζει παντού μια συνεχή καταστροφή, η οποία δεν ΤΙΜΑ τους αγώνες των φοιτητών, μήτε τη σπουδάζουσα νεολαία του 2018, η οποία ονειρεύεται κι αυτή ν΄αλλάξει τον κόσμο. Ίσως θα πρέπει ν΄αποφασίσει ν΄αλλάξει την αισθητική αντίληψη για την εμφάνιση του χώρου στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Τα συνθήματα στους τοίχους μέσα στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο φανερώνουν το ΜΠΑΧΑΛΟ σε ένα ιστορικό εκπαιδευτικό ίδρυμα, για το οποίο είναι καιρός να το προστατέψει η ελληνική πολιτεία, αλλά και οι ίδιοι οι φοιτητές και ίσως και οι καθηγητές που διδάσκουν σε αυτούς τους χώρους...

Η αισθητική του ιστορικού κτηρίου φανερώνει μια επιθετική καταστροφή των όσων με "φανατισμό" αφήνουν την "κουτσουλιά" τους πάνω σε τοίχους, νομίζοντας οι "αφελείς" πως έτσι κάνουν αγώνα εναντίον του φασισμού.

Αν η περιουσία του ελληνικού λαού, για την οποία πληρώνουμε όλοι φόρους, δεν διασφαλιστεί και με τι βοήθεια από τα σημερινά παιδιά, τα οποία, έχουν ιερή υποχρέωση να διατηρήσουν τους χώρους στους οποίους βρίσκονται για σπουδές ΚΑΘΑΡΟΥΣ που σκοπεύουν να πάνε το όνειρό τους στο μέλλον;

Κι εδώ επάνω, καταστροφή, με σημάδια σε περιουσία που δεν τους ανήκει...σε μια στήλη όπού...

Με μίσος απωθημένων καταστρέφουν χρησιμοποιώντας το χρώμα, που ίσως κανείς δεν τους δίδαξε, πως μπορούν με αυτό σε άλλες επιφάνειες να δημιουργήσουν ωραίες εικόνες. Αλλά ο καθένας εκφράζει, αυτό οπού έχει μέσα του κι εδώ ακριβώς φανερώνεται το μεγάλο δράμα των ανθρωπίνων ψυχών, αυτής της ρευστής εποχής, όπου Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ!

Αυτό είναι το όραμα κάθε νέου σπουδαστή, τα δικά του οράματα, για έναν καλύτερο κόσμο!

Έναν κόσμο, όπου οι σπουδαστές στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, θα είναι υπερήφανοι στο μέλλον, για τις σπουδές τους σε αυτό το εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ελλάδας, με τη σπουδαία φήμη του παγκοσμίως, ως ένα καταξιωμένο Πανεπιστήμιο, το καλύτερο της χώρας.

Όσο για εκείνους που μπορεί και να έχουν διαφορετική άποψη, είναι πάντα η μειονότητα της καταστροφικής μανίας, που ετοιμάζονται σε κάθε επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, να καταστρέφουν και να βάζουν φωτιές καίγοντας σημαίες, αντικείμενα μνήμης και σύμβολα χωρών, θέλοντας να κάψουν τις ίδιες τους τις υπάρξεις φανερά, φανερώνοντας το μεγάλο τους πρόβλημα, προς απορία των λογικών ανθρώπων.

Ο φανατισμός αυτών των ανθρώπων μοιάζει κάθε φορά σαν κινηματογραφική ταινία τρόμου, σκηνοθετημένη, από μασκοφόρους μπαχαλάκιδες που είναι καιρός να φωτιστεί  ο νους τους και Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ και για τους ίδιους με άλλους τρόπους. Εύχομαι τα καλύτερα...

Το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο! Το αρχαιότερο τεχνολογικό ίδρυμα της Ελλάδας το οποίο με τα εκπαιδευτικά του τμήματα σπουδών συνεισφέρει επιστημονικά,  τεχνικά, οικονομικά και με κοινωνικές δομές στην όλη ανάπτυξη της χώρας μας. Από αυτό αποφοιτούν: Αρχιτέκτονες Μηχανικοί, Πολιτικοί Μηχανικοί, Μηχανολόγοι Μηχανικοί, Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί και Μηχανικοί Υπολογιστών, Χημικοί Μηχανικοί, Ναυπηγοί Μηχανολόγοι Μηχανικοί, Αγρονόμοι και Τοπογράφοι Μηχανικοί, Μηχανικοί Μεταλλείων -Μεταλλουργοί, Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών.

Το ιστορικό κτηριακό συγκρότημα είναι καιρός να ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΕΙ και να καθαριστεί από όλες τις καταστροφικές αναρτήσεις στους τοίχους του και να λάμψει με την αίγλη του παγκοσμίως, όπως του πρέπει. 

Ευελπιστώντας και στην ευαισθησία του Πρωθυπουργού αυτής της χώρας Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος αποφοίτησε από αυτό. Ο εορτασμός του 3ήμερου έφερε στο χώρο πολλούς ανθρώπους, από διάφορες χώρες, που τίμησαν την εξέγερση των σπουδαστών κατά του φασισμού!

(οι εικόνες είναι φωτογραφίες της Νότας Κυμοθόη© Νότα Κυμοθόη)

Νότα Κυμοθόη "Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ" © Νότα Κυμοθόη

"Οι καρέκλες" του Ευγένιου Ιονέσκο στον Υμηττό:Γράφει η Νότα Κυμοθόη

"Οι καρέκλες" του Ευγένιου Ιονέσκο στον Υμηττό
Γράφει η Νότα Κυμοθόη*

Ο Υμηττός έχει μια μεγάλη παράδοση στον Πολιτισμό κι εκλεκτούς κατοίκους δημιουργούς Πολιτισμού σε όλα τα είδη Τέχνης, αλλά κι εκλεκτό φιλότεχνο κοινό. Ο Πολιτισμός, δρα στο Δήμο Δάφνης-Υμηττού και μια από αυτές τις πολλές δράσεις του, ήταν κι αυτή η αποψινή παράσταση στον Φ.Ο.Υ.

Ο Δήμαρχος της πόλης του Δήμου Δάφνης- Υμηττού Μιχάλης Σταυριανουδάκης υπηρετεί το Δήμο με σπουδαία έργα όλα αυτά τα χρόνια και είναι κοντά στους δημότες με ποικίλες δράσεις και μέσα από τον Πολιτισμό, με μια σειρά σπουδαίων θεατρικών παραστάσεων στον Φ.Ο.Υ. 

Δηλαδή τον Φιλοπρόοδο Όμιλο Υμηττού, στου οποίου την κατάμεστη αίθουσα είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε την σπουδαία θεατρική παράσταση "Οι καρέκλες" του παγκοσμίως γνωστού θεατρικού συγγραφέα Ευγένιου Ιονέσκο. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Διάρκεια: 85΄

Συγγραφέας: Ευγένιος Ιονέσκο

Μετάφραση: Ελένη Παπαχριστοπούλου

Σκηνοθέτης: Ζαν – Πωλ Ντενιζόν

Σκηνικά: Μπέτυ Λυρίτη

Κοστούμια: Μπέτυ Λυρίτη

Φωτισμοί: Παναγιώτης Μαζαράκης

Ερμηνεύουν: (Με σειρά εμφάνισης) Γέρος: Γιάννης Σταματίου, Γριά: Ελένη Παπαχριστοπούλου

Ο Γιάννης Σταματίου και η Ελένη Παπαχριστοπούλου καταχειροκροτήθηκαν από το κοινό και όλοι έλεγαν "μπράβο, μπράβο, μπράβο"...Μια τέλεια ερμηνεία, από τους δυο θεατράνθρωπους με την άρτια υποκριτική τους και το άφθαστο ταλέντο τους, που επί συνεχή 85΄μας ενθουσίασαν με την υποδειγματική τους υποκριτική μαεστρία! 

Ένα αριστούργημα υποκριτικής τέχνης, που αξίζει να το δείτε και στο θέατρό του ΕΚΣΤΑΝ στα Πατήσια, για όσους δεν το έχουν δει...Στον Φ.Ο.Υ έπαιξαν με άνεση, δίνοντας μια παράσταση δυναμική που νομίζω είναι η καλύτερη αυτής της εποχής. Ίσως, γιατί τα συναισθήματα που κατόρθωσαν να βγάλουν με την υποκριτική τους τέχνη, ακούμπησαν τον συναισθηματικό κόσμο όλων των ηλικιών από τους θεατές που παρακολουθούσαν.

Οι κωμικές εκφράσεις του υπερήλικου ζευγαριού, η τρυφερότητα, η αγάπη και η μεγάλη τους προσπάθεια να καταφέρουν να επιβιώσουν σ΄έναν κόσμο που δεν μπορούν να κατανοήσουν και η μεγάλη τους προσπάθεια να βρουν δύναμη και στήριγμα ο ένας από τον άλλον, συγκινεί και μεταφέρει πολλά σπουδαία νοήματα, για την ανθρώπινη μοίρα. Αλλά και διαχρονικά πολιτικά νοήματα της σχέσης ανθρώπων κι εξουσίας μιας χώρας.

Οι θεατράνθρωποι Γιάννης Σταματίου κι Ελένη Παπαχριστοπούλου, επί σκηνής!!!

*Η Νότα Κυμοθόη είναι Λογοτέχνης και Ζωγράφος

(οι φωτογραφίες είναι λήψη της Νότας Κυμοθόη, 5 Νοεμβρίου 2018, Υμηττός)

Νότα Κυμοθόη "Οι καρέκελς του Ευγένιου Ιονέσκο στον Υμηττό" © Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Οι αρχαίοι Λοκροί και σημερινοί... αρχαιοκάπηλοι"

Νότα Κυμοθόη "Οι αρχαίοι Λοκροί και οι σημερινοί...αρχαιοκάπηλοι"

          

Ο νομός Φθιώτιδας, στον οποίο ανήκουν πολλές αρχαίες τοποθεσίες, με μέγιστη αρχαιολογική ιστορία, αφού η περιοχή κατοικήθηκε μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα και της Πύρας, στις οποίες αφού έχουν περάσει οι αρχαιοκάπηλοι, μετά πάει και η...αρχαιολογική για να επιβεβαιώσει το συμβάν. Πολλά χρόνια η περιοχή έχει γίνει τόπος και χώρος παράνομων ανασκαφών και δεν είναι τυχαίο, αφού δεν αποτελεί κοινό μυστικό κάποιων, παρά φανερών συζητήσεων σε καφενεία και δημόσιους χώρους σε πόλεις , κωμοπόλεις και χωριά όλου του νομού Φθιώτιδας. Φυσικά και υπάρχουν αρχαιολόγοι στην περιοχή αρκετά αξιόλογοι, όπως πολύ αξιόλογοι είναι και οι άνθρωποι στην περιοχή που πράγματι ενδιαφέρονται για την ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας.

Το γεγονός πως με μηχανάκια ανιχνευτικά μετάλλων ψάχνουν τις γύρω περιοχές, μέσα σε χωράφια, σε κτήματα, πάνω σε λόφους και βουνά, δεν είναι τυχαίο. Κι αφού βρουν τα χρυσά αντικείμενα ή κάποια μικρά αγαλματάκια που μπορούν εύκολα να διακινηθούν, δεν μιλάει κανείς, εκτός κι αν τους πιάσει κάποιος στα "πράσα" τη στιγμή δηλαδή της παράνομης ανασκαφής. Κι αν κάποιος τους πιάσει, τι να πει και που να το πει; Πως μπορεί δηλαδή κάποιος να καρφώσει κάποιους συγχωριανούς του, ας πούμε, πως έσκαβαν παράνομα;

Και η σιωπή έχει όρια γιατί η θεϊκή ενέργεια επεμβαίνει και την κατάλληλη στιγμή, φανερώνεται η μισή αλήθεια...

Έτσι και καταμεσής Οκτώβρη, πήγε λέει να φυτέψει ο άλλος...ελιές στο χωράφι του και ω του θαύματος έπεσε πάνω σε αρχαιολογικά ευρήματα μεγάλης αξίας. Δηλαδή "ο κόσμος τόχει τούμπανο και κάποιοι κρυφό καμάρι" για τα σημαντικά ευρήματα...Συγχαρητήρια!!!

Κι επειδή η περιοχή των αρχαίων Λοκρών έχει σπουδαία ιστορία και δεν είναι μόνον περιορισμένη στον ομώνυμο Δήμο Λοκρών, αλλά σε όλη την περιοχή της Φθιώτιδας και επειδή την Ελάτεια την μετακόμισαν από την περιοχή Λοκρίδος στο Δήμο Ελάτεια-Αμφίκλεια με έδρα την Τιθορέα και οι αρχαιολόγοι στην περιοχή λένε πως ανήκει στη Φωκίδα...ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του με όλο αυτό το μπέρδεμα...Διότι όταν μπλέκονται γραφειοκρατικά οι υπηρεσίες, άντε να βγάλεις άκρη...

Να λοιπόν και ο νομός Φωκίδας που καμιά σχέση δεν έχει με την αρχαία περιοχή Λοκρίδα στο νομό Φθιώτιδας στην οποία ανήκει και η αρχαία Ελάτεια (σημερινή Ελάτεια), η αρχαία Νάρυκα (σημερινό Ρεγγίνι), το Ζέλι, Τιθορέας και επειδή οι ιστορικές περίοδοι είναι γνωστές και το πότε ιδρύθηκε ας πούμε η Λοκρίδα και πότε υπήρξαν οι κρατούντες τους φώκους (δαυλιά από τις σκλήθρες των ελάτων για να φωτίζονται τα μονοπάτια να περνούν οι προσκυνητές που πήγαιναν στο ιερό του Απόλλωνος στους Δελφούς), έχει ιστορική καταγραφή...

Επανέρχομαι λοιπόν, στην περιοχή των αρχαίων Λοκρών, η οποία δεν είναι μόνον στην Αταλάντη. Οι αρχαίοι Λοκροί, είχαν αναπτύξει σπουδαίο πολιτισμό και αν ο τόπος τους σήμερα συνεχίζει να βεβηλώνεται από τους "τυχάρπαστους αρχαιοκάπηλους" αλλά και την μεγάλη αδιαφορία όλων των υπηρεσιών που σχετίζονται με το όλο θέμα, τρίζουν τ΄αρχαία τους οστά στις περιοχές όπου πατούν σήμερα, αλλά δεν σέβονται...

Αν λοιπόν ο Όμηρος, ο Ησίοδος, οι μαρτυρίες πλείστων μελετητών κι ερευνητών οι ελάχιστες ανασκαφές σε κάποιες περιοχές της Φθιώτιδας, της Βοιωτίας, της Φωκίδας, της Κορινθίας, αλλά και της Σικελίας που έχουν φέρει στο φως δείγματα πολιτισμού των αρχαίων Λοκρών, δεν συγκινούν το Υπουργείο Πολιτισμού ή τις υπεύθυνες υπηρεσίες ώστε να προστατέψουν με ισχυρούς νόμους τις λαθρανασκαφές, απλά οι όσοι γνωρίζουν γελάνε...

Να και η είδηση πρόσφατα από το ιντερνέτ...στις 2 Νοεμβρίου 2018

"...στις αρχές Οκτωβρίου, από αγρότη, που κατά τη διάρκεια εργασιών στο χωράφι του, ανατολικά της πόλης της Αταλάντης, βρήκε θαμμένο αντικείμενο, το οποίο όπως έκπληκτος διαπίστωσε επρόκειτο για άγαλμα. Ενημέρωσε την Εφορεία Αρχαιοτήτων, που ξεκίνησε ανασκαφές στο σημείο. Σύμφωνα με πληροφορίες, στο φως έχουν έρθει μεγάλα αντρικά αγάλματα και μέρος αρχαίου νεκροταφείου. Λεπτομέρειες και φωτογραφικό υλικό για την ανασκαφή που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, αναμένεται να δοθούν στη δημοσιότητα, στις αρχές της εβδομάδας, ίσως και τη Δευτέρα από την προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Φθιώτιδας και Ευρυτανίας."

Μεγαλόσωμοι Κούροι, αρχαίας ελληνικής περιόδου, μεγέθους διπλάσιο από το μέγεθος του σημερινού ανθρώπου, και πως να μεταφερθούν; Δύσκολο πολύ...Σε αγροτικό δεν χωράνε, θα φανούν, Σε τρακτέρ δε μεταφέρονται μήτε σε τζίπ. Και που και πως να πωληθούν, αφού είναι καθαρά Μουσειακά αυτά τα "κομμάτια", όπως λένε οι ντόπιοι; Ενώ τα νομίσματα εύκολα δίνονται και κρατάνε και λίγα για την ίδρυση ενός...Μουσείου, ας πούμε, που το βαφτίζουν στην περιοχή της Φθιώτιδας "Βυζαντινό"...με αρχαία ελληνικά νομίσματα.
Αν η χώρα μας Ελλάδα δεν προστατέψει αυτό όπου έχει, δηλαδή τον πολιτισμό μας με περισσότερους νόμους, αν δηλαδή δεν υπάρχει παιδεία, αλλά ο καθένας σκέπτεται πως να βρει έναν θησαυρό στο χωράφι του ή στο λόφο πιο πέρα ή σε άλλη περιοχή, για να επιβιώσει ή να λύσει κάποια οικονομικά του θέματα, πάντα θα υπάρχουν αρχαία ελληνικά ευρήματα, που θα πλουτίζουν τις συλλογές μη ελληνικών Μουσείων και τις αντίστοιχες αρχαιολογικές τους πτέρυγες, με αναφορά στη χώρα μας.

Κι επειδή η χώρα μας Ελλάδα μετά από τους κατακλυσμούς κατοικήθηκε πάλι κι ανέπτυξε σπουδαίο πολιτισμό, γνωστό παγκοσμίως, εκτός από τους νεοέλληνες οι οποίοι εθίστηκαν να τον μισούν, κατηγορώντας τον ως "ειδωλολατρικό" επίσημα από τους καταστροφείς του και κάτω από τα πόδια μας είναι όλο αρχαία, να φροντίσει το Υπουργείο Πολιτισμού και οι αντίστοιχες υπηρεσίες του με νόμους=κίνητρα, να ευαισθητοποιηθούν όλοι, όσοι ποθούν να βρουν αρχαία ώστε να αμείβονται με καλές απολαβές, για να μη τα πωλούν και φυγαδεύουν εκτός Ελλάδας παράνομα... Διότι όλος ο Νομός Φθιώτιδας είναι γεμάτος με αρχαιότητες κι ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι ευαίσθητοι πνευματικά άνθρωποι με παιδεία που δεν τις φυγαδεύουν εκτός Ελλάδας.